Rewers medalu czyli drapiezna druga strona piosenki „Lili Marleen“

Tak jak kazda piosenka zolnierska, „Lili Marleen“ ma tez swoja druga, okrutna strone medalu. Spiewali ja zolnierze, ktorych zadaniem bylo zabijac wrogow roznie zdefiniowanych. Z niewinnie brzmiaca piosenka na ustach strzelali oni do innych zolnierzy i do ludnosci cywilnej. Znaleziona przeze mnie wersja piosenki z podkladem filmowym ukazujacym oddzialy niemieckie w akcji pozwoli nam uzmyslowic sobie, ze piosenka ta byla swiadkiem roznych czystych i nieczystych sytuacji. W nastroju milosno-melancholijnym, nucac ulubiona piosenke, mozna tez zabijac innych...

W moim artykule pt. „Lili Marleen“ – oryginalna oraz anty-Hitler wersja slynnej niemieckiej piosenki wojennej“ przedstawilem obraz piosenki „Lili Marleen“ jako melancholijnej piesni, spiewanej przez przez smetne piosenkarki – mimozy (Lale Andersen czy Marlene Dietrich). Jednak nie mozna zapomniec, ze tak jak kazda piosenka zolnierska miala ona tez swoj drapiezny wojenny charakter. To ja spiewaly oddzialy, ktore napadaly na panstwa, miasta i wioski. To ja spiewali zolnierze zabijajcy przeciwnikiw z innych armii a takze ludnosc cywilna. A wiadomo, ze w tej ostatniej wojnie ginela przede wszystkim ludnosc cywilna. Dotyczy to glownie oddzialow niemieckich, ale byla ona spiewana tez przez ich przeciwnikow aliantow, ktorzy tez strzelali do roznych celow. Zolnierze spiewajacy ja uczestniczyli w roznych bitwach i akcjach w calej Europie i w Polnocnej Afryce. Kazdy z nich marzyl o wlasnym szczesciu, o powrocie do swojej dziewczyny, o spotkaniu pod latarnia, ale byl rownoczesnie zmuszony do niszczenia szczescia i milosci innych ludzi. Ale tych, ktorzy byli przez nich zabijani, nikt nie pytal czy kogos pozostawiaja, czy czekaja na jakies spotkanie czy kogos kochaja. Trzeba widziec te problemy tez od strony pacyfistycznej.

Znalazlem wersje piosenki 6. Panzergrenadier Division (spiewa ja chor zolnierski) oraz potem Lale Andersen z podkladem filmowym przedstawiajacym oddzialy niemieckie. Tak wiec piosenka ta towarzyszyla zolnierzom nie tylko w sentymentalnych rozmyslaniach w okopach, ale tez w akcjach militarnych. A mialy one przeciez rozny charakter. W nastroju milosno-melancholijnym tez mozna zabijac, roznica jest tylko jakie miejsce zajmuje sie podczas sluchania czy spiewania tej piosenki: przed lufa karabinu czy po drugie stronie trzymajac palec na spuscie tegoz karabinu...

Film ten zrobi zapewne przyjemnosc wszystkim, ktorzy interesuja sie historia II Wojny Swiatowej, problematyka niemiecka, Wehrmachtem, szczegolnie militariami.

Tutaj link, gdzie jest spiewana piosenka i pokazane sa niemieckie oddzialy wojskowe w ruchu.

P.S. Jako inny przyklad drugiej strony medalu niegroznej przeciez piesni niech posluzy nam znana i w sumie niewinna piosenka ludowa:„Ein Heller und ein Batzen - Heidi Heido“ z XIX wieku (slowa A.Schlippenbach, muzyka F.T.Kugler), ktora spiewali niemieccy zolnierze we wszystkich okupowanych krajach, tez w Polsce podczas II Wojny Swiatowej. Sam tytul jest zdrobnieniem imienia zenskiego Adelajda. Tutaj, w filmiku, jest ona spiewana po niemiecku, ale pod spodem stoi tekst angielski. Nalezala ona do stalego repertuaru w spiewnikach niemieckich jednostek wojskowych Wehrmachtu. Byla znienawidzona w okupowanej Europie. W polskich filmach wojennych slyszy sie ja bardzo czesto, gdy zolnierze niemieccy jada na akcje lub maszeruja. Stad kojarzona jest z Wehrmachtem i z dzialaniami wojennymi.W Polsce funkcjonuje ona pod niewlasciwa nazwa „Haili, Hailo, Heila“ wzieta z refrenu „Heidi, Heido, Heila“

Tutaj link: