MOJA POLSKA - MÓJ WYBÓR

A gdy serce bić przestanie i zabraknie polskiej krwi,

a Twe ciało takie jasne, tedy wezmę Cię na ręce,

pójdę dalej Polskę nieść...

( Pogrubiony jest mój tekst, teksty z różnych źródeł - zwykła czcionka .)

Od zarania dziejów Mitem Piastowskim z Plemion wielu do Życia Powołana Matko Nasz Polsko, Synów i Córek Swych Opoko. Tyś razów doświadczyła i ran podstępnie zadanych. Przenigdy nie uległaś z Bogów Słowiańskich Pomocą i Chrystusową Opieką.

W religii Słowian czołową rolę odgrywał panteon bóstw, który odzwierciedlał prawdopodobnie właściwą wszystkim ludom indoeuropejskim wizję stosunków społecznych opartych na trzech funkcjach: władzy prawnej i religijnej, walce oraz żywności. Pierwszą z tych funkcji sprawował w wierzeniach Słowian Weles (Woos), znany także jako Trzygłów albo Trojan - bóg magii i zaświatów. Drugą reprezentował Perun (Światowid lub Rujewit) - bóg nieba i piorunów; trzecią zaś - Swaróg (Swarożyc, Radgost, Dadźbóg) - bóg ognia i słońca. Pozostałe bóstwa, niejednoznacznie mieszczące się w powyższym schemacie trójfunkcyjnym, związane były w większości z kultem księżyca, wiatrów, wody, ziemi-matki. Poza tym Słowianie wierzyli w istnienie świata demonów (duchów zmarłych, duchów przyrody, duchów domowych).

Tekst umieszczony po wytłuszczonych datach - opisy źródło - www.godło.pl.

800/900 - Na ziemiach pomiędzy rzeką Odrą a Bugiem powstało wywodzące się z plemienia Polan państwo rządzone przez dynastię Piastów i nazwane Polską.
966 - Pierwszy historyczny władca Polski Mieszko I przyjął chrzest. Związało to Polskę z kręgiem kultury chrześcijańskiej i chrześcijańskimi krajami Europy.

I choć Wieleci i Germanie dychać nie dali, Twa Pierś razy dumnie znosiła z Mieszka, a innych władców trudem.

Wielcy tego Świata gdyś młodą jeszcze była awanse ci czynili, tyś wierna dziatkom swym pozostała.

1000 - Zjazd gnieźnieński - spotkanie cesarza Ottona III z księciem Bolesławem Chrobrym. Podczas zjazdu Otton III nałożył na głowę Bolesława diadem cesarski oraz obdarował go Włócznią świętego Maurycego.

„...Podczas jednej z uczt w gnieźnieńskim grodzie cesarz włożył na skronie Chrobrego swój własny diadem, a także podarował mu symbol władzy, włócznię Św. Maurycego. Gest ten nie był koronacją gdyż to uczynić mógł tylko papież, choć wg Galla Anonima Otton wtedy powiedział: "Nie uchodzi to, by takiego i tak wielkiego męża księciem nazywać lub komesem, jakby jednego spośród dostojników, lecz wypada chlubnie wynieść go na tron królewski i wywyższyć koroną.Otton przez tan gest chciał wprowadzić swoje plany państwa powszechnego i uznał Bolesława za samodzielnego władcę. Istnieje również domysł, że czynem tym wskazał Bolesława jako następcę na cesarskim tronie...”.

Czasem sąsiadom swym sroga, a i synom swym i córom niesfornym przez wieki prowadzić je przyszło ci mroczne nie raz.

Krótko po śmierci Mieszka II w Polsce rozpoczął się bunt ludności przeciw nowej religii i możnowładztwu. "I było poruszenie wielkie na ziemiach Polski i powstawszy ludzie pozabijali biskupów, i kapłanów, i panów swoich, i było u nich zaburzenie". Znaczna część poddanych wróciła do pogańskich wierzeń, niszczyła kościoły, zabijała możnych. Była to zapewne reakcja na przymusowo ustanowioną wiarę i wiele wojen, które nakładały na nich wiele obciążeń podatkowych. Gdy skończyły się rządy silnego władcy jakim był Bolesław Chrobry władza nie mogła zaradzić niezadowoleniu społecznemu.

Państwa sąsiednie z pewną obawą patrzyli na polską arenę. Niemcy obawiali się znacznego wzrostu znaczenia Czech, a także plemion Wieletów i Pomorzan, Ruś natomiast Pomorzan, Prusów i Litwinów, a także nowego władcy Mazowsza - Masława. Chcieli by silna władza w kraju Polan znów opanowała sytuację na tych ziemiach.

Kazimierza Odnowiciel powracający do Polski. Wojciech Gerson

W 1039 roku do Polski od zachodu wrócił książę Kazimierz. Wspierany był przez władcę Kijowa - Jarosława, a także przez 500 żołnierzy podarowanych przez samego króla niemieckiego Konrada II. Odnowiciel zajął zrujnowaną Wielkopolskę oraz Małopolskę, która najmniej ucierpiała w wyniku buntu ludności (być może dlatego, że wiara chrześcijańska miała tam głębsze korzenie sięgające czasów plemienia  Wiślan), a także ominięta została przez wojska czeskie. Z pewnością i możnowładztwo nauczone krwawym buntem ludności chętnie witało następcę tronu, który był zwiastunem powrotu silnej władzy centralnej.
Rekonstrukcja wzgórza wawelskiego - X-XII wiek                                                Marcin Orkisz i Marek Oliszewski

Kazimierz jako swoją główną siedzibę obrał Kraków, gdyż Gniezno i Poznań były nadto zniszczone. Starał się również o założenie w nowej stolicy arcybiskupstwa. Godność metropolity otrzymał Aaron, mnich benedyktyński. Kazimierz prawdopodobnie ufundował również w 1044 roku opactwo benedyktynów w Tyńcu opodal Krakowa. Rola Krakowa się umacniała.

Jednoczenie państwa

Umocniony Kazimierz chciał odzyskać Mazowsze i Pomorze oraz Śląsk. Korzystając z Ruskiej pomocy w 1047 roku zdobył Mazowsze - sam Masław zginął najpewniej w bitwie. Dalej ruszył na Pomorze, gdzie mimo przewagi liczebnej wroga, zwyciężył.

Sytuacja ze Śląskiem była nieco bardziej skomplikowana. Czechy były lennikiem Cesarstwa, a Niemcy uznały fakt przejęcia Śląska. Wypowiedzenie wojny Czechom mogło się równać wojnie z Niemcami. Po długich bezskutecznych zabiegach dyplomatycznych Kazimierz postanowił jednak zaryzykować i w 1050 roku zajął Śląsk. Henryk III był wówczas zajęty wewnętrznymi problemami państwa i nie interweniował zbrojnie. Podjął się roli arbitra w sporze między Brzetysławem a Kazimierzem.

22 maja 1054 roku wezwał do Kwedlinburga obu książąt. Układ pokojowy przyznawał Śląsk Polsce, której władcy mieli płacić Czechom trybut w wysokości 30 grzywien złota i 500 grzywien (ok. 91 kg) srebra. Kazimierz do końca swoich dni lojalnie płacił trybut.

Książę zmarł 19 maja 1058 roku. Udało mu się przywrócić potęgę państwa tak bardzo rozdartego po śmierci Mieszka II. Musiał co prawda płacić trybut, a i nie odzyskał korony królewskiej, lecz uratował kraj od unicestwienia jednocześnie umacniając go wewnętrznie odbudowując administrację kościelną, reformując politykę monetarną i ponownie kolonizując spustoszone tereny.
1333 - Śmierć króla Polski Władysława Łokietka, początek panowania Kazimierza Wielkiego.

1364 - Zjazd monarchów w Krakowie. Założenie Akademii Krakowskiej (Uniwersytet Jagielloński).
1377 - Władysław Jagiełło obejmuje władzę Wielkiego Księstwa Litewskiego.

1410 - Bitwa pod Grunwaldem - jedna z największych bitew w historii średniowiecznej Europy. Bitwa toczyła się między siłami zakonu krzyżackiego dowodzonymi przez wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami polskimi i litewskimi pod dowództwem króla Polski Władysława Jagiełły.

1400/1500 - Panowanie Władysława Jagiełły, następnie Władysława III Warneńczyka oraz Kazimierza Jagiellończyka.

1543 - W Norymberdze wydano dzieło Mikołaja Kopernika „O obrotach sfer niebieskich”. Kopernik przedstawił teorię budowy Układu Słonecznego głoszącą, że w centrum Układu Słonecznego jest Słońce, a wszystkie planety, łącznie z Ziemią, je obiegają.

1500/1600 - Rozkwit Akademii Krakowskiej (Uniwersytet Jagielloński), Sejm elekcyjny – zjazd szlachty, który miał zadecydować o wyborze nowego króla.
1683 - Odsiecz Wiedeńska - bitwa stoczona między wojskami polsko-austriacko-niemieckimi, pod dowództwem Jana III Sobieskiego, a armią Imperium osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy pod Wiedniem. Bitwa zakończyła się przegraną Turcji, która nie podniosła się już po tym uderzeniu i przestała stanowić zagrożenie dla chrześcijańskiej Europy.
1700/1800 - Polska w czasach saskich. Magnaci świeccy i duchowni oddawali się rozrzutnej konsumpcji. Z jednej strony następował rozwój budownictwa, powstawały kościoły, pałace. Z drugiej strony gospodarka i rolnictwo chyliły się ku upadkowi.
1772 - I rozbiór Polski - Prusy, Austria i Rosja dokonały cesji części terytorium Polski.
1791 - 3 maja uchwalono pierwszą polską konstytucję (Konstytucja 3 maja).
1793 - II rozbiór Polski.
1795 - III rozbiór Polski - ostatni z trzech rozbiorów Polski przeprowadzony przez Rosję, Prusy i Austrię. Polska przestała istnieć.
1797 - We Włoszech powstały oddziały wojska polskiego zwane Legionami Polskimi. Dowódcą był generał Jan Henryk Dąbrowski. Pieśń tych oddziałów zatytułowana Mazurek Dąbrowskiego stała się w 1926 roku oficjalnym hymnem państwa polskiego.

1806 - Powstanie wielkopolskie - zbrojne działania Polaków zakończonych pełnym sukcesem. Zwycięstwo pozwoliło na utworzenie Księstwa Warszawskiego, namiastki państwa polskiego.
1830 - W listopadzie wybuchło polskie powstanie narodowe przeciw Rosji, które 25 stycznia 1831 roku przekształciło się w wojnę polsko-rosyjską. Wojna ta zakończyła się zwycięstwem Rosji.
1863 - Narastający rosyjski terror wobec polskiego społeczeństwa doprowadził w styczniu 1863 roku do wybuchu kolejnego polskiego powstania narodowego. Mimo początkowych sukcesów powstanie styczniowe zakończyło się klęską powstańców.

1800/1900 - Okres walk o odzyskanie utraconej w wyniku rozbiorów niepodległości państwa. Historię tego okresu charakteryzowały też następujące zagadnienia: Twórczość artystyczna o tematyce patriotyczno-politycznej (Adam Mickiewicz, Fryderyk Chopin), Wielka Emigracja - jeden z największych ruchów emigracyjnych ówczesnej Europy, emigrowali głównie szlachta polska, żołnierze, członkowie Rządu Narodowego, politycy, pisarze, artyści, inteligencja, Praca organiczna - postulat wzywający do zaangażowania w rozwój gospodarczy i kulturalny kraju.

1918 - 11 Listopada 1918 roku wraz z zakończeniem I wojny światowej Polska odzyskała niepodległość.
1919/1920 - W latach 1919 -1920 trwała wojna Wojna polsko-rosyjska, kulminacją walk była Bitwa warszawska nazywana Cud nad Wisłą. Wygrana bitwa pozwoliła zachować niedawno odzyskaną niepodległość przez Polskę oraz zahamowała rozprzestrzenianie się rewolucji komunistycznej na Europę Zachodnią.

1939 - 1 września Niemcy napadły na Polskę, co dało początek drugiej wojnie  światowej, 17 września w porozumieniu z Niemcami nastąpiła agresja Rosji na Polskę.

Atak Niemiec i Rosji z dwóch stron, oraz brak pomocy innych państw, spowodował iż Polska po 35 dniach walk przegrała i po raz kolejny utraciła niepodległość.

1940/1944 - Podczas II wojny światowej polscy żołnierze walczyli na wielu frontach, m.in. lotnicy wsławili się bohaterską walką w Bitwie o Anglię zadając Niemcom dotkliwe straty, warte wzmianki jest też zdobycie w 1944 przez polską piechotę roku Monte Cassino.

1945 - W maju Niemcy podpisują kapitulację, jest to koniec II wojny światowej w Europie. Na mocy paktu Ribbentrop–Mołotow podpisanego na konferencja jałtańska Rosja otrzymała "zwierzchnictwo" nad Polską.

1945/1970 - Po wojnie Polska stała się państwem zależnym od Rosji (ZSRR), ale dysponującym ograniczoną suwerennością. Zaczął obowiązywać ustrój socjalistyczny.

Za PRL-u rodziły się dzieci i umierali ludzie, cieszono się, kochano, cierpiano i nienawidzono. Zabijano dzieci, młodzież i dorosłych, likwidowano podziemie zbrojne, pacyfikowano robotników, stoczniowców, górników i studentów.

W Poznaniu, Warszawie, Na Wybrzeży, w Radomiu, w kopalni Wujek w całej Polsce.

Nie daliśmy się ? !

 1978 - W Watykanie polski kardynał Karol Wojtyła został wybrany na Papieża, przybrał imię Jan Paweł II.

1981 - Władza wprowadziła w Polsce stan wojenny. Jego celem było powstrzymanie niepokojów społecznych i zgaszenie rodzącego się ruchu opozycyjnego wobec aktualnej władzy.

1989 - Rozmowy Okrągłego Stołu - rozmowy obozu rządzącego z opozycją w sprawie zmiany ustroju politycznego i naprawy systemu gospodarczego Polski. W wyniku porozumienia zawartego podczas rozmów odbyły się demokratyczne wybory do parlamentu. Partia opozycyjna "Solidarność" odniosła zwycięstwo. Ten moment przyjmuje się przyjmuje się za koniec władzy komunistycznej w Polsce.

1990/2010 - ?????????????????????????????????????????????????????

I wieków wiele trwałaś wichrom dziejów niepokorna, uroda twa nie przeminęła, choć włosem siwym dumne czoło zdobne, a ręce utrudzone wielce.

Nie było dane Ci Matko śnić spokojnie o znoju dnia powszedniego.

Ze stron świata czterech ciągnęły armie, hordy i watahy wieki całe, by byt nasz polski burzyć.

Tyś synów swych cnych krwią płaciły za winy nasze i przewiny wrogów.

Nie zalał nas potop żaden, nie zdobyły Azji syny.

To słabość przyszła po wiekach wielu i Kain Abla, brata swego ręka wroga ugodził.

Na nowo rany rozszarpane, ciało Twe w mękach rwane na stron świata troje.

Na próżno trud ich poszedł, językiem swoim i tradycją silni broniły Matki Ciała Córy i Syny jej godne.

Choć język i kulturę zabrać dzieciom chcieli , to jednej rzeczy nie wyrozumieli.

I choć rak toczy Ciało Twoje, a twe dzieci są w pogardzie, wszak Matka życie odda za swe dzieci, a te niestrudzenie bronić będą jej przed naporem każdym zła.

A gdy serce bić przestanie i zabraknie polskiej krwi, a Twe ciało takie jasne, tedy wezmę Cię na ręce, pójdę dalej Polskę nieść...

Przez dziesiątki, ba nawet setki lat wmawiano nam i nasi i obcy, jakimi jesteśmy nierobami, pijakami, warchołami, pieniaczami, ksenofobami, ruso i germanofobami, rasistami, jacy jesteśmy nietolerancyjni, nazywano nas polaczkami, polnische schweine, do wyboru do koloru. Wielu "Polaków" wstydzi się swojej polskości, woli być"europejczykami, skarżą się do lewackich gazet  na "Ciemną Polskę".

A moja Polska, ta na którą zagłosuje to:

I  NIECH MÓWIĄ, ŻE TO WIOCHA.

ALE TO MOJA WIOCHA.

POLSKA TO DLA MNI E MATKA, SIOSTRA,

TO MOJA OJCZYZNA.

 POLSKA JEST DLA MNIE MISS ŚWIATA.

 I DLATEGO ZAWSZE NA NIĄ GŁOSUJĘ.

MOJA PIOSNKA

Cyprian Kamil Norwid

Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba

Podnoszą z ziemi przez uszanowanie

Dla darów Nieba....

Tęskno mi, Panie...

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą

Popsować gniazdo na gruszy bocianie,

Bo wszystkim służą...

Tęskno mi, Panie...

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony

Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie,

"Bądź pochwalony!"

Tęskno mi, Panie...

Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,

Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,

Równie niewinnej...

Tęskno mi, Panie...

Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,

Do tych, co mają tak za tak - nie za nie,

Bez światło-cienia...

Tęskno mi, Panie..

Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?

I tak być musi, choć się tak nie stanie

Przyjaźni mojej...

A teraz z tej samej beczki, tylko muzycznie.