Koniec naszego świata?

za odmowę finasowania narkotykowej pasji córki.

Powiadali starożytni Rzymianie, że nawet złe prawo, stosowane przez mądrych, wrażliwych i uczciwych ludzi, może prowadzić do prawdziwej sprawiedliwości.

Powiadali także starożytni Rzymianie, że nawet najlepsze prawo, stosowane przez niemądrych, pozbawionych wrażliwości, nieuczciwych ludzi, nie może być sprawiedliwe.

Pisałem wielokrotnie o chorobach polskiego prawa, które do dzisiaj jest doktrynalnym dziedzicem totalitarnych reguł, pochodzących z totalitarnych formacji społecznych. Jest to straszliwe dziedzictwo, które może dręczyć koszmarami "Procesu" Frantza Kafki.

Nie słyszę w III RP dyskusji o etyce, moralności, albo o sprawiedliwości w stosowaniu prawa. Wszystkie autorytety są nieprzemakalne, żaden z nich nie wątpi, że panująca doktryna absolutyzmu w polskim prawie jest słuszna, prawidłowa i jedyna możliwa. Polski system, cały etos i otoczka intelektualna prawa, przesączona jest korporacyjnym pozytywizmem prawnym. Nie widzę w tym, co teraz piszę żadnej przesady. Sądzę, że trzeba ogromnego cynizmu i kompletnego braku ludzkiej wrażliwości, aby myśl o takim stanie rzeczy odrzucić, bez sekundy refleksji.

Nazywając dręczącą polski system prawny zarazę, systemem pozytywizmu prawnego, jestem łagodnym jak baranek, niebywale życzliwym recenzentem, prawiącym beznadziejne eufemizmy. W rzeczywistości to, co u nas jest, to czyste totalitarne draństwo, odziedziczone po Andrieju Wyszyńskim, stalinowskim prokuratorze generalnym, czołowym teoretyku praw w Europie Wschodniej, twórcy jedynie słusznych zasad prowadzenia procesu sądowego.

Cóż to za cholera ten pozytywizm prawny? Jest to totalitarny absolutyzm prawa zaczynający się od powiedzonka dawnych rzymskich prawników:
- Dura lex, sed lex.

To co mamy u nas na codzień, jest niebezpiecznie idiotycznym przeinaczeniem istotnej treści tego powiedzonka. Prawda, wyroki prawa bywają twarde, dura lex, sed lex. Ale twardością prawa nie wolno usprawiedliwiać bezprawia i niesprawiedliwości. Jeśli wyroki prowadzą do niesprawiedliwości, do krzywdy, do tragedii ludzi uczciwych, alarm wrzeszczy forte fortissimo.

Niestety, tak już dzieje się już od dawna w prawie rodzinnym, gdzie drewniana wrażliwość, głucha tępota i kurczowe trzymanie się papierowych relacji z nieistniejącej rzeczywistości, zieją ludzką krzywdą. No cóż, nie dał Kazio Justynce na narkotyki, kazał do domu wracać przed północą, ograniczył wolność seksualną, nie pozwalając na dorabianie sobie w agencji towarzyskiej przed maturą, trudno 5 lat bez zawiasów. Dura lex, sed lex. Co innego, gdyby Kazio jakąś obcą Justynką zgwałcił. Prawo potrafi być wielkoduszne. To przecież tylko pedofilia. Sąd to rozumie.

Tragedia i alarm stają się jeszcze bardziej tragicznie alarmujące, gdy dowiadujemy się, że ten system prawa, w którym umiera sprawiedliwość, ogarnia cały polski system, niesprawiedliwie nazywany systemem wymiaru sprawiedliwości.

Przeraża mnie system intelektualny kraju, w którym każde pytanie, każdy problem kieruje się do prokuratury.

Coś kiedyś na ten temat pisałem: http://blogmedia24.pl/node/15627 Pzdr

.."W przypadku zamachu na rodzinę, opór społeczeństwa wydaje się kompromitująco mały."... byłam przerażona ilością osób pikietujących przed sejmem - 60 osób! W Hiszpanii na ulice wyszły miliony w obronie rodziny. Zniszczono skutecznie inicjatywy obywatelskie, oto skutki.