O szantażu, o zgorszeniu i o świętym spokoju

Zawsze czytam Cię z podziwem, dziś z zachwytem. Wspaniałe. Dziękuję Pozdrawiam

Dziękuję. Miło mi bardzo. Pozdrawiam.

***ciekawe że nie krzyża, ani nawet zdjęcia Jana Pawła II*** Proszę o rozwinięcie; dlaczego portret Jana Pawła II mógłby zastąpić krzyż? Nie chcę zaginać żadnego parola na mojego ulubionego blogera. Chciałbym poznać tą logikę , nie ukrywam, charakterystyczną dla większości moich Rodaków i braci w wierze. Pozdrawiam

Bardzo przepraszam, ale ja już nie mam siły tłumaczyć się z każdej mojej ironii.

Przepraszam, ale zabrzmiało to tak poważnie, że ironii nie wyczułem. Problem jednak pozostaje, gdyż wiele osób zastępuje krzyż niewątpliwie-mającym-zasługi byłym Ojcem Świętym i myślałem, że Pan też do nich należy. Nie ustaję więc w dalszych poszukiwaniach odpowiedzi na trapiące mnie pytanie. A artykuł przedni. Lepszy od poprzedniego. Tymczasem zabieram się za czytanie dzisiejszego. Pozdrawiam

Ironia była następująca. Jeśli Życiński uważa się za członka Kościoła i wystepuje w imieniu tego Kościoła, powinien wystąpić na tle Krzyża. Jeśli jednak jego przynależność do Kościoła jest już tylko fikcją, ale chce zachować pozory - jak wielu tych, którzy już są poza - powinien, tak jak nakazuje świecka tradycja spod znaku Tygodnika Powszechnego, pokazać się przynajmniej z Ojcem Świętym w tle. A on, tymczasem, nawet już tego papieża nie potrzebuje. Tylko książki. I tu była właśnie ironia i szyderstwo.