28 lat temu w kopalni "Wujek"...

16 grudnia 1981 roku w kopalni "Wujek" od milicyjnych kul zginęło sześciu górników, następnych trzech zmarło w szpitalu, a kilkudziesięciu zostało rannych. 13 grudnia 1981 roku aresztowano Jana Ludwiczaka, uważanego za głównego opozycjonistę województwa katowickiego. Wiadomość ta wywoła zdenerwowanie wśród górników pracujących w kopalni "Wujek". Tego dnia w godzinach porannych zostało również wyemitowane przemówienie generała Wojciecha Jaruzelskiego o wprowadzeniu stanu wojennego. 14 grudnia - górnicy podjęli decyzję o strajku. Równocześnie wystosowali postulaty dotyczące zwolnienia z więzienia Ludwiczaka i innych działaczy "Solidarności". 15 grudnia - do strajkujących zaczęły dochodzić informacje, że zostały spacyfikowane inne strajkujące zakłady, m.in. kopalnia "Staszic" i "Manifest Lipcowy" w Jastrzębiu Zdroju. Decyzja o pacyfikacji Wujka zapadła na naradzie Wojewódzkiego Komitetu Obrony w Urzędzie Wojewódzkim. 16 grudnia - przeciwko górnikom w kopalni Wujek skierowano: 5 kompani ZOMO, 2 kompanie ORMO, 1 kompanię NOMO, 7 armatek wodnych, 3 kompanie po 10 bojowych wozów piechoty i 1 kompanię czołgów. W pogotowiu czekał również pluton specjalny ZOMO. Czołgi sforsowały mur, a oddziały ZOMO wkroczyły na teren kopalni. Wobec górników użyto jeszcze środków chemicznych. Byli także polewani wodą. Następnie do akcji wprowadzono pluton specjalny i rozległy się strzały. Podczas pacyfikacji kopalni "Wujek" zginęli: Józef Czekalski Krzysztof Giza Ryszard Gzik Bogusław Kopczak Zenon Zając Zbigniew Wilk Andrzej Pełka Jan Stawisiński Joachim Gnida. Cześć ich Pamięci ! DO GENERAŁA Za słowa kłamstwem splugawione Za mundur bratnią krwią splamiony Za ręce siłą rozłączone Za naród głodem umęczony Za oczy dziecka przerażone Obnoś swój tryumf w partyjnej chwale Naród dziękuje Ci, generale Za pogrom braci bez litości Za honor wojska zbezczeszczony Za mękę strasznej bezsilności Za ból rozłąki z mężem żony Za łzy i rozpacz samotności Ciesz się, żeś działał tak waspniale Naród dziękuje Ci, generale Za połamane pałką kości Za koszmar walki brata z bratem Za nienawiści siew i złości Za to, że żołnierz stał się katem Za znów zdławiony świt wolności Pomnik swych zasług wziosłeś trwale Naród dziękuje Ci, generale Za nałożone znów kajdany Za zbrodnię łagrów w polskiej ziemi Za fałsz przemówień wyświechtanych Za podłość zdrajców między swymi Za język prawdy zakazany Wypnij na Kremlu pierś po medale Naród dziękuje Ci, generale Naród śle swoje podziękowania Żeby Ci legły jak kamienie Przyjmij je spiesznie bez wzdragania Może obudzą Twe sumienie Bo generale nie znasz godziny Gdy przed Najwyższym Dowódcą świata Złożysz ostatni raport za swe czyny Z piętnem Kaina, krwią swego brata IDĄ PANCRY NA "WUJEK" Przyszli nocą w uśpiony dom Zabierali nas chyłkiem jak zbóje Drzwi zamknięte otwierał łom Idą, idą pancry na "Wujek" A gdy opadł strach i gniew Stanął wybór: kopalnia strajkuje Choć staniała bardzo nasza krew Idą, idą pancry na "Wujek" W tłum przy bramie do matek i żon Z płacht na murach klejonych zlatuje Czarną treścią komunikat WRON Idą, idą pancry na "Wujek" Kilof, łańcuch ściska nasza dłoń Wózków szereg bieg czołgów wstrzymuje Już milicja repetuje broń Idą, idą pancry na "Wujek" Płoną znicze ku zabitych chwale Ale zgasła nadzieja na potem Gdzie twe czyste ręce generale? Zawracają pancry z powrotem Tomasz Jastrun http://stanwojenny.republika.pl/wiersze.htm