Broniarz a demokracja

Broniarz a demokracja  Wiadomo nie od dziś, że w Związku Nauczycielstwa Polskiego, głównie w jego kierowniczych strukturach o...

Broniarz a demokracja  Wiadomo nie od dziś, że w Związku Nauczycielstwa Polskiego, głównie w jego kierowniczych strukturach o...

Broniarz a demokracja

 Wiadomo nie od dziś, że w Związku Nauczycielstwa Polskiego, głównie w jego kierowniczych strukturach osadziła się postkomuna, usiłująca w sposób zakamuflowany poprzez swoich członków wywrzeć ideologiczny wpływ na  system edukacji w Polsce.

Sławomir  Broniarz, prezes ZNP harcował w otoczeniu opozycji i współczesnej „targowicy” na marszu KOD-u 7 maja w bieżącym roku jako groteskowy bojownik demokracji.

Zapewne wielu nauczycieli, członków ZNP nie zna historii swojej organizacji. Dlatego warto im polecić monografię napisaną przez zespół pod redakcją Bolesława Grzesia zatytułowaną: „Związek Nauczycielstwa Polskiego. Zarys Dziejów 1905-1985”. W odległej już powojennej przeszłości, jak podaje autor na str.446  „... związek mobilizował coraz szersze kręgi członków do pracy społecznej, organizował koła Towarzystwa Przyjaciół  Polsko -  Radzieckiej i kursy języka rosyjskiego... Przede wszystkim jednak koncentrował wysiłek ogniw i aktywu na szkoleniu – samokształceniu ideologicznym, pozostawiając inne sprawy na uboczu. Sprawozdania, informacje, oceny akcji, , zebrania, krytyka i samokrytyka eksponowanie osiągnięć, wytykanie braków, wzmaganie czujności wobec wroga klasowego, zwalczanie bierności, zacofania i szkodnictwa – obudowane treścią ideowo – polityczną wypełniały codzienne działania komórek organizacyjnych związku i ich aparatu wykonawczego...” Na str. 448 jest zapis: „... Nauczyciele – działacze związkowi, zobligowani organizacyjnie do podejmowania pracy społecznej, uczestniczyli w propagowaniu i zakładaniu spółdzielczych form gospodarowania na wsi...” (czyli zakładania tzw. spółdzielni produkcyjnych, przed którymi polska wieś na szczęście w przytłaczającej większości zdołała się uchronić).  Str. 450: „... w lipcu 1954 roku Prezydium Zarządu Głównego ZNP wezwało wszystkich członków do udziału w organizowaniu ochotniczych brygad sprzętu zboża, co miało być dowodem współdziałania nauczycielstwa z aktywem wiejskim i potwierdzić nieugiętą wolę środowiska oświatowego w przeprowadzaniu socjalizacji wsi” (czyli w zakładaniu spółdzielni produkcyjnych).

Zachęcam członków ZNP do tej lektury!

A jak zachował się Związek Nauczycielstwa Polskiego w okresie stanu wojennego?

14 lutego 1982 r., a więc w dwa miesiące po ogłoszeniu stanu wojennego, wznowiono wydawanie „Głosu Nauczycielskiego, gdy inne organy prasowe oprócz „Trybuny Ludu” były przez władzę nadal zawieszone. W artykule programowym numeru czytamy akceptację stanu wojennego: „...obecnie kraj nasz i jego gospodarka znajduje się w stanie poważnego kryzysu. Pogłębiał jego rozmiary brak stabilizacji w życiu społecznym, postępujący proces anarchii. Ogłoszenie stanu wojennego położyło kres temu rozkładowi.”

Pamiętać  należy, że w ramach legitymizacji junty wojskowej Jaruzelskiego w październiku 1982 r., zaczęły się tworzyć, przy aprobacie władz stanu wojennego, pierwsze organizacje Związku Nauczycielstwa Polskiego, a posiedzenie tzw. Krajowej Grupy Założycielskiej ZNP odbyło się 30 maja 1983 r., jeszcze przed zniesieniem stanu wojennego. Hipokryzją tego stanu rzeczy było niby tworzenie struktur ZNP z organizacji już istniejącej.

Wszystkie te działania odbywały się w czasie, gdy część nauczycieli przebywała w więzieniach, obozach internowania, a po ich opuszczeniu narażona na bezkarne represje służby bezpieczeństwa i władz oświatowych, przy całkowitej obojętności ZNP, którego władze terenowe niejednokrotnie ostentacyjnie odmawiały obrony prześladowanym przez władze nauczycielom.

Jak podaje z dumą w swej monografii Bolesław Grześ, Zjazd Delegatów ZNP w dniach 14 i 15 października 1983 r. doceniło kierownictwo partii i władz państwowych.  Na otwarcie przybyli: I Sekretarz KC PZPR, prezes Rady Ministrów Wojciech Jaruzelski, przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński, wicepremierzy – Edmund Kowalski i Mieczysław Rakowski oraz wicemarszałek Sejmu Jerzy Ozdowski. Prezesem ZNP wybrany został Kazimierz Piłat, jego następcą w późniejszych latach - Jan Zaciura. Obaj już nie żyją.  Do dnia dzisiejszego prezesuje związkowi Sławomir Broniarz. Żaden z nich nie podjął próby uczciwego obrachunku z  przeszłością powojenną Związku Nauczycielstwa Polskiego, który w stanie wojennym sprzeniewierzył się podstawowym zasadom działania związkowego. Nie występował w obronie więzionych i represjonowanych nauczycieli, kolaborował z juntą Jaruzelskiego, a w latach późniejszych nie potępił zbrodniczych działań władzy PRL-u.

Dzisiaj Sławomir Broniarz, razem z postkomuną w szeregach KOD-u, wespół w zespół z Platformą Obywatelską i Nowoczesną, jako „nosiciel demokracji” występuje przeciw reformie oświaty, aby było tak, jak było.

                                                                                                                       Zenon Pigoń