Zamiast badać i pisać historię, będziemy skazani na jej wieczne odkłamywanie i dementowanie: że holokaust to nie my, że polskie obozy śmierci to w rzeczywistości nazistowska machina zagłady, że „wypędzenia” Niemców to nie nasza wina, a II wojna to nie polska prowokacja, lecz wspólne dzieło Hitlera i Stalina. Pokolenia Kolumbów już wówczas nie będzie. Kto więc zaświadczy prawdę? Oszołomy?

O odbudowie decyduje "partia pruska" Nasz Dziennik, 2010-02-19 Z Waldemarem Rekściem, działaczem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, rozmawia Jacek Dytkowski Doczekamy się odbudowy Zamku Królewskiego w Poznaniu? - Sytuacja jest bardzo zła, bo odbudowę można było zacząć już wiosną ubiegłego roku i zamek w surowym stanie mógł już stać. Były na ten cel pieniądze z budżetu miasta i województwa. Niestety, obstrukcyjna postawa prof. Wojciecha Suchockiego, dyrektora poznańskiego Muzeum Narodowego - formalnie właściciela zamku - spowodowała, że odbudowy nie zaczęto, i na rok bieżący nie ma - mimo sprzeciwu znacznej części miejskich radnych, tj. wszystkich z wyjątkiem radnych PO - tej pozycji w budżecie miasta, a niedługo wygaśnie ważność pozwolenia na budowę. I o to właśnie chodziło ludziom, którzy nie chcą dopuścić do tego, aby nad Poznaniem górował polski Zamek Królewski, a nie ponure gmaszysko tak zwanego zamku kajzerowskiego, który według słów kajzera miał być materialnym symbolem odwiecznego panowania Niemców nad Wielkopolską, a podczas wojny został przebudowany przez Alberta Speera na oficjalną rezydencję Adolfa Hitlera. Ale podobno nie wszyscy poznaniacy akceptują pomysł odbudowy Zamku Przemysła II? - Oczywiście, zamysł ten - podobnie jak i każdy inny - ma swoich zwolenników i przeciwników. I jest to naturalne. Ale w tej konkretnie sprawie opinia publiczna jest - co w Polsce rzadkie - praktycznie jednomyślna, ponad politycznymi podziałami, czemu społeczeństwo Poznania i Wielkopolski wielokrotnie dawało wyraz w rozlicznych sondażach, petycjach i oświadczeniach. Była audycja w radiu Merkury, w czasie której wszystkie strony sporu mogły przedstawić swoje racje, i w ankiecie po tej audycji aż 84 proc. słuchaczy zdecydowanie opowiedziało się za odbudową zamku w wersji historycznej według wybranego w drodze konkursu projektu inż. Witolda Milewskiego. To przytłaczająca, miażdżąca większość. Można mieć odmienne zdanie, ale nieuszanowanie opinii większości obywateli, władz miejskich i wojewódzkich jest przejawem nieprawdopodobnej arogancji i pychy, co dyskwalifikuje pełniących funkcje publiczne. Także i dyrektora Muzeum Narodowego. Przeciwnicy odbudowy twierdzą jednak, że nie wiadomo, jak zamek wyglądał... - Argumenty, że brakuje ikonografii, czy negatywna ocena projektu inż. Milewskiego są tylko pretekstami. Przypominam, że podobnych argumentów używano także wtedy, gdy usiłowano nie dopuścić do restytucji Zamku Warszawskiego, o czym dzisiaj nikt nie pamięta i do czego nikt się dzisiaj nie przyznaje. Tam też próbowano postawić szkło i beton tylko po to, by nie dopuścić do odtworzenia symbolu naszej państwowości. Poznaniacy mówią wprost, że działa nieliczne, ale za to bardzo wpływowe antypolskie lobby, które nazywają "partią pruską". Nie żałowano pieniędzy na renowację kajzerowsko-hitlerowskiego "zamku", za to usiłuje się nie dopuścić do odbudowy polskiego Zamku Królewskiego. Zestawienie tych dwóch faktów jest aż nadto wymowne. Warto kolejny raz wyjaśnić, że projekt inż. Milewskiego rozwija tylko projekt architektoniczny Zbigniewa Zielińskiego jeszcze z roku 1949 i jest projektem roboczym, który ma podlegać korektom w miarę postępujących badań archeologiczno-architektonicznych, zaś autor projektu jest otwarty na wszelkie uzasadnione sugestie i poprawki. Jest to jedyny zgłoszony do konkursu projekt maksymalnie wiernie odzwierciedlający istniejące historyczne reprezentacje zamku. Jego konsultantem był najwybitniejszy znawca historii i architektury dawnego Poznania - prof. Jacek Wiesiołowski, prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Już na wniosek miejskiej konserwator zabytków wprowadzono do projektu bardzo istotne zmiany i będą one wprowadzane nadal, aby odbudowany obiekt maksymalnie wiernie odtwarzał pierwowzór. Z poznańskiego zamku zachowało się znacznie więcej oryginalnej zabytkowej substancji niż z Zamku Warszawskiego; nie będzie on więc po odbudowie żadną makietą. Na całym świecie odtwarza się budowle tej rangi, nawet jeśli zostały one całkowicie unicestwione i brakuje do nich dokumentacji, czego zamki berlińskie i ten wileński są najlepszymi przykładami. Jeden z najwybitniejszych w świecie znawców konserwacji zabytków, prof. Dieter Axthelm-Hoffmann, mówi, że jeżeli społeczność chce przywrócić określone obiekty, ponieważ nie wyobraża sobie sytuacji, w której one mogłyby nie istnieć, to należy uznać taki postulat, gdyż rekonstrukcja form historycznych stanowi uprawnione działanie wynikające ze społecznej woli odzyskania utraconych symboli. Dokładnie taką sytuację mamy w Poznaniu i nie ma żadnych racjonalnych czy merytorycznych argumentów przeciwko odbudowie polskiego Zamku Królewskiego w Poznaniu. Przeciwnicy usiłują się już zniżyć do godnego magla poziomu niewybrednych oszczerstw i pomówień. Projekt inż. Witolda Milewskiego przedstawiany jest jako dowolna kompilacja architektury poznańskiego ratusza, poznańskiej katedry i kajzerowskiego "zamku", co jest kompletną bzdurą. Wystarczy rzucić okiem na panoramę Poznania z dzieła Brauna i Hoggenberga z roku 1618, na której wyraźnie widać zwieńczone blankami renesansowe arkady i gotyckie wieże. Bogdan Zdrojewski nie zamierza interweniować w sprawie odbudowy zamku. - Ponad wszelką wątpliwość w zakresie narodowego dziedzictwa i polskiej kultury ostatnimi laty dzieją się w Polsce jakieś dziwne rzeczy. Nieprawdopodobne skandale najpierw w warszawskiej Zachęcie, a teraz w warszawskim Muzeum Narodowym. Próba ustawowego zablokowania możliwości odbudowy zrujnowanych lub unicestwionych najcenniejszych polskich zabytków, o czym już wcześniej rozmawialiśmy, i jawna wrogość wobec poczynań zmierzających do ratowania i odtwarzania naszego narodowego dziedzictwa. Aż się wierzyć nie chce, że precyzyjne odtworzenie replik polskich insygniów koronacyjnych przez wychowanka słynnego prof. Karola Estreichera, pana Adama Orzechowskiego z Nowego Sącza, przyjęte zostało obojętnie, o ile nie wręcz z niechęcią, na szczeblu rządowym. Te repliki, które prof. Michał Rożek nazwał narodowym sacrum godnym wawelskiego skarbca, były już wystawiane na Zamku Dolnym w Wilnie, ale nigdy do tej pory nie wystawiono ich ani w Krakowie, ani w Warszawie. Coś nieprawdopodobnego. Budzi to jak najgorsze podejrzenia i nieodparcie nasuwa porównanie ze wspomnianą "partią pruską" w Poznaniu. We Wrocławiu ostatnio dużym kosztem odbudowano zachowaną część dawnego pałacu królów pruskich, a jednocześnie - mimo rozpaczliwych apeli sędziwego prof. Edmunda Małachowicza - na Ostrowie Tumskim niszczeją pozostałości siedziby władców Polski. Takich przykładów z całej Polski można przytoczyć znacznie więcej i najwyższy już czas zacząć bić na alarm, bo to wszystko przestaje nosić znamiona przypadku. Dziękuję za rozmowę. http://www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=103304

ciag dalszy sprawy. Jak widać, sprawa była i jest do przeprowadzenia, potrzeba tylko dobrej woli. Czy Burmistrz wykaże się dobra wolą? http://sadeczanin.info/aktualnosci/2741

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl Olsztyn,.19.04.2010 11-041 Olsztyn Rzędziana 32 Prezydent Miasta Nowego Sącza Ryszard Nowak Przewodniczący Rady Miasta Artur Czernecki Urząd Miasta Nowego Sącza Rynek 1, 33-300 Nowy Sącz e-mail: urzad@nowysacz.pl Do wiadomości: Pan Wojewoda Małopolski Stanisław Kracik WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ Działając w imieniu Stowarzyszenia Blogmedia24.pl z siedzibą w Olsztynie, wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w sprawie sposobu realizacji wniosku Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych i Rodzin Katyńskich o spowodowanie usunięcia pomnika Armii Czerwonej zgodnie z uchwałą Rady Miasta Nowego Sącza z 1992 r. Tragiczne wydarzenia w dniu 10 kwietnia 2010 roku , kiedy Polska po raz kolejny utraciła swoje elity polityczno-intelektualne skłaniają nas do szczególnego uwrażliwienia władz miasta na wnioski organizacji reprezentujących ludzi walczących o wolną Polskę, którzy winni być nie tylko konsultantami, ale decydentami w sprawie oddania czci ich bliskich i godnego upamiętnienia . Sprawa została opisana w mediach przed tragedią, jaka dotknęła Polskę. Mamy nadzieję, że ogólnopolska żałoba narodowa spowodowała u władz miasta refleksję Kiedy cała Polska okazała hołd tym wymordowanym w Katyniu 70 lat temu i tym, którzy jechali oddać Im cześć. Prezydent Polski Lech Kaczyński pozostawił nam, Polakom, testament do wypełnienia. Przemówienie Prezydenta Lecha Kaczyńskiego na Westerplatte, 01 09 2009 (…) To nie Polska powinna odrabiać lekcję pokory. Nie mamy do tego żadnego powodu. Powód mają inni. Powód mają ci, którzy do tej wojny doprowadzili, którzy tę wojnę ułatwili. (..) "Wolność i Prawda" - przemówienie Prezydenta RP z 10 kwietnia 2010 r. W maju 1945 roku III Rzesza przegrywa wojnę. Nazistowski totalitaryzm upada. Niedługo obchodzić będziemy 65 rocznicę tego wydarzenia. Dla naszego narodu było to jednak zwycięstwo gorzkie, niepełne. Trafiamy w strefę wpływów Stalina i totalitarnego komunizmu. Po roku 1945 Polska istnieje ale bez niepodległości. Z narzuconym ustrojem. Próbuje się też zafałszować naszą pamięć o polskiej historii i polskiej tożsamości. Ważną częścią tej próby fałszerstwa było kłamstwo katyńskie. Historycy nazywają je wręcz kłamstwem założycielskim PRL. Obowiązuje od roku 1943. (...) Popieramy argumenty skierowane w piśmie z dnia 8 kwietnia 2010 r., tym bardziej, że sposób na godne przeniesienie szczątków żołnierzy radzieckich przedstawił historyk sądeckie Leszek Zakrzewski w publikacji : http://sadeczanin.info/aktualnosci/2741 Z pełnym szacunkiem dla sygnatariuszy listu wniosku Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych i Rodzin Katyńskich przytaczamy go poniżej. Fakt niewykonania tejże uchwały przez 18 lat, to powód tylko do wstydu dla włodarzy miasta, także tych obecnych. Stwierdzenie, że pomnik zawiera szczątki kilku żołnierzy sowieckich, tym bardziej przemawia za ich przeniesieniem z honorami wojskowymi z jednej z głównych arterii komunikacyjnych Nowego Sącza na cmentarz. Mówienie o kapitale politycznym, o oszołomach, o tym, że odwaga dziś nic nie kosztuje w kontekście środowisk niepodległościowych i solidarnościowych, w kontekście społeczeństwa domagającego się likwidacji pomnika sławy Armii Czerwonej, która dla Polski była armią okupacyjną jest naprawdę niczym nieuzasadnione i skandaliczne. Jeżeli ktoś tak mówi, to nie rozumie historii Polski, czasu, kiedy kraj spod okupacji niemieckiej dostaje się pod okupację sowiecką. Przecież ten pomnik został postawiony na rozkaz dowództwa politycznego 4 Frontu Ukraińskiego w grudniu 1945 r. i niedługo potem wysadzony przez żołnierzy podziemia niepodległościowego. Komuniści wymusili terrorem jego odbudowę. W niepodległej Polsce podjęto uchwałę o usunięciu tego reliktu panowania sowieckiego. W tej sprawie na wniosek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zwracał się do Pana Prezydenta wojewoda małopolski Pan Stanisław Kracik, jak również inne organizacje patriotyczne tj. Stowarzyszenie Sądecka Rodzina Katyńska i Polskie Towarzystwo Historyczne z takim samym oczekiwaniem, demontażu i usunięcia tego symbolu zniewolenia narodu. Nie ma tu żadnej wątpliwości co do zasadności i konieczności takiego działania. My żołnierze Polskiego Państwa Podziemnego, żołnierze II Konspiracji członkowie Organizacji Niepodległościowych z lat 1956-89 zwracamy się również z apelem do Pana Prezydenta o podjęcie natychmiastowych działań skutkujących realizacją uchwały Rady Miasta Nowego Sącza. Nie ma miejsca na polskiej ziemi dla pomników chwały okupanta. Liczymy, że żałoba narodowa, którą przezywamy w całej Polsce i szacunek dla 96 ofiar spowoduje podjęcie decyzji o realizacji uchwały sprzed 18 lat. Tym bardziej, że nowy pomnik będzie czcił tych, co zginęli w walce za wolna Polskę jak i tych, którzy chcieli godnie uczcić Ich pamięć. Z poważaniem Prezes Zarządu Elżbieta Szmidt

kontakt@blogmedia24.pl Szanowna Pani W odpowiedzi na zapytanie uprzejmie informuję: Sprawa Pomnika Żołnierzy Radzieckich przy al. Wolności w Nowym Sączu jest przedmiotem trwającej od kilku miesięcy korespondencji prezydenta miasta z wojewodą małopolskim. W ostatnich tygodniach w mediach lokalnych toczyła się na ten temat intensywna dyskusja. W polemice tej pojawiły się głosy rozbieżne, zarówno popierające przeniesienie pomnika i grobów żołnierzy radzieckich na cmentarz komunalny przy ul. Śniadeckich, jak również temu przeciwne. Sprawa wymaga wszczęcia odpowiednich procedur, także dyplomatycznych i międzynarodowych, bo pomnik żołnierzy radzieckich jest integralną częścią miejsca ich pochówku w 1945 r. Historycy z agendy Urzędu Miasta, redakcji "Rocznika Sądeckiego", ustalili na podstawie zachowanych dokumentów z Archiwum Państwowego, konkretne nazwiska pochowanych żołnierzy. Ich tożsamość została ustalona. Zgodę na przeniesienie ich doczesnych szczątków na cmentarz komunalny -- zgodnie z umowami międzynarodowymi -- musi wyrazić strona rosyjska. Proces ten wymaga poszanowania prawa i nie może być czyniony w pośpiechu. Mając na uwadze jedne i drugie, a także aktualne okoliczności zewnętrzne temu towarzyszące, trwają konsultacje m.in. w gronie Rady Miasta Nowego Sącza jak ustosunkować się do realizacji uchwały Rady Miejskiej Nr XX/189/92, której niewykonanie przez blisko 18 lat pozostaje skutkiem zaniechań w poprzednich kadencjach. Z poważaniem Jerzy Leśniak Urząd Miasta Nowego Sącza "Rocznik Sądecki"

Nie trafia do mnie tłumaczenie Jerzego Leśniaka. Dlaczego? USTAWA z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych. (Dz. U. z dnia 30 maja 1933 r.) (ostatnie zmiany 2006 r.): Art. 1. (1) Grobami wojennymi w rozumieniu ustawy są: 1) groby poległych w walkach o niepodległość i zjednoczenie Państwa Polskiego, 2) groby osób wojskowych, poległych lub zmarłych z powodu działań wojennych, bez względu na narodowość, 3) groby sióstr miłosierdzia i wszystkich osób, które, wykonując zlecone im czynności przy jakiejkolwiek formacji wojskowej, poległy lub zmarły z powodu działań wojennych, 4) groby jeńców wojennych i osób internowanych, 5) groby uchodźców z 1915 r., 6) groby osób wojskowych i cywilnych, bez względu na ich narodowość, które straciły życie wskutek represji okupanta niemieckiego albo sowieckiego po dniu 1 września 1939 r., 7) groby i cmentarzyska prochów ofiar niemieckich i sowieckich obozów, 8) groby osób, które straciły życie wskutek walki z narzuconym systemem i represji totalitarnych w okresie od 1944 r. do 1956 r. (2) Groby rodzinne, chociażby w nich były umieszczone zwłoki osób, wymienionych w ust. 1, nie są grobami wojennemi. (3) Cmentarzami wojennemi w rozumieniu ustawy niniejszej są cmentarze, przeznaczone do chowania zwłok osób, wymienionych w ust. 1. (4) Groby wojenne zasadniczo powinny być zgrupowane na cmentarzach wojennych. Art. 4. (1) Wojewodzie przysługuje prawo zarządzania ekshumacji zwłok z grobu wojennego i przeniesienia ich do innego grobu. (2) Wojewoda wskutek umotywowanej prośby rodziny lub otoczenia osoby, pochowanej w grobie wojennym, bądź prośby instytucji społecznej może zezwolić na ekshumację zwłok z grobu wojennego, przeniesienie ich na inne miejsce w kraju lub poza granicami Państwa i na sprowadzenie zwłok z obcego państwa celem pochowania w kraju w grobie wojennym. http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19941120543

będę pisać odpowiedź w tej sprawie, dzieki za argumenty. Dodatkowym motywem "przyspieszającym" usunięcie tego reliktu władzy sowieckiej będą przytoczone przykłady napisów na innych tego typu "pomnikach wdzięczności".

http://sadeczanin.info/aktualnosci/3384

Rajcy z Komisji Infrastruktury Komunalnej Rady Miasta Nowego
Sącza odrzucili prośbę różnych środowisk, m.in. sądeckiego oddziału PTH
i Sądeckiej Rodziny Katyńskiej, domagających się przenosin szczątków
sześciu żołnierzy sowieckich spod pomnika chwały Armii Czerwonej do
kwatery radzieckiej na cmentarzu komunalnym i rozbiórki monumentu przy
al. Wolności, straszącego sądeczan od 1945 r. Ogólnomiejska dyskusja na
ten temat rozgorzała jesienią ub.r. i z większym lub mniejszym
nasileniem trwała do ostatnich dni.

- Nie
jest to dobry czas na podejmowanie decyzji związanych z przeniesieniem
szczątków żołnierzy radzieckich do kwatery na cmentarzu komunalnym i
likwidację pomnika - ze względu na okoliczności związane z tragedią
smoleńską oraz zbliżającym się terminem wyborów samorządowych -
czytamy w stanowisku podpisanym przez przewodniczącą komisji Bogumiłę
Kałużny (PiS). Jak wynika z tego pisma, które dotarło do naszej
redakcji, komisja zapoznała się z dokumentacją na ten temat przekazaną
jej przez przewodniczącego Rady Miasta Artura Czerneckiego oraz
wysłuchała obszernych wyjaśnień dotyczących pomnika zastępcy prezydenta
Jerzego Gwiżdża.

Oburzone są środowiska niepodległościowe Nowego Sącza.

- Połączenie tragedii smoleńskiej, żałoby narodowej i traumy
Polaków z wyborami samorządowymi w Nowym Sączu uważam za poważne
nadużycie - mówi Jarosław Rola, prezes Sądeckiej Rodziny Katyńskiej. -  Po
drugie, ostatnie wypadki unaoczniły wszystkim, że stosunki
polsko-rosyjskie należy budować na prawdzie: prawdzie o Katyniu, ale
również prawdzie o 17 września 1939 roku  i prawdzie o tzw. wyzwoleniu
Polski przez Armię Czerwoną w 1944 i 1945 roku. Według mnie elity
rosyjskie zaczynają dojrzewać do tego, aby stosunki polsko-rosyjskie
oprzeć na takiej właśnie podstawie, a temu nie służy pomnik chwały
Armii Czerwonej w sercu Nowego Sącza.

Zdaniem Jarosława Roli skandalem jest, że sprawę pomnika naświetlił
radnym Jerzy Gwiżdż, który w 1992 roku, jako ówczesny prezydent miasta
nie wykonał uchwały RM o likwidacji "pomnika wdzięczności".

(HSZ)

Fot. HSZ

Oprócz środowisk niepodległościowych w tej kwestii wypowiadały się zarówno nowosądecka Rodzina Katyńska, jak i Polskie Towarzystwo Historyczne. Ponadto na wniosek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Krakowie w tej sprawie do prezydenta Nowego Sącza zwracał się także wojewoda małopolski. Mimo to władze beskidzkiego miasta wciąż są odporne na głos społeczny domagający się usunięcia pomnika - symbolu zniewolenia Narodu. Teraz PKOiN powtórzyła swój apel. Opieszałością władz Nowego Sącza, która kompromituje lokalne elity, zdumiony jest Jerzy Bukowski, rzecznik Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie. Jego zdaniem, pozostawienie problemu bez rozwiązania służy fałszowaniu historii. - To zdumiewające, że mimo dekomunizacji miast i wsi, która w Polsce nastąpiła już bardzo dawno, w Nowym Sączu od 19 lat nie można wykonać uchwały w tej sprawie. To skandal, żeby w jednym z miast Małopolski, regionu niezwykle patriotycznego, stał jeszcze pomnik ku czci Armii Czerwonej - uważa Jerzy Bukowski. Wiceprezydent Jerzy Gwiżdż zapewnił nas, że w najbliższych tygodniach odbędą się konsultacje z radą miasta i historykami i wówczas zostaną podjęte ostateczne decyzje co do przeniesienia szczątków spoczywających tam osób. Również przewodniczący Rady Miasta Nowego Sącza Jerzy Wituszyński powiedział nam, że mimo iż Rada ma możliwość nacisku na prezydenta, to na razie nie skorzysta z tego przywileju. - Jestem mieszkańcem Nowego Sącza i boli mnie to, że sprawa nie została załatwiona do końca. Będziemy rozmawiać i starać się wspólnie znaleźć takie rozwiązanie, które - mam nadzieję - wszystkich usatysfakcjonuje - stwierdził przewodniczący Wituszyński.
Czy i kiedy monity oraz apele sądeczan, a także organizacji niepodległościowych, ciągnące się od 1992 roku, znajdą swój finał, wciąż nie wiadomo. Pewne jest natomiast to, że wolna Polska domaga się usunięcia śladów sowieckiego reżimu, który zasługuje na potępienie, nigdy zaś na wdzięczną pamięć.

Mariusz Kamieniecki

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110126&typ=po&id=po14.txt

Dziś na Facebooku ma ruszyć strona internetowa kampanii. Znajdziemy na niej m.in. utwory muzyczne ofiar i ocalonych oraz fotografie z obozu. Dostępne będą materiały edukacyjne, z których mogą korzystać szkoły.

Ogłoszenia o kampanii ukażą się w gazetach, m.in. "Rzeczpospolitej", izraelskich "Haaretz" i "Yediot Ahronot", dziennikach francuskich, a nawet brazylijskich. Chodzi o to, by na rzecz ochrony miejsca wpisanego na listę dziedzictwa UNESCO zaangażowali się ludzie, organizacje i rządy z całego świata.

– Rocznie na ów ambitny plan konserwacji potrzebujemy ok. 4 – 5 mln euro – szacuje Jacek Kastelaniec, dyrektor Fundacji Auschwitz-Birkenau. – Chodzi nie tylko o umocnienie baraków, ale też m.in. konserwację dzieł sztuki więziennej czy tysięcy fotografii. To odsetki z funduszu wieczystego mają zapewnić ich ocalenie. Na razie mamy deklaracje o wpłatach ok. 80 mln euro. Całość chcielibyśmy zebrać najpóźniej do 2016 r.

Dodaje, że kradzież napisu "Arbeit macht frei" znad bramy byłego obozu, do jakiej doszło w grudniu 2009 r., uświadomiła wielu ludziom, jak bardzo trzeba dbać o to szczególne miejsce.

Fundację hojnie wsparły już rządy Polski, Niemiec, Austrii oraz Stanów Zjednoczonych. Niemcy podpisały właśnie umowę dotyczącą przekazania 60 mln euro w ciągu najbliższych kilku lat. Mniejsze kwoty wpłacają m.in. Belgia, Holandia, Czechy czy Estonia.

Muzeum Auschwitz-Birkenau to prawie 200 ha terenu, 155 budynków i 300 ruin, a także ponad 100 tys. osobistych rzeczy po zamordowanych, dokumentów archiwalnych i dzieł sztuki.

Dotąd muzeum utrzymywało się głównie dzięki wsparciu polskiego budżetu i dochodom własnym, choć ma ustawowy zakaz pobierania opłat za bilety wstępu. Turyści kupują jednak np. różne wydawnictwa, a grupy zwiedzających wynajmują przewodników.

W 2010 r. utrzymanie muzeum kosztowało 45,1 mln zł. Pomoc z zagranicy wyniosła tylko 0,9 proc. tej sumy (0,4 mln zł). Ubiegły rok był rekordowy dla Auschwitz pod względem gości. Przyjechało tu aż 1,38 mln odwiedzających – najwięcej w ponad 60-letniej historii tego miejsca. To najczęściej odwiedzana placówka muzealna w Polsce. Większość gości – aż 850 tys. – to uczniowie i studenci.
Rzeczpospolita

http://www.rp.pl/artykul/153227,600342.html

W trakcie dzisiejszej sesji Sejmiku Województwa Podkarpackiego radni PiS złożą interpelację w sprawie planów związanych z ograniczeniem finansowania budowy Muzeum Polaków Ratujących Żydów im. Rodziny Ulmów w Markowej. Jak ustalił "Nasz Dziennik", w ramach oszczędności Zarząd Województwa Podkarpackiego chce zmniejszyć finansowanie budowy obiektu, cedując ciężar inwestycji na gminę Markowa.

W 2008 r. ówczesny Zarząd i radni Sejmiku Województwa Podkarpackiego podjęli decyzję o utworzeniu w Markowej pierwszego w Polsce muzeum dokumentującego bohaterstwo i tragiczne losy Polaków ratujących Żydów. Inwestycja ma być sfinansowana z budżetu marszałka województwa podkarpackiego. Samorząd województwa zadeklarował, że do 2013 roku przeznaczy na ten cel 6 milionów złotych. Pod koniec 2010 roku rozstrzygnięto ogólnopolski konkurs na opracowanie koncepcji architektonicznej muzeum, który wygrało Studio Projektowe Nizio Design International Mirosława Nizio, opracowało ono m.in. projekt wnętrz Muzeum Powstania Warszawskiego. Budowa miała się rozpocząć w tym roku, a muzeum powinno być gotowe za trzy lata. Wybór Markowej nie był przypadkowy, miejscowość ta jest bowiem symbolem odwagi i męczeństwa Polaków, którzy za cenę życia chronili Żydów przed zagładą. Znany jest zwłaszcza przykład heroizmu rodziny kandydatów na ołtarze Sług Bożych Józefa i Wiktorii Ulmów, którzy wraz z siedmiorgiem dzieci zostali zamordowani w marcu 1944 roku przez żandarmerię niemiecką za ukrywanie dwóch żydowskich rodzin. Obecnie dobiega końca polski etap w procesie beatyfikacyjnym rodziny Ulmów. Tymczasem - jak ustaliliśmy - niewykluczone, że budowa w zaplanowanym kształcie może stanąć pod znakiem zapytania. Jak się nieoficjalnie dowiedzieliśmy, na najbliższej sesji Sejmiku Województwa Podkarpackiego ma być głosowany wniosek, który umożliwi przeznaczenie na inny cel, bądź przynajmniej znaczne zmniejszenie, środków finansowych przeznaczonych na budowę muzeum w Markowej. W tej sytuacji inwestycja miałaby być prowadzona nie przez zarząd województwa, ale przez Urząd Gminy w Markowej. To, co powstałoby w wyniku tych działań, byłoby znacznie skromniejsze i nie byłoby już muzeum o randze wojewódzkiej, lecz instytucją gminną o znacznie mniejszym znaczeniu. Zdziwiony i oburzony nowymi planami zarządu województwa jest radny PiS Bogdan Rzońca - wicemarszałek województwa podkarpackiego poprzedniej kadencji. - Uważaliśmy, że upamiętnienie bohaterstwa ludzi tak wielkiego serca to nasz obowiązek jako Polaków. Stąd taki pomysł PiS poprzedniej kadencji. Obecnie działania rządzącej koalicji PO - PSL - SLD, która wywraca do góry nogami nasz pomysł, tym samym obniżając rangę upamiętnienia rodziny Ulmów, jest niedopuszczalny - mówi. Jego zdaniem, to także próba ukrywania przed światem wiedzy na temat bohaterskiej postawy Polaków. - To bardzo niedobra decyzja, zważywszy na opinie szkalujące dobre imię Polaków, które pojawiają się po publikacjach Tomasza Grossa - ocenia Bogdan Rzońca. - Mam nadzieję, że zarząd województwa otrząśnie się i zrewiduje swoje plany. Tym bardziej że dopóki nie zostanie uchwalony nowy budżet i nie ulegnie zmianie wieloletni program inwestycyjny, pieniądze zapisane na tę inwestycję wciąż są w budżecie - dodaje były wicemarszałek województwa. Fakt, że w projekcie budżetu, który będzie przyjmowany na najbliższej sesji, jest 6 milionów złotych na budowę muzeum, potwierdził nam również Wiesław Bek, rzecznik marszałka województwa podkarpackiego. Jak stwierdził, wokół projektu budowy muzeum w Markowej wciąż toczą się dyskusje, i to dobrze. - O ostatecznym kształcie budżetu zadecyduje sejmik i nie można wykluczyć zmian w różnych obszarach - stwierdził Wiesław Bek. - Trzeba mieć świadomość, że za kilka lat deficyt budżetowy zbliży się do granicy bezpieczeństwa, dlatego należy wszędzie szukać oszczędności, które pozwolą uniknąć krachu finansowego - dodał rzecznik marszałka województwa podkarpackiego.
Próby manipulowania projektem muzeum w Markowej krytykuje rzeszowski oddział Instytutu Pamięci Narodowej. - Muzeum ma być namacalnym pomnikiem dla wszystkich, którzy zostali ustaleni jako osoby pomagające, ale także dla anonimowych obrońców Żydów. Świadectwo to winno być przestrogą, nauką i drogowskazem dla kolejnych pokoleń. Biorąc to pod uwagę, pragnę za pośrednictwem "Naszego Dziennika" zaapelować do marszałka, zarządu oraz radnych Sejmiku Województwa Podkarpackiego o utrzymanie w mocy decyzji przekazującej ponad 6 mln złotych na budowę Muzeum Ratujących Żydów na Podkarpaciu im. Ulmów - mówi Ewa Leniart, dyrektor rzeszowskiego oddziału IPN.

Mariusz Kamieniecki

http://www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=109944

Lenin wraca do Poronina. Radni tego podhalańskiego miasteczka doszli do wniosku, że pomnik przywódcy rewolucji zwiększy stan ich kasy przyciągając turystów. Pomnik Lenina stał tu 42 lata. Po czym trafił do muzeum socjalizmu w Kozłówce.

Pomysł popierają radni PO. Partii, której polityk Stefan Niesiołowski w akcie obywatelskiego protestu 40 lat wcześniej chciał pomnik Lenina wysadzić w powietrze. Oburzenie Niesiołowskiego na nic.

- To byłaby atrakcja dla całej Małopolski. Lenin przyciągnąłby turystów, zwłaszcza z Zachodu. – przekonuje na łamach „Gazety Wyborczej” radny PO Kazimierz Czekaj.

http://www.rp.pl/artykul/216162,604528.html

Dzień Ukraińskiej Armii świętował Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Markiana Szaszkewicza w Przemyślu. W kalendarzu uroczystości obchodzonych w trakcie roku szkolnego 2010-2011 zabrakło za to obchodów rocznicy wybuchu II wojny światowej. W ocenie organizacji kresowych to skandal, że w majestacie prawa, za pieniądze polskich podatników, promuje się zbrodnicze ideologie UPA.

Z terminarza uroczystości Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Przemyślu wynika, że 14 października młodzież szkolna obchodzi święto Ukraińskiej Armii, które nie widnieje nawet w oficjalnym wykazie świąt państwowych czy religijnych Ukrainy. Owszem, są tam takie święta, jak chociażby: Dzień Zwycięstwa - 9 maja, czy Dzień Niepodległości - 24 sierpnia. Z kolei dniem święta dla Ukraińskiej Armii jest 6 grudnia - Dzień Sił Zbrojnych Ukrainy, a świętem wszystkich żołnierzy zarówno pełniących służbę, jak i weteranów jest 23 lutego - Dzień Obrońcy Ojczyzny. W tej sytuacji powstaje pytanie, jakie święto propaguje przemyska placówka. Co kryje się pod terminem "Dzień Ukraińskiej Armii", zapytaliśmy Piotra Pipkę, dyrektora Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Przemyślu. - Jest to oficjalne święto ukraińskiego wojska - przekonuje nas dyrektor Pipka. Na uwagę, że 14 października zwolennicy Stepana Bandery obchodzą jako dzień powstania zbrojnego ugrupowania UPA, dyrektor Pipka odparł, że jest to czysty zbieg okoliczności.

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110202&typ=po&id=po08.txt

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl Olsztyn, 3 lutego 2011 r.
ul.Rzędziana 32

11-041 Olsztyn

Podkarpackie Kuratorium Oświaty
Oddział w Przemyślu
Waygarta 1, 37-700 Przemyśl

przemyslko@poczta.onet.pl

Wniosek o udzielenie informacji publicznej

Działając w imieniu Stowarzyszenia Blogmedia24.pl z siedzibą w Olsztynie, wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w sprawie medialnej
wypowiedzi Dyrektora Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Markiana Szaszkewicza w Przemyślu w sprawie obchodów święta Ukraińskiej Armii
w szkole znajdującej się na terytorium Polski i podlegającej nadzorowi Kuratorium Oświaty w Przemyślu.

Dzień Ukraińskiej Armii świętował Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Markiana Szaszkewicza w Przemyślu. W kalendarzu uroczystości obchodzonych w trakcie roku szkolnego 2010-2011 zabrakło za to obchodów rocznicy wybuchu II wojny światowej. W ocenie organizacji kresowych to skandal, że w majestacie prawa, za pieniądze polskich podatników, promuje się zbrodnicze ideologie UPA.

Z terminarza uroczystości Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Przemyślu wynika, że 14 października młodzież szkolna obchodzi święto Ukraińskiej Armii, które nie widnieje nawet w oficjalnym wykazie świąt państwowych czy religijnych Ukrainy. Owszem, są tam takie święta, jak chociażby: Dzień Zwycięstwa - 9 maja, czy Dzień Niepodległości - 24 sierpnia. Z kolei dniem święta dla Ukraińskiej Armii jest 6 grudnia - Dzień Sił Zbrojnych Ukrainy, a świętem wszystkich żołnierzy zarówno pełniących służbę, jak i weteranów jest 23 lutego - Dzień Obrońcy Ojczyzny. W tej sytuacji powstaje pytanie, jakie święto propaguje przemyska placówka. Co kryje się pod terminem "Dzień Ukraińskiej Armii", zapytaliśmy Piotra Pipkę, dyrektora Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Przemyślu. - Jest to oficjalne święto ukraińskiego wojska - przekonuje nas dyrektor Pipka. Na uwagę, że 14 października zwolennicy Stepana Bandery obchodzą jako dzień powstania zbrojnego ugrupowania UPA, dyrektor Pipka odparł, że jest to czysty zbieg okoliczności.

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110202&typ=po&id=po08.txt

Na stronie internetowej szkoły możemy wyczytać, że uczniowie tej szkoły obchodzą święta w obrządku grekokatolickim.

"Dzień Nauczyciela Święto Pokrowy- udział młodzieży we mszy w katedrze gr-kat. oraz wyjazd młodzieży na mogiły do Pikulic - Dzień Ukraińskiej Armii".

Może Kuratorium rozważy przeprowadzenie w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Markiana Szaszkewicza w Przemyślu obowiązkowe
wykłady księdza Isakowicza-Zaleskiego, który nauczy młodzież prawdziwej historii stosunków polsko-ukraińskich?

Dla zachęty polecam link do strony :

Z okazji 65 rocznicy apogeum ludobójstwa Polaków ma Kresach Wschodnich II RP, dokonanego przez zbrodniarzy z Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Armii Powstańczej, otwieram nowy dział, w którym będą podawane zaproszenia na różnego rodzaju uroczystości.

Spotkania będa połączone z promocją mojej ksiązki "Przemilczane ludobójstwo na Kresach".

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=14&nid=1343

Oczekujemy zajęcia przez Kuratorium Oświaty Oddział w Przemyślu jasnego stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

Z poważaniem

Prezes Zarządu

Elżbieta Szmidt

Do wiadomości :

Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2
im. Markiana Szaszkewicza w Przemyślu

zso2@um.przemysl.pl

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110204&typ=po&id=po07.txt

" Pod rządami Platformy Obywatelskiej Białystok wraca do czasów hołdowania bohaterom komunizmu. Najnowszym tego przykładem jest odsłonięta kilka dni temu, niemal w centrum miasta, instalacja "kinooko" Aleksandry Czerniawskiej. Instalacja poświęcona jest twórczości urodzonego w styczniu 1896 r. w Białymstoku Dawida (Denisa) Kaufmana ps. "Dziga Wiertow", autora m.in. filmu "Trzy pieśni o Leninie".

Walka o pomnik por. Józefa Dambka dowódcy TOW "Gryf Pomorski"

http://www.prawicapolska.pl/pp/20/05c.shtml

http://expresskaszubski.pl/o-tym-sie…iobro-zbada-sprawe-pomnika-w-golubiu

http://expresskaszubski.pl/kultura/2…-pod-krzyzem-nad-jeziorem-dabrowskim
-

http://www.bibula.com/?p=7298

http://www.bbn.gov.pl/portal/pl/2/16…a_dowodcy_TOW_Gryf_Pomorskiquot.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Tajna_Organizacja_Wojskowa_Gryf_Pomorski

Pomnik Armii Czerwonej w Nowym Sączu będzie przeniesiony


Zbiorowa mogiła oraz pomnik żołnierzy Armii Czerwonej w Nowym Sączu zostaną
przeniesione z Al. Wolności do kwatery wojennej na sądeckim cmentarzu komunalnym.
Decyzję o rozpoczęciu procesu przeniesienia podjął wojewoda małopolski Jerzy Miller.

Szczątki sześciu żołnierzy i pomnik ku ich pamięci znajdą się na
nekropolii przy ul. Rejtana w kwaterze, w której w 35 mogiłach
zbiorowych spoczywa 736 innych żołnierzy Armii Czerwonej.

Jak poinformował podczas wtorkowej konferencji prasowej wojewoda,
decyzja o przeniesieniu zapadła po konsultacjach z Ministerstwem Spraw
Zagranicznych oraz Radą Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Zgodził się z
nią prezydent Nowego Sącza Ryszard Nowak.

W najbliższym czasie o postanowieniu zostanie powiadomiona Federacja
Rosyjska, która będzie też poproszona o odnalezienie rodzin żołnierzy
spoczywających w mogile. Według badań archiwalnych z sześciu pochowanych
żaden nie poległ w miejscu pochówku, a ich śmierć nie nastąpiła podczas
wkraczania Armii Czerwonej do miasta w 1945 r.

Ekshumacja i przeniesienie odbędą się zgodnie z zapisami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej o grobach i miejscach pamięci ofiar wojen i represji
(podpisanej w Krakowie 22 lutego 1994 r.), która reguluje proces
porządkowania spraw grobów żołnierzy Armii Czerwonej w Polsce oraz
żołnierzy polskich i ofiar represji na terenie Federacji Rosyjskiej.

Jak przyznał wojewoda małopolski, nie wiadomo, kiedy dokładnie grób i pomnik zostaną przeniesione, ponieważ ze względów naturalnych jest to proces nieszybki. I nikt dokładnie nie wie, co odkryjemy w miejscu, w którym spodziewamy się szczątków sześciu osób - dodał.

Przypomniał również, że w latach 90. podobny proces odbył się w
Krakowie, kiedy spod Barbakanu na Cmentarz Rakowicki przeniesiono pomnik
i groby radzieckich żołnierzy. Chcemy doprowadzić do uporządkowania
każdego miejsca, gdzie ktoś walczył, i zgodnie z konwencjami
międzynarodowymi zadbać o uszanowanie jego miejsca pochówku - powiedział Miller.

Sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Andrzej Kunert
podkreślił na konferencji, że przeniesienie grobu i pomnika jest
podyktowane przede wszystkim treścią ustawy o grobach i cmentarzach
wojennych z 1933 r.

Kunert wskazał na szczególne znaczenie ustawy sprzed 79 lat. - Jest
to jeden z najpiękniejszych aktów prawnych Rzeczpospolitej w XX w. Mówi
o tym, że najświętszym obowiązkiem Rzeczpospolitej jest troska o groby
własnych bohaterów, którzy zginęli w walce o niepodległość kraju.
Rzeczpospolita jednak bierze też na siebie obowiązek opieki nad grobami
żołnierzy różnych armii pochowanych na terenie Polski - mówił na konferencji o ustawie z 1933 r. Kunert.

- Mieliśmy sytuacje w naszej historii, że ktoś obcy niszczył nasze
pomniki. Uszanujmy chociaż te obce, nawet te najbardziej obce. Są takie
miejsca w Polsce, gdzie można je zabezpieczyć i przenieść - powiedział Kunert.

Ocenił też, że na terenie Polski, w jej obecnych granicach, w wielu
kwaterach wojennych pochowanych jest ok. 2 mln żołnierzy różnych
narodowości.

Grób i pomnik żołnierzy Armii Czerwonej przy Al. Wolności, czyli w
centrum Nowego Sącza, istnieje od 1945 r. Od tego też czasu budzi
kontrowersje i sprzeciw środowisk kombatanckich i niepodległościowych.

- Niektórzy nie chcą tego przeniesienia, inni z przyczyn ideowych
domagają się całkowitej likwidacji pomnika na placu przy Al. Wolności.
Cieszę się, że ten problem będzie rozwiązany - powiedział na konferencji prezydent Nowego Sącza Ryszard Nowak.

Kolejny raz podejmowane są próby przeniesienia pomnika wdzięczności dla żołnierzy radzieckich z placu Wolności w Katowicach. Piotr Uszok, prezydent miasta, już dwa razy spotkał się w tej sprawie z ambasadorem Rosji, żeby zgłosić taki zamiar. Kurtuazja wymaga od nas, żeby zapytać się ambasadora Rosji, czy nie ma nic przeciwko temu - podkreśla Maciej Biskupski, asystent prezydenta. - Obecnie czekamy na pisemne ustosunkowanie się ambasady, ale mogę podkreślić, że spotkania prezydenta z ambasadorem odbywały się w miłej atmosferze.

Pomnik miałby zostać przeniesiony z placu Wolności na cmentarz radziecki przy ul. Kościuszki. Tam jest dla niego miejsce, którego nie trzeba przygotowywać. Podkreślmy, że uchwała w sprawie jego przeniesienia została podjęta już 12 lat temu, przez ówczesną Radę Miejską. Do tej pory nie udało się jednak jego przeniesienie, a powodem tego były kwestie finansowe.
http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/716975,ambasador-rosji-zdecyduje-...

Usunięcia pomnika i przeniesienia szczątków spoczywających tam
sześciu żołnierzy Armii Czerwonej od wielu lat domaga się m.in.
Porozumienie Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych.

Wojewoda małopolski zdecyduje o ekshumacji i przeniesieniu
szczątków sześciu czerwonoarmistów z centrum Nowego Sącza do kwatery
wojennej, po wyrażeniu zgody przez sanepid. W miejscu pochówku żołnierzy
stoi pomnik Chwały Armii Czerwonej, którego usunięcia domagają się
m.in. kombatanci.

CZYTAJ WIĘCEJ: Będzie ekshumacja czerwonoarmistów w Nowym Sączu

O wyrażenie zgody na ekshumację do Powiatowej Stacji Sanitarno -
Epidemiologicznej w Nowym Sączu zwrócił się Wydział Rewaloryzacji
Zabytków Krakowa i Dziedzictwa Narodowego. Maria Kneć z nowosądeckiego
sanepidu powiedziała, że wniosek wojewody otrzymała w środę i nie ma w
tej sprawie jeszcze żadnej decyzji.

W miejscu pochówku sześciu żołnierzy radzieckich, w centrum
Nowego Sącza przy alei Wolności, od 1946 roku stoi monumentalny pomnik
Chwały Armii Czerwonej. Uchwałę o rozbiórce pomnika Rada Miejska Nowego
Sącza podjęła już w 1991 roku, ale pomnika nie rozebrano.

W ostatnich latach zdarzały się incydenty, w wyniku których pomnik
był oblewany czerwoną farbą. Ostatnio taki incydent wydarzył się
dwukrotnie w 2011 roku.

Usunięcia pomnika Chwały Armii Czerwonej w Nowym Sączu i
przeniesienia szczątków spoczywających tam sześciu żołnierzy Armii
Czerwonej od wielu lat domaga się m.in. Porozumienie Organizacji
Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie oraz Polskie Towarzystwo
Historyczne w Nowym Sączu. Zdaniem członków Towarzystwa, pomnik
Chwały Armii Czerwonej jako symbol zniewolenia narodu polskiego
powinien zostać usunięty z przestrzeni publicznej miasta.

Według umowy między rządami Polski i Rosji o grobach i miejscach
pamięci ofiar wojen i represji, ekshumacja szczątków żołnierzy i ponowny
ich pochówek w innym miejscu, może odbyć się tylko w sytuacjach
wyjątkowych. O planowanej zmianie miejsca spoczynku musi być
poinformowana strona rosyjska.

Rada Pamięci Walk i Męczeństwa przedstawiła Ambasadzie
Federacji Rosyjskiej w Warszawie propozycję przeniesienia szczątków
czerwonoarmistów, ale nie otrzymała żadnej odpowiedzi. Rzecznik wojewody
Jan Brodowski poinformował, że zwyczajowo przyjmuje się, że jeżeli
przez sześć miesięcy strona nie wyraża sprzeciwu to jest to tzw.
"milcząca zgoda" na przedstawioną propozycję.

Kwestia przeniesienia monumentu lub jego rozebrania leży w gestii
władz miasta. Elżbieta Pacz z biura prasowego nowosądeckiego ratusza
poinformowała, że do momentu podjęcia "oficjalnych decyzji przez
wojewodę małopolskiego, prezydent Nowego Sącza Ryszard Nowak nie będzie
zajmował w tej sprawie stanowiska".

Na cmentarzu przy ul. Rejtana gdzie mają być przeniesione szczątki, spoczywa 737 żołnierzy Armii Czerwonej.

Zamiast komentarza - Ulotka:

Źródło:
 

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/597737320647...

Obibok na własny koszt

PS
Korzystając z okazji pozdrawiam bardzo serdecznie Mojego Kolegę Ryszarda Śnieżko.
B.

dziękuję za dokument .
A TVN24 w obcym interesie, czyli atak na samorząd.

Rosja oburzona decyzją o rozbiórce pomnika radzieckiego generała

Po decyzji Rady Miasta Pieniężna (woj. warmińsko-mazurskie).
czytaj dalej »

We wtorek burmistrz Pieniężna Kazimierz Kiejdo, który rozmawiał z
szefową agencji ds. kontaktów międzynarodowych obwodu kaliningradzkiego
Ałłą Iwanową, poinformował, że decyzja o demontażu pomnika nie zostanie
odwołana.

Jak zaznaczył rzecznik rosyjskiego MSZ, pomnik jest
objęty polsko-rosyjską międzyrządową umową o ochronie grobów i miejsc
pamięci ofiar wojen i represji z 1994 roku. - Dokument potwierdza
zobowiązania stron w sprawie ochrony i należytego utrzymywania miejsc
pamięci i innych obiektów upamiętnienia w Federacji Rosyjskiej i w
Polsce; nie dopuszcza on żadnych nieuzgodnionych poczynań w tej
dziedzinie - oświadczył Łukaszewicz.

Rzecznik poinformował, że
rosyjska ambasada w Polsce i konsulat generalny w Gdańsku są "w ścisłym
kontakcie w władzami województwa i właściwymi polskimi strukturami
odpowiedzialnymi za pomniki wojenne". - Będziemy starali się uregulować
sytuację w zgodzie z istniejącymi przepisami i mamy nadzieję na
konstruktywną współpracę z polskimi kolegami - dodał.
Zaznaczył, że do 1945 roku Pieniężno nosiło nazwę Melzak i wchodziło w
skład Prus Wschodnich. - I my, i Polacy, w szczególności radni, którzy
podjęli decyzję o rozbiórce pomnika, otrzymali nowe ziemie dzięki
generałowi Czerniachowskiemu i radzieckim żołnierzom walczącym z
faszyzmem - cytuje gubernatora Kaliningradu Cukanowa agencja.

Odnośnie pomnika w Nowym Sączu, to ja jako Gdańszczanin, będący tam służbowo w maju 1991 roku na ogólnopolskim spotkaniu, które odbyło się w tamtejszym ratuszu, to ja wskazałem ten pomnik wdzięczności jako coś, co winno być w pierwszej kolejności rozebrane.

Był na tym spotkaniu ówczesny komuszy wiceminister MSW Wilecki, który miał ochotę mnie za moje publiczne słowa skierowane do włodarzy miasta zastrzelić.

Wkrótce po tym wydarzeniu Rada Miasta podjęła uchwałę o jego rozbiórce, której przez kolejne dwie dekady nie potrafiła zrealizować.

Innym pomnikiem wdzięczności na rzekomym cmentarzu, na którym nie spoczywa ani jeden sołdat to cmentarzyk" w centrum Krynicy Morskiej, na którym do dziś stoi obelisk z gwiazdą.

Posiadałem fotografie tego pomnika obok latarni morskiej, które wykonałem będąc tam latem, lecz przez swoją nieuwagę je wykasowałem, tak wiec nie zgłosiłem tę paskudę zgłosić na stronę komunistycznych paskudztw.

Opisałem i wykonałem fotografie innego pomnika monstrum, który winien być wpisany do księgi rekordów tylko z tego powodu, że ten jeden ohydny betonowy pomnik na ładnym skwerze w samym centrum miasta, bo jest poświęcony takim oto wydarzeniom historycznym:

- 1000 lecia Państwa Polskiego 966 - 1941 - 1966,


- rozpoczęciu dwóch agresji w 1939 roku i wybuchowi wojny sowiecko-niemieckiej w 1941 roku,


- utrwalaczom władzy ludowej - poległym w walce o władzę ludową w latach 1941 - 1947 roku w dowód wdzięczności od społeczności powiatu,


- XXV lecia PRL,


- Konstytucji 3 Maja - tablica z 3 maja 1995 roku.

Nieopodal na tym samym skwerze stoi inny pomnik poświęcony 80 rocznicy odzyskania niepodległości, na którym naczepiano tablic jak orderów na generalskim mundurze czerwonoarmisty.
W tym tablicy poświęconej pułkownikowi Leopolda Lis - Kuli z "bulowym" błędem ortograficznym o treści - "NADZEJI", 60 lecia zbrodni katyńskiej, twerskiej, charkowskiej, pielgrzymki Janowi Pawłowi II w 1999 roku, twórcom niepodległości Polski Marszałkowi J. Piłsudskiemu, Marszałkowi E. Rydzowi Śmigłemu, gen. Józefowi Hallerowi oraz dwie inne tablice dotyczące zbrodni w Miedonoje i na Narodzie Polski popełnione od 1 września 199 roku (nie ma nic o tym, że to były zbrodnie rosyjskie).
 Natomiast po przekątnej skrzyżowania ulic w parku stoi pomnik z popiersiem legendy komunistycznej, ucznia tamtejszej szkoły kapitana LWP Władysława Wysockiego, którego matka spoczęła przy cmentarnej kaplicy obok grobów zasłużonych księży katolickich, a jej grobem jak zauważyłem musi opiekować się miasto.
W kościele pokarmelickim nazwisko kapitana Wysockiego, komunisty widnieje na tablicy zasłużonych parafian.

Jak nic przypomina mi to Bronka bigosowanie, bo faktycznie jest to bigos PRL I z PRL II, który PO wymieszaniu dał nazwę III RP.

Pani Marylo, komentatorzy i goście Blogmedia24, polecam i zapraszam do odwiedzenia moich albumów z archiwalnymi zbiorami, które udostępniłem w ostatnich dniach i godzinach dotyczących okresu I Solidarności i pierwszych dni stanu wojennego - strajków okupacyjnych w grudniu 1981 roku w Gdańsku.

Nowości (skany i fotografie większych formatów eksponatów, jak np. plakatów:

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/597686254387...

Raczej nieznana ulotka - plakat sporządzony odręcznie przez Komitet Strajkowy Portu w Gdańsku z dnia 18 grudnia 1981 roku.



https://lh4.googleusercontent.com/-LR0Zix0ujjU/UvIVIdcElpI/AAAAAAAAPPs/0...

W tym albumie są kruki dotychczas nie publikowane, bo większość dokumentacji zdążyliśmy spalić przed  brutalną pacyfikacją Naszej GSR im. Józefa Piłsudskiego przez pancerne zagony LWP (jednym z dowódców kompanii czołgów był dzisiejszy gen, Waldemar Skrzypczak, a wówczas porucznik z jednostki pancernej w Kołobrzegu, tak jak jego ojciec, który był w Gdyni w czołgach w dniu 17 grudnia 1970 r, z których otworzono ogień z broni pokładowej do ludzi idących do pracy na wezwanie "kata wybrzeża") i ZOMO, która miała miejsce w dniu 16 grudnia 1981 r.


Dodane w ramach uzupełnienie kolejne odnalezione nr Informatora "S" GSR z lat 1980-1981, w których są fotografie opublikowane przeze mnie w wyżej wskazanym albumie "Nowości".
Widoczny jest sztandar związkowy GSR pod pomnikiem Poległych Stoczniowców oraz na Westerplatte oraz Nasz przewodniczący Wojciech Sychowski, skazany przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na 7 lat wiezienia.



 https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/5973964012545042033

Jak widać na fotografii TW Bolek stanął potulnie z tyłu jak był prezentowany przez Wojciecha Sychowskiego Nasz Wspaniały Sztandar z Białym Orłem z Matką Boską na piersi.
Przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarności GSR Wojciech Sychowski nie wyjechał na emigrację, a w czasie strajku okupacyjnego jak i pozostali członkowie etatowi prezydium wypełnili swoje role, poza Zdzisławem Złotkowskim, który będąc oddelegowanym do Zarządu Regionu Gdańskiego został internowany w dniu 13 grudnia 1981 r. Tak wiec nie miał możliwości wziąć udział w proklamowanym przez Nas strajku okupacyjnym GSR, jednego z 4o strajkujących wówczas zakładów zmilitaryzowanych na ogólną liczbę 199 zakładów, które zastrajkowały w ogóle na kilkanaście tysięcy ogółem. W strajkach wzięło łącznie około 100 tys. ludzi w tym w naszej stoczni ponad 3 tysiące. Ponad 3% ogółu strajkujących, lecz o tym mało sie mówiło i pisało dotychczas, bo wszystko zaadaptowali propagandyści i celebryci ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina w której w dniach 15 i 16 grudnia było w porywach od 120 do 180 ludzi z innych środowisk i zakładów.
Nie wiem dlaczego moi koledzy z Komisji Zakładowej i Komitetu Strajkowego o tym milczą w tym o śp. Romanie Dettlaff, który dość skutecznie policzył strajkujących stoczniowców Naszej Stoczni remontowej podczas wydawania zupy krupnik ugotowanej na kurczakach znalezionych przez jego w chłodni stołówki centralnej, do której musieli się włamać stoczniowcy tak jak i do innych magazynków z produktami spożywczymi. Śp. Roman Dettlaff był za to sądzony i ukarany, fakt w mniejszym wymiarze niż byli karani dostawcy żywności dla jeńców, więźniów obozów czy mieszkańców gett, lecz skazany za ten czyn śp. Mój Kolega, właśnie z tamtymi czasami wojennymi się po dziś dzień kojarzy.
Dziś ci sami bandyci, którzy Ich sądzili mają się jeszcze lepiej niż mieli w czasach PRL, a powinni ponieść takie same kary jakie spotkały Norwegów współpracujących z niemieckim okupantem podczas obowiązywania ustaw o denazyfikacji Norwegii.

http://www.13grudnia81.pl/sip/index.php?opt=3&n=S&idO=171&sprawa=162

Natomiast tym albumem i jego zawartością powinien zainteresować się Pan Aleksander Ścios i historycy, bo jest tam tajna instrukcja Prokuratora Generalnego z końca 1980 r.

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/597700308911...

W tym albumie będą skany Strajkowego Biuletynu Informacyjnego Wolnej Drukarni Stoczni Gdańskiej im. Lenina, która funkcjonowała od dnia 18 do dnia 31 sierpnia 1980 roku, które w tej chwili skanuje i będę sukcesywnie zamieszczał pod tym adresem, tak wiec warto pod ten link zaglądać jak i pod pozostałe, które będą też uzupełniane w miarę pojawiania się nowych dokumentów.



https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/597732278912...

Wyżej widoczny jest ostatni nr Biuletyn z dnia 31.08.1980 roku i okładka do jego.

UWAGA:
Numery Biuletynu mogą się powtarzać, a to oznacza, że posiadam więcej niż jeden egzemplarz oraz nie sugerować się nazwą pliku, bo ta może być po prostu przypadkowa. Mam przed sobą miesiące pracy pro publico bono - czyli obijania się na własny koszt.

Pozdrawiam.

Obibok na własny koszt.

PS
Swego czasu na Niepoprawnych.pl popełniłem wpis o krzyżu na Westerplatte, który bez mojej zgody został tam bezprawnie zawleczony pomimo mojego wyraźnego zastrzeżenia, że nie wyrażam zgody na publikację za nowym ekranie, do którego przyczepiła się jeden z komentatorów, który pozwolił mnie obszczekać na nowym ekranie, na którym nie napisałem ani jednego komentarza zawierającego choćby tylko kropkę. Wiem kto krył się pod nickiem, tym bardziej, ze upominał się o podanie nazwiska zasłużonych/zasłużonego, a także i z tego powodu, że wywodzi się ze znanego środowiska prawie "świętego" ojca chrzestnego pomorskich aferałów, którzy od 1989 roku ciągle są u mnie na muszce i szczerbince. Nie wdawałem się wówczas w pyskówkę, do której mnie prowokował, bo nie miałem pod ręką dowodów na to kto i kogo zapraszał na uroczystości związane z przeniesieniem krzyża Obrońców Westerplatte. Dziś już te dowody mam, tak w postaci artykułu w Naszym Informatorze NSZZ Solidarność GSR jak i w postaci plakatu organizatorów, którzy zapraszali na uroczystości żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego, którzy nie mieli i nie mają nic wspólnego z obroną Wojskowej Składnicy Tranzytowej Westerplatte we wrześniu 1939 r. Wynika z tego plakatu organizatorów, że blisko im było do rzekomo polskiego wojska.



https://lh5.googleusercontent.com/-txdMFh_7mWY/UvJT_mqTCpI/AAAAAAAAPVI/i...

Jak widać żołnierzy LWP nie zapraszał ZBOWiD czy PZPR lecz rzekomo antysocjalistyczni działacze z Komisji Zakładowej Portu Gdańskiego, prawda, czy fałsz?
Zapraszali z wyróżnieniem w druku, prawda, czy fałsz, jak to było i jest z wami kominiarze od Maćka?

Ja TW Bolkowi nie służyłem i na urodzinki nie biegałem w przeciwieństwie do niektórych z was - lokaje i usłużni fanatyczni idioci z bojówek TW Bolka


 https://lh3.googleusercontent.com/-1S1i2i_ZtEA/UvIRwV_HsSI/AAAAAAAAPKw/A4uoG17Jz2c/w556-h393-no/Solidarno%25C5%259B%25C4%25870050.jpg
Onwk.

PPS
Pani Marylo, proszę o wybaczenie, że zamieściłem tak duże OT  oraz polemikę z nowo-ekranowcem i chyba jego kontynuacją nEonową i proszę o "litość".
Onwk.


PPPS
Czy ktoś z czytających posiada program do skanera (przystawki/nakładki 1100A) na drukarkę HP Laser Jet 1100A pod system Windows XP Prof. z SP 2, pilnie poszukuję by przyśpieszyć skanownie dokumentów biało-czarnych do formatu A-4.
Onwk.

Na tej fotografii wykonanej w budynku Solidarności w Gdańsku przy ulicy Wały Piastowskie 24, w holu przy Sali "AKWEN" w dniu 18 czerwca 2010 r. (byłego Klubu "AKWEN" GSR, w której miał wywiad A. Michnik o Stalinie) rozmawiają o tym gdańskim pomniku Jan Pietrzak i Ryszard Śnieżko.



To jest dopiero dokumentowanie faktów, prawda?

Pozdrawiam.
Onwk.

Radziecki pomnik zniknie z Nowego Sącza. "Wracamy do normalności"

Kolejne
miasto decyduje się na usunięcie pomnika Armii Czerwonej. Rosjanie nie
zgłosili oficjalnego protestu, więc jak mówią historycy, "wracamy do
normalności".Data ekshumacji nie została jeszcze wyznaczona.
Wstępnie ustalono, że może to być drugi kwartał tego roku. Pomnik Armii
Czerwonej postawiono tuż po zakończeniu II wojny Światowej,
ale rok później został wysadzony w powietrze przez żołnierzy podziemia
niepodległościowego. Komuniści go jednak na nowo odbudowali.

Coraz bliżej do rozbiórki pomnika Armii Czerwonej w Nowym Sączu.
Jest zgoda na przeniesienie szczątków znajdujących się tam żołnierzy
radzieckich na miejscowy cmentarz komunalny. Potwierdza to Jan
Brodowski, rzecznik prasowy wojewody małopolskiego. Jak tłumaczy Rada
Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa poinformowała stronę rosyjską o
zamiarze przeprowadzenia ekshumacji i od pól roku prowadzonych rozmówi
nie wystosowano listu protestacyjnego w tej sprawie. Oznacza to dla nas "milczącą zgodę" na takie działanie - tłumaczy Jan Brodowski .

Rozebrania pomnika od wielu lat domagały się organizacje kombatanckie i niepodległościowe. Wracamy do normalności
- mówi Leszek Zakrzewski, prezes nowosądeckiego oddziału Towarzystwa
Historycznego. Jak wyjaśnia nie powinniśmy gloryfikować pomników, które
symbolizują okupację sowiecką na naszych terenach.
Przyjmujemy taką decyzję, ale nie jesteśmy z niej zadowoleni - przyznaje z kolei Jerzy Gwiżdż, wiceprezydent Nowego Sącza. To smutna pamiątka historyczna, kto jednak będzie pamiętać o tych trudnych czasach jeśli wszystkie pomniki będą usuwane? - pyta.

dziękuję za uzupełnienie dokumentu. Piekne ma Pan archiwa, nie jedno muzeum może pozazdrościć :)
Niestety, muzea i placówki badawcze nie sa zainteresowane dokumentowaniem walki o Niepodległą po 1989 r.
Zgrzyta im w fetowaniu 25-lecia Okrągłostołowców.

Pozdrawiam serdecznie

Demonstracja przed polską ambasadą w
Moskwie. Nie chcą rozebrania pomnika gen. Czernichowskiego

Kilkanaście osób we wtorek pikietowało ambasadę RP w Moskwie,
protestując przeciwko planom rozebrania pomnika generała Armii Czerwonej
Iwana Czerniachowskiego w Pieniężnie, na Warmii.

W
manifestacji, zorganizowanej przez Rosyjskie Towarzystwo
Wojskowo-Historyczne, wzięli udział przedstawiciele Związku Żołnierzy
Wojsk Powietrznodesantowych, stowarzyszenia Spadkobiercy Zwycięstwa i
wspólnot kozackich.

"Za wolność Polski życie oddało 600 tys. radzieckich żołnierzy",
"Dość wojowania z historią", "Polacy, czy wam nie wstyd? Generał
Czerniachowski poległ dla Polski" - głosiły przyniesione przez nich
transparenty.

"Dzisiaj zwołaliśmy na pikietę 15 osób. Jeśli jednak władze polskie
nie zareagują, to przyprowadzimy o wiele więcej" - ostrzegł organizator
akcji Denis Sadownikow.

30 stycznia Rada Miasta Pieniężna, w województwie
warmińsko-mazurskim, podjęła uchwałę wyrażającą wolę rozebrania pomnika
Czerniachowskiego.
Deputowani do Dumy
Państwowej, niższej izby rosyjskiego parlamentu, zapowiedzieli w
poniedziałek wystąpienie do MSZ FR o sprowadzenie pomnika
Czerniachowskiego do Rosji.

"Dziś przypada 69. rocznica zdobycia Elbląga przez wojska sowieckie.

Przez dwa tygodnie walk miasto, mimo tego, że bronione było przez młodzież i starców przy nikłym udziale niemieckich żołnierzy, decyzją dowództwa nie zostało poddane. Efektem były ogromne zniszczenia Starego Miasta i śródmieścia, a także tysiące zabitych, również cywilów.

To tragiczna rocznica, nad nazwaniem której wciąż toczą się dyskusje. Współcześni elblążanie nie są zgodni czy dawny Elbing został zdobyty, czy wyzwolony, nie zawsze też datę 10 lutego kojarzą z wydarzeniami z 1945 roku"

"Niezależnie od tego, jak widzą tę historię elblążanie, to jak co roku
pod Pomnikiem Poległych Żołnierzy Armii Czerwonej na cmentarzu przy ul.
Agrykola od godziny 14.00 do 14.30 wystawiony zostanie posterunek
honorowy. Wszyscy chętni będą mogli tam podczas krótkiej uroczystości
złożyć kwiaty i wieńce. " - (mstan/bsc)



Pomnik Poległych Żołnierzy Armii Czerwonej w Elblągu. Fot. UM Elbląg

http://ro.com.pl/rocznica-zajecia-elblaga-przez-armie-czerwona/01106142

Jest to dowód na trwanie rosyjskiej okupacji, która kontynuują bolszewickie resortowe dzieciaki i wnyki i usłużni idioci, których jak widać jest nadal zatrzęsienie w każdym mieście i wsi rzekomo wolnej, rzekomo niepodległej i rzekomo suwerennej i rzekomo Polski.

Po trzy kroć HAŃBA!

Uroczystość upamiętnienia 69. rocznicy wyzwolenia Bielska-Białej odbyła się we wtorek na Cmentarzu Żołnierzy Radzieckich w Bielsku-Białej. Nieoczekiwanie pojawili się na niej przedstawiciele ONR. Spotkanie dla uczczenia pamięci poległych żołnierzy wyzwalających Bielsko i Białą spod okupacji hitlerowskiej od lat na cmentarzu przy ul. Lwowskiej organizuje Związek Żołnierzy Wojska Polskiego. Konstantin Shikin, konsul ambasady rosyjskiej podkreślił wczoraj, że pamięć o wydarzeniach sprzed 69 lat o powinna służyć zbliżeniu narodów polskiego i rosyjskiego niezależnie od wydarzeń lat powojennych. Nieoczekiwanie w trakcie uroczystości pojawili się przedstawicielem Obozu Narodowo-Radykalnego i Młodzieży Wszechpolskiej, którzy rozwiesili sporych rozmiarów transparent z napisem „Śpieszmy się sądzić komunistów, tak szybko odchodzą. Antykomuna”.

- Dla nas obecność Armii Czerwonej na terenach Bielska i Białej nie jest żadnym wyzwoleniem. To był kolejny okupant, który na naszym terenie mordował Polaków, patriotów. Nie zgadzamy się z takimi uroczystościami komunistycznych partii w obecnym, wolnym mieście. Stąd nasza obecność – wyjaśniła Adrianna Gąsiorek z bielskiego oddziału ONR.

- Organizatorzy dużo mówili o „prawdziwej historii”. Warto przyjrzeć się prawdziwej historii Armii Czerwonej, która wyzwalała Bielsko. Ta historia jest pełna kradzieży, gwałtów, wystarczy dotrzeć do aktualnych źródeł historycznych nieskażonych propagandą PRL - dodał Rafał Kostanowicz z Młodzieży Wszechpolskiej.

 http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/3329537,bielskobiala-konsul-rosji-i-onr-na-cmentarzu-zolnierzy-radzieckich-zdjecia,id,t.html

"Gwałty na kobietach (i dzieciach) podbitej Europy

Najgorsze okrucieństwo, jakiego mogą dokonać wojska okupacyjne, jest gwałt; i smutno powiedzieć, że to okrucieństwo aliantów, a nie Niemców.

Nasi edukatorzy-moraliści Niemców, nasi rosyjscy sojusznicy, weszli do Gdańska 24 marca 1945. 50-letnia nauczycielka z Gdańska mówi, że następnego dnia jej 15-letnia siostrzenica została zgwałcona siedem razy, jej inna 22-letnia siostrzenica, piętnaście razy. Rosyjski oficer powiedział kobietom by schroniły się w katedrze. Kiedy były tam bezpieczne, przyszli nasi bracia żołnierze-alianci, i grając na organach i bijąc w dzwony, urządzili sobie nocną orgię, zgwałcili wszystkie kobiety, niektóre więcej niż trzydzieści razy (patrz Nord-Amerika, 6.12.1945, str.1). Przecież to wspaniała zabawa – dla kolegów pomagających nam osądzać Niemców w Norymberdze!
Katolicki proboszcz z Gdańska deklaruje: “Oni gwałcili nawet 8-letnie dziewczęta i strzelali do chłopców, którzy próbowali chronić swoje matki”."

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/2010/11/13/stalinowski-szal-gwaltow/

Tak gwałcone były wszystkie kobiety, także Polki, które miały "przyjemność" bycia "wyzwolonymi" spod niemieckich okupantów.

Ulica w Krakowie może zostać nazwana na cześć Koniewa

Czy
ktoś w Warszawie wie co się dzieje w Pieniężnie? "Kilka dni temu
przybyła z Rosji ekipa i bez wymaganej zgody zaczęła remontować pomnik"

"Pracownik konsulatu rosyjskiego w Gdańsku poinformował burmistrza
Pieniężna Kazimierza Kiejdo, że we wtorek 18 lutego 2014r. o godzinie
13 odbędzie się pikieta w obronie pomnika, w której wezmą udział
ambasadorowie Rosji, Białorusi i Ukrainy." Urzędnikom miasta nie udało się ustalić kto w Polsce wydał zgodę.
Wygląda więc to na samowolę. Pracownik konsulatu rosyjskiego w Gdańsku
poinformował burmistrza Pieniężna Kazimierza Kiejdo, że we wtorek 18
lutego 2014 r. o godzinie 13 odbędzie się pikieta w obronie pomnika, w
której wezmą udział ambasadorowie Rosji, Białorusi i Ukrainy.

Trudno nie odnieść wrażenia, że jest to próba mieszania się obcych
państw w wewnętrzne sprawy nie tylko Polski ale i lokalnej społeczności.
Czyż to nie mieszkańcy miasta powinni decydować o tym, jaki i komu
poświecony monument ma stać w ich mieście? Jak długo można tolerować 
pomniki stawiane w okresie PRL katom narodu polskiego?

Rosjanie upamiętnią gen. Czerniachowskiego pod pomnikiem w Pieniężnie

Pod pomnikiem generała Armii Czerwonej Iwana Czerniachowskiego w
Pieniężnie (Warmińsko-Mazurskie) Rosjanie organizują we wtorek obchody
rocznicy jego śmierci. Przed uroczystością odmalowali postument z
popiersiem generała, który chcą rozebrać władze miasta.

Wcześniej
Rosjanie nie organizowali oficjalnych uroczystości w tym miejscu.
Zbudowany na początku lat 70. ub. wieku przy wjeździe do Pieniężna
monument z popiersiem gen. Czerniachowskiego od lat stał praktycznie
zapomniany i zarósł krzakami. Stało się o nim głośno pod koniec
stycznia, gdy miejscowy samorząd wyraził wolę rozebrania pomnika, co
wywołało oburzenie w Rosji. Radni przyjęli taką uchwałę, bo sowiecki
generał był odpowiedzialny za likwidację oddziałów AK na Wileńszczyźnie.Pismo informujące o
zorganizowaniu 18 lutego pod pomnikiem uroczystości upamiętnienia 69.
rocznicy śmierci Czerniachowskiego przysłał do urzędu wojewódzkiego w
Olsztynie konsul generalny Federacji Rosyjskiej w Gdańsku Aleksander
Karaczewcew. Rzeczniczka wojewody Edyta Wrotek powiedziała, że
przekazano je burmistrzowi Pieniężna, w którego kompetencjach jest
wydawanie zezwoleń na zgromadzenia.


Według burmistrza Kazimierza Kiejdy, Rosjanie zapowiedzieli, że w
uroczystościach będzie uczestniczyć ok. stu osób, a do udziału
zaproszeni zostali przedstawiciele ambasad Rosji, Białorusi i Ukrainy.
Jak dodał, poprosił pracownika konsulatu "o uzupełnienie brakujących
załączników i czeka". Nie jest jednak jasne, czy organizatorzy muszą
takie zezwolenie uzyskać, bo zgodnie z polsko-rosyjską umową o ochronie
grobów i miejsc pamięci ofiar wojen i represji z 1994 roku oba państwa
zobowiązały się zapewnić "swobodny dostęp" do takich miejsc.

Pod koniec ubiegłego tygodnia w Pieniężnie pojawiła się grupa
Rosjan, którzy odnowili pomnik. Usunęli z postumentu wymazane sprejem
nazwy klubów piłkarskich i odmalowali go białą farbą. Jeszcze w
poniedziałek porządkowali otoczenie i wycinali krzewy. Zdaniem
burmistrza, władze miasta dowiedziały się o tym przypadkiem. Jak dodał, o
osobach, które robią coś przy pomniku, powiadomił policję, żeby
"uniknąć prowokacji". "To są cudzoziemcy, nie wiadomo na czyje zlecenie
pracują. Wchodzą na teren, którego jestem gospodarzem, nikogo o niczym
nie informując" - stwierdził.

Jolanta Ciszewska z braniewskiej policji powiedziała, że
wylegitymowano trzech Rosjan, którzy malowali pomnik. Oświadczyli oni,
że mają na to "ustną zgodę burmistrza". Według notatki sporządzonej po
interwencji przez policjantów potwierdziła to telefoniczna rozmowa z
burmistrzem. Natomiast Kiejdo kategorycznie temu zaprzeczył i
zapowiedział, że zwróci się o wyjaśnienia do komendanta z Braniewa.

W ocenie naczelnika wydziału krajowego Rady Ochrony Pamięci Walk i
Męczeństwa Adama Siwka, odnawianie pomnika wymagało powiadomienia Rady
OPWiM, bo odpowiada ona za kontakty ze stroną rosyjską lub chociaż
samorządu, który jest gospodarzem terenu. "Nie może być tak, żeby ktoś
sobie samowolnie przychodził i zaczynał taką akcję, nawet w dobrej
wierze czy czynie społecznym" - zaznaczył.


Siwek poinformował, że Rada otrzymała już uchwałę samorządu
Pieniężna wyrażającą wolę rozebrania pomnika. Zapowiedział, że poprze
ona tę uchwałę i zgodnie z dwustronną umową z 1994 r. wystąpi w tej
sprawie do strony rosyjskiej.

Rosjanie
zachowują się jak u siebie: Najpierw pomnik sowieckiego generała w
Pieniężnie samowolnie odnowili, a teraz robią sobie przy nim defiladę.
Ochrania ich policja

Działanie Rosjan wokół pomnika w Pieniężnie nie byłoby możliwe,
gdyby Polską rządzili politycy, którym bliskie są takie wartości jak
integralność terytorialna i samostanowienie.

Burmistrz
Pieniężna o Rosjanach panoszących się wokół pomnika sowieckiego
generała: "Najbardziej irytujące jest to, że nasze władze nabrały w tej
sprawie wody w usta". 

"Dla mnie w ogóle o słabości państwa polskiego świadczy to, że do
tej pory nikt z naszych władz nie wypowiedział się. Zaś ze strony Rosji
wypowiedział się już gubernator (enklawy królewieckiej – przyp. red.),
wypowiedział się też rzecznik rosyjskiego MSZ."

Napis "Chwała poległym żołnierzom milicji obywatelskiej i
bezpieczeństwa poległym w walce z bandami terrorystycznymi na ziemi
limanowskiej w latach 1945-1952" widnieje nad listą nazwisk
funkcjonariuszy.

Limanowa. Tablica obrażająca Żołnierzy Wyklętych zamalowana farbą

Tablica z napisem obrażającym Żołnierzy Wyklętych, która znajduje
się na cmentarzu w Limanowej (woj. małopolskie), padła ofiarą wandali.
Nieznani sprawcy pomazali ją czerwoną farbą, a białym kolorem namalowali
znak Polski Walczącej.

- Mimo kontrowersji wokół tablicy będziemy szukać
sprawcy, ponieważ dokonał on aktu wandalizmu. Na razie technik
kryminalistyki zabezpieczył ślady czynu, a my ustalamy okoliczności
zajścia. Wciąż nie wiemy, kiedy dokładnie doszło do zdarzenia -
powiedział rzecznik prasowy limanowskiej policji Stanisław Piegza.

Przed pomalowaną tablicą pozostawiono kartkę z wydrukowanym napisem:
"Zginęli w walce z żołnierzami polskiego podziemia
niepodległościowego".W poniedziałek rzecznik wojewody małopolskiego Jan Brodowski powiedział, że urząd wojewódzki będzie dążył do usunięcia tablicy z napisem określających Żołnierzy Wyklętych mianem "band terrorystycznych".

- Nie możemy jeszcze powiedzieć, kiedy tablica zniknie. Dołożymy
jednak wszelkich starań, by ją usunąć. Zrobimy to wychodząc naprzeciw
oczekiwaniom środowisk kombatanckich, a przede wszystkim po to, aby
zadośćuczynić bohaterom walczącym o wolną Polskę – podkreślił rzecznik
prasowy wojewody.

W sprawie tablicy określającej żołnierzy polskiego podziemia
antykomunistycznego mianem „band terrorystycznych” interweniował u
wojewody małopolskiego Jerzego Millera krakowski Instytut Pamięci Narodowej.
Jeżeli okaże się, że na cmentarzu nie ma ciał funkcjonariuszy, to
proboszcz parafii będzie musiał zwrócić się do Wojewódzkiego
Konserwatora Ochrony Zabytków z prośbą o demontaż tablicy. Zgoda taka
jest potrzebna, ponieważ cmentarz znajduje się na obszarze wpisanym do
rejestru zabytków.

Nie wiadomo, jak będzie wyglądał nagrobek po usunięciu tablicy. W
ocenie Krystyny Menio, kierownik nowosądeckiej delegatury Wojewódzkiego
Urzędu Ochrony Zabytków, trudno mówić o przyszłości miejsca, jeśli wciąż
nie ma potwierdzenia, że spoczywają w nim ciała poległych
funkcjonariuszy.

- Nie mamy podstaw prawnych do wypowiadania się na temat samej
tablicy, ponieważ ona nie jest zabytkiem. Zabytkiem wpisanym do rejestru
jest cmentarz wojenny z I wojny światowej stanowiący kwaterę na
cmentarzu parafialnym - powiedziała Krystyna Menio.

Maciej Korkuć zapowiedział, że krakowski Instytut Pamięci Narodowej
przejmie tablicę jako zabytek propagandy komunistycznej z czasów PRL-u.

Samowolny remont i obrona pomnika
http://portalbraniewo.pl/index.php/component/k2/item/1161-samowolny-remo...

Spotkanie pod pomnikiem. Są zwolennicy i przeciwnicy
http://portalbraniewo.pl/index.php/component/k2/item/1162-spotkanie-pod-...
W sumie było około 100 osób. Było spokojnie, o porządek dbali policjanci.

Cała oficjalna uroczystość trwała kilkanaście minut.

Po niej jednak grupa zwolenników usunięcia pomnika rozwiesiła transparent z namalowaną swastyką połączoną z sierpem i młotem (ZOBACZ WIĘCEJ na Twitter'ze: twitter.com/OlgaLetycja).

Uroczystości upamiętnienia 69. rocznicy śmierci Czerniachowskiego
zorganizowała Ambasada Federacji Rosyjskiej. Do Pieniężna przyjechało we
wtorek ok. stu Rosjan z pobliskiego Kaliningradu, w tym gubernator
Nikołaj Cukanow.

Kombatanci chcą rozbiórki pomnika gen. Czerniachowskiego w Pieniężnie. "Niczym nie zasługuje na pamięć lokalnej społeczności"

Dziewięć stowarzyszeń kresowych, kombatanckich i społecznych
poparło działania władz Pieniężna zmierzające do rozebrania pomnika
generała Armii Czerwonej Iwana Czerniachowskiego. W ich ocenie monument
należy przenieść "poza granice państwa polskiego"

Pikieta zorganizowana w Szczecinie przez Inicjatywę Obywatelską skupiającą kilkanaście patriotycznych i niepodległościowych organizacji w mieście. Miejsce: pomnik Nehringa z symbolami sowieckiej okupacji,

Nie będzie już nikogo drażnił, ani też przywoływał złe wspomnienia. W piątek pracownicy IPN w Krakowie rozebrali pomnik, który znajdował się na parafialnym cmentarzu w Limanowej. Zdementowana została również wbudowana w cokół pomnika tablica.

Spór o pomnik sowieckiego generała w
Pieniężnie. SLD: Teraz tu gra taka muzyka, jakiej chce Moskwa

Zamiar rozebrania pomnika gen. Iwana Czerniachowskiego w Pieniężnie
podzielił we wtorek radnych woj. warmińsko-mazurskiego: radni PiS
solidaryzują się z tymi, którzy pomnik chcą usunąć, ale komisja
mniejszości narodowych uznała, że sprawa szkodzi Polsce.

Na
wtorkowej sesji sejmiku woj. warmińsko-mazurskiego najpierw radni PiS
bezskutecznie zabiegali, by debatę nad sprawą pomnika wprowadzić do
porządku obrad, potem zgoła odmienne od PiS stanowisko w tej sprawie
wyraził przedstawiciel sejmikowej komisji mniejszości narodowych i
etnicznych, wreszcie głos w tej sprawie zabrał wicemarszałek województwa
Jarosław Słoma (PO), który stwierdził, że "wszyscy licytują się w tej
sprawie na bycie większym patriotą".
W uchwale, nad którą debaty
chciało we wtorek PiS, stwierdzono m.in., że "nikogo nie powinno
oburzać, że przedstawiciele społeczeństwa Pieniężna nie chcą pomnika
gloryfikującego jawnego wroga Rzeczypospolitej". W uchwale tej zawarto
też stwierdzenie, że podpisani pod nią radni "wyrażają sprzeciw wobec
nacisku Federacji Rosyjskiej na społeczność Pieniężna i wzywają Rząd RP
do podjęcia odpowiedniej reakcji na ingerencję obcego państwa w
autonomiczne sprawy lokalnej samorządności".



Radny PiS Jacek Perliński po oczytaniu tej uchwały zaapelował do
radnych, by indywidualnie podpisywali się pod nią i zapowiedział, że PiS
wyśle ją radnym Pieniężna. Podpisali ją radni PiS.



Po Perlińskim głos w sprawie pomnika Czerniachowksiego zabrał
Władysław Mańkut (SLD), który jest przewodniczącym sejmikowej komisji
mniejszości narodowych i etnicznych. Mańkut poinformował, że na ostatnim
posiedzeniu komisja podjęła w tej sprawie uchwałę, w której
stwierdzono, że działania radnych Pieniężna "nie służą utrzymaniu
dobrosąsiedzkich stosunków z obwodem kaliningradzkim, wpływają
negatywnie na rozwój małego ruchu granicznego i szkodzą polskiej racji
stanu w stosunkach z Federacją Rosyjską".



Dyskusję radnych w tej sprawie zakończył wicemarszałek Słoma, który
powiedział, że w jego ocenie "sprawa przybrała zgoła inny obrót od tego,
jaki miała mieć w intencji radnych Pieniężna". "Teraz gra tu taka
muzyka, jakiej chce Moskwa, czyli jesteśmy pokazywani jak naród
antyrosyjski" - skwitował wicemarszałek i dodał, że "jest to przedsmak
tego, co by było, gdyby doszło do zmiany władzy". "Jedną wojenkę z Rosją
mielibyśmy na górze, a drugą, tu lokalnie, na dole" - stwierdził Słoma.

Na
Warmii niewiele się dziś robi by czcić pamięć polskich nauczycieli
zamordowanych przez Niemców, ale jest kasa by wulgarna skandalistka
Nieznalska roniła łzy nad pomnikiem pruskiej pychy

"Oto w olsztyńskim Biurze Wystaw Artystycznych, finansowanym przez
Samorząd Miasta Olsztyn, a więc z podatków Polaków, z dumą prezentowana
jest jej multimedialna wystawa będąca wielkim śpiewem tęsknoty za
jednym ze sztandarowych pomników niemieckiej potęgi".

Oto w olsztyńskim Biurze
Wystaw Artystycznych, finansowanym przez Samorząd Miasta Olsztyn, a
więc z podatków Polaków, z dumą prezentowana jest jej multimedialna
wystawa będąca wielkim śpiewem tęsknoty za jednym ze sztandarowych
pomników pruskiej buty i niemieckiej potęgi. Pieniądze na stypendium na
tę pracę wyłożyło także Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nie, nie niemieckie, polskie. W opisie wystawy czytamy:

 

Dorota Nieznalska - „Kult pamięci! Tannenberg-Denkmal"
wernisaż: 27 lutego (czwartek), godz. 18.00
28 lutego – 20 marca 2014, sala główna

Organizator: BWA Galeria Sztuki w Olsztynie
Projekt zrealizowany w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Współpraca: Dariusz Sitek

W
swoim najnowszym projekcie Dorota Nieznalska odnosi się do zagadnienia
pamięci na przykładzie nieistniejącego, lecz wciąż wzbudzającego wiele
emocji pomnika z okolic Olsztynka. Nie bez powodu praca realizowana jest
w bieżącym roku, 100 lat od wybuchu I wojny światowej. Projekt jest
związany z lokalnym kontekstem, prezentowany w stolicy województwa
warmińsko-mazurskiego. W czasie I wojny światowej, w sierpniu 1914 r., w
okolicach Olsztynka rozegrała się bitwa między armią Imperium
Rosyjskiego pod dowództwem gen. Aleksandra Samsonowa a Cesarstwem
Niemieckim pod wodzą gen. Paula von Hindenburga i gen. Ericha
Ludendorffa zakończona wielkim zwycięstwem Niemiec. W historiografii
niemieckiej nazwana została drugą bitwą pod Tannenbergiem (pierwsza była
bitwa z 1410 r., w polskiej historiografii – bitwa pod Grunwaldem).

Według
politycznego założenia - wzniesiony w latach 1924-1927
Tannenberg-Denkmal miał być miejscem oddania czci poległym w zwycięskiej
bitwie, monumentem o narodowym charakterze, którego rolą było również
rozbudzenie patriotycznego ducha w niemieckim narodzie. Forma
architektoniczna budowli przypominać miała w założeniu twórców słynny
krąg bloków kamiennych ze Stonehenge. Autorami projektu byli berlińscy
architekci Walter i Johannes Krügerowie. Do budowy użyto czerwonej cegły
– materiał ten wywoływać miał skojarzenia z zamkami krzyżackimi. Każda z
wież miała swój temat przewodni – np. wieża sztandarowa, żołnierska i
generalska. Zniszczenia pierwszej wojny światowej upamiętniały wykute w
granicie herby czternastu miast wschodniopruskich, które najbardziej
ucierpiały w jej wyniku. Między monumentem a pobliskim Olsztynkiem
powstał park o powierzchni 7,5 ha. Serce monumentu stanowił symboliczny
grób poległych żołnierzy z ogromnym krzyżem w centrum. Po śmierci Paula
von Hindenburga – zwycięzcy bitwy pod Tannenbergiem i prezydenta Rzeszy –
zbudowano specjalnie kryptę na sarkofagi Hindenburga i jego żony.
Pogrzeb Hindenburga odbył się 7 sierpnia 1934 roku w obecności Adolfa
Hitlera. W styczniu 1945 szczątki Hindenburga wywieziono do Królewca, a
wycofujące się wojska niemieckie wysadziły monument w powietrze.

Po
wojnie, w 1949 roku, rozpoczęto rozbiórkę pozostałości pomnika.
Porozbiórkowe płyty granitowe trafiły do Warszawy, gdzie użyto ich m.in.
do budowy schodów gmachu KC PZPR oraz cokołu znajdującego się
naprzeciwko pomnika Partyzanta. Część płyt wykorzystano do budowy
wzniesionego według proj. Ksawerego Dunikowskiego, w 1954 r., Pomnika
Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie.

I dalej:

Multimedialny projekt stanowi próbę zmierzenia się z
problemem pamięci o pomniku Tannenberg-Denkmal, jego historii, upadku, a
w szerszej perspektywie pamięci o wspólnym dziedzictwie kulturowym Prus
Wschodnich. Wystawa obejmuje materiał archiwalny, druki, fotografie prywatne, projekcje wideo.
W ramach projektu powstała również strona internetowa poświęcona
nieistniejącemu już pomnikowi: www.tannenberg-denkmal.com, opisana za
pomocą haseł: historia, pamięć, zapomnienie. Historia ujawnia pretekst
powstania monumentu (1924-1927), dzieje, znaczenie i rangę narodową w
latach jego świetności. Pamięć w tym wypadku nie stanowi zapisu
przeżytej pamięci, lecz jest próbą uporządkowanego składania pamięci
utraconej. To pamięć zebrana w formie archiwum. Zapomnienie jest
równoznaczne z wymazaniem pamięci o monumencie. Czy obecnie o
Tannenberg-Denkmal należy mówić? Jeśli tak, to w jaki sposób należy o
nim mówić? Projekt nie udziela jednoznacznych odpowiedzi, ma raczej
sprowokować dyskusję. Artystka nie opowiada się po żadnej ze stron,
jedynie bada temat. Zwraca też uwagę, na to co najistotniejsze –
„definiowanie wspólnej pamięci, tożsamości oraz uczestnictwo w
dziedziczeniu europejskiej kultury to mozolny i długotrwały proces,
podlegający społecznej renegocjacji".

W problematykę
fenomenologii pamięci wpisane są nieodłącznie zjawiska zapomnienia i
wybaczenia. Sytuują się one na dwóch przeciwległych biegunach znaczenia,
opisując i wyznaczając w pewnym sensie horyzont pamięci. Zapomnienie to
przede wszystkim problem pamięci i wierności względem przeszłości; z
kolei wybaczenie dotyczy winy oraz pogodzenia się z przeszłością. Według
Paula Ricoeura problematyka zapomnienia jest bardziej ekspansywna,
skoro zaspokojenie pamięci, na którym polega wybaczenie stanowi bodaj
ostatnie stadium w procesie zapomnienia, zwieńczonego przez ową ars
oblivionis (sztuką zapomnienia), którą Harald Weinrich umieścił obok ars
memoriae (sztuką pamięci), badanej przez Frances Yates.

Transdyscyplinarny
projekt pt. „Kult pamięci! Tannenberg-Denkmal" dedykowany jest pamięci
nie istniejącego już pomnika. Fakt jego istnienia w latach 1927-1945, na
terenie Prus Wschodnich, jako historycznej spuścizny niemieckiego dziedzictwa kulturowego,
od wielu lat niewątpliwie ogniskuje szereg trudnych tematów związanych
m.in. z procesem budowania zbiorowej tożsamości, świadomym
współdziedziczeniem historii, miejsc pamięci, również problemem
pamięci/zapomnienia, zniweczenia, zatarcia śladów.

Czy
monumentalna bryła budynku istniejąca jako „obcy" świadek pamięci,
nośnik „nie naszej" historii stanowi/ła tylko przejściowy, niechciany
niemiecki depozyt? Czy próba wskrzeszenia pamięci o pomniku nie
podważy tożsamości grupy, która jak pisała Barbara Skarga: „koncentruje
się na tym, co własne, co rzeczywiście moje, gdyż to, co nie własne,
obce, nie moje rozbija tożsamość, powoduje upadanie". Definiowanie
wspólnej pamięci, tożsamości oraz uczestnictwo w dziedziczeniu
europejskiej kultury to mozolny i długotrwały proces podlegający
społecznej renegocjacji. / Dorota Nieznalska /

Przekładając ten bełkot na język polski: pani Nieznalska, za
pieniądze polskiego podatnika, postanowiła sprawdzić i w tym obszarze
kryterium skalę jego wytrzymałości. Czy się zirytuje? Czy się
zdenerwuje? Czy go to zaboli?

Jeszcze bardziej szczera jest w wywiadzie udzielonym "Gazecie Olsztyńskiej". Zapytana przez dziennikarkę Ewę Mazgal:

Już czytałam opinię, że w galerii powinna być wystawa poświęcona żołnierzom wyklętym, a nie niemieckiemu pomnikowi?

odpowiada

Ale my jesteśmy na terenie byłych Prus Wschodnich! Tannenberg to
część historii tej ziemi. Poza tym jest rocznica bitwy, więc tym
bardziej temat jest sensowny.

Powtórzę: "Ale my jesteśmy na terenie byłych Prus Wschodnich!". Tak
mówi skandalistka sowicie finansowana przez państwo polskie. Obecny
minister kultury jest psychiatrą zatem zapewne podpisując wniosek o
stypendium na ten projekt dla Nieznalskiej nawet nie mrugnął okiem. Ale
władze Olsztyna? Warmia to historyczna kraina przesiąknięta przez wieki
polskością. Prusy Wschodnie zrobili z niej Prusacy po rozbiorach, ale i
one polskości nie zniszczyły. W co trzeciej większej miejscowości,
pomimo straszliwych represji, była polska szkoła. Działało harcerstwo,
Związek Polaków w Niemczech, wychodziła "Gazeta Olsztyńska" (dziś w
rękach niemieckiego kapitału), działały polskie księgarnie (Gietrzwałd),
pracowali polscy księża. Polskość i polska mowa przetrwała tak wśród
ludu, jak wśród odradzających się po kolejnych represjach elit.

Sroga była cena za tę walkę.

Ryszard Knosała był nauczycielem w polskich szkołach katolickich
na Warmii. Aresztowany przez gestapo we wrześniu 1939 został osadzony
obozie w Dachau. Jako tłumacz i kierownik poczty obozowej sprowadzał dla
więźniów paczki szwajcarskiego Czerwonego Krzyża, przemycał lekarstwa i
żywność. Uratował od śmierci wielu współwięźniów. Poddany zbrodniczym
doświadczeniom medycznym na tyfus, zmarł 6 lutego 1945.

Tadeusz Pezała urodził się 8 lutego 1913r. w Zakrzewie w powiecie
złotowskim. Pochodził z rodziny robotniczej otwarcie przyznającej się
do polskości, z której troje dzieci kształciło się w Polsce. Kształcił
się w Państwowowym Seminarium Nauczycielskim w Rogoźnie Wielkopolskim.
Uczył się tam 6 lat. W 1936 r. zaproponowano Pezale pracę na Warmii.
Władze niemieckie odebrały prawo nauczania Piotrowi Galusikowi,
nauczycielowi szkoły polskiej w Purdzie. Skierowano więc tam Tadeusza
Pezałę.

W szkole zastał 13 dzieci i objął nad nimi opiekę. Pezała zainteresował miejscową młodzież sportem, ćwiczył z nią pływanie i gry
zespołowe. Ożywił tym samym działalność drużyny harcerskiej i
Towarzystwa Młodzieży. Sporo uwagi poświęcał czytelnictwu książek i
wspólnemu słuchaniu audycji radiowych nadawanych z Polski.

25
sierpnia 1939 r. Pezała został aresztowany przez gestapo i osadzony
przejściowo w więzieniu w Olsztynie, a następnie w Olsztynku, skąd
przetransportowano go do obozu w Hohenbruch. Tam był świadkiem
rozstrzelania działaczy polskich, m.in. Jana Mazy. W 1940 r. Pezała
został przewieziony do obozu w Sachsenhausen. Przebywał tam 2 lata.
Wyczerpany fizycznie, zapadał na zdrowiu, mimo to starał się pomagać
innym współwięźniom.

Zmarł 21 października 1942 roku.

Na jednej ze stron poświęconych historii regionu czytamy:

Oprócz zamknięcia szkół polskich, w chwili wybuchu wojny władze
hitlerowskie natychmiast zlikwidowały wszelkie przejawy polskości na
ziemiach południowej Warmii. 1 września 1939 roku gestapo otoczyło
budynek „Gazety Olsztyńskiej”. Maszyny drukarskie wraz z wyposażeniem
drukarni, jak i zapas papieru oddano przedsiębiorstwu Haricha,
drukującemu „Allensteiner Zeitung”. Cały zasób księgarni, archiwum
redakcyjne, roczniki „Gazety Olsztyńskiej” i innych polskich czasopism
przekazano do fabryki papieru na przemiał. Po pewnym czasie, chcąc
ostatecznie wymazać z kart historii sam nawet fakt istnienia polskiego
ruchu na ziemi warmińskiej, rozebrano budynek – siedzibę pisma i
drukarni (obecnie przed niewielu laty odbudowany), a na jego miejsce, by
dodatkowo poniżyć polskich Warmiaków, postawiono miejski szalet.

Na
Seweryna Pieniężnego i jego rodzinę nałożono areszt domowy, a po
tygodniu tego wieloletniego wydawcę i redaktora „Gazety Olsztyńskiej”
aresztowano i wysłano do obozu koncentracyjnego Hohenbruch pod
Królewcem. Nie dane
mu było doczekać końca wojny. Dla hitlerowców Pieniężny był na Warmii
niemal synonimem Polaka-działacza politycznego. Rozstrzelano go w 1940
roku. Aresztowania nie uniknęła i żona Pieniężnego – Gestapo przyszło po
nią w grudniu 1939 roku. Wysłano ją do obozu w Ravensbruck. Miała więcej szczęścia, niż mąż – przeżyła wojnę, a po jej zakończeniu włączyła się w organizację i pracę polskiej administracji na Warmii.

Wraz
z Pieniężnym rozstrzelano również kierownika spółdzielni
rolniczo-handlowej „Rolnik” Leona Włodarczaka, oraz Jana Mazę,
kierownika szkoły polskiej w Unieszewie. Wojny nie przeżyli, także
zamordowani przez hitlerowców, konsulowie polscy w Olsztynie – Henryk
Korybut-Woroniecki i Bohdan Jałowiecki, podobnie, jak i obydwaj synowie
Andrzeja Samulowskiego. Śmierć ponieśli również działacze Bronisław
Chabowski, Józef Groth, Franciszek Sznarbach, Tadeusz Pezała, Jan Bauer,
Franciszek Sarnowski, Ryszard Knosała. Eksterminacja objęła także i
zwykłych warmińskich chłopów, sympatyzujących tylko z ruchem polskim,
jak Franciszek Wilkowski. Do obozu trafiła i Maria Zientara-Malewska,
którą w 1940 roku wypuszczono na wolność, jednak z zakazem opuszczania
rodzinnej wsi.

Lista warmińskich działaczy polskich, którzy
zginęli za to, że czuli się Polakami, zginęli za walkę na rzecz
uświadomienia narodowego polskojęzycznych Warmiaków, jest oczywiście
znacznie dłuższa.

Dziś wolna Polska nie znajduje czasu, pieniędzy i energii by oddać im
należny hołd. Są na to pieniądze na tęskne śpiewy za pomnikami pruskiej
chwały, która wyrosła z krwi polskich męczenników, która ta krwią się
nasycała. Nie ma na to innych słów niż hańba i wstyd.

Tomasz Domalewski

Minister Sienkiewicz jako logik. I obrońca sowieckich pomników zarazem. Nawet Kuźniar by tego nie wymyślił

"Sienkiewicz musiał porządnie się nadumać nim wpadł na trop
osobiście wymyślonego dowodu na bezsens burzenia pomników
przypominających PRL, jego właścicieli i jego założycieli".

Minister spraw wewnętrznych zagadnięty o ocenę postulatów zmierzających do usuwania lub przenoszenia sowieckich pomników w Polsce, znalazł prędko przykład świadczący o tym, że to tendencja miałka, bezsensowna i nie zyska jego akceptacji.
Wszak nawet premier z najbliższą mu świtą urzęduje w budynku postawionym
przez rosyjskiego zaborcę z myślą o siedzibie dla kadetów i żołnierzy. I
nikomu nie przychodzi do głowy przenoszenie biura
premiera w inne miejsce, a o zburzeniu tego gmachu nie marzą nawet
najbardziej zaciekli przeciwnicy Moskwy. Porównanie prawie homeryckie.
Retoryka warta nie tyle zapamiętania, ile opamiętania.
Zdaniem Sienkiewicza budowla, stawiana wprawdzie rękami najeźdźcy, ale
jednak użyteczna równa jest granitowym, betonowym, czy innym jeszcze
symbolom postawionym przez komunistów ku czci tych, którzy przekazali im
w imieniu zbrodniarzy z Kremla władzę.

Sienkiewicz musiał porządnie się nadumać nim wpadł na trop osobiście
wymyślonego dowodu na bezsens burzenia pomników przypominających PRL,
jego właścicieli i jego założycieli. Tym sposobem minister wysunął swą kandydaturę do akademickiego nauczania logiki. W szczególności stosowanej. Przez niego.

Jesienią 1990 roku wystąpiłem do radnych Rady Miasta Gdańska z inicjatywą powołania Klubu "Orła Białego", po której spotkałem się z pogardą z ich strony, szykanami i niewybrednymi epitetami.

Tak zostałem szowinistą, polskim nacjonalistą, antysemitą i polskim faszystą, bo oszołomem byłem już od sierpnia 1988 roku, po tym jak krytykowałem zdrajców którzy grali w cyrku Kiszczaka podczas strajku w gdańskich stoczniach.

Już wówczas na własne oczy zobaczyłem zdrajców i zaprzańców podszywających się pod polskich patriotów i służących jedynie złotemu cielcowi i mamonie.
Już w kwietniu 1994 roku otrzymałem zaproszenie na oficjalne gdańskie uroczystości Konstytucji 3 Maja w dwu językach, niemieckim i polskim, pod którym podpisał się ówczesny przewodniczący Rady Miasta Gdańska Andrzej Januszajtis (Litwak, Kresowiak z Lidy), człowiek słaby i bardzo uległy.

Z tego też powodu zainicjowałem jego odwołanie, pod którym podpisało się ogółem 15 ówczesnych radnych Rady Miasta Gdańska, co do odwołania przy 60 radnych było zbyt mało by liczyć na jego skuteczne odwołanie.

Ponadto dniu 27 maja 1994 roku kończyła się kadencja tamtej rady, tak więc nie został nawet złożony wniosek o jego odwołanie, a według mnie powinien, choćby tylko po to by dać swoje świadectwo polskości.

https://lh5.googleusercontent.com/-nWfOWqMrhW4/UxjRdFhRJkI/AAAAAAAAUi0/q...






Pod wnioskiem o pozbawienie Grassa honorowego obywatelstwa Gdańska podpisał się w 2006 roku tylko jeden radny RM Gdańska.

Posiadam wszystkie na tę okoliczność dokumenty w oryginałach, tak na wszelki wypadek gdyby ktoś ze zdrajców, zaprzańców i usłużnych idiotów śmiał kwestionować to o czym napisałem wyżej.

Za to pod tym podpisało się wielu.


https://lh5.googleusercontent.com/-hQ4Q_Ldmm8A/UxjTG9QLT4I/AAAAAAAAUjc/V...

PS
Tu pod tym linkiem jest zeskanowany dokument dotyczący pomnika gdańskich małych "bohaterów" zapobiegliwych rodziców, który wcześniej upubliczniłem wykonując jego fotografię.

https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/597737320647...

Onwk.

Polskie województwo nie zgodziło się na demontaż pomnika Czerniachowskiego

Rada Województwa Warmińsko-Mazurskiego jednogłośnie zagłosowała przeciwko demontażowi pomnika rosyjskiego dowódcy wojskowego Iwana Czerniachowskiego w polskim mieście Pieniężno – poinformował wojewoda Marian Podziewski.

Sytuacja, jaka zaistniała wokół pomnika, została przedyskutowana na spotkaniu Podziewskiego z gubernatorem obwodu kaliningradzkiego Nikołajem Cukanowem.

“Uważamy, że takie decyzje nie mogą być podejmowane na szczeblu municypalnym” – powiedział Podziewski, przypominając, że za zachowaniem pomnika opowiadają się polscy weterani II wojny światowej.

Czerniachowski zginął w lutym 1945 roku podczas wyzwalania Pieniężna (byłego Mahlsacka), wchodzącego w skład Prus Wschodnich.
Czytaj dalej: http://polish.ruvr.ru/news/2014_03_27/Polskie-wojewodztwo-nie-zgodzilo-s...

W
normalnym państwie tymi gnojami ze starostwa i z samorządów Braniewa i
Pieniężna oraz województwa warmińsko-mazurskiego (Prus Wschodnich) winne się
zająć służby specjalne w tym kontrwywiad cywilny i wojskowy, a członkowie tej V
komuny gnić w więziennych lochach.

Granica
z rosyjskimi najeźdźcami z obwodu królewieckiego (kaliningradzkim) winna być
już dawno zamknięta i strzeżona pod bronią by nie przenikali turyści w
zielonych uniformach z sowieckich wojskowych uniwiermagów.

Zlot przy sowieckich grobach

Rosyjscy
motocykliści już grzeją silniki przed zaplanowanym na 4 maja capstrzykiem na
cmentarzu sowieckich żołnierzy w Braniewie, którzy pacyfikowali
Białostocczyznę.

Przedstawiciele
gubernatora obwodu kaliningradzkiego Nikołaja Cukanowa poinformowali władze
Starostwa Powiatowego w Braniewie, że 4 maja na cmentarz czerwonoarmistów
zjedzie kilkuset rosyjskich motocyklistów. Razem z gubernatorem. Później
zamierzają jechać do Pieniężna pod pomnik generała Czerniachowskiego, kata
Wileńszczyzny.

Szczegóły
tych swoistych obchodów sowieckiego „dnia zwycięstwa” omawiane będą podczas
dzisiejszego spotkania w braniewskim urzędzie miasta.

Jak
poinformowano nas w wydziale oświaty starostwa w Braniewie, który jest
organizatorem tych uroczystości, swój udział w dzisiejszym spotkaniu
zapowiedział przedstawiciel wojewody warmińsko-mazurskiego, Krzysztof Kowalski
– starosta braniewski, i Henryk Mroziński – burmistrz miasta.

Na
spotkaniu ma zostać ustalony program tegorocznej edycji, już piątej,
uroczystości zakończenia II wojny światowej, jakie od kilku już lat odbywają
się na cmentarzu żołnierzy sowieckich w Braniewie, największym w Polsce.

Inicjatorzy
i główni uczestnicy tych obchodów to grupa motocyklistów z Rosji, do której
należy m.in. Nikołaj Cukanow, gubernator obwodu kaliningradzkiego.

W
ubiegłym roku motory Rosjan były przyozdobione czerwonymi flagami z sierpem i
młotem. Uczestniczyli w nich przedstawiciele władz województwa, powiatu i
miasta. W tym roku również wybierają się na uroczystości w Braniewie.

Na
cmentarzu w Braniewie są pogrzebani m.in. żołnierze 3. Frontu Białoruskiego
Armii Czerwonej, biorącego udział w obławie augustowskiej w lipcu 1945 roku.
Sowieci zamordowali wtedy od 1,5 do 2 tys. żołnierzy Armii Krajowej. Do dzisiaj
nie są znane miejsca ich straceń i pochówku. A Rosja odmawia pomocy prawnej w
tej sprawie. W tym roku Cukanow wraz z motocyklistami zamierza odwiedzić
również pomnik gen. Iwana Czerniachowskiego w Pieniężnie.

Taką
informację przekazał władzom powiatu braniewskiego za pośrednictwem swoich
przedstawicieli, którzy kilka dni temu odwiedzili starostwo. Po capstrzyku na cmentarzu
tego samego dnia, żeby zneutralizować prosowiecki i antypolski ton imprezy,
przewidziano złożenie kwiatów na rondzie gen. Władysława Andersa w Braniewie.
Czy jednak generał nie przewróci się w grobie, kiedy ta sama delegacja, która
przed chwilą oddawała hołd czerwonoarmistom, uczci go jako osobę w latach
1940-1941 więzioną przez NKWD na Łubiance, gdzie bezskutecznie perswadowano mu
wstąpienie do Armii Czerwonej?

Adam Białous

Źródło: http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/73242,zlot-przy-sowieckich-grobac...

Tymczasem jak donosi
niezależna.pl w NATO krety na służbie robią swoje przy demontażu jego struktur
dowódczych oraz zdolności bojowej części europejskiej już jak widać bezzębnego
sojuszu, który ma już obawy przed tym, co powie lub pomyśli agresywna Rosja
Putina i sam car z KGB.

Holandia
i Niemcy odniosły się z dystansem do polskich propozycji stałego rozmieszczenia
w Polsce dwóch brygad pancernych NATO w sile 5 tys. żołnierzy każda – twierdzą brukselski
i berliński korespondent brytyjskiego centroprawicowego dziennika "The
Daily Telegraph".

"Polska
zwróciła się we wtorek do NATO o rozmieszczenie na jej terytorium 10 tys.
żołnierzy, widząc w tym wyraz gotowości Sojuszu do obrony wszystkich
członków po zajęciu Krymu przez Rosję" – napisała dziś gazeta na swym
portalu internetowym.

"Nie
potrzebujemy żadnych wojsk NATO na granicy z Rosją" –
cytuje "The Daily Telegraph" odpowiedź ministra spraw zagranicznych
Holandii Fransa Timmermansa na tę propozycję.

"Oczekuje
się, że Stany Zjednoczone skierują 600-osobowy personel do rumuńskiej bazy
lotniczej Mihail Kogalniceanu nad Morzem Czarnym. Jednak Niemcy i inni
członkowie NATO mają się na baczności, by rozmieszczenie wojsk na granicach
Sojuszu nie spowodowało dalszego wzrostu napięcia z Rosją" – zaznaczyła
gazeta.

http://niezalezna.pl/53617-oni-nie-chca-brygad-nato-w-polsce

Jak to się ma do wcześniejszych
informacji prasy zachodniej o tym, ze NATO jest obsadzone w kluczowych
miejscach przez rosyjską sowiecką agenturę, mówi dziś samo za siedzie, prawda?

Wypadałoby
zapytać, co dziś powiedzą tutejsze dupowłazy, którzy przez kilkanaście lat
manili Polaków wirtualnym bezpieczeństwem pod rzekomo bezpiecznymi skrzydłami
tchórzy i łajdaków z NATO?

UWAGA!

Fotografia z Putinem została wykonana z wiecu poparcia bandytów motocyklowych w
Moskwie.

Jeden z najbardziej znanych rosyjskich klubów motocyklowych „Nocne
Wilki” zorganizował w Moskwie paradę poparcia Rosjan mieszkających
na Krymie. Do „Nocnych Wilków” należy m.in.  Władimir Putin.

Na początku marca
kilkadziesiąt motocykli z flagami Rosji, Autonomicznej Republiki Krymu
i klubu „Nocnych Wilków” przejechało ulicami rosyjskiej stolicy. Kolumna
około 50 jednośladów eskortowana była przez policję ale według rosyjskiego
Ministerstwa Spraw wewnętrznych nie doszło do żadnych incydentów.

Wiceprezes klubu motocyklowego „Nocne
Wilki” Aleksander Beniusz powiedział, że niska frekwencja podczas
przejazdu spowodowana była nieobecnością większości członków klubu,
którzy na Krymie organizowali podobną imprezę.

Według
Beniusza zorganizowana przez klub impreza ma znaczenie dla identyfikacji narodu
rosyjskiego i ochrony rosyjskiej cywilizacji. „To nie polityka, ani
ekonomia – to konflikt cywilizacji i jesteśmy gotowi by trwać
do końca” – powiedział Beniusz.

po tym, co sie dzieje w Hajnówce czy Narewce, nie dziwi nic, zyjemy w kraju państwopodobnym. Tusk z Sikorskim dalej chcą otwartej granicy w Kaliningradzie, pomimo zgromadzonych tam wojsk z rakietami skierowanymi na Polskę.
Ukraina niczego ich nie nauczyła, kroczą ta samą drogą.

Marek Borawski/Nasz Dziennik

Osiemdziesiąt pobrań

Piotr Czartoryski-Sziler, Giby

Ukraińscy motocykliści chcą wykluczyć proputinowskie grupy ze swojego środowiska

http://autonom.pl/?p=8680

Na Ukrainie rozpoczęła się zainicjowana przez kluby motocyklowe akcja
„Polowanie na Nocne Wilki”, mająca na celu wykluczenie ze środowiska
motocyklistów grup utożsamiających się z Federacją Rosyjską i rządem
Władimira Putina. Chodzi przede wszystkim o działający od kilku lat klub
„Nocne Wilki”.

Akcja rozpoczęta kilka dni temu przez motocyklistów z klubu
„Słowianie” z Zaporoża rozprzestrzeniła się na cały kraj. „Słowianom”
udało się zjednoczyć niemal wszystkie ukraińskie formacje bikersów,
a także zachęcić do swojej inicjatywy wielu niezrzeszonych ukraińskich
motocyklistów. „Polowanie na Nocne Wilki” w założeniu ma bojkotować
wszystkich proputinowskich grup na imprezach motocyklowych, choć wielu
bikersów nie wyklucza również fizycznej konfrontacji z
grupami utożsamiających się z Federacją Rosyjską.

„Istotą kampanii jest wyeliminowanie formacji niezrozumiałego
pochodzenia, takich jak Nocne Wilki, które za pomocą atrybutów kultury
motocyklowej, w istocie dyskredytują honor i tradycje motocyklistów.
Korzystając ze wsparcia władz Federacji Rosyjskiej, zachowują się
skandalicznie i agresywnie wobec wszystkich, którzy nie podzielają ich
przekonań” – wyjaśniają organizatorzy.

na podstawie: motovoyager.net

UPA już nie przeszkadza?

Maleją szanse na usunięcie z cmentarza w Hruszowicach pomnika gloryfikującego rezunów z UPA. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zawiesiła działania z uwagi na sytuację polityczną.

Władze gminy nie mogą znaleźć odpowiednich podstaw prawnych, aby
pozbyć się tej bryły. – Wykonałem pewne działania, ale sprawa nie
posunęła się ani o krok, nic się w tej sprawie nie zmieniło –
relacjonuje Janusz Słabicki, wójt gminy Stubno, na terenie której
znajduje się cmentarz w Hruszowicach (woj. podkarpackie).

Po stwierdzeniu przez powiatowego inspektora budowlanego z Przemyśla,
że nie posiada on kompetencji w tej sprawie, wójt zamówił opinię
prawną, jakie może podjąć działania. Jednak – jak zaznacza – opinia ta
nie wniosła nic istotnego. – Opinia tego radcy mnie rozczarowała. A jest
to jedyny prawnik, który się podjął ją przygotować, jeszcze w grudniu
poprosiłem go o doprecyzowanie, ale do tej pory nie otrzymałem
odpowiedzi – mówi Słabicki. – Z tego, co mi wiadomo, jakieś działania
podejmuje Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa – dodaje wójt.

Sprawdziliśmy. – Mieliśmy podjąć działania polegające na rozmowach z
naszym ukraińskim partnerem, ale sytuacja się skomplikowała – zaznacza
Adam Siwek, naczelnik wydziału krajowego Rady. – Chcieliśmy to rozwiązać
nie arbitralnie, ale bardziej kompleksowo, nie tylko kwestię pomnika w
Hruszowicach, ale i innych obiektów co do których są kontrowersje –
podkreśla. Jednak Rada zapowiadała działania już w sierpniu ubiegłego
roku. – Dalej jestem sam z tą sprawą, nie otrzymałem żadnego wsparcia –
ubolewa wójt. Siwek dodaje, że Rada chce wrócić do rozmów po
ustabilizowaniu się sytuacji politycznej na Ukrainie. – Liczymy, że
sytuacja ustabilizuje się na tyle, że będzie można podjąć rozmowy –
mówi.

W sprawie pomnika interweniował w lipcu ubiegłego roku europoseł
Tomasz Poręba. Odpowiednie pisma skierował do Rady i samorządu.
Argumentował, że pomnik został wzniesiony nielegalnie i powinien być
rozebrany. W sierpniu 2013 r. Rada zajęła jednoznaczne stanowisko. „Rada
Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa wyraża stanowisko w pełni zgodne ze
stanowiskiem Pana Posła w kwestii charakteru pomnika w Hruszowicach. Nie
jest zlokalizowany na jakiejkolwiek mogile i nie służy upamiętnieniu
ofiar cywilnych, natomiast pełni funkcję upamiętnienia gloryfikującego
zbrodniczą formację zbrojną, jaką była UPA, odpowiedzialną za śmierć
dziesiątek tysięcy bezbronnych Polaków i ofiar innych narodowości” –
stwierdził w odpowiedzi Andrzej Kunert, sekretarz Rady.

Zapowiedziano także podjęcie stanowczych działań. „Rada Ochrony
Pamięci Walk i Męczeństwa zamierza podjąć zdecydowane działania
zmierzające do likwidacji pomnika w Hruszowicach oraz innych podobnych
obiektów, których powstanie odbyło się poza procedurami prawnymi
obowiązującymi w Rzeczypospolitej Polskiej”.

We wrześniu po inspekcji powiatowy inspektor budowlany z Przemyśla
uznał, że pomnik ten nie został postawiony nielegalnie. Gdy powstawał,
przepisy nie wymagały do budowy tego typu obiektów pozwolenia na budowę.

Postawiony w 1994 r. ku czci UPA pomnik jest okazałym upamiętnieniem.
Ma kształt bramy zwieńczonej metalowym tryzubem – herbem Ukrainy. Na
pomniku znajduje się napis „Bohaterom UPA walczącym o wolną Ukrainę”.

Zenon Baranowski

W poniedziałek 21 kwietnia br. działacze Prawego Sektora z obwodu
równieńskiego uczcili 71. rocznicę napadu Ukraińskiej Powstańczej Armii
na miasteczko Janowa Dolina, podczas którego okrutnie wymordowano ok.
600 polskich mieszkańców. Modlitwę w intencji upowców odmówił o. Ihor,
dziekan Ukraińskiej Autokefalicznej Cerkwii Prawosławnej.

W pięknym naturalnym gdańskim parku oruńskim został w 2010 roku odsłonięty pomnik poświęcony tatarskim żołnierzom, którzy w czasie wojny polsko-bolszewickiej bronili niepodległości II RP.

W niecałe rok po odsłonięciu zniknęła tablica z brązu objaśniająca ich udział w walkach z bolszewikami po stronie II RP pod bacznym okiem monitoringu miejskiego.
Tak wyglądała, bo zdążyłem ją uwiecznić.


Tak wygląda miejsce po niej także i dziś:


Wkrótce po tym buńczuk.

O ten:


Gdy byliśmy w dniu 2 marca 2014 roku w parku stwierdziłem, że pomnik został obsadzony tujami i świerkami, tak by został zasłonięty przed wzrokiem ludzi odwiedzających park oruński.
Wcześniej wokół pomnika, bo jeszcze jesienią 2013 roku tych drzew i krzewów nie było.


Tak wyglądały w dniu 02.03.2014 r. gdy ruskie zielone ludziki najechały Krym i tamtejszych Tatarów, BUL i jego tutejsi pretorianie najechali Tatarów w parku oruńskim, na których budynku zawsze powiewa polska flaga narodowa w przeciwieństwie do urzędów czy też rzekomo polskiej policjo-milicji.



Tablicy skradzionej nie odtworzyli za to drzew nasadzili by pomnik schować przed wzrokiem i kamerą miejskiego monitoringu i dla ułatwienia złodziejom przy kradzieży kolejnych elementów tego pomnika.
Podobnie jak znikają takie małe samochodowe flagi biało-czerwone, które tam zostawiamy z moją wnuczką, która mówi o tym pomniku - mój koń i mój żołnierz.

Parę moich fotek: https://plus.google.com/photos/108910137865025242278/albums/600526588620...

Pozdrawiam.

Nietykalny generał

Rosja nie pozwala ruszyć pomnika kata wileńskiej Armii Krajowej.

W pisemnej odpowiedzi na pismo Rady Ochrony
Pamięci Walk i Męczeństwa, która wnioskowała o przeniesienie pomnika
gen. Iwana Czerniachowskiego na teren obwodu kaliningradzkiego, władze
Rosji powiadomiły, że nie widzą przyczyn, dla których pomnik miałby
zostać z Pieniężna usunięty. 4 maja będzie pod nim świętować grupa 300
rosyjskich motocyklistów. Ale z imprezy wycofał się Nikołaj Cukanow,
gubernator obwodu kaliningradzkiego.

Odpowiedź z rosyjskiej ambasady Rada dostała tuż przed świętami.

– Rosjanie piszą, że gen. Czerniachowski jest dla nich bohaterem
wojny ojczyźnianej – mówi „Naszemu Dziennikowi” Adam Siwek, naczelnik
wydziału krajowego ROPWiM. – Będziemy teraz czynić starania o
przeprowadzenie spotkania z przedstawicielami strony rosyjskiej, na
którym chcemy rozmawiać o sprawie przeniesienia pomnika z Pieniężna, a
nie o sprawach historycznych, bowiem nasze spojrzenia na historię
związaną z działalnością gen. Czerniachowskiego są diametralnie różne i
tu do wspólnego zdania nie dojdziemy – dodaje.

Władze obwodu kaliningradzkiego wystąpiły do Rady o zgodę na remont pomnika.

Przymiarki mera

Przed świętami w ratuszu w Pieniężnie złożył wizytę Aleksiej
Zalivackij, mer miasta Mamonowo położonego 5 kilometrów od granicy z
Polską. – Mer poinformował mnie, że 4 maja zamierza przyjechać pod
pomnik gen. Czerniachowskiego w Pieniężnie kilkusetosobowa grupa
motocyklistów z Rosji. Jak powiedział, nie będzie w niej gubernatora
Nikołaja Cukanowa. Sam Zalivackij również nic nie wspomniał o tym, aby
miał zamiar uczestniczyć w tej wizycie – relacjonuje Kazimierz Kiejdo,
burmistrz Pieniężna. – Poinformowałem mera, że jeżeli chcą przyjechać
pod pomnik w tak licznej grupie, powinni zgodnie z ustawą o
zgromadzeniach publicznych wystąpić do mnie na piśmie o pozwolenie –
tłumaczy burmistrz. Do tej pory organizatorzy wyprawy nie złożyli
takiego wniosku.

Rosjanie najwyraźniej nie zamierzają pogodzić się z uchwałą radnych
Pieniężna o usunięciu monumentu. – Mer pytał również, czy wyrażam zgodę
na przeprowadzenie remontu pomnika Czerniachowskiego. Powiedziałem mu,
że wszelkie kwestie związane z tym pomnikiem musi ustalać z Radą Ochrony
Pamięci Walk i Męczeństwa, gdyż po przyjęciu przez Radę uchwały w
sprawie pomnika teraz ona zajmuje się tą sprawą – tłumaczy burmistrz
Pieniężna.

Mamonowo i Pieniężno sześć lat temu zawarły umowę o partnerstwie. Jej
zasadniczym celem miała być współpraca gospodarcza, jednak w opinii
burmistrza Pieniężna stronie rosyjskiej od początku chodziło o coś
innego. –Podpisując umowę partnerską z Mamonowem, myśleliśmy m.in. o
wspólnym pisaniu projektów w celu pozyskania środków z programów UE np.
dotyczących ochrony wód Bałtyku. Jednak w ciągu tych 6 lat skierowałem
do władz Mamonowa około 8 propozycji współpracy gospodarczej, bez żadnej
odpowiedzi z ich strony – opowiada Kiejdo.

– Teraz widzę, że podpisując umowę o partnerstwie, władze Mamonowa
interesował głównie pomnik gen. Czerniachowskiego. Już wtedy, 6 lat
temu, chwilę po podpisaniu tej umowy mer Mamonowa zaproponował wspólne
udanie się pod ten pomnik, aby złożyć kwiaty. Zdecydowanie odmówiłem –
wspomina burmistrz.

Według pierwotnych planów do Pieniężna i Braniewa, gdzie jest
cmentarz żołnierzy Armii Czerwonej, miał przyjechać Nikołaj Cukanow,
gubernator obwodu kaliningradzkiego. Taką informację gubernator
przekazał władzom powiatu i miasta. Zdaniem burmistrza Braniewa, po
nagłośnieniu tych planów przez „Nasz Dziennik” gubernator zmienił plany.

– Po tym artykule powstała taka awantura, że gubernator Cukanow do
Pieniężna zapewne nie przyjedzie – mówi Henryk Mroziński, burmistrz
Braniewa. Informację tę w rozmowie z burmistrzem Pieniężna potwierdził
mer Mamonowa. Co nie zmienia faktu, że w uroczystościach 4 maja w
Braniewie Cukanow będzie brał udział.

Generał Iwan Daniłowicz Czerniachowski nazwany przez polskich
historyków katem wileńskiej AK był odpowiedzialny m.in. za likwidację
polskich oddziałów na Wileńszczyźnie (w sumie około 8 tys. żołnierzy).
Obecnie sprawą realizacji uchwały Pięniężna dotyczącą usunięcia
upiornego monumentu zajmuje się ROPWiM. Rada zaproponowała jego
przeniesienie na teren Federacji Rosyjskiej. Z taką pisemną ofertą,
określoną mianem „najlepszej”, wystąpił Andrzej Kunert, sekretarz
ROPWiM, do Aleksandra Aleksiejewa, ambasadora Federacji Rosyjskiej.
Rosjanie wniosek odrzucili.

Adam Białous

Sowiecka hucpa w Braniewie

Gromkie „Urraaa” ku chwale sowieckich żołnierzy,
bałamutne przemowy o pokoju i słowiańskim braterstwie – tak wyglądały
uroczystości na cmentarzu w Braniewie

Zdjęcie: Mateusz Marek/
Nasz Dziennik

Maciej Walaszczyk, Braniewo

306 pomników armii sowieckiej w Polsce

To robocza lista używana dla wewnętrznych potrzeb instytucji, która w
Polsce odpowiada za realizację międzyrządowego porozumienia z Rosją
podpisanego w 1994 r. Na jego mocy próba usunięcia każdego z obiektów
nim objętych musi być konsultowana z Radą, a potem z Ambasadą Federacji
Rosyjskiej.


Zgodnie z listą, w Polsce znajduje się 306 pomników, obelisków, tablic i
obiektów techniki wojskowej (czołgów, armat), które postawiono by
upamiętnić Armię Czerwoną bądź jej dowódców. Najwięcej takich miejsc
pamięci jest w województwach: śląskim (37), wielkopolskim (36) i
zachodniopomorskim (33). Najmniej w świętokrzyskim.

Kiedy pomnik hańby ku czci Armii Czerwonej zniknie z Buczkowic? Czy radni boją się podjąć decyzję o jego usunięciu?

"Armia Czerwona na ziemiach polskich
dokonywała licznych mordów, gwałtów i kradzieży, siejąc ból i
cierpienie, gdziekolwiek tylko się zjawiła, dla Polaków jest ona
symbolem hańby".

http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/194292-kiedy-pomnik-hanby-ku-czci-armi...

Kordon policjantów chroni pomnik żołnierzy sowieckich. Przed odesłaniem Putinowi

-----------------------------------

Sowieckie samosiejki

-------------------------------------------------------------------------------

Goleniów, położony niedaleko Szczecina, chce usunąć pomnik sierżanta Sułtanowa - radzieckiego wojskowego, który według sowieckiej legendy własną piersią miał zasłonić niemiecki CKM, gdy Armia Czerwona zdobywała miasto. Starania o usunięcie monumentu burmistrz Robert Kurpowicz podejmował już wcześniej.

Zwrócił się wówczas do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa o zgodę na likwidację monumentu, jednak ta postawiła warunek

Jeżeli gmina Goleniów udowodni przy pomocy wiarygodnych materiałów historycznych, że sierżant Sułtanow nie miał nic wspólnego z Goleniowem, to nie wyklucza wydania zgody

— mówi Krupowicz.

Takie dokumenty zostały przedstawione ROPWiM.

Wystąpiliśmy z takim pismem do Rady dołączając kartę personalną sierżanta Sułtanowa, w której jest wyraźnie zapisane, że ta osoba zginęła pod Chociwlem

tłumaczy burmistrz.

Już wcześniej Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa nie zgodziła się na usunięcie czerwonej gwiazdy znajdującej się na innym sowieckim monumencie w Goleniowie - pomniku „bohaterów armii radzieckiej”. Wówczas rada uznała, że gwiazda nie jest symbolem totalitaryzmu, a formacji wojskowej.

mc, radioszczecin.pl

Szykany za desowietyzację

Policja przesłuchuje radnych z Pieniężna, którzy przegłosowali decyzję o demontażu pomnika sowieckiego generała

Adam Białous

29 maja odbędzie się kolejna rozprawa Daniela Sosina, działacza społecznego ze Stargardu Szczecińskiego, który w 2012 roku zorganizował dwie akcje związane z obecnością sowieckich symboli w polskim mieście. Sosin wynajął dźwig i próbował odpiłować gwiazdę umieszczoną na „Kolumnie Zwycięstwa” – symbolu sowieckiej okupacji Polski.

W drugim przypadku umieścił na kolumnie banner z treścią, która nie spodobała się prokuraturze. Napis brzmiał następująco: „1920 Bitwa Warszawska 15 Sierpnia zgnietliśmy ruską swołocz”. Dziś Pan Daniel jest oskarżony o popełnienie przestępstwa.

Rozmawiamy z jego adwokatem, Michałem Lizakiem.

O co jest oskarżony Daniel Sosin?

Przeprowadził dwa happeningi. Podczas jednego chciał odpiłować czerwoną gwiazdę z „Kolumny zwycięstwa”.

Na jakim etapie jest postępowanie?

Daniel Sosin na początku przyznał się do winy i ustalone zostało dobrowolne poddanie się karze. Na rozprawie z tego zrezygnował. Był przekonany, że jest to wykroczenie, a nie przestępstwo. Sąd pierwszej instancji w konsekwencji uznał winę i wymierzył karę. Zostałem jego obrońcą w postępowaniu apelacyjnym. Sąd drugiej instancji uchylił wyrok Sądu w Stargardzie Szczecińskim. Teraz jesteśmy na etapie ponownego rozpoznania przez Sąd w Stargardzie Szczecińskim. Rozprawa jest 29 maja, w czwartek.

Na czym polega problem z pomnikami radzieckimi w Polsce?

Istnieją dwie kwestie. Jedna to sprawa samej likwidacji pomników w Polsce, to problem wszystkim znany. Pozostaje druga kwestia, czyli problem statusu prawnego pomników postawionych w Polsce w czasach PRL. Mamy umowę z Federacja Rosyjska z 1994 roku. Umowa reguluje współpracę stron w zakresie utrzymania i zachowania miejsc pamięci i spoczynku. Jest to umowa chroniąca tylko miejsca spoczynku i pamięci, nie pomniki zwycięstwa Armii Czerwonej, a z takim przypadkiem mamy do czynienia w sprawie Daniela Sosina.

Jaki ma to wpływ na sprawę pańskiego klienta?

Mój klient został oskarżony o czyn z art. 261 Kodeksu karnego tj. znieważenie pomnika urządzonego w celu upamiętnienia zdarzenia historycznego lub uczczenia osoby. Prokuratura m.in. wskazuje, iż z uwagi na fakt, że przedmiotowy pomnik jest ujęty w wykazie miejsc pamięci, sporządzonym przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa to tym samym objęty jest on prawno-karną ochroną. Nie wdając się w szczegółowe prawne aspekty sprawy uważam , że w żaden sposób nie można przyjąć by tego typu obiekty były pomnikami, którym należy się ochrona przewidziana w polskim Kodeksie karnym. Ponadto zasadnicze wątpliwości budzi kwestia podstaw prawnych sporządzenia i obowiązywania wcześniej wspomnianego wykazu miejsc pamięci.

Dziękuję za rozmowę. not tk

http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/196655-uszkodzil-sowiecki-pomnik-w-swo...

Przede wszystkim większość z nich nie posiadała koniecznej i niezbędnej dokumentacji zezwoleń administracyjnych na ich postawieni i są w świetle obowiązującego prawa samowolkami budowlanymi.
Tak było w przypadku kilku gdańskich pomników postawionych w ramach komunistycznych czynów przez komunistycznych czynowników.
Jeśli nie z przyczyn politycznych to z przyczyn formalno-prawnych pomniki sowieckich okupantów i ich tutejszych lokai oraz usłużnych idiotów winne być usuwane.

Za Niezależna.pl:

"Decyzję o budowie tzw. „Czterech śpiących” podjęły w 1945 roku władze sowieckie. Polska zgoda była tylko formalna. Zapłaciliśmy za pomnik wychwalający Armię Czerwoną gigantyczną cenę. Nowe światło na przeszłość komunistycznego symbolu Warszawy rzucają nowe dokumenty odkryte w Instytucie Pamięci Narodowej.

Rzeźby sowieckich żołnierzy składające się na „Czterech śpiących” zostały w całości wykonane w Berlinie w sowieckiej strefie wojskowej. Rosjanie w całości kosztami wykonania obciążyli Polskę. Państwo musiało zapłacić 600 tysięcy dolarów, czyli ówczesną równowartość 240 milionów złotych. Nowe informacje o monumencie podał na rozprawie licealistów, którzy napisali w 2011 roku „czerwona zaraza” na obelisku, historyk IPN dr Wojciech Muszyński.

– Ten obelisk nie upamiętniał żadnego historycznego wydarzenia, ani żadnych poległych żołnierzy. Jedynie miał być symbolem uległości Związkowi Sowieckiemu. Wielu żołnierzy Armii Sowieckiej w 1945 roku miało traumę porażki z wojny 1920 roku. Ten obiekt miał częściowo im ją leczyć i być oznaką triumfu, „zdobycia” Warszawy - mówił dr Muszyński.

Sprawa napisu "czerwona zaraza" na komunistycznych obiektach wróciła do sądu pierwszej instancji. Mimo wyroku z lipca 2013 roku, który umorzył postępowanie wobec mężczyzn, Sąd Okręgowy Warszawa Praga nakazał ponowne rozpatrzenie sprawy.

Na ten temat:
Sąd w obronie komunistycznych symboli! Państwo nadal ściga za "czerwoną zarazę"
Natychmiast usunąć sowieckie pomniki z Warszawy!
Wyszkowski dla niezalezna.pl: Czas na wolność! Władze PO muszą być tego świadome
IPN walczy o usuniecie „czterech śpiących”

Linki do innych artykułów na ten temat są pod artykułem na niezależna.pl TU:

http://niezalezna.pl/55470-polska-zaplacila-za-sowiecki-symbol-warszawy-...

Fortuna za zmorę

Za odlew pomnika „Czterech Śpiących” Sowieci
zainkasowali równowartość 600 tys. dolarów

Monument, teraz czasowo zdemontowany, został postawiony w 1945 r.
początkowo z nietrwałego materiału. W 1947 r. wymieniono go na odlew ze
spiżu wykonany w Berlinie, według projektu sowieckiego, który został
formalnie zaakceptowany przez ówczesnego prezydenta stolicy Stanisława
Tołwińskiego. Co więcej, strona polska musiała za niego zapłacić 700
tys. rubli i 1,4 tys. marek, co daje 240 mln ówczesnych złotych. To
tylko jeden z przejawów drenowania wyniszczonej wojną Polski przez
Związek Sowiecki.

– Budowa tego pomnika była typowym symbolem sowieckiej propagandy –
mówił wczoraj w sądzie dr Wojciech Muszyński, historyk Instytutu Pamięci
Narodowej. Zeznawał on jako biegły w procesie dwóch młodych ludzi,
którzy w geście patriotyzmu oblali w rocznicę 17 września dwa obeliski w
Warszawie. To ich sprzeciw wobec upamiętnień sławiących rzekomo
wyzwoleńczą misję Armii Czerwonej. Teraz są oskarżeni o dewastację.

– Pierwotnie pomnik na pl. Wileńskim nosił nazwę Bohaterów Armii
Czerwonej – podkreśla Muszyński, przytaczając odpowiedni dokument
odnaleziony w Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy.

Autorem obelisku byli inżynierowie sowieccy, a strona polska nawet
nie znała ich nazwisk, co widać w wykazie pomników warszawskich z 1950
r., gdzie w odpowiedniej rubryce jest puste miejsce.

W opinii Muszyński akcentuje, że całość prac związanych z pomnikiem
pozostawała w gestii sowieckiej. Zresztą w latach 1944-1946 Polska była
pod bezpośrednią okupacją Związku Sowieckiego, a polskie władze jedynie
imitowały narodową rekomendację, wykonując polecenia sowieckich
komendantów, do których należały nadrzędne decyzje. Autorem koncepcji
pomnika z 1945r., pierwotnie składającego się z cokołu i trzech figur na
szczycie, był inżynier Korolew.

Polskie podziemie niepodległościowe wysadzało tego typu monumenty,
których w Polsce zamontowano wtedy ponad 350. Ale w przypadku pl.
Wileńskiego nie było to wykonalne, bo dookoła otaczały go różne placówki
NKWD i UB.(..)

Rosyjski MSZ wydał oświadczenie w sprawie rozbiórki pomnika żołnierzy Armii Czerwonej w polskim mieście Limanowa
07 lipca 2014 | 19:30
Wiadomość traktujemy jako jednostronnej zmianę zawartej umowy między dwoma krajami. Ponadto Moskwa czeka na wyjaśnienia z Warszawy w sprawie tego incydentu. Wcześniej stwierdzono, że członkowie Rady Miasta Limanowa podjęli decyzję o demontażu obelisk żołnierzy Armii Czerwonej, a w swoją decyzję oparli na internetowym badaniu on-line obywateli.

http://www.echo.msk.ru/news/1355294-echo.html

W wolnym tłumaczeniu - By @Obibok na własny koszt

Cytuję:

"Polacy usunęli sowiecki pomnik. Oburzona "świętokradztwem" Rosja żąda wyjaśnień

Dodano: 08.07.2014 [12:36]

Niedawne usunięcie pomnika "Wdzięczności Armii Czerwonej" w małopolskiej Limanowej wywołało furię władz rosyjskich. Rosyjski MSZ wyraził "oburzenie" działaniami Polaków i nazwał je "świętokradztwem".

"Monument udało się rozmontować pod koniec czerwca po 20 latach starań. Teraz Moskwa domaga się wyjaśnień od polskiego rządu" - informuje RMF FM.

Oświadczenie rosyjskiego MSZ jest wyjątkowo bezczelne. Rosjanie napisali: "W Polsce coraz częściej dochodzi do aktów wandalizmu wobec pomników czerwonoarmistów, a także do prób nieuzgodnionego ich przenoszenia [...] świętokradczą akcję władze gminne przeprowadziły, naruszając polsko-rosyjską umowę o miejscach pamięci, bez zgody strony rosyjskiej".

Jak informuje RMF FM - Rosjanie ocenili usunięcie pomnika jako próbę jednostronnej rewizji i chęć wywoływania "wojny pomników"... przed 70. rocznicą zwycięstwa Związku Radzieckiego w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej.

Pomnik "Wdzięczności Armii Czerwonej" ustawiono w Limanowej w latach 60. Na pomniku był napis mówiący o "wieczystej" przyjaźni ze Związkiem Radzieckim."

Koniec cytatu.

Za: http://niezalezna.pl/57116-polacy-usuneli-sowiecki-pomnik-oburzona-swiet...

Sen z drzemką w rzekomo "naszych" mediach trwa minimum 24 godziny na dobę.
Żenada.

Limanowa bez pomnika „wdzięczności Armii Czerwonej”

Multimedia - galeria zdjęć: Limanowa ( 12 )

Własnie dowiedziałam się, że 16 lipca 2014 r. zmarł przedwcześnie

śp Kuki, nasz Kolega z początków Blogmediów.

Niech spoczywa w Pokoju!

Kat bez adwokata

Prokuratura umorzyła śledztwo dotyczące „znieważenia
pomnika generała Armii Czerwonej Iwana Daniłowicza Czerniachowskiego” w
Pieniężnie

----------------------------------------------------

W Hruszowicach rozwalono nielegalny pomnik UPA   2014-08-05

Do dziś Rada Ochrony Pamięci Walk i Pamięci, kierowana przez chwiejnego ministra Andrzeja Kunerta, jest w stanie wyegzekwować polskiego prawa i zlikwidować nielegalny pomnik gloryfikujący zbrodniarzy w UPA. Za Kunerta zrobili to inni

http://xportal.pl/?p=15598

 http://niezlomni.com/?p=16463

Pomnik został tylko nieznacznie uszkodzony. Czekamy więc aż wojewoda
podkarpacki i minister Kunert wezmą się do roboty. Biorą przecież
ciężkie pieniądze, aby egzekwować polskie prawo.

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=9727

17 września pod „szubienicami”

W 75. rocznicę agresji ZSRS na Polskę olsztynianie domagali się demontażu postumentu Wdzięczności Armii Czerwonej

----------------------------------------------------
Ekshumacje wiosną

Marcin Austyn
Share on email Share on facebook Share on twitter More Sharing Services

Jeśli Rosjanie ponownie nie zablokują inicjatywy, to groby czerwonoarmistów położone przy al. Wolności w Nowym Sączu zostaną przeniesione wiosną.

Trudno ocenić, na ile wiosenny termin jest pewny, bo ekshumacje miały zostać przeprowadzone już w tym roku, ale inicjatywa spotkała się z silnym protestem strony rosyjskiej. Wówczas – w kwietniu br. – podczas rozmów z Rosjanami ustalono, że opracują oni spis wszystkich miejsc pochówku żołnierzy Armii Czerwonej, który będzie podstawą do podejmowania kolejnych, już kompleksowych działań dotyczących grobów sowieckich żołnierzy położonych w Małopolsce. Sam pomysł Rosjan wydawał się dobry, bo uregulowałby całościowo kwestię mogił wojennych. Tyle że po stronie rosyjskiej prace wciąż trwają i nic nie wiadomo o ich efektach. Dlatego wojewoda małopolski – co potwierdził Jan Brodowski, rzecznik Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego – zwrócił się do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa z prośbą o poinformowanie strony rosyjskiej o zamiarze przeprowadzenia ekshumacji szczątków żołnierzy sowieckich z grobu znajdującego się w Nowym Sączu. – Ekshumacja miałaby zostać przeprowadzona wiosną 2015 roku – zaznaczył Brodowski. Rzecznik uniknął jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy termin ten jest ostateczny, czy też może on zostać ponownie storpedowany przez Rosjan.

Wiadomo, że szczątki żołnierzy Armii Czerwonej spod nowosądeckiego pomnika chwały mają zostać przeniesione na cmentarz komunalny przy ul. Rejtana i pochowane w kwaterze wojennej. Następnie z centrum miasta zniknie też sam pomnik. W przyszłym roku minie 70 lat od jego wzniesienia i 23 lata od podjęcia uchwały rady miasta w sprawie usunięcia wstydliwego monumentu.

Brodowski, pytany o losy pozostałych małopolskich mogił czerwonoarmistów, zaznaczył, że planowane jest przeniesienie obiektów, które znajdują się na terenach prywatnych lub niedostępnych. – Można dziś powiedzieć, że zamiarem wojewody jest przeniesienie mogił znajdujących się na terenach prywatnych czy w miejscach trudno dostępnych. Jednak działanie takie każdorazowo wymaga negocjacji nie tylko ze stroną rosyjską, ale i lokalną społecznością – podkreślił. Jak dodał, na obecnym etapie trudno ocenić liczbę mogił żołnierzy Armii Czerwonej kwalifikujących się do przeniesienia. Jednak z informacji uzyskanych przez „Nasz Dziennik” wynika, że chodzi tu w sumie o „kilkanaście pojedynczych grobów, w wielu wypadkach zaniedbanych i zapomnianych”. Szczątki poległych czerwonoarmistów mają trafiać na funkcjonujące na nekropoliach kwatery Armii Czerwonej.

http://www.naszdziennik.pl/wp/98275,ekshumacje-wiosna.html

Relikty komuny w Grójcu

PRL-owscy wojskowi świętują w Grójcu kolejne rocznice „wyzwolenia” miasta przez Armię Czerwoną

PO, PiS, PSL, SP za zniesieniem 9 maja jako Święta Zwycięstwa i Wolności

Kluby sejmowe PO, PiS, PSL i SP
opowiedziały się za zniesieniem 9 maja jako Narodowego Święta
Zwycięstwa i Wolności. Poprawkę do projektu w tej sprawie, dotyczącego
dekretu Bolesława Bieruta z 1945 r., zgłosił SLD. Decyzji ws. projektu nie podjął Twój Ruch.

Projekt nowelizacji przygotowało PiS. Podczas debaty w Sejmie, która rozpoczęła się w środę tuż przed północą, posłowie PO, PiS, PSL i
Sprawiedliwej Polski zgodzili się, że święto, które za dzień
zakończenia drugiej wojny światowej przyjmuje datę 9 maja, było
związane ze znalezieniem się Polski w strefie wpływów ZSRR po 1945 r.

Nie budzi wątpliwości, że druga wojna światowa zakończyła się
podpisaniem przez Niemcy, które reprezentował feldmarszałek Wilhelm
Keitel, bezwarunkowej kapitulacji w jednym z berlińskich kasyn o godz.
22.30 czasu środkowo-europejskiego dnia 8 maja 1945 r.
Przerwanie działań wojennych nastąpiło dokładnie o 23.01. W Moskwie w
momencie podpisywania dokumentu było już po północy, dlatego Rosjanie
obchody zakończenia wojny obchodzą 9 maja

— przypomniała posłanka PO Brygida Kolenda-Łabuś.

Poseł PiS Tadeusz Dziuba powiedział, że Narodowe Święto Zwycięstwa i
Wolności ustanowiono dekretem Krajowej Rady Narodowej, który
podpisał Bolesław Bierut.

W zamierzeniu miało ono upamiętniać dzień 9 maja jako dzień
zakończenia drugiej wojny światowej w Europie, tak jak to
przyjęto w Związku Sowieckim

— mówił Dziuba.

Na władzach krajów należących do utworzonej w wyniku drugiej wojny
światowej strefy państw kontrolowanych przez Związek Sowiecki wymuszono
ustanowienie tego właśnie święta

— dodał poseł PiS.

Poseł Franciszek Stefaniuk z PSL
zaznaczył, że „zarówno Rosjanie, jak i państwa powstałe z byłego
Związku Radzieckiego, a jest ich łącznie 12, obchodzą dzień
zwycięstwa 9 maja”.

W Polsce natomiast obowiązuje czas środkowo-europejski,
zgodnie z którym nawet kapitulacja Niemiec przyjęta przez stronę
radziecką miała miejsce 8 maja

— tłumaczył. Dodał, że przy okazji przeprowadzania tego
rodzaju zmian należy oddać szacunek wszystkim, także dawnym obywatelom radzieckim, a dziś
rosyjskim, którzy walczyli z najeźdźcą hitlerowskim.

Również poseł Tadeusz Woźniak (SP) poparł projekt zniesienia 9 maja jako Narodowego Święta Zwycięstwa i Wolności.

Należy przejrzeć także inne akty prawne, które są z okresu stalinowskiego,
żebyśmy mieli ten temat zamknięty

— powiedział Woźniak.

Twój Ruch, jak powiedział poseł tej partii Artur Dębski, nie podjął jeszcze decyzji, czy zagłosuje za projektem.

Trudno się nie zgodzić, że okres po 9 maja był okresem sowieckiej okupacji. Czy był
okresem gorszym niż druga wojna światowa? Różne są na ten temat opinie. Uważam, że prace nad tego
typu rozwiązaniami, zniesieniem różnych świąt powinny być prowadzone w latach 1990-1991. To był
czas na tego rodzaju rozwiązania

— mówił Dębski. Dodał jednak, że zgadza się, iż nie można
obchodzić świąt, które ustanowił Polakom przywódca ZSRR Józef Stalin.

Poprawki do projektu zgłosił Tadeusz Iwiński SLD, w ocenie
którego propozycja PiS jest wywoływaniem kolejnego sporu o historię.
Zgadzając się na zniesienie święta 9 maja Iwiński zaproponował, by
wnieść zapis, że Narodowym Świętem Zwycięstwa (bez Wolności - PAP) jest dzień 8 maja.

To było zwycięstwo nad III Rzeszą, które do dzisiaj jest obchodzone we wszystkich demokracjach zachodnich

— uzasadniał poseł SLD.

W związku ze zgłoszonymi poprawkami projekt nowelizacji trafił z powrotem do sejmowej komisji ustawodawczej.

W uzasadnieniu projektu, który znosi dzień 9 maja jako Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności,
czytamy, że święto to upamiętnia datę zakończenia II wojny światowej przyjętą w ZSRR - „wymuszoną
przez władze sowieckie w krajach należących do utworzonej w wyniku II wojny światowej strefy państw
kontrolowanych przez Związek Sowiecki”. Posłowie PiS podkreślili też, że Narodowe Święto Zwycięstwa
i Wolności było wyrazem podległości polskich władz komunistycznych sowieckiemu dysponentowi”.

W
III RP owe upamiętnienie nie może się ostać. Mając możliwość demokratycznego stanowienia o losie
ojczyzny, winniśmy unieważnić wciąż obowiązujący dekret, będący reliktem sowieckiego totalitaryzmu

— napisali.

http://wpolityce.pl/historia/215312-po-pis-psl-sp-za-zniesieniem-9-maja-...

Pogońmy bolszewików z samorządu

W Polsce po roku 1989 jedynie 30 proc. pomników tzw. wdzięczności Armii Czerwonej zostało zlikwidowanych

http://giz3.salon24.pl/610707,wczoraj-w-gdyni-odslonieto-pomnik-wysiedlo...


Matka
z dziećmi, z których jedno spogląda na pozostającego w oddali psa to
główne elementy, z których składa się pomnik upamiętniający przymusowe
wysiedlenia gdynian podczas II wojny światowej. Monument został
odsłonięty na przebudowanym przy okazji Placu Gdynian Wysiedlonych przy
ul. Starowiejskiej.







Monument
"Wysiedlonym gdynianom - społeczeństwo" przedstawia nieprzypadkowo
kobietę z dziećmi. Mężczyźni w tym czasie byli zajęci walką na froncie.
Pies ma symbolizować wszystko to, co trzeba było zostawić za sobą w
Gdyni - wyjaśnia Benedykt Wietrzykowski, prezes Stowarzyszenia Gdynian
Wysiedlonych.







Niektórym
nie pozwalano wręcz zabrać niczego, jeśli akurat któremuś z oprawców
się spieszyło. Prawo wyznaczał bowiem wtedy naładowany karabin. Przemocą
i ze strachu swoje domy opuściło ponad 50 tys. gdynian, czyli mniej
więcej połowa ówczesnych mieszkańców miasta. Nie brakuje takich, którzy
twierdzą, że mogło to być nawet 80 proc. mieszkańców, których nazwiska
nie zawsze zostały zapisane na kartach historii.







Planowe
działania rozpoczęto 15 października 1939 r., ale przedtem odbywały się
dzikie wysiedlenia, na skutek represji i tortur stosowanych wobec
ludności. Na przyjazd Hitlera aresztowano 4 tysiące mieszkańców - w
większości mężczyzn i młodzieży powyżej 14 lat, którą potem skierowano
do Piaśnicy i obozu koncentracyjnego Stutthoff. Raczej nie przeżyli II
wojny światowej - opowiada Wietrzykowski.







O
budowę pomnika od dłuższego czasu walczyło stowarzyszenie Gdynian
Wysiedlonych. Na przeszkodzie stawał brak środków finansowych oraz brak
stosownej lokalizacji, gdzie mogłoby zostać upamiętnionych 50 tys.
gdynian, którzy - według źródeł historycznych - zostali zmuszeni do
opuszczenia miasta.





więcej:

Wysiedleni gdynianie upamiętnieni przy dworcu

Kolejny apel IPN o zmianę PRL-owskich nazw ulic

Instytut Pamięci Narodowej apeluje do samorządów o zmianę
nazw ulic pozostałych po PRL-u. Instytut rozważa skierowanie wniosków
do wojewodów w tej sprawie – informuje Nasz Dziennik.

Uchwały zapadałyby w trybie administracyjnym. Do wyjaśnienia pozostaje jednak kwestia uprawnień prokuratorów pionu śledczego.

Instytut Pamięci Narodowej od wielu lat zabiega o likwidację nazw
ulic będących pozostałością czasów komunistycznych – przypomina Andrzej
Arseniuk, rzecznik IPN-u.

- Ta akcja nie do końca odnosi odpowiedni skutek. Samorządy
zasłaniają się częściowo decyzjami mieszkańców, którzy nie chcą tych
nazw zmieniać. Z drugiej strony wskazują, iż jest to dla nich naprawdę
uciążliwe. Stąd pomysł, by wykorzystywać możliwości prokuratorskie.
Polegałoby to na tym, że występowano by w trybie Kodeksu
administracyjnego o niezgodność uchwał, które nadawały ulicom
komunistycznych patronów. Z tymi uchwałami miałby występować pion
śledczy IPN – wyjaśnia Andrzej Arseniuk.

IPN równocześnie realizuje projekt „Patroni naszych ulic” zachęcający do wybierania wartościowych patronów.

W Sejmie natomiast są dwa projekty: poselski i senacki, zakładające
usuwanie symboli komunistycznych z życia publicznego oraz zakazujące
propagowania komunizmu i innego ustroju totalitarnego. W listopadzie
zajmie się nimi sejmowa komisja administracji.

Upamiętnili katów

Z „potrzeby polsko-niemieckiego pojednania” burmistrz Działdowa uhonorował dwóch członków SS

W Działdowie odsłonięta została tablica ku czci rodziny
Gerlachów, a w parku Jana Pawła II posadzono drzewo upamiętniające
Herberta Koschowitza. Zarówno członek rodziny Gerlachów – Jan Gerlach,
jak i Koschowitz brali czynny udział w aresztowaniach Polaków w czasie okupacji niemieckiej.

Na ten bulwersujący fakt upamiętnienia niemieckich zbrodniarzy
zwrócił uwagę podczas ostatniej sesji Rady Miasta Działdowo radny
Grzegorz Mrowiński, który zapytał burmistrza Bronisława Mazurkiewicza o
uczczenie pamiątkową tablicą oraz posadzeniem drzewa pamięci osób
mających ścisły zawiązek z niemieckimi zbrodniami w tym regionie.

– W okresie okupacji hitlerowskiej Herbert Koschowitz był strażnikiem
obozu koncentracyjnego w Działdowie, brał udział w aresztowaniach
Polaków, a także w egzekucjach Polaków. Natomiast Jan Gerlach, syn tego
Gerlacha, którego pan upamiętnił, był bliskim współpracownikiem obozu
koncentracyjnego w Działdowie, komendanta tego obozu oraz jego zastępcy.
Brał udział w łapankach na terenie miasta Działdowa oraz brał udział w
likwidacji getta żydowskiego w Mławie. Jest to bardzo bulwersująca
sprawa. Obaj ci Niemcy znaleźli się na liście zbrodniarzy niemieckich
przebywających w czasie okupacji na terenie miasta Działdowa. Lista ta
została sporządzona w 1947 roku przez wiceburmistrza Stanisława
Radomskiego – poinformował radny Grzegorz Mrowiński, który zapytał
burmistrza w imieniu mieszkańców, czym sobie zasłużyli na takie
upokorzenie.

Upamiętnienie członków SS burmistrz Działdowa tłumaczył niewiedzą,
zaś jego decyzja o ich wyróżnieniu została podyktowana „potrzebą
polsko-niemieckiego pojednania”.
 Działdowo i powiat działdowski będą się
zawsze kojarzyły z KL Soldau – jednym z najpodlejszych niemieckich
obozów śmierci na polskiej ziemi. Upamiętnianie po latach jakiegokolwiek
strażnika tego obozu to hańba! Nie można tego tłumaczyć niewiedzą.
Obowiązkiem burmistrza jest w takich wypadkach staranne sprawdzenie
proponowanych „bohaterów” upamiętnienia – poprzez konsultację z
lokalnymi historykami – często są oni skarbnicą wiedzy na temat historii
miasta i regionu – i z najbliższym oddziałem IPN. To jest standard –
wyjaśnia w rozmowie z NaszymDziennikiem.pl Piotr Szubarczyk, historyk,
który zwrócił także uwagę na bulwersującą wypowiedź burmistrza: „Nie
powinniśmy być tak pamiętliwi i mieć takiej obsesji”. – Te słowa
zapierają dech w piersiach i zasługują na komentarz. Nie historyka
wszakże, raczej… wyborców pana burmistrza – zaznaczył Szubarczyk.

Przymnijmy, że w Działdowie w latach 1939-1945 znajdował się
niemiecki obóz koncentracyjny. Przez obóz ten przeszło ok. 30 tys. osób,
a około 15 tys. zostało zamordowanych. W obozie przetrzymywano także
wielu duchownych, którzy byli tam nie tylko nieludzko torturowani, ale
też poniżani za wiarę. 28 maja 1941 r. po okrutnych torturach fizycznych
i psychicznych w obozie tym zamordowano bł. Antoniego Juliana
Nowowiejskiego, arcybiskupa płockiego, i jego sufragana bł. ks. bp.
Leona Wetmańskiego. Od 2 kwietnia 1941 r. w obozie było więzionych 36 
mniszek klarysek kapucynek.

Marta Milczarska

;O))

Warto było poczekać by w końcu coś w tej sprawie po ponad 23. latach drgnęło.
Idźmy dalej i usuńmy wszystkie komusze monstra z Polski.

Alleluja i do przodu.

UJAWNIAMY: W MSZ nie ma wykazu chronionych pomników Armii Czerwonej, a ROPWiM posiada jedynie kopię listy

To na jakiej podstawie sowieckie relikty
podlegają ochronie!? Czy żyjemy w pełni suwerennym kraju, skoro rosyjski
urzędnik ustala co mają chronić polskie władze?!

rzy okazji rozprawy wytoczonej uczestnikowi protestu pod pomnikiem wdzięczności Armii Czerwonej okazało się, że ani w MSZ, ani w
Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa nie ma oryginału wykazu
„miejsc pochówku i pamięci” żołnierzy Armii Czerwonej,
rzekomo podlegających ochronie!

Przed Sądem Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim toczy się proces, w
którym stargardzianin, ukarany za happening pod pomnikiem wdzięczności
Armii Czerwonej, domaga się uniewinnienia.

CZYTAJ WIĘCEJ: Uszkodził sowiecki pomnik w swoim mieście, teraz nęka go prokuratura. Poznajcie historię mieszkańca Stargardu Szczecińskiego

W trakcie procesu powstały wątpliwości, czy załącznik do umowy polsko-
rosyjskiej zawartej w Krakowie 22 lutego 1994 r., na mocy którego chroni się w naszym kraju posowieckie relikty, powstał zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem.

Zgodnie z krakowską umową, polski rząd zobowiązał się do sporządzenia - przez stosowny urząd - listy „miejsc pochówku i pamięci”, które będą podlegać ochronie.

W związku z wątpliwościami, obrońca uczestnika protestu pod pomnikiem
Armii Czerwonej w Stargardzie Szczecińskim, mecenas Michał Lizak,
zwrócił się do Rady Ochrony Pamięci Walk i
Męczeństwa o stosowne dokumenty.

Uzyskał odpowiedź, w której Rada stwierdziła, iż nie posiada
oryginałów dokumentów, ani ich załączników i zaleca skierowanie
wniosku w tej sprawie do Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Mecenas Lizak skierował więc wniosek do MSZ.
Jak się okazało, w ministerstwie nie ma listy, ani informacji w jakich
okolicznościach miał powstać rzekomy załącznik „miejsc pochówku i
pamięci” żołnierzy Armii Czerwonej.

O bałaganie w MSZ
świadczyć może także wypowiedź Adama Siwka – Naczelnika Wydziału
Krajowego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, który w audycji „Radio
Szczecin na wieczór” w dniu 14 października 2014 r. stwierdził, iż
okoliczności w jakich powstawał załącznik do umowy polsko-rosyjskiej z
22 lutego 1994 r. wymagają osobnego wyjaśnienia!

— relacjonuje nasz informator.

Wygląda zatem na to, że rację mają szczecinianie skupieni w
Inicjatywie
Obywatelskiej domagający się likwidacji pomników ku czci Armii
Czerwonej, ulokowanych na terenie miasta, i to nie tylko dlatego, że nie
podlegają one z definicji zapisowi „miejsce pochówku i pamięci”, ale
również dlatego, że w MSZ nie ma stosownych dokumentów. Nie ma także dokumentu upoważniającego dla osób podpisujących rzekomy załącznik

— dodaje.

W takiej sytuacji, co znamienne, sąd rozpatrujący sprawę uczestnika
happeningu, ma - według naszego informatora - posługiwać się listą
chronionych obiektów… sporządzoną przez Kierownika Wydziału
Historyczno-Memorialnego przy ambasadzie Rosji w
Polsce, Walerija Makowskiego.

Czy żyjemy w pełni suwerennym kraju, skoro rosyjski urzędnik ustala, co mają chronić polskie władze?!

Sowiecki pomnik atrakcją?

Władze Szczecina chcą z posowieckiego pomnika zrobić
atrakcję turystyczną – alarmuje miejska Inicjatywa Obywatelska
opowiadająca się za jego rozbiórką

Zenon Baranowski

Szykuje się kolejna awantura w Pieniężnie? Rosyjscy "turyści" chcą
przyjechać "świętować" rocznicę śmierci sowieckiego generała. Policja w
gotowości...

Aby nikt nie zakłócił porządku
uroczystości ku czci kata, w Komendzie Wojewódzkiej spotkał się
specjalny zespół, który ma pilnować "porządku".

Co ciekawe - o obchodach poinformowano tamtejszego wojewodę, ale… nie
zaproszono go na uroczystości. Do wizyty Rosjan może jednak nie dojść,
bowiem burmistrz Pieniężna nie wyraził jeszcze
zgody na taką manifestację.

Aby nikt nie zakłócił porządku uroczystości ku czci kata, w Komendzie
Wojewódzkiej spotkał się specjalny zespół,
który ma pilnować „porządku”.

— czytamy.

Sprawie będziemy się przyglądać.

Warszawa: radni nie zajęli się usunięciem komunistycznych pomników

Warszawscy radni nie zajęli się projektem uchwały dot.
usunięcia komunistycznych pomników z centralnych miejsc stolicy. Wśród
najbardziej kontrowersyjnych jest tzw. pomnik „czterech śpiących”.

Projekt uchwały w tej sprawie przygotowali radni PiS, jednak głosami Platformy Obywatelskiej nie wprowadzono go pod obrady.

- Uważam, że jest to bardzo niewłaściwe zachowanie, ponieważ z
publicznej przestrzeni muszą zniknąć elementy, które sławią taką
historię, z którą mieliśmy do czynienia od 1944 do 1989 roku. Pojawili
się prawdziwi bohaterowie, którzy walczyli o wolną, suwerenną i silną
Polskę w Europie oraz świecie. Mam nadzieję, że w którymś momencie PO
dojdzie do właściwych wniosków oraz całkowicie zmieni swoją politykę i
zacznie szerzyć, popierać i pokazywać właściwe postawy bohaterskie - podkreśla Jacek Cieślikowski, radny z ramienia PiS.

Na razie także nie wiadomo, co z uchwałą w sprawie usunięcia pomnika
braterstwa broni. Radni PiS złożyli już projekt uchwały, PO jednak
zapowiada, że przygotowuje swój.

----------------------------------------------------------

Symbol Armii Radzieckiej zniknął z Warszawy. Rosja żąda wyjaśnień

Ambasada
Federacji Rosyjskiej w Warszawie zaniepokojona decyzją warszawskich
radnych w sprawie pomnika "czterech śpiących". Czekają na wyjaśnienia.

Pomnik żołnierzy radzieckich zniknie z centrum Trzemeszna

Stojący w centrum Trzemeszna w Wielkopolsce pomnik
żołnierzy radzieckich zostanie przeniesiony na pobliski cmentarz.
Burmistrz Trzemeszna zaznaczył, że pomnik zniknie nie z powodów
politycznych, a estetycznych. 

Trzemeszno to niewielka miejscowość, niedaleko Gniezna. W samym centrum stoi pomnik upamiętniający żołnierzy radzieckich.

- Ten pomnik budził kontrowersje. Wiadomo, że jest związany z
wkroczeniem Armii Czerwonej do Polski – różnie jest to nazywane przez
historyków – powiedział Krzysztof Dereziński, burmistrz Trzemeszna.

Większość historyków zgadza się jednak ze stwierdzeniem, że należy
pokazywać prawdę historyczną. Ta była taka, że czerwonoarmiści byli
agresorami, a nie wyzwolicielami. Rezultatem ich działań była okupacja.

- Cieszymy się. Można się cieszyć, że jest ten pomnik przenoszony, że tutaj go nie będzie – zaznaczył Maciej Dalewski mieszkaniec Trzemeszna.

Po wielu perturbacjach pomnik gloryfikujący żołnierzy Armii Czerwonej
zniknie z centrum Trzemeszna. W końcu znalazły się pieniądze na jego
przeniesienie.

- Jeżeli chodzi o ten pomnik, to on nie zdobi – to jest jedna
rzecz.  Druga sprawa, jeżeli w budżecie tym i w prognozie finansowej
mamy pieniądze na rewitalizację placów to można by było ten pomnik
przenieść – powiedział Leszek Figaj, radny powiatu gnieźnieńskiego.

Tak też się stanie. Tyle, że o przeniesieniu monumentu zadecydowały względy estetyczne, a nie ocena historyczna.

- Tak naprawdę to jest grobowiec, który jest w złym stanie
architektonicznym, wygląda nieciekawie i na pewno tego najważniejszego
placu w naszym mieście nie upiększa – dodał burmistrz Trzemeszna.

Od II wojny światowej monument upamiętniał 17 żołnierzy sowieckich,
którzy zginęli w tej okolicy. W latach późniejszych ich zwłoki zostały
ekshumowane i przeniesione do zbiorowej mogiły na cmentarzu w Mogilnie.

- 22 stycznia 1945 roku, to byli nasi wyzwoliciele. Fakt, że ci nasi wyzwoliciele później zachowywali się różnie – dodał Leszek Figaj.

Grabili, gwałcili i mordowali, mimo to w wielu miejscach Polski nadal
stoją pomniki sławiące ich cześć. Okazuje się, że procedura ich
usunięcia nie jest łatwa. Decydując się na likwidację pomnika Rada
Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zwraca się do strony rosyjskiej.
Rosjanie celowo przez wiele lat nie odpowiadają. Jeśli mimo to strona
polska zdecyduje się na usunięcie pomnika, wówczas reakcja Rosjan jest
natychmiastowa.

do likwidacji? Niewłaściwy bohater?

http://www.telewizja.lukow.pl/index.php?option=com_content&view=article&...

CZY BROŃ WRÓCI DO WOLI GUŁOWSKIEJ?

Rada Gminy Adamów przyjęła zmiany w statucie Domu Kultury w Woli
Gułowskiej. Polegają one na tym, że w strukturach placówki zapisano
powstanie Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków. Zmiany mają pomóc w
odzyskaniu broni zabezpieczonej przez policję.

Pod koniec lutego z Domu Kultury Pomnik Czynu Bojowego
Kleeberczyków w Woli Gułowskiej policjanci zabrali znajdującą się tam
broń. Zrobili to w ramach prowadzonego postępowania. Zdaniem policji
broń znajdująca się w Domu Kultury była tam przechowywana niezgodnie z
przepisami ustawy o broni i amunicji. Jak się okazuje część
zabezpieczonych eksponatów, w tym amunicja historyczna, została odebrana
i zniszczona przez saperów. To co pozostało, dyrektor Domu Kultury
zamierza odzyskać. Pierwszym krokiem do tego jest zmiana statutu
placówki.

Gdańszczanie protestują przeciw honorowaniu czerwonoarmistów

Nie ma zgody na honorowanie przez władze Gdańska
czerwonoarmistów – podkreślali uczestnicy protestu przed Cmentarzem
Wojennym Żołnierzy Radzieckich. Mieszkańcy są
zbulwersowani, że w rocznicę aresztowania kilkudziesięciu przywódców
Polskiego Państwa Podziemnego władze miasta honorują zbrodniarzy.

W obecności Marynarki Wojennej, kombatantów i władz w Gdańsku złożono
wieńce na Cmentarzu Wojennym Żołnierzy Radzieckich. Miał to być element
uroczystości z okazji 70. rocznicy “powrotu Gdańska do macierzy”.

Nie ma żadnego uzasadnienia oddawania hołdu sowieckim żołnierzom – mówi Anna Kołakowska, radna PiS-u w Gdańsku.

- Jeżeli władze Gdańska, władze Polski są przeciwko prawdzie,
to my – zwyczajni ludzie – będziemy tej prawdy bronili. Było naprawdę
głośno, bo ze strony miasta przyszli m.in. przedstawiciele ambasady
rosyjskiej, prezydent miasta Gdańsk Paweł Adamowicz, przedstawiciel
zarządu Gdańska. Była też kompania honorowa Wojska Polskiego – to już
jest w ogóle skandaliczne!  Stali ci marynarze z kompanii honorowej
wojska polskiego, składają hołd sowietom, a obok, na drugim cmentarzu
leży Adam Dedio – młody marynarz zamordowany w więzieniu na Kurkowej
przez kolaborantów sowieckich, a być może przez samych sowietów – komentuje Anna Kołakowska.

Radna dodaje, że policja spisała uczestników protestu upominających się o prawdę.

27 i 28 marca 1945 r., pod pozorem rozmów o powojennych losach
Polski, władze sowieckie zaprosiły czołowych przywódców Polskiego
Państwa Podziemnego do willi przejętej przez NKWD. Tam aresztowano ich i
przewieziono na proces do Moskwy, mimo że wcześniej gwarantowano
przywódcom bezpieczeństwo.

• 

  IPN apeluje do Rosjan o informacje o porwanych 70 lat temu przez NKWD przywódcach Polskiego Państwa Podziemnego

  Stosowne ogłoszenie IPN
  zamieścił w gazecie „Komsomolskaja Prawda” dnia 27 marca 2015 r. – w 70. rocznicę uprowadzenia przez NKWD 16
  przywódców Polskiego Państwa Podziemnego.IPN prosi w ni...

• 

  Uroczystość
  złożenia wieńców pod tablicami ku czci szesnastu przywódców Polskiego
  Państwa Podziemnego, uprowadzonych w 1945 roku przez władze ZSRS –
  Pruszków, 27 marca 2015

  Hołd przywódcom Polskiego
  Państwa Podziemnego  – Niepodległa
  Polska składa dziś hołd przywódcom Państwa Podziemnego, którzy  wytrwali na posterunku i ocalili ideę
  niepodległości. Jeste...

W rocznicę zdobycia Gdańska zawieszono flagę na Dworze Artusa [WIDEO]