Pokusa pójscia na skróty czyli ostrożnie z tym prawem i z Ziobru też :)

Rekontra w dobrym wpisie POKUSA KŁAMSTWA nie ustrzegł się jednak pokusy i przyjął słowa Ziobry za dobrą motetę i pojechał po Żakowskim. Rzecz dotyczyła okreslenia ludobójstwo które nie występuje w powoływanym art 118 § 1 kk - Kto, w celu wyniszczenia w całości albo w części grupy narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub grupy o określonym światopoglądzie, dopuszcza się zabójstwa albo powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu osoby należącej do takiej grupy, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności. Przytoczona norma penalizuje zbrodnie ludobójstwa (genocide), choć słowo to nie występuje w całym kodeksie karnym.

Podstawowy przepis penalizujący kradzież - art. 278 § 1 kk (Kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5) też nie zawiera słowa kradzież. Gdy w innych przepisach kodeks używa pojęcia kradzieży chodzi właśnie o przestępstwo określone w cytowanym przepisie. Dzieje się tak się tak ze względu na ekonomikę jedno słowo zastępuje wyrażenie przestępstwo okreslone w art 278 § 1 kk. Przykładów jest więcej. Np. w kk nie występuje słowo paserstwo, a przestępstwo paserstwa oczywiście istnieje :)

Ziobro odwoływał się do zbrodni ludobójstwa, choć tego słowa nie użył i słowa tego nie zawiera przepis. Nie mam co do tego wątpliwości.

Kolejna rzecz to czy zabójcy można postawić zarzut ludobójstwa. Ne będe tutaj mędrkował tylko przytoczę fragmenty dwóch komentarzy do kodeksu karnego (wyd. LexixNexis)

1. Przepis nie miał odpowiednika w poprzednio obowiązującym kodeksie karnym. Do ścigania ludobójstwa Polska zobowiązana była jednak na podstawie Konwencji Narodów Zjednoczonych z 9 grudnia 1948 r. w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa (Dz. U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9).
2. Przedmiotem ochrony jest życie i zdrowie ludzi w czasie działań zbrojnych, a także na obszarach zajętych lub okupowanych oraz na innych terenach, jeśli korzystają oni w czasie działań zbrojnych z ochrony międzynarodowej.
3. Przepis (w § 1 i § 2) rozróżnia dwie formy ludobójstwa. Zbrodnię tę ustawodawca ujmuje szerzej niż wspomniana w pkt 1 Konwencja. Zgodnie art. II Konwencji, ludobójstwem jest czyn popełniony w zamiarze zniszczenia w całości lub w części grup narodowych, etnicznych, rasowych lub religijnych jako takich, a polegający na zabójstwie członków grupy, spowodowaniu poważnego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia psychicznego członków grupy, rozmyślnym tworzeniu dla członków grupy warunków życia obliczonych na spowodowanie ich całkowitego lub częściowego zniszczenia fizycznego, stosowaniu środków, które mają na celu wstrzymanie urodzin w obrębie grupy oraz przymusowym przekazywaniu dzieci członków jednej grupy do innej grupy.
4. Przestępstwa przewidzianego w § 1 można dopuścić się wyłącznie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym (w celu). Celem działania sprawcy musi być wyniszczenie w całości lub w części grupy, o jakiej mowa w tym przepisie.
(autor komentarza: Piotr Hofmański)

1. Uwagi ogólne. Przepis poddaje karze zabójstwo i ciężkie uszkodzenie ciała (ciężki uszczerbek), realizowane w celu wyniszczenia grupy ludności (§ 1). Odpowiedzialnością karną objęte jest również tworzenie warunków ku temu, aby ten cel osiągnąć (§ 2). Przesłanki działania w obu grupach są identyczne. Karane jest również przygotowanie do obu form tych czynów (§ 3). Od czasu procesu norymberskiego czyny te są określane jako „ludobójstwo”. Przepis art. 118 realizuje w ten sposób postanowienia konwencji ONZ z 9 grudnia 1949 r. w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa (Dz. U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9). Pojęcie to aktualnie występuje w wymienionym już Statucie Międzynarodowego Trybunału Karnego (art. 6).
3. Strona przedmiotowa polega na zabijaniu lub powodowaniu ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ludzi należących do określonej grupy z powodu przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodów światopoglądowych. Chodzi o dopuszczanie się zabójstw i uszkodzeń ciała w celu wyniszczenia całej grupy osób o wspólnych cechach lub części takiej grupy ludzi. Celem działania sprawcy jest doprowadzenie do likwidacji grupy osób (eksterminacja). Mogą to być zabójstwa lub uszkodzenia ciała pojedynczych osób albo też większej liczby ludzi dokonane w wymienionym celu. W każdym razie istotną przesłanką kwalifikacji prawnej czynu na podstawie art. 118 są wymienione cele działania sprawcy.
(autor komentarza: Tadeusz Bojarski)

Postawienie zarzutu ludobójstwa Ryszardowi C. wg dostępnego powszechnie stanu wiedzy jest niemożliwe. Może Ziobro ma inną wiedzę (wątpię) ale jej nie ujawnił.

Pokusa dołożenia nie może być silniejsza od upewnienia się zwłaszcza gdy droga weryfikacji jest b. szybka. Tu wystarczyło wpisać do googli jedno słowo "ludobójstwo".

Piszę to z dwóch powodów. Pierwszy jest taki, że można spotkać się z ripostą - pan nie wie o czym pisze - lub znacznie mniej przebierającą w słowach. Niepotrzebnie. Żakowski dostatecznie często manipuluje.

Drugi to prywata. Rzekomą demaskację manipulacji pochwalił red. Leski, który chyba przedwczoraj wyjawił, że prowadził blog RPO śp. Janusza Kochanowskiego. Aż jęknąłem gdy się dowiedziałem.

Zatem czujność przede wszystkim. Parę razy w dyskusjach dostałem po łbie gdy myślałem, że pamiętam lub nie sprawdziłem czyichś opinii czy faktów. Ministra Z. radzę kontrolować z zasady.