Casus Kennedy'ego - czyli co ja czuję

Nie jestem odosobniony w tym jak przeżywam to co się wydarzyło w sobotę. Katastrofa to dobre słowo w moim świecie nastąpiła katastrofa. Mam wiele pytań, buntuję się, rozumem ludzkim nie jestem w stanie pojąć wyroku Pana Boga. Moje katolickie przekonanie nakazuje mi nie dyskutować z Panem Bogiem. Mogę nie rozumieć tego ale nie mogę kwestionować i zadawać pytania dlaczego . PO ludzku mam wielki problem nie mogę spać, płaczę ciągle się miotam. Chciałbym żeby w polityce teaże zmieniło się coś. Słucham wystąpień w telewizjach (różnych) i mam mieszane uczucia slyszę bwiem z wielu wypowiedzi "jakim wspaniałym Prezydentem" był (tak był niestety) Lech Kaczyński. Dziś nawet Pani MO (nie chcę jej nazwiska wymieniać przy notce o Naszym Prezydencie ) płakała - Boże widzisz i nie grzmisz ? Ale pozostaje wiara że coś się zmieniło.

Myślę też co z nami będzie politcznie. Pomyslałem ,że w obliczu braku ludzi sprawdzonych, może powinien pojawić się Jarosłw Kaczyński. Przypominam Rodzinę Kennedych może i dla nas sądzone jest aby taka sukcesja nastąpiła. Oczywiście partia zdecyduje wg swojej oceny ale nie ukrywam , że tak bym chciał.

Zatem Panie Jarosławie przeżywaj swój ból, płacz, i rób wszystko co człowiekowi w takim czasie wolno ale jak już się wypłaczesz wracaj do polityki my tu (ja napewno) czekamy na Ciebie

Pozdrawiam

Franek