Rozstania

Od pewnego czasu czytam co piszesz... mimo ze czuje w tych słowach zapach smutku... mimo że świeży podmuch wiatru go rozcieńcza. W wyobraźni, widzę wiosenne pola pokryte krokusami... tak piękne ale bez zapachu. Czytając co piszesz czuję "Caballero de la Noche"... przeciętny krzak co pięknie pachnie po zachodzie słońca. Dzięki.

Marylko, Swiat nabiera kontrastu w czarno bialym kolorze.. Dziekuje za czerwien! Salamandra, Zapach smutku.. "Caballero de la Noche"... Ukryty w najglebszych pokladach kopalni zlota i pachnie tylko o zachodzie słońca. Odurza bez końca. Como estas?

Ognie stracone, Perły dziewczyny, Dziewczę co kocha, Wspaniałe słowa W pamięci są I złoty księżyc Patrzy dokoła, Srebrne obłoki Rozświeca wciąż. . Nie wyrzekł słowa, Melodia serca Płynie gotowa, Na jednej strunie Grał Paganini A sny patrzyły Na białe róże Co dookoła Płakały wciąż. . Agamemnon blog .

mam dziwne przeczucie, że zanim nastąpi bezruch te "szatany" chcą w nas rozpalic miłośc do całego świata... chcą w nas rozpalic żar chaotycznych pląsów... byśmy tymi pląsami zniszczyli to co jest ważne... a oni to potem zamrożą... nie można kochac całego świata, bo jak się kocha cały świat, nie kocha się rodziny... chodzi mi notka na ten temat... to jest naukowo udowodnione, że zanim się zamraża, to najpierw się rozpala... to nie jest czysta poezja... to czysta nauka... pozdrawiam

to nie jest czysta poezja... Nie jest i TY to czujesz. Dziekuje.

Jak trudne są takie rozstania, Gdy drogę przysypał nam śnieg. Poznajesz juz gorycz czekania A czasu szalony trwa bieg. A Święta coraz bliżej, Proszę Cię, zostań! Będziesz moim najpiękniejszym prezentem. To zła pora jest dla rozstań! Joanno, smutno się jakoś zrobiło, ale Twoje wiersze są piękne!

Jeszcze jestem! ;))) Pewnie spedzimy swieta razem w wirtualnym gronie. Wyjazd bedzie na narty, ale to dopiero po nowym roku. Pozdrawiam goraco!

jeśli już jesteśmy przy piosenkarzach o politycznie poprawnej orientacji - to do jest dużo lepsze IMHO

Dobranoc!