Koniec pomnika, koniec hańby

Dwóch żołnierzy. Jeden polski, drugi radziecki, na rękach trzymają kędzierzawe dziecko. To Pomnik Wdzięczności (tej przez duże W) dla Armii Radzieckiej. Dla jednych wdzięczności za wyzwolenie Legnicy od okupacji niemieckiej, dla innych “wdzięczności” za rozpoczęcie okupacji sowieckiej. Dla mnie ten pomnik to ostatni w moim mieście bastion komunizmu, socjalizmu, stalinizmu i innych koszmarnych potworków systemowych, które od dziesięcioleci niszczyły i zniewalały mój kraj. Niestety, ten pomnik wrósł w krajobraz miasta tak mocno, że niektórzy nie wyobrażają sobie bez niego życia, nawet jeśli słabo orientują się w tym, co on de facto ...