Żale nad ciężką dolą panapremiera

Żale nad ciężką dolą panapremiera

i jego psa podwórzowego

(chodzi rzecz jasna o panapremiera Wysp Hula-Gula – żeby se nikt nie pomyślał!)

na melodię Graj, Cyganie, graj Andrzeja Rosiewicza

Ciężka jest dola brytana, amstaffa czy bulteriera...

Tak się pieśń moja zaczyna, pieśń dla panapremiera.

Gazeta z troską donosi, a kur na płocie pieje,

że nasz zmęczony panpremier to wręcz ze smutku łysieje.

Ref: Gryź go, Burek, gryź,

Z ciebie superbryś,

Szczekaniem twoim wielka radość w sercu wzbiera.

Bierz Kaczora, bierz,

Rozdepcz go jak wesz!

Niełatwe jest życie premiera.

Brytan posłusznie gryzie, ujada i ciągle szczeka,

ale to jeszcze za mało, panpremier potem ocieka.

Wierna psina jazgocze, jakby ze trzy miała gęby,

ale panpremier wciąż cierpi, próchnica niszczy mu zęby.

Ref: Gryź go, Burek, gryź,

Daremnie Burek się łasi, daremnie wyje i warczy,

panpremier w swym gabinecie wciąż stęka, pluje i charczy.

Koszmary, zmory, wampiry żyć premierowi nie dają,

piłka kopana nie cieszy, cojones zanikają!

Ref: Gryź go, Burek, gryź,

A mogło być już tak pięknie, kraj mógł zakwitnąć zielony,

reformy panapremiera radować mężów i żony.

Dobrobyt by zapanował, szczęśliwy byłby lud cały,

Gdybyż, ach gdybyż, ach gdybyż... oba Kaczory leciały...

Ref: Gryź go, Burek, gryź,

Żal mi biednego premiera i jego pieska na smyczy,

bo nie ma bladego pojęcia, że zamiast ujadać – kwiczy.

Wy wiecie, o co mi chodzi, dlaczego dziś ich żałuję...

A dobrze im tak: oszczercy, partacze, szuje!

Ref: Gryź go, Burek, gryź,

Z ciebie superbryś,

Szczekaniem twoim wielka radość w sercu wzbiera.

Bierz Kaczora, bierz,

Rozdepcz go jak wesz!

Niełatwe jest życie... gangstera.