Warzecha - chapeau bas

Mówcie sobie, co chcecie, ale dla mnie gwiazdą dziennikarstwa staje się Łukasz Warzecha. http://www.rp.pl/artykul/9133,287634_Warzecha__Sikorski_poswiecony__bez_zalu.html Od razu zaznaczam: wiem, że się czasem człowieka czepiałam - i bynajmniej nie wycofuję się z przeszłości. Jednak ludzie ewoluują, przynajmniej ci, którzy potrafią korzystać z boskiego daru - inteligencji. Nie komentuję u Warzechy, tak jak nie komentuję prawie nigdzie - po prostu z braku czasu. Jednak czytam teksty, śledzę wypowiedzi - i w konsekwencji myślę, co myślę: tak doskonałej analizy brakuje mi u innych dziennikarzy, nawet tych z prawdziwej, dziennikarskiej bajki. Nie ma tu nic z lizusostwa, w żadna stronę. Warzecha nie stawia nikomu ani pomników, ani..."nagrobków", na zimno analizując sytuację. Nie roprasza się na mikrokosmos spraw absolutnie drobnych p.t."kto komu, kto kogo" ( obudził - nie obudził, etc), słusznie pisząc, że jest to teatr dla gawiedzi. Nie wdaje się w pyskówki na temat detali. W zwięzłym - jak na obfitość materiału - tekście wypunktowuje tematy najważniejsze, bez dowcipasów i rozgoryczeń. Wprawdzie "Rzepa" ma określony zbiór czytelników, których trudno posądzać o brak wyrobienia politycznego, ale w ogólnym galimatiasie naprawdę zapędzonego świata gubią się główne wątki spraw. Właśnie dlatego, że w jazgocie medialnym ludzie "chwytają" nie tylko to, co przeczytali, ale głównie to, co oferują im akurat włączone stacje. A tam nie przeprowadza się rzetelnej analizy, skupiając się na tanich sensacjach. Dla każdej stacji głównym celem jest - jak wiadomo - utrzymanie widza, "wyrwanie mu z ręki" guziczka od pilota. Po co innego zaprasza się Niesiołowskiego? Artykuł Warzechy rozwiewa wszystkie wątpliwości( jeśli ktoś je jednak miał), obejmując całość zagadnienia. Kawał porządnej, dziennikarskiej roboty. Przy okazji: niniejszym pozwolę sobie nadmienić chyłkiem, że po Jankesie spodziewałam się znacznie więcej, niż ostatnio zaserwował. Nie dam linku, głupio mi. P.s.- chyba nie potrzeba, tekst jest na blogu.