Popiersie ks. Peszkowskiego w Krakowie

avatar użytkownika Anonim
Anonim, pt., 17/09/2010 - 07:16

Serdecznie zapraszam na uroczystość odsłonięcia popiersia księdza prałata Zdzisława Jastrzębca-Peszkowskiego dłuta księdza Roberta Kruczka, salezjanina, która odbędzie się w Alei Wielkich Polaków krakowskiego Parku im. doktora Henryka Jordana dzisiaj, tj. 17 września, w rocznicę sowieckiej agresj na Polskę, początek o godzinie 15.00.

          Zanim prezydent miasta Krakowa profesor Jacek Majchrowski i współzałożyciel Instytutu Katyńskiego w Polsce Adam Macedoński dokonają aktu odsłonięcia monumentu, ksiądz biskup senior Archidiecezji Krakowskiej Albin Małysiak odprawi uroczystą, plenerową Mszę Świętą, w trakcie której homilię wygłosi ojciec Jerzy Pająk, kapucyn, kapelan żołnierzy Armii Krajowej i Sybiraków.
          Ceremonia odsłonięcia ufundowanego przez Krystynę Kotowską z Krakowa popiersia kapłana, który cudem uniknął losu swych kolegów-oficerów w Katyniu i całe późniejsze życie poświęcił szerzeniu wiedzy i domaganiu się oficjalnego ogłoszenia prawdy o nich, odbędzie się z pełnym ceremoniałem wojskowym, zapewnionym przez Kompanię Honorową 6. Brygady Powietrzno-Desantowej. Przybędą kombatanckie i harcerskie poczty sztandarowe, swój udział zapowiedziała wdowa po pułkowniku Ryszardzie Kuklińskim, którego popiersie również znajduje się w Alei Wielkich Polaków.
          Z wielką radością i wzruszeniem przyjąłem propozycję organizatora uroczystości - prezesa Towarzystwa Parku im. dr. Henryka Jordana Kazimierza Cholewy, aby ją poprowadzić z racji pełnionej przeze mnie funkcji rzecznika Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie oraz osobistej znajomości ze śp. prałatem Zdzisławem Peszkowskim, z którym - jako Naczelnym Kapelanem Związku Harcerstwa Polskiego Poza Granicami Kraju - współpracowałem w latach 80. z ramienia niejawnego Ruchu Harcerskiego Rzeczypospolitej.
         Zdaje się, że Telewizja Trwam zamierza przeprowadzić bezpośrednią transmisję z tej podniosłej ceremonii.
         Oby tylko dopisała nam po południu w Krakowie pogoda!
         A oto najważniejsze fakty zżycia ks. Peszkowskiego:
          Urodzony w Sanoku 23 sierpnia 1918 roku był m. in. drużynowym II Drużyny Harcerzy hufca sanockiego i organizatorem ruchu zuchowego. Przynależność do ZHP podkreślał przez całeżycie, nosząc już jakożołnierz i kapłan krzyż harcerski. Należał także do "Sodalicji Mariańskiej".
          W kampanii wrześniowej służył w 20 Pułku Ułanów. Po 17 września dostał się do niewoli i trafił do obozu NKWD w Kozielsku, skąd przetransortowano go w kwietniu 1940 roku do obozu w Pawliszczew-Borze, a następnie w Griazowcu, gdzie doczekał wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej, a po zawarciu układu Sikorski-Majski i tzw. amnestii dla więzionych w Związku Sowieckim Polaków zasilił szeregi dowodzonej przez gen. Władysława Andersa Armii Polskiej.
          Otrzymał przydział do odtwarzanego 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, w którym zaangażował się w pracę oświatową, a także w działalność kręgu starszoharcerskiego "Podkówka".
          Z armią Andersa przeszedł szlakiem przezŚrodkowy i Bliski Wschód, na pancerniaka szkolił się w Palestynie, Egipcie i Iraku. Awansowany do stopnia porucznika, a następnie rotmistrza dowodził kompanią w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, jednostcejuż zmechanizowanej. W kampanii włoskiej nie wziął udziału.
          W 1943 roku, przed przerzuceniem II Korpusu na Półwysep Apeniński, rozkazem dowództwa został skierowany do pracy z młodzieżą. Organizował dla niej szkoły i drużyny harcerskie, najpierw w Iranie i Palestynie, a następnie w Afryce Wschodniej (Tanganika, dziś Tanzania) oraz w Indiach.
          Zdemobilizowany pozostał na emigracji. Początkowo zamieszkał w Anglii, gdzie podjął studia na Oksfordzie. W 1950 roku wstąpił do Polskiego Seminarium Duchownego im.Św. Cyryla i Metodego w Orchard Lake, związanego z Uniwersytetem Winsconsin w Detroit w stanie Michigan (USA), gdzie uzyskał stopień magistra teologii.
          5 czerwca 1954 roku przyjąłświęcenia kapłańskie i rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w fakultecie Polonijnych Zakładów Naukowych w Orchard Lake; studia kontynuował na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie i w Stanach Zjednoczonych.
          Od końca 1954 do wiosny 1956 roku był ofiarą wymierzonych przeciwko niemu tajnych działań komunistycznego aparatu bezpieczeństwa jako "były komendant polskiego harcerstwa w Indiach".
          Ojczyznę po wojennej epopei i latach wychodźstwa ksiądz Zdzisław Peszkowski zobaczył dopiero po Październiku 1956 r. Wówczas, po blisko dwudziestu latach od rozstania, spotykał się z matką i jako gość zza oceanu odprawił mszę prymicyjną w rodzinnym Sanoku. W 1959 roku otrzymał obywatelstwo USA.
          W okresie istnienia PRL ks. Peszkowski przyjeżdżał wielokrotnie do Kraju jako przewodnik wycieczek polonijnej młodzieży i w celu odwiedzenia rodziny, przekazując pomoc od amerykańskiej Polonii dla Kościoła w komunistycznej Polsce, kontaktując się z kardynałem Stefanem Wyszyńskim.
          W 1968 roku Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło zablokować jego przyjazdy do Polski, ale obawa władz przed kompromitacją niedojściem do skutku popularnej wśród amerykańskiej Polonii pielgrzymki wzięła górę i wizy dalej niewygodnemu duchownemu wydawano.
          W 1970 roku otrzymał godność prałata domowego OjcaŚwiętego.
          W 1988 roku ks. Peszkowski po raz pierwszy stanął w Katyniu nad ciałami pomordowanych współtowarzyszy niewoli z Kozielska. Z tej wizyty pochodzi jego słynne zdjęcie na czaszkami zastrzelonych kolegów.
          Od powrotu na stałe do Ojczyzny w 1990 roku jako kapelan Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie prowadził intensywne działania na rzecz upamiętnienia zbrodni katyńskiej i zintegrowania wokół tej sprawyśrodowisk w kraju i poza jego granicami. Walczył o prawdę, pamięć i sprawiedliwe osądzenie zbrodni dokonanych na Wschodzie.
          Podczas podróży do Rosji domagał się informacji o zbrodni, rzetelnegośledztwa i zarazem czynił znaki wybaczenia i pojednania. Jego przesłanie w sprawie katyńskiej, tkwiące w doświadczeniu indywidualnym,świadomości historycznej i refleksji ekumenicznej, zawsze dopełniał osobisty akt wybaczenia i wezwanie do pojednania.
          Był autorem paru książek wspomnieniowych oraz kilkuset rozpraw, broszur i artykułów, poświęconych teologii, filozofii, historii Polski, literaturze, sprawom moralnym i narodowym.
          Uhonorowano go odznaczeniami i tytułami, m. in. medalem Komisji Edukacji Narodowej i pośmiertnie Złotym Medalem Zasługi dla Policji. Był obywatelem honorowym Grudziądza, Krakowa, Warszawy, Wrocławia, Białegostoku, Piotrkowa Trybunalskiego, Piastowa, Połczyna Zdroju i rodzinnego Sanoka, a także Honorowym Obywatelem Województwa Opolskiego oraz doktorem honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego Bobolanum w Warszawie i Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie.
          W styczniu 2006 roku Sejm RP poparł jego kandydaturę do pokojowej Nagrody Nobla.
          Ksiądz prałat Zdzisław Jastrzębiec-Peszkowski zmarł w Aninie 8 października 2007 roku. Został pochowany w krypcieŚwiątyni Opatrzności Bożej na warszawskim Wilanowie.
          PS. W dzisiejszych "Tematach dnia" po Kronice Krakowskiej (ok. 18.45) będę rozmawiał na temat tej uroczystości oraz o tragicznej rocznicy 17 września prawdopodobnie z profesorem Andrzejem Nowakiem z Uniwersytetu Jagiellońskiego, redaktorem naczelnym dwumiesięcznika "Arcana".
          PPS. Bloger testigo proponuje, abyśmy uczcili rocznicę 17 września zapaleniem o 20.00 (po "Wadomościach") świeczek w naszych oknach. W pełni popierma ten świetny pomysł.

napisz pierwszy komentarz