Na bakier z dyscyplina myslenia

Brak dyscypliny myslenia zawsze razi. Tym bardziej u ludzi uczonych. Ostatnio w polskich mediach pojawiaja sie wypowiedzi roznych uczonych i dziennikarzy na temat reparacji wojennych od Niemiec dla Polski. Czesc z nich zawiera slabo zawoalowana grozbe. Podjecie przez polskie wladze staran o reparacje mialoby miec katastrofalne skutki. Niby tak wychodzi z rozumowania laczacego reparacje wojenne dla Polski z granicami przyznanymi Polsce na Konferencji Poczdamskiej. Jest to rozumowanie nieuprawnione.

Po kazdej takiej wypowiedzi dziennikarz ja zamieszczajacy moglby laskawie dodac kilka zdan wyjasniajacych. Jezeli tego nie robi, to utrwala sie falsz wypowiadany przez ludzi Polsce niechetnych. Dodanie tych paru zdan jest obowiazkiem chocby w imie utrzymania kultury myslenia.

Zaden tytul profesorski, czy  miejsce zatrudnienia, nawet chocby to byl sam uniwersytet w Heidelbergu, nie uwalnia od krytycyzmu. Argument mozna znalezc w prosty sposob nawet w Wikipedii. Mozna zrobic krok dalej i siegnac do dokumentow koncowych Konferencji. Zawarte sa one w "United States Department of State/Foreign relations of the United States: diplomatic papers: the Conference of Berlin (the Potsdam Conference), 1945.

W czesci B noszacej tytul Zasady Ekonomiczne, znajduje sie rozdzial III pt. Reparacje od Niemiec. Juz w drugim punkcie zapisano: "ZSRR podejmuje sie splaty reparacji dla Polski ze swojego udzialu w reparacjach". Krotko i wezlowato. Nie potrzeba wiecej.

Co z tego wynika? To, ze intencja autorow jest danie Polsce naleznych odszkodowan wojennych. I w sklad reparacji nie wchodza przyznane Polsce tereny nalezace przed wojna do Niemiec. Sa to sprawy odrebne. Kazda z nich znajduje sie w innej czesci postanowien i nie sa w zaden sposob laczone poza obciazonym podmiotem. A ten podmiot nie mial w Poczdamie nic do gadania. Gdyby go jakims cudem tam wpuszczono, to nawet by nie siedzial w oslej lawce. Mialby zarezerwowana klatke dla niebepiecznych przestepcow-recydywistow.