Duszpasterstwo misyjne w Kazachstanie. List do Dobrodziejów

Tajynsza, 15 lutego 2023 r.

Drodzy nasi Dobrodzieje,

Bardzo serdecznie dziękujemy za
wszelką pamięć i wsparcie. Bez Waszej pomocy nie bylibyśmy w stanie
funkcjonować i wypełniać powierzonej nam misję. Przepraszam, że tak
długo nie podawaliśmy oznak życia, jednak w tym wszystkim codziennie
pamiętaliśmy w modlitwie. Za ten czas bardzo dużo się wydarzyło u nas:

We wrześniu odwiedził Kazachstan
Papież Franciszek. Trzeba przyznać, że cała wizyta jak i jej przebieg
był od strony państwowej zorganizowany na bardzo wysokim poziomie.
Centralnym miejscem dla wiernych była uroczysta Msza św. z Papieżem na
jednym z centralnych placów Astany, a następnego dnia było spotkanie z
duchowieństwem w Katedrze w Astanie. Ufamy, że ta wizyta przyniesie
swoje owoce dla Katolików w Kazachstanie i duchowieństwa, które służy w
tym Kraju.

Następnym bardzo ważnym
wydarzeniem, zarówno dla Zgromadzenia Księży Marianów w Kazachstanie,
jak i dla Kościoła lokalnego w tym Kraju, były święcenia Kapłańskie
pochodzącego z Kazachstanu Aleksandra. Warto zaznaczyć, że to właśnie w
Tajynszy młody przyszły zakonnik rozeznawał swoje powołanie, robił
maturę oraz uczył się języka polskiego i dorastał do podjęcia decyzji o
wstąpieniu do naszego Zgromadzenia. Studia Uniwersyteckie oraz formację
zakonną odbył w Polsce, a same święcenia miały miejsce w Karagandzie (w
naszej drugiej placówce w Kazachstanie), gdzie też i został skierowany
przez Przełożonych by pełnić posługę duszpasterską.

W listopadzie po ponad 6 latach
została wydana dawno oczekiwana książka o Polakach, którzy przeżyli
tragedię deportacji i wywózek. To są nasi parafianie, którzy mieszkają
lub mieszkali na terenie naszej Misji. Niestety z niektórymi z nich nie
możemy już porozmawiać, bo odeszli już do Pana, ale ich świadectwo
pozostało i trwa nadal. To świadectwo zostało spisane oraz poszerzone o
bardzo cenne archiwalne materiały i dokumenty. Pragniemy dotrzeć do jak
największej liczby Odbiorców z przesłaniem tego by nie zapominać swoich
korzeni, by dbać o swoją teraźniejszość i ludzi wokół siebie oraz z
nadzieją patrzeć w przyszłość.

Bolesnym tematem dla nas jest i
pozostaje kwestia finansowa, a szczególnie teraz, kiedy inflacja u nas
jest tak wielka i tak mocno przodująca, że wydatki wzrosły trzykrotnie, a
w niektórych momentach nawet czterokrotnie. W sklepie nie da się kupić
tego samego produktu w tej samej cenie co w dniu poprzednim. Rozumiemy,
że teraz generalnie w świecie jest taka rzeczywistość, dlatego tym
bardziej kierujemy ukłony szczerej prośby oraz wdzięczności w stronę
Państwa, a szczególnie tych, którzy nas nie zastawiają i nadal nas
wspierają mimo swoich trudności i niepewności. O ile można to gorąco
proszę pamiętać o nas w swoich modlitwach i nadal proszę nas nie
zostawiać bez materialnego wsparcia w tym czasie tak niełatwym dla nas
wszystkich. 

W tym roku po raz kolejny dano mi
było doświadczyć - delikatnie rzecz ujmując - trudności warunków
pogodowych na trasie z Astany do Tajynszy, (odległość między tymi
miastami wynosi około 500 km). Jechałem by odebrać z dworca, z Astany,
młodego chłopaka, który jechał do nas by będąc z nami we wspólnocie
rozeznawać swoją drogę życiową. Na początku pogoda była dobra dla
podróży i nic nie wskazywało na niebezpieczeństwo, które potem miało
nastąpić... Kiedy do Tajynszy zostawało jeszcze ponad 200 km to
rozpętała się taka śnieżyca, że nie było widać maski samochodu. Wiatr,
śnieg, mróz (-30 C) i zamiecie śnieżne na drodze nie pozwalały jechać do
przodu. Zatrzymać się też nie było można, bo wtedy ktoś może uderzyć z
tyłu, a ponadto po zatrzymaniu się można już na zawsze pozostać na
drodze i nie przeżyć. Jedyne to jechać do przodu ryzykując uderzenia w
samochód, który może być przed pojazdem i którego zupełnie nie widać, a
który też w takiej sytuacji jedzie po omacku. Bardzo niebezpieczne to
było i tego dnia kilka samochodów zderzyło się i nie dojechało do
swojego celu, ponad 10 osób trafiło do szpitala, a kilka osób zmarło na
drodze od uderzenia samochodów zarówno z tyłu jak i z naprzeciwka. Nasz
samochód trzeba było naprawiać, bo w wyniku mrozu dostał kilku
uszkodzeń.

Nie szukamy takich momentów. One w
zimie przychodzą znienacka i niespodziewanie. Wyjeżdżamy z domu mając
dobrą pogodę, a wrócić już okazuje się bardzo problematycznie. Tak też i
miesiąc później przeżyłem podobną sytuację z takimi samymi warunkami
pogodowymi, będąc w drodze i znikąd pomocy…

Drodzy nasi Dobrodzieje, taka jest
nasza rzeczywistość, w której my żyjemy i w której posługujemy,
narażając nieraz swoje życie i zdrowie. Mamy świadomość tego, że bez
Waszej pomocy będzie nam bardzo trudno, a może nawet i w ogóle nie
będziemy w stanie kontynuować ani tej posługi ani bycia tutaj na stepach
Kazachstanu. Stąd dziękujemy raz jeszcze wszystkim, którzy nas nie
zostawiają i mimo trudności okazują nam swoje życzliwe wsparcie i
szczerą pomoc. 

Niech Dobry Bóg błogosławi i prowadzi.

Niech On Sam będzie dla Was nagrodą za wszelkie dobro nam wyświadczone.

W modlitwie i z wdzięcznością

o. Alexey Mitsinskiy MIC

Rektor i ekonom w Tajynszy

Zapraszamy serdecznie na naszą stronę: www.tajynsza.marianie.com