POlacy jak lawa....

Co z tego, że afera z Rysiem, Zbychem i Mirem ma tzw. drugie dno? Co z tego, że minister rządu Tuska umyślnie, publicznie wszystkich okłamał? Kogoś, prócz oszołomów z "ścieku24", PISowskiej "Rzepy" i nawiedzonego redaktora Jachowicza, to w ogóle interesuje? Przeglądając czołowe portale, trzeba wątpić. Polacy (jak to wczoraj celnie oświadczył premier Miller Leszek) , w przeciwieństwie do innych, bardziej oswojonych z demokracja narodów Europy, nie lubią polityków kontrowersyjnych, silnych indywidualności, mężów stanu. Liczy się ściema, prezencja i iluzja spokoju. Proszę przeczytać: "(...)Staliśmy się wielkim, dumnym państwem i traktujemy to jako rzecz normalną.(...)Już nie jesteśmy Kopciuszkiem. (...) Zastaliśmy analogową, zostawimy cyfrową. Przygotowujemy Polskę do masowego przystosowania do szerokiego pasma- mówił, porównując się do Kazimierza Wielkiego, Donald Tusk. Długo wymieniając listę sukcesów rządu, Tusk pokusił się nawet o wspomnienie prywatyzacji stoczni Gdyńskiej i Szczecińskiej, co nazwał przykładem "odwagi i gotowości podejmowania ryzyka". http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,7274153,Tusk__Moj_rzad_poradzil_sobie_z_kryzysem_nieznanym.html Bzdet goni bzdet. Ten słowotok brzmi dla LEMINGA niczym wyrocznia. I się kręci. Już nie będę się pastwił nad totalną porażką planu realizacji programu PO, partii o liberalnym rodowodzie. Jednak kilku zdań na temat "odwagi rządu podczas prywatyzacji (a raczej jej próby) stoczni Gdyńskiej i Szczecińskiej, odmówić sobie nie daje rady. Pamiętam, że jakiś tam platfusowy senator/poseł? ze Szczecina ostentacyjnie opuścił tuskową drużynę, jeszcze przed wtopą min. Grada. Wyczuł moment. I dobrze, bo dziś sąsiadom nie mógłby spokojnie w twarz spojrzeć. Pamiętam ZOMOwskie metody pacyfikacji warszawskiej manifestacji stoczniowców. Jak się zachował Schetyna? Pamiętam wreszcie obietnice premiera, groźby dymisji ministra skarbu i ich pospieszne odwoływanie... Gdzie ta odwaga? Trzeba mieć tupet (, a nie odwagę!), by publicznie obiecywać, kłamać, ignorować. A POlacy jak lawa, dziś ciągle zastygła, twarda, niewzruszona rzeczywistością. Kiedy się przebudzi, eksploduje?