Zamiast krzyków lektura Konstytucji

Od zarania dziejów państwowości najwyższym ustawodawcą, najwyższą władzą wykonawczą i najwyższym sędzią jest suweren. W naszym systemie konstytucyjnym suwerenem jest „Naród Polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej” jak głosi preambuła ustawy zasadniczej.

Art. 4. 1.

Władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do Narodu. 2. Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio.

Art. 10.

1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej.

2. Władzę ustawodawczą sprawuje Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władze sądowniczą sądy i trybunały.

W Polsce nakazany konstytucyjnie jest więc nie tylko podział władz ale też ich RÓWNOWAGA. W praktyce owej równowagi nie ma bowiem władzę ustawodawcza oraz wykonawczą suweren może weryfikować drogą okresowych wyborów powszechnych, a władza sądownicza takiej kontroli nie podlega. Natomiast wybory powszechne sędziów są niemożliwe bez zmiany konstytucji.

Art. 179. Sędziowie są powoływani przez Prezydenta Rzeczypospolitej, na wniosek Krajowej Rady Sądowniczej, na czas nieokreślony.

Konstytucja umożliwia jednak suwerenowi sprawowanie zwierzchności nad władzą sądowniczą drogą ustawową poprzez instytucje przedstawicielskie, to jest Sejm i Senat. Art. 176. 2. Ustrój i właściwości sądów oraz postępowanie przed sądami określają ustawy.

Art. 180.

5. W razie zmiany ustroju sądów lub zmiany granic okręgu można sędziego przenosić do innego sądu lub w stan spoczynku pozostawiając mu pełne uposażenie.

Art. 187.

4. Ustrój, zakres działania i tryb pracy Krajowej Rady Sądownictwa oraz sposób wyboru jej członków określa ustawa.

Utyskiwanie nad tym, że po wyborach nowa władza wszystko pozmienia jest dziecinne. Wybierać ludzi nie można na podstawie uprzedzeń. Wybierać trzeba takich, którzy w praktyce wykazali się osiągnięciami służącymi Polsce i Narodowi.