Sznur (choćby) generalski

biedny Wojtek z rady ocalenia

przez okulary koloru

zakrzepłej krwi nie mógł przecież

zobaczyć jasnej przyszłosci Rzeczypospolitej

łagrowiec jak kromkę chleba

kradnąc chwałę polskiego oręża

wsparty na lasce zdrady odchodzi teraz

wlecząc swój wroni honor

w czelusć historii, a w tym pochodzie

Wasilewska, Dzierżyński, Marchlewski

zdradzony ojciec i dziadek

ze wstydu zamrażają więzy krwi

jak on wolnosć 13 grudnia

niech duch jego przebiegnie

zieloną scieżkę rozstrzelanych z „Wujka”

i przywitanych salwą chłopców z Gdyni

niech sciga go koszmar rozgniecionych

synów AK, NSZ i Win-u

towarzysz Wolski

wyciosany w riazańskiej stajni

fatalny czerwony janczar

nie wiedział, że politruk to nie

szewc, murarz, inżynier

tylko wyrok dla miłujących ojczyznę

dzis budzi tylko odruchy wymiotne

i na wietrze historii dzwonią

 jego sowieckie ordery

jak srebrniki judasza

Jacek K. Matysiak,