Sikorski w Izraelu (michal wisniewski)

Polsko - izraelski miesiąc miodowy dobiegł końca. Jeszcze rok temu zapowiadane było partnerstwo wojskowe i specjalne stosunki. Wystarczylo jednak spojrzec na dane dotyczace wzajemnej wymiany handlowej i obszarów strategicznego zainteresowania, aby zrozumiec, ze rownie sensownie mozna bylo mowic o strategicznym partnerstwie z Brazylia lub Korea Poludniowa.

Radoslaw Sikorski zaczał własnie wizyte w Izraelu i... wlasciwie zadne media nie odnotowaly tego faktu jako istotnej wiadomosci. To chyba najlepszy dowod, jaki jest efekt zderzenia zeszlorocznych zapowiedzi z rzeczywistoscia.

Sikorski nie powie zreszta w Izraelu niczego specjalnego. Oznajmic moze najwyzej, ze Polska do ewentualnej koalicji antyiranskiej sie nie przylaczy. I to oczywiscie bardzo sluszne stanowisko, poniewaz polskie poparcie dla "rozwiazania kwestii iranskiej" w zadnym razie nie mialoby sensu. Nie chodzi nawet o bezpieczenstwo naszych zolnierzy w Afganistanie. Polska nie jest bowiem obecnie na Bliskim Wschodzie graczem chocby drugoligowym. Za takie poparcie Izrael z oczywistych wzgledow nie moze wiec wiele Polsce zaoferowac, a bezinteresowne pchanie sie w awanture w obszarze, gdzie nie leza zadne polskie interesy byloby skrajnie nieodpowiedzialne.

Myli sie jednak Jerzy Haszczynski z "Rzeczpospolitej" uwazajac, iz szef polskiego MSZ bedzie tlumaczyl swoim izraelskim kolegom, ze atak na Iran nie ma sensu. Sikorski tego typu nauk w panstwie zydowskim oczywiscie nikomu nie wyglosi, bo range swojej wizyty sprowadzilby do tej, jaka mialaby wizyta "Cyrku Zaleskiego". Moze on jedynie przekazac, iz nasz kraj nie bedzie uczestniczyl w izraelsko - iranskich rozgrywkach. Izrael zreszta braku polskiego poparcia nie bedzie oplakiwal, bo prawdopodobnie nawet go nie zauwazy. Starac sie bedzie bowiem zasadniczo o przychylnosc, chocby milczaca Francji, Wielkiej Brytanii i Niemiec. Dopiero brak wspolpracy z tymi panstwami moglby sklonic Zydow do szukania alternatywnych rozwiazan. Zreszta, w tej sprawie Polska nie mialaby wiele do zyskania nawet, gdyby nasz glos przekonal inne kraje Europy Wschodniej. Poparcie 1, 2 czy 8 panstw, ktore nie odgrywaja w tamtym regionie zadnej roli jest istotne w równym, zerowym stopniu.

Trzeba jednak stanowczo zaznaczyc - o ile Polska nie powinna popierac Tel Awiwu w tej sprawie, a juz na pewno nie powinna tego teraz oglaszac, to nie oznacza to w zadnej mierze, aby stanowisko naszych dyplomatów bylo czyms wiecej niz stanowiskiem... naszych dyplomatow

Rozwazanie militarnego rozwiazania tego konfliktu jest najzupelniej zrozumiale dla Izraela. To jego interesy, a nawet samo istnienie moga zostac zagrozone przez iranska bombe. Podobnie, jak w 1967 roku to Izrael bedzie musial zdecydowac, ktory wariant wybrac. Premier i szef MSZ Izraela rozwazaja to zagadnienie z diametralnie innej perspektywy niz Radek Sikorski.

Jesli zakonczy sie to uderzeniem na iranskie instalacje nuklearne, dojsc moze do wyjatkowo powaznego kryzysu. Jedna z alternatyw wobec takiego obrotu spraw jest jednak nuklearna wojna pomiedzy Tel Awiwem a Teheranem w dalszej przyszlosci. Eksperci z Center for Strategic and International Studies oszacowali, iz ofiarami mogloby w niej pasc prawie milion Zydow i 18 milionow Iranczykow.

Izraelscy przywodcy opinii Radoslawa Sikorskiego nie beda wiec brali raczej pod uwage podejmujac swoje decyzje. Mozemy czuc sie jedynie nieco dowartosciowani faktem, ze nawet opinia Baracka Obamy bedzie miala dla nich niewiele wieksze znaczenie.