Wróżba - Jacek Kaczmarski

Zegar odmierza cienie przedmiotów miasto spoczęło nocą otulone sen miłosiernie przygarnął ludzi w dal odsunąwszy znoje troski dnia spokój zjednoczył i dobre i złe czuwam...samotnie? może tym mrokiem przybędzie wyczekiwana wieść odnajdę drogę, ścieżkę pewności ktoś weźmie mą rękę w swoją silną dłoń pójdę przez upał i deszcz nie ulęknie mnie bezmiar pustyni ani ostrość skał wysokich. Niech tylko spłynie ta dręcząca łza własnej słabości. /S.M.Katarzyna W. SAC/

---