Chwila triumfu (pamięci Witolda Pileckiego, „Anody” i „Nila”)

 Chwila triumfu (pamięci Witolda Pileckiego, „Anody” i „Nila”) ...

 Chwila triumfu
(pamięci Witolda Pileckiego, „Anody” i „Nila”)

Michałowi Tyrpie

więc to jest ta chwila
tu szedłeś przez całe życie
w to właśnie miejsce
żadne inne

wąski korytarz
łomot podkutych butów
echo od ścian
ksiądz, lekarz, prokurator,
żołnierz
i ty
samotny

ale z tobą
wileńscy zawiszacy
ułani piechurzy żołnierze 1920 i września
kurierzy łączniczki dowódcy
więźniowie Auschwitz
żołnierze WiN
zdradzeni i opuszczeni przez wszystkich
zamordowani lub tropieni jak psy

są także z tobą
młodzi powstańcy, dla których
byłeś „tatą” (czy myślałeś wtedy
o własnych dzieciach,
niewidzianych od lat?)

nie jesteś sam!

popatrz
twoi oprawcy stąpają niepewnie
krokiem wilków
z nastawionymi uszami
i zjeżoną sierścią
boją się
ta armia duchów za tobą
przepełnia ich grozą
mrugają oczami
nerwowo przełykają ślinę
milczą

Atena spluwa z pogardą
Fobos zaciera ręce
erynie patrzą
martwym wzrokiem

grzmot
głuchy łomot
smród ekskrementów

Hermes ma łzy w oczach

rozglądam się wokoło
dlaczego nas – żywych
jest tak mało?