Zbiorcza dywizja wojsk paragrafowych

Publikacje o początkach dziwacznego tworu zwanego później PRL dość rzadko wspominają akty prawne regulujące...bezprawie. O ile w niektórych ksiązkach (zwykle wydawanych przez IPN) znajdują się wyszczególnione tytuły i pojedyncze fragmenty, o tyle mało kto przytacza te akty bezprawia w całości lub dla uwiarygodnienia kontekstu opisywanych spraw, rodzenia się "demokracji ludowej." A przecież akty wspomniane są dostępne.

Jednym z bardziej znanych jest Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944 r. o ochronie Państwa (Dz. U. z dnia 3 listopada 1944). Co tam się znajduje? Ano np. zapis, że "kto udaremnia lub utrudnia wprowadzenie w życie reformy rolnej, albo nawołuje do czynów, skierowanych przeciw jej wykonywaniu lub publiczne pochwala takie czyny, podlega karze więzienia lub karze śmierci [art.2]. " Innym artykułem zasługującym na uwagę, kojarzącym się z nazistowską okupacją jest niewątpliwie art. 6: "kto w czasie wojny bez prawnego zezwolenia władzy wyrabia, przechowuje, nabywa lub zbywa aparat radiowy, nadawczy lub odbiorczy, podlega karze więzienia lub karze śmierci." No i osławiony art. 18: "dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 15 sierpnia 1944 r."

Jakie są przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy państwa? Np. art. 5 Dekretu z dnia 16 listopada 1945 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa (Dz. U. z dnia 7 grudnia 1945 r.): "kto bez zezwolenia wyrabia lub posiada radiowy aparat nadawczy, podlega karze więzienia." Art. 16: "kto rozpowszechnia fałszywe wiadomości, mogące wyrządzić istotną szkodę interesom Państwa Polskiego bądź obniżyć powagę jego naczelnych organów, podlega karze więzienia do 5 lat lub aresztu."

Zgodnie z Dekretem z dnia 26 czerwca 1945 r. o zniesieniu cenzury korespondencji (Dz. U. z dnia 9 sierpnia 1945 r.) "znosi się cenzurę korespondencji, przesyłek pocztowych, telegramów oraz rozmów telefonicznych, wprowadzoną dekretem z dnia 28 grudnia 1944 r. o wprowadzeniu wojennej cenzury korespondencji (Dz. U. R. P. Nr 17, poz. 93)"- art. 1.

Ale art 2. mówił: "Przepisu art. 1 nie stosuje się do korespondencji zagranicznej, radiotelegramów i rozmów radiowych."