jesien...

listopadowy las krajobraz senny wilgotny i cichy- drzewa dostojne mieszają powietrze kwiaty wyschnięte zwierają kielichy mgły gniazdom pustym wyścielają wnętrze zmierzch – bezruch szary niewinne obłoki ku ziemi dusi i trzyma w uwięzi ziemia przed mrozem pręży w bólu boki jak człowiek chory majaczy i rzęzi czasem wiatr tylko liść poderwie suchy zatańczy lekko upiornego twista i nie wiadomo, czy to tańczą duchy czy w starej dziupli diabeł z cicha śwista Barbara Dziurzyńska - Kupiec Pozdrawiam serdecznie, dziękując za nutkę jesiennej melancholii. Jakże tu się nie smucić kiedy Ojczyzna suwerenną nie jest.

Ojczyzna suwerenną nie jest... Wskrzesimy ja do zycia ;) Wystarczy cel i akt wiary, a tego Polakom nie brakuje. Pozdrawiam slicznie optymistycznie :)

rozkaz! szefie ;)