Wojciech Sumliński - Podziękowanie (reporter) bardzo wazne

Szanowny Panie Aleksandrze

Nie ma takich słów, które w odpowiedni sposób mogłyby wyrazić naszą wdzięczność, szacunek i podziw dla Pana. W najtrudniejszych chwilach naszego - mojego i mojej rodziny - życia, w momencie, gdy znaleźliśmy się na samym dnie rozpaczy, Pańska wnikliwość, konsekwencja i odwaga, stanowiły dla nas żródło nadziei. Były niczym jasny promień w dolinie ciemności. Wymiar naszej wdzięczności zrozumieć może tylko ktoś, kto znalazł się w podobnej do nas sytuacji, kogo próbowano pozbawić wszystkiego, co w życiu naprawdę istotne, komu odebrano wszystko, łącznie z nadzieją. Być może, gdy nasza tragedia znajdzie już swój szczęśliwy finał -dziś dzięki Panu i kilku innym osobom wierzymy w to tak mocno, jak nigdy wcześniej - będzie nam dane poznać Pana i osobiście wyrazić uczucie naszej względem Pana wdzięczności.

Być może. W każdym bądź razie ja i moja rodzina bardzo na to liczymy. Obecnie jednak musi nam wystarczyć przekazanie podziękowań tą drogą. Podobnie, jak musi nam wystarczyć bierne obserwowanie wydarzeń związanych z moją sprawą.

O jakimkolwiek zaangażowaniu, o jakimkolwiek merytorycznym odnoszeniu się do sprawy nie może być mowy, bez względu na to, co o sobie przeczytam, bądź usłyszę. Nad moją głową wciąż unosi się widmo tragedii, wciąż ciąży prokuratorski zarzut, a każde nieopatrznie sformułowane zdanie odnoszące się w sposób merytoryczny do sprawy niesie ze sobą zagrożenie postawienia nowych zarzutów (na przykład ujawnienia tajemnicy śledztwa).
W tej sytuacji, na obecnym etapie, mogę jedynie milczeć, bądź co najwyżej odnosić się do ludzkiego, że tak to ujmę "rodzinnego" wymiaru sprawy - w żadnym razie nie merytorycznego. Obecnie priorytetm dla mnie musi być bezpieczeństwo mojej rodziny. Zbyt dużo już wycierpiała, bym świadomie mógł ją narażać na kolejne "doznania". Tym bardziej, że "demony", o których Pan pisał, wciąż są blisko. Obecnie, gdy po blisko trzymiesięcznym leczeniu opuściłem szpital, czekają na mnie kolejne niełatwe wyzwania. Ostatnia odsłona procesu z Waldemarem Chrostowskim - to już jutro - proces z powiązaną z WSI firmą Megagaz, badanie biegłych sądowych, zeznania w prokuraturze, zeznania przed Sejmową Komisją do spraw Służb Specjalnych - to wydarzenia, w których najprawdopodobniej wezmę udział już w najbliższym tygodniu. Wydarzenia kolejnych tygodni bynajmniej nie rysują się łatwiej. W tej sytuacji niniejszy wpis musi być pewnego rodzaju wyjątkiem od reguły. Liczę, że Pan to zrozumie, podobnie jak liczę, że przyjdzie czas, gdy będę mógł powiedzieć - napisać więcej. Na dziś pozostaje mi - w imieniu własnym i rodziny - raz jeszcze złożenie na Pańskie ręce gorących wyrazów wdzięczności. Z całego serca - dziękuję.
Z wyrazami szacunku - Wojciech Sumliński
PS.
W nawiązaniu do Pańskiego wpisu - nie wiem, czy miał Pan okazję zapoznać się z książką mojego autorstwa pt. "Kto naprawdę Go zabił?" traktującą o niewyjaśnionych wątkach dotyczących zamordowania księdza Jerzego Popiełuszki. Jeżeli nie, chciałbym znaleźć jakiś sposób, by ją Panu przekazać (może za pośrednictwem SDP?). W publikacji tej zawarta jest oodpowiedź na pytanie, które zadaje Pan na wstępie: "Czy III RP zaczęła się nad grobem Księdza Popiełuszki?" Za ujawnienie faktów w tej "zaciszonej" książce, wydanej w roku 2005, od trzech lat byłem sukcesywnie, w absolutnej ciszy, niszczony.
(Za ujawnienie faktów, które dopiero teraz - i to też w wymiarze częściowym - jako "nowo odkryte" znajdują odzwierciedlenie w publikacji "Polski" i programie Superwizjer w TVN.) Ale to historia na inną, długą opowieść, podobnie jak historia zaszczuwania prokuratora Andrzeja Witkowskiego i kilku innych osób, które próbowały ujawnić prawdę o tej zbrodni.
Szanowny Panie Aleksandrze. Proszę dokładnie przyjrzeć się tej sprawę. Proszę mi wierzyć - to nie jest sprawa historyczna. Jeśli się Pan w nią zagłębi, uzyska odpowiedź na wiele pytań dotyczących wydarzeń jak najbardziej współczesnych. Ta sprawa jest jak wyjście z portu na szerokie morze.
Z wyrazami najgłębszego szacunku - Wojciech Sumliński

reporters01reporterwww.reporters.salon24.pl

http://cogito62.salon24.pl/98523,index.html