Czym się trudzi grupa do spraw łatwych ?

Wiadomo jest wszem i wobec, że od połowy ubiegłego roku działa Polsko–Rosyjska Grupa do Spraw Trudnych. Wiemy również dość dokładnie, czym się zajmuje – wszystkimi najtrudniejszymi problemami pomiędzy Polską i Rosją, włącznie z Katyniem, najazdem sowieckim z 17 września 1939 roku, pewnie również tarczą antyrakietową, gazociągiem itp. Potwierdził to dzisiaj w rozmowie z Polskim Radiem Zbigniew Chlebowski. Niestety, nie powiedział o czym w takim razie rozmawiają lub rozmawiać będą politycy najwyższej rangi w rządach obu stron. Jakby na to nie patrzeć, logicznie wynika, że zajmują się sprawami łatwymi albo co najmniej łatwiejszymi. Ja sobie zdaję sprawę, że posługiwanie się logiką w politycznych dociekaniach to często ślepa uliczka, ale niech mi ktoś zaprzeczy.I to jest pierwszy paradoks, że faktyczni decydenci – Tusk, Sikorski, Putin, Ławrow – tworzą grupę do spraw łatwych, natomiast sprawy o znaczeniu strategicznym dla wzajemnych relacji są domeną pośledniejszych urzędników i paru profesorów na okrasę. Przy czym, jak poinformował nieoceniony Chlebowski, postęp rozmów grupy do spraw najtrudniejszych jest rzeczywiście niewielki, a wyniki będą znane być może pod koniec roku. I to już jest stwierdzenie przesądzające również o wynikach rozmów grupy do spraw łatwych, których uwieńczeniem ma być wizyta Putina w Polsce we wrześniu tego roku – skoro bowiem spraw trudnych załatwić się nie da przed tym terminem, z konieczności zajmą się łatwymi. Nie wyjaśniona pozostaje natomiast kwestia, jakie to będą sprawy i to jest drugi paradoks – sprawy trudne są powszechnie znane, a łatwe otoczone aurą tajemniczości. Owszem, są sygnały, pierwszy wyszedł od ministra Ławrowa, który w Moskwie pochwalił Tuska za „prostowanie odchyleń”, co powszechnie uznano za odnoszące się do okresu rządów PiS - u. W tym miejscu muszę zaznaczyć, że mój tekst nie miał być humorystyczny, ale trudno się powstrzymać, skoro analogia historyczna narzuca się sama. Otóż wiele lat temu, chyba gdzieś około 1948 roku, również z Moskwy wyszedł sygnał, żeby w Polsce wyprostować „odchylenie prawicowe” i wskazano sprawców odchylenia, co ówczesna władza podjęła z ochotą i odstępców od linii rozgromiła. Jeśli nasz rząd pójdzie tym tropem, to Jarosław Kaczyński może pakować komplet ciepłej bielizny. Tych miłośników Platformy, którzy zechcą jeszcze bardziej uściślić analogię muszę przestrzec z góry, że na końcu jest Tusk jako odpowiednik Bieruta. Wracając do meritum, każdy przyzna, że zwalczanie odchylenia to pójście dawno przetartym szlakiem, w ogóle łatwizna i świetnie pasuje do mojej tezy o zespole do spraw łatwych. Inny sygnał dał wczoraj polityk Platformy Kostrzewa – Zorbas, który mówił, że Sikorski w Moskwie ma przygotować przełom, ale jak przyszło do konkretów, to wykrztusił coś o współpracy kulturalnej, że teraz piłka jest w grze, a przedtem nie była w grze oraz o obniżeniu temperatury sporu polsko-rosyjskiego. Otóż ja się poważnie spodziewam i to nie jest żaden humor satyra, że skończy się ten rzekomy przełom na jakimś festiwalu piosenki, jak było podczas pierwszego spotkania Tuska z Putinem. Zresztą nie wiem nawet, czy w końcu ten festiwal zaistniał, czy ktoś na nim zaśpiewał lub zatańczył ? Będzie dużo o przemiłej atmosferze, przełamaniu lodów, odmrożeniu relacji i konieczności następnych rozmów. I w ogóle najważniejsze, że się spotykamy. No i o sukcesie, rzecz jasna. A we wrześniu Putin wygłosi pean pochwalny na cześć niezwyciężonej Armii Czerwonej, co nas wyzwoliła z łap faszystowskich najeźdźców. No bo, jakie pole do popisu może mieć grupa do spraw łatwych ? http://www.polskieradio.pl/jedynka/sygnalydnia/artykul18981.html http://www.dziennik.pl/polityka/article373756/Rosja_chwali_Tuska_za_prostowanie_odchylen.html http://www.polskieradio.pl/jedynka/debaty/debaty.aspx?c=1