Jest jak jest

J. K.: Dzisiaj dekomunizacja to w pewnej mierze coś innego niż na początku
lat dziewięćdziesiątych. Są nowe niebezpieczeństwa, nowe patologie. Elementem
akcji dekomunizacyjnej powinno być na przykład rozbicie struktur
przestępczych. Te struktury w ogromnej większości wyrastają z dawnego systemu.

- Czy odgrodzenie dawnych funkcjonariuszy PZPR od stanowisk państwowych
osłabiłoby w jakiś sposób świat przestępczy ?
J. K.: Góra tego świata wywodzi się zazwyczaj z dawnego aparatu
bezpieczeństwa. Można już o tym przeczytać w poważnych, opiniotwórczych
gazetach.
Gdyby w 1991,1992 roku mocno uderzono w układ postkomunistyczny, gdyby
doprowadzono do jego rozbicia, nieporównanie łatwiej byłoby doprowadzić do
zaostrzenia walki z przestępczością, do likwidacji najważniejszych struktur
przestępczych.

- Podtrzymuje Pan swoją dawną diagnozę, że źródłem większości patologii
polskiego życia publicznego są ludzie dawnego systemu?
J. K.: Tak, podtrzymuję. Ale rzecz jasna w ciągu lat dziewięćdziesiątych
sytuacja ewoluowała. Nastąpiło zjawisko kooptacji, rozpoczęte już w roku
1989. To znaczy do ludzi z dawnej PZPR czy SB dołączyli nowi, którzy z tymi
organizacjami nie mieli nic wspólnego. Trudno jednak mówić o skali tego
zjawiska.
(...)

- No właśnie, zrealizował się scenariusz, o którym marzył Pan w roku 1992:
rządzi silna prawica wespół ze słabszą Unią. W dodatku odpadł jeszcze problem
Wałęsy...
J. K.: No, nie całkiem się zrealizował. Często mówię o prawicy nieuwikłanęj,
która może naprawdę coś zmienić. Ale ta cienko dziś przędzie.

- (...)Wiesław Walendziak twierdzi, że w walce z postkomunistami
skuteczniejsze są " chirurgiczne cięcia " od dekomunizacyjnego zgiełku.
J. K.: Być może. Tylko sytuacja nie jest wcale prosta. Wiadomo, że AWS
powstał i okrzepł również dzięki cichym kompromisom z "drugą stroną". W Akcji
dominuje grupa, która chce kontynuować tę politykę "cichych kompromisów", bo
się jej to po prostu opłaca. Sam Walendziak wie najlepiej, że dokonywanie w
tych warunkach chirurgicznych cięć nie jest sprawą łatwą.
(...)
J. K.: Polityka ma wymiar fasadowy i zakulisowy. Za kulisami dzieją się
rzeczy przygnębiające. Ale oficjalnie AWS nie może sobie pozwolić na
rezygnację z dekomunizacyjnych haseł. To znaczy, że jeżeli Liga Republikańska
przygotuje ustawę dekomunizacyjną, to posłowie AWS - nawet ci żyjący w
symbiozie z czerwonym - musząją demonsrtracyjnie popierać. Na tyłach mogą się
dziać różne rzeczy, fasada nie może wyrzekać się swego programu.
Popieranie dekomunizacji może się okazać korzystną inwestycją polityczną.
Przed nami wybory prezydenckie, potem parlamentarne, a fala antykomunizmu w
społeczeństwie na razie nie maleje. To dla AWS po prostu szansa na ekspansję.

- Ale przecież Janusz Tomaszewski nagle nie wyparuje, on cały czas w Akcji
będzie...
J. K.: Ja nie mówię, że pchnięcie AWS na antykomunistyczne tory będzie łatwe.
Ale cóż robić.

(...) Jeśli rządzić będzie - nawet umiarkowana - prawica, która od "tamtych"
będzie się trzymać z daleka, nie będzie z "nimi" robić interesów, twarda
wobec przestępców, to oczywiście "cicha dekomunizacja" ma sens. Tylko że
dzisiaj niestety w AWS pierwsze skrzypce grają całkiem inni ludzie. Jest jak
jest.
(...)
J. K.: Doświadczenia kampanii ostatnich lat pokazują, że antykomunizm
popłaca. Nawet, gdy jego nośnikiem jest osoba tak niewiarygodna jak Wałęsa.
(...)
- Na razie ustawa dekomunizacyjna jest śpiewem przyszłości. Mamy natomiast
lustracyjną. " Gazeta Wyborcza" pisze, że jej ofiarami będą informatorzy, a
ich mocodawcy z SB i PZPR pozostają bezkarni.
J. K.: Jest w tym trochę racji. Ale czy jeśli nie możemy złapać bossów świata
przestępczego, to znaczy że mamy nie łapać kieszonkowców? Oczywiście, że nie.
Mam nadzieję, że teraz i "Gazeta Wyborcza" włączy się do walki o
dekomunizację. To rozwiąże ten problem.