Zadania Grupy Koordynującej ds. Gazu obejmują
a) koordynowanie środków służących zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw na poziomie Wspólnoty, również w przypadku poważnych zaburzeń w dostawach;
b) badanie środków podejmowanych na poziomie krajowym w celu zaradzenia poważnym zaburzeniom dostaw, a tam gdzie jest to stosowne, wspomaganie państw członkowskich w koordynowaniu tych środków.
REGULATION OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL
concerning measures to safeguard security of gas supply
and repealing Directive 2004/67/EC
and repealing Directive 2004/67/EC
ZAŁĄCZNIK IV: WSPÓŁPRACA
Zgodnie z Artykuł 194 TFUE i jak podkreślono w artykule 6 dyrektywy 2009/73/EC i artykuł 12 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, współpraca regionalna jest wyrazem zasady solidarności, a także leżące u podstaw tej koncepcji rozporządzenia. Współpraca regionalna jest wymagana w szczególności w celu oceny ryzyka (art. 8); zapobiegawcze i plany działań w nagłych wypadkach (art. 4, 5 i 9), infrastruktury i zaopatrzenia norm (art. 6 i 7) oraz przepisów Unii i regionalnych reagowanie (art. 10).
Współpracy regionalnej w ramach niniejszego rozporządzenia opiera się na istniejącej współpracy regionalnej z udziałem przedsiębiorstw gazu ziemnego, Państwa Członkowskie i krajowe organy regulacyjne w celu zwiększenia, między innymi, również bezpieczeństwa dostaw i integracji wewnętrznego rynku energii, takie jak trzech regionalnych rynków gazu w ramach inicjatywy regionalnej gaz, gaz Platform, Grupy Wysokiego Szczebla ds. Morza Bałtyckiego rynku energii i połączeń międzysieciowych planu bezpieczeństwa dostaw grupy koordynującej Wspólnoty Energetycznej. Jednakże, szczególne wymagania bezpieczeństwa dostaw sprzyjających nowych ram współpracy oraz istniejących obszarów współpracy będą musiały zostać dostosowane w celu zapewnienia najlepszej wydajności.
W świetle coraz bardziej powiązanych i współzależnych rynków i wewnętrznego rynku gazu, współpraca z następujących państw członkowskich, jako przykład i między innymi, w tym między częściami sąsiadującymi państwami członkowskimi, może zwiększyć ich bezpieczeństwa zbiorowego i indywidualnego gazu zasilanie:
- Polska i trzy państwa bałtyckie,
- Półwysep Iberyjski (Hiszpania, Portugalia) i Francji
- Irlandia i Wielka Brytania,
- Bułgaria, Grecja, Rumunia,
- Dania i Szwecja,
- Słowenia, Włochy, Austria, Węgry, Rumunia
- Polska i Niemcy,
- Francja, Niemcy, Belgia, Holandia i Luksemburg,
- Niemcy, Czechy, Słowacja,
- Innych.
Jeżeli jest to konieczne i właściwe, współpracy regionalnej między nimi może być przedłużony do zacieśnienia współpracy z sąsiadującymi państwami członkowskimi, zwłaszcza w przypadku wysp energetycznych, w szczególności w celu wzmocnienia powiązań. Państwa członkowskie mogą również być częścią różnych grup współpracy.
Zgodnie z Artykuł 194 TFUE i jak podkreślono w artykule 6 dyrektywy 2009/73/EC i artykuł 12 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, współpraca regionalna jest wyrazem zasady solidarności, a także leżące u podstaw tej koncepcji rozporządzenia. Współpraca regionalna jest wymagana w szczególności w celu oceny ryzyka (art. 8); zapobiegawcze i plany działań w nagłych wypadkach (art. 4, 5 i 9), infrastruktury i zaopatrzenia norm (art. 6 i 7) oraz przepisów Unii i regionalnych reagowanie (art. 10).
Współpracy regionalnej w ramach niniejszego rozporządzenia opiera się na istniejącej współpracy regionalnej z udziałem przedsiębiorstw gazu ziemnego, Państwa Członkowskie i krajowe organy regulacyjne w celu zwiększenia, między innymi, również bezpieczeństwa dostaw i integracji wewnętrznego rynku energii, takie jak trzech regionalnych rynków gazu w ramach inicjatywy regionalnej gaz, gaz Platform, Grupy Wysokiego Szczebla ds. Morza Bałtyckiego rynku energii i połączeń międzysieciowych planu bezpieczeństwa dostaw grupy koordynującej Wspólnoty Energetycznej. Jednakże, szczególne wymagania bezpieczeństwa dostaw sprzyjających nowych ram współpracy oraz istniejących obszarów współpracy będą musiały zostać dostosowane w celu zapewnienia najlepszej wydajności.
W świetle coraz bardziej powiązanych i współzależnych rynków i wewnętrznego rynku gazu, współpraca z następujących państw członkowskich, jako przykład i między innymi, w tym między częściami sąsiadującymi państwami członkowskimi, może zwiększyć ich bezpieczeństwa zbiorowego i indywidualnego gazu zasilanie:
- Polska i trzy państwa bałtyckie,
- Półwysep Iberyjski (Hiszpania, Portugalia) i Francji
- Irlandia i Wielka Brytania,
- Bułgaria, Grecja, Rumunia,
- Dania i Szwecja,
- Słowenia, Włochy, Austria, Węgry, Rumunia
- Polska i Niemcy,
- Francja, Niemcy, Belgia, Holandia i Luksemburg,
- Niemcy, Czechy, Słowacja,
- Innych.
Jeżeli jest to konieczne i właściwe, współpracy regionalnej między nimi może być przedłużony do zacieśnienia współpracy z sąsiadującymi państwami członkowskimi, zwłaszcza w przypadku wysp energetycznych, w szczególności w celu wzmocnienia powiązań. Państwa członkowskie mogą również być częścią różnych grup współpracy.
Polecam jako odniesienie artykuł Adama Szurleja PAN o roli gazu co prawda z 2006 ale bardzo aktualny
PYTANIE OTWARTE
Czy polityka UE obroni Polskę i jej bezpieczeństwo energetyczne dyrektywami , skoro polityka Gazpromu wpływa na monopolizację rynku gazu w UE.
Koncepcja wspólpracy interkonetorowej z Niemcami?? ( jest już realizacja) i co dalej.
Kejow
2 komentarze
1. i co dalej? jak zwykle, Niemcy i Rosja ponad głowami Polski
Choć UE mówi o kompromisowym projekcie, de facto zwyciężyła wersja forsowana przez państwa najlepiej zdywersyfikowane pod względem źródeł dostaw gazu. Postulaty krajów uzależnionych od dostaw z jednego kierunku, w tym Polski, przepadły. Europoseł Andrzej Grzyb przyznaje, że projekt nie spełnia wszystkich oczekiwań
. W rozporządzeniu nie znalazły się zapisy popierane przez Polskę. Chodzi m.in. o włączenie do procesu reagowania na kryzysy gazowe wysokiego przedstawiciela ds. polityki zagranicznej oraz wąską definicję odbiorców chronionych.
Polska chciała, by do tej grupy zaliczano tylko przedszkola, żłobki, szpitale. Ostatecznie jednak w rozporządzeniu zapisano, że kraje same będą decydować, czy włączyć do tej grupy np. zakłady przemysłowe. W efekcie może się okazać, że uzyskanie pomocy gazowej od sąsiedniego kraju będzie trudne, ponieważ w pierwszej kolejności będzie on zaspokajał potrzeby własnych odbiorców chronionych. Deputowani przyznają, że kraje nie chcą po prostu dzielić się swoim gazem.
Z rozporządzenia wypadł też paragraf, który mówił o automatycznym uruchamianiu mechanizmów wzajemnej pomocy krajów UE, w sytuacji gdy w regionie (Polska znalazła się w regionie z Niemcami i krajami bałtyckimi) dostawy gazu spadną o 10 proc. Zastąpił go przepis
, który daje możliwość wystąpienia o taką pomoc bez żadnych limitów pojedynczemu członkowi UE. Problem w tym, że pomoc zależeć będzie od zgody Komisji Europejskiej.
Rozporządzenie 22 września trafi na plenarne głosowanie
Parlamentu Europejskiego. Eurodeputowani mają możliwość zgłaszania jeszcze ustnych poprawek do tego projektu.
http://www.dziennik.pl/gospodarka/article633817/Unia_nie_uratuje_Polski_...
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
2. Maryla
Gratuluję analitycznego spojrzenia tego nie znalazłem, mocna sprawa
Pozdrawiam
Kejow