Zagadać, zakrzyczeć - ciekawa medialna strategia opozycji

Od czasu do czasu oglądam polityczne programy publicystyczne w TVP, gdzie występują przedstawiciele różnych ugrupowań politycznych. Okres kampanii wyborczej tym bardziej mnie skłania do obserwowania tego, co owi politycy są skłonni i są w stanie wyartykułować*.

Śledząc wypowiedzi przedstawicieli PO-KO zauważałem pewną strategię komunikacji zewnętrznej, którą przyjęli politycy lub zwolennicy tej koalicji. Otóż dla nich nie jest ważne żadne pytanie a tylko zagadywanie i zakrzyczanie przedstawicieli koalicji rządowej i dziennikarzy i to w taki sposób, że nie dopuszczają do głosu swoich wizyjnych partnerów spoza PO-KO, nawet im przychylnych. Wychodzi wtedy misz-masz, kiedy niemal wszyscy mówią i niczego nie można zrozumieć. Ponadto niezależnie od przedmiotu pytania wypowiadają wcześniej przygotowane kwestie i je ciągle powtarzają potokiem słów, nader często kłamliwych i hipokrytycznych. Szczególnie dotyczy to kłopotliwych dla nich kwestii. Często (niemal zawsze) przerywają odpowiedzi adwersarzy lub je zakłócają agresywnymi wtrąceniami. Zaburza to zrównoważoną czasowo dynamikę dyskusji i często zdarza się, że dziennikarze są bezradni a niemal cały program wypełniony zostaje słowotokiem opozycyjnego gościa. 

Odnoszę wrażenie, że w ogóle jest to pewna medialna strategia całego obozu PO-KO razem z ich kandydatem na prezydenta R. Trzaskowskim, który też unika odpowiedzi na trudne dla niego pytania i zbywa je rozbrajającym lub szyderczym uśmiechem wraz z wcześniej wyuczonymi kwestami i również lejącym się z jego ust potokiem słów. A jak już nie ma innego wyjścia to po prostu ucieka lub zasłania się - w osobistych spotkaniach z wyborcami - swoimi zwolennikami.

Ponadto język stosowany przez totalnych jest pełen hipokryzji, pogardy, agresji i nienawiści, który nic nie ma wspólnego z kulturą dyskusji i jakąkolwiek ogładą osobistą. Jest też na wskroś prowokacyjny, który ma na celu wyprowadzenie z równowagi zazwyczaj kulturalnych i odpowiadających na temat polityków opcji rządzącej. Nawet słynący z silnych nerwów J. Kaczyński dał się sprowokować sejmowej hołocie PO-KO.