Niedzielne refleksje

Krzyż to symbol miłości, cierpienia i zwycięstwa. Krzyże stoją na skraju polnych dróg i nowoczesnych autostrad, na placach naszych miast. Górują nad grobami naszych zmarłych, zajmują ważne miejsce w naszych mieszkaniach. Są znakiem śmierci i zagłady, są uwieńczeniem przebytej drogi. Forma krzyża jest symbolem zbiorowej pamięci, pod nim ukryta jest najbliższa historia. Krzyż prowokuje pytania, po co tu stoi. Poeci nazywali Polskę krainą mogił i krzyży. Krzyż symbolizuje: 1. Chrześcijaństwo - ukrzyżowanie Chrystusa, Jego mękę i śmierć. 2. Nieśmiertelność - wieczną pamięć. Stawiano je na placach i rozstajnych drogach, aby upamiętnić bitwy i znaczące wydarzenia. 3. Władzę - krzyż na kuli jest jednym z insygniów królewskich. 4. Walkę ze złymi duchami - noszono go jako talizman służący do odpędzania demonów (dzięki podobieństwu do miecza). 5. Podpis - władcy i arystokraci nieumiejący się podpisać stawiali na znak szczęścia krzyżyk na dokumentach. Analfabeci podpisywali się krzyżykami. 6. Rachubę czasu - jeden krzyżyk = 10 lat, piąty krzyżyk = 40-50 lat. Krzyż jest jednym z elementów biżuterii i tak chętnie noszony nawet przez ateistów, zwłaszcza gdy wykonany jest ze złota. Wiele krzyży na naszych terenach wiąże się z tragicznymi wspomnieniami powstania styczniowego. Wznoszono je na samotnych mogiłach powstańców poległych w walce o wolność. Krajobraz Polski nosi ślady tragedii ludzkich, cierpień i męczeństwa. Reliktem takiego są krzyże. Wędrując poprzez zmieniający się świat, ze wzruszeniem wspominamy krzyże na wzgórzach, katedrach i placach drogich nam miast i miejsc. Krzyże Wilna i Gdańska, krzyże Grabarki i Szawli, krzyże ze znaku "Solidarność". Tym, których te krzyże "bolą" dedydykuję te słowa Adama Mickiewicza: -Tylko pod krzyżem, tylko pod tym znakiem Polska jest Polską, a Polak Polakiem.. Anonim Mój ty nieśmiały święty biedny anonimie nie szeptałeś mój Boże nie wołałeś Pan Bóg tak chciałeś Jemu służyć by o tym nie wiedział czemu krzyż swój ukryłeś zataiłeś rany nie udźwigniesz w sekrecie wiary bez niewiary ks.Twardowski