Konfliktogenna "Inka"

lewactwo białoruskie wciąz w natarciu. Seremeta juz nie ma, ale jego wytyczne wciąz widać żyją swoim zyciem.
Na szczęście minister Macierewicz nie boi się lewactwa i sie z promocji koncertu nie wycofa.

wrogowie, których ich rodzice i dziadkowie ścigali jak zwierzęta, zabijali strzałem w tył głowy, wyszli spod ziemi, gdzie ich ukryli, i odbierają nalezna cześć i pamięc.

To jest najlepsze w gadzinówce polskojęzycznej :

http://bialystok.wyborcza.pl/bialystok/1,35241,20560066,trudna-pamiec-o-...

Odsłoniecie pomnika Danuty Siedzikowny pseudonim " Inka ". (RENATA DĄBROWSKA)

Prof. K. Szwagrzyk: Staramy się odkrywać naszą tragiczną historię

Dziś staramy się odkrywać tę naszą tragiczną historię, badać
miejsca, gdzie grzebano naszych bohaterów, ofiary systemu
komunistycznego – powiedział prof. Krzysztof Szwagrzyk.

owa presja jest przez rząd polski porzadana - o czym świadczy chociażby odpowiedz rządu na interpelacje któregoś z posłów od Kukiza, że film jaki powstał za polskie pieniądze w tv Biełsad - szkalujacy Polskę i Żołnierzy Wyklętych - jest zgodny z polityką polskiego rządu.

Prezydent tzw. wszystkich Polaków odsłonił instrumentalnie tablicę Wyklętym przy jednoczesnym mianowaniu Romaszewskiej na członka kapituły Ordereu Orła Białego. Przy innych - bardziej zasługujacych kandydatach - nalezy ów gest prezydencki uznać za manifestację tupetu chamstwa.

pozdrawiam

...Panie Wojciechu, myślę, że 27 sierpnia w Narewce będzie takim papierkiem lakmusowym.

Prezydent Andrzej Duda weźmie udział w uroczystościach pogrzebowych Danuty Siedzikówny, ps. Inka i Feliksa Selmanowicza, ps. Zagończyk - potwierdził PAP podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Wojciech Kolarski. Te postacie wracają do historii i do pamięci Polaków - dodał.

Prezydent Duda weźmie udział w mszy odprawionej 28 sierpnia, o godz. 13 w Bazylice Mariackiej, a także w uroczystości na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Podsekretarz stanu w KPRP poinformował, że przewidziane jest wystąpienie Andrzeja Dudy.

Uroczystości pogrzebowe działaczy AK, bohaterów konspiracji zabitych w 1946 r. będą mieć charakter pogrzebu państwowego. W dzień, na który je zaplanowano - 28 sierpnia br. - przypada 70. rocznica wykonania wyroku śmierci na bohaterach. Pochówek bohaterów będzie wspólny, o czym zdecydowały ich rodziny.

...proszę mnie źle nie zrozumieć, ale PAD nie robi tego na terenie powiatu hajnowskiego czyli na centralnym obszarze tzw. Autonomii Podlasia. Nie angażujemy głównym polskich sił politycznych w tym miejscu. Nadal inwestujemy natomiast w kulturę separatystyczną.

o obecność w przyszłym roku w Narewce.
Niech się roztrzęsą ze złości potomkowie tych, co współpracowali nagminnie z NKWD i z Gestapo - jak powiada dr M.Ryba i cała historia Polski.

Danuta Siedzik urodziła się w 1928 r. w Guszczewinie, wsi na skraju
Puszczy Białowieskiej. Historia jej rodziny była tragiczna - ojca
sowieci wywieźli na Syberię jeszcze w 1940 r., matka została
rozstrzelana przez gestapo w 1943 r. za współpracę z podziemiem.
Niespełna 15-letnia Danuta wstąpiła do AK, przynależała też do
organizacji antykomunistycznych po przejściu frontu. Aresztowana i
odbita z rąk NKWD-UB przez oddział wileńskiej AK w czerwcu 1945 roku. Do
momentu aresztowania w 20 lipca 1946 r. uczestniczyła w konspiracji
antykomunistycznej związanej z V Brygadą Wileńską pod dowództwem mjr.
Zygmunta Szendzielarza 'Łupaszki'. Rozstrzelana w Gdańsku.


Wieś, z której pochodziła 'Inka' zamieszkana jest przez katolików i
prawosławnych, Polaków i Białorusinów. W trudnej wojennej historii
Podlasia mjr Zygmunt Szendzielarz, ps. 'Łupaszka' nie jest postacią
jednoznaczną - zarzuca się mu m. in. rozstrzeliwanie osób na ze względu
na ich narodowość, a nie tylko współpracę z komunistami. Do takich
śmierci doszło też w parafialnej dla Guszczewiny Narewce. Miejscowi
mieszkańcy do dzisiaj niechętnie rozmawiają o czasach wojennych, a
współczesne honorowanie pamięci o 'Ince' postrzegane jest z brakiem
zrozumienia. Szczególnie, gdy nakłada się na podziały narodowościowe i
religijne.


Przeczytaj reportaż Macieja Chołodowskiego o mieszkańcach Guszczewiny i ich zetknięciu się z przywracaniem pamięci o 'Ince'.

Czytaj
więcej:
http://www.dziennikbaltycki.pl/wiadomosci/gdansk/a/szumelda-i-kijowski-pobici-podczas-uroczystosci-pogrzebowych-inki-i-zagonczyka-w-gdansku,10562991/

ZaKODowani łgarze, tak było naprawdę:

https://www.facebook.com/grzegorz.kalicki.52/videos/10206315988172443/?h...

Gabriela Strug https://www.facebook.com/aKwocz/videos/1075607915827954/?hc_ref=NEWSFEED

108 483 wyświetlenia

Adam Kwocz

Na
pogrzebie Inki i Zagończyka miał miejsce drobny incydent, uroczystości
pogrzebowe próbował zakłócić KOD ze swoim liderem M. Kijowskim na czele,
zostali odpowiednio potraktowani przez uczestników.
(18+)

• 

  
  

  
  
  Race i flagi na pogrzebie "Inki". "Zrobiono piknik", "lans na trumnach"
  

W Gdańsku
odbyły się uroczystości pogrzebowe "Inki" i "Zagończyka", działaczy AK,
którzy zostali zabici przez komunistyczne władze. Na oficjalnym koncie
Kancelarii Prezydenta Andrzeja Dudy pojawiają się zdjęcia z
uroczystości. Na części z nich widać m.in. race i flagi Obozu Narodowo
Radykalnego, co spotyka się z krytyką użytkowników. "Jest mi wstyd, że
kancelaria drugiej najważniejszej osobistości w mojej ojczyźnie
publikuje zdjęcie z flagami ONR w tle", "Kolejny raz lans na trumnach!",
"Pochodnie i krzyki. Żal. Inka zasłużyła na godny pogrzeb. Zrobiono
piknik polityczny dal swoich" - czytamy. Jak zawsze w takich sytuacjach,
nie brakuje też obrońców takich okoliczności pogrzebu.

• 

  
  
  Tak mocno Duda jeszcze nie mówił: "Do 1989 r. rządził ustrój zdrajców. Potem..."
  

Ważny to dzień. Czy smutny? Bo przecież to pogrzeb. Nie, to nie jest
smutny dzień - mówił podczas uroczystości pogrzebowych "Inki" i
"Zagończyka" prezydent Andrzej Duda. - Jeżeli smucić się, to tylko z
tego powodu, że aż 70 lat czekać trzeba było na ten pogrzeb i aż 27 lat
po 1989 r. O ile do 1989 r. można powiedzieć, że rządził ustrój tych
samych zdrajców, którzy zamordowali "Inkę" i "Zagończyka", to przecież
po 1989 r. teoretycznie nie - dodał, co spotkało się ze śmiechami
zebranych. - Jak to się stało, że trzeba było 27 lat czekać? Na to, by
Polska mogła pochować swoich bohaterów? - pytał Duda. Przemówienie
często przerywane było oklaskami.Państwo polskie po 27 latach odzyskuje wreszcie godność przez ten pogrzeb - mówił prezydent w Gdańsku.
- I przez pogrzeb "Łupaszki", i przez pogrzeb wszystkich następnych
żołnierzy niezłomnych, których uda nam się odnaleźć i godnie pochować -
dodał. Prezydent podkreślał rolę wychowania w kształtowaniu młodych. Za
pamięć o Żołnierzach Wyklętych podziękował też m.in. środowiskom
kibiców.

• 
  
  

  
  "To tego się boją!". Macierewicz BARDZO emocjonalnie na pogrzebie w Gdańsku
  

• 
  
  
  

  Atak na zwolenników KOD podczas uroczystości pogrzebowych "Inki" i "Zagończyka"

• http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/1,35636,20611314,atak-na-zwolennikow-kod-podczas-uroczystosci-pogrzebowych-inki.html
  

• 
  
  
  
  Pogrzeb 'Inki'. KOD: 'Zostaliśmy wyrzuceni, poszkodowani'. I pokazują jedno zdjęcie

Radomir Szumełda
‏@rszumelda


5 godz.5 godzin temu





Gdańsk, Polska



Właśnie zostałem poturbowany pod Bazyliką Mariacką przez faszystów z ONR i wyproszony przez Policję. Nie dałem się.




1. 
   
   
   

   
   

2. 
   

   
   
   Radomir Szumełda
   ‏@rszumelda

   
   6 godz.6 godzin temu
   

   
   
   
   Gdynia, Polska
   
   

   Za chwilę, razem z @mkijowski i innymi członkami @KODpomorze weźmiemy udział w uroczystościach pogrzebowych Inki w Gdańsku.

2. 
   
   
   

   1. 
      

      Radomir Szumełda podał/a dalej

      
      
      Mateusz Kijowski
      ‏@mkijowski

      
      50 min50 minut temu
      

      
      
      
      Sopot, Polska
      
      

      W 1934 po 3 miesiącach na rozkaz marszałka sanacja zdelegalizowała ONR. PiS odwołuje się do Piłsudskiego. Czekamy!

      
      

      

      
      

      
      37 podanych dalej
      
      
      
      
      78 polubionych
      
      
3. 
   
   
   

   
   

4. 
   

   
   
   Radomir Szumełda
   ‏@rszumelda

   
   1 godz.1 godzinę temu
   

   
   
   
   Sopot, Polska
   
   

   Radomir Szumełda podał/a dalej KancelariaPrezydenta

   I bandyci, którzy nas poturbowali, którym dziękował po uroczystości
   

Radomir Szumełda
‏@rszumelda


5 godz.5 godzin temu





Gdańsk, Polska



Byliśmy w pokoju. Zostaliśmy wyrzuceni z @mkijowski z placu przed Bazyliką Mariacką. Jesteśmy poszkodowani.









Radomir Szumełda podał/a dalej



KOD
‏@Kom_Obr_Dem



Manifestacja "DOŚĆ Dyktatury! Nie pozwolimy niszczyć Polski."
 Gdańsk 4 września, 14-17. #KOD #doscdyktatury







 
KOD z Mateuszem Kijowskim na czele pod Bazyliką Mariacką. Musiała interweniować policja


W Bazylice odbywa się uroczysta msza żałobna w intencji Danuty Siedzikówny „Inki” i Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”.




Dodano: 28.08.2016 [17:01]




foto: @ twitter

Podczas Mszy św. w Bazylice niespodziewanie pojawił się
Lech Wałęsa. Wywołał oburzenie nie tylko strojem - "jak na plażę"
ocenili internauci. Poza tym przypomniano jego zdjęcia z Wojciechem
Jaruzelskim.
Bebuxu
‏@Bebuxu


7 godz.7 godzin temu


"zaszczycił"







Wałęsa nie doczekał do końca nabożeństwa. Szybko opuścił Bazylikę.






Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

to prezydent na pogrzebie przemawia jak pajac... Jakby nic nie wiedział o mordzie założycielskim III RP.

Działacze KOD twierdzą, że zostali zaatakowani podczas niedzielnych uroczystości w Gdańsku, a policja nie zagwarantowała im bezpieczeństwa, jedynie poprosili o opuszczenie placu. Policja potwierdza, że doszło do kłótni między uczestnikami zgromadzenia, ale zaznacza, że nikt nie został poszkodowany i nikt nie złożył skargi. W czasie uroczystości pogrzebowych w Gdańsku doszło do incydentu. Działacze KOD, którzy przyszli przed Bazylikę Mariacką twierdzą, że zostali zaatakowani i poturbowani przez innych uczestników. Opublikowali nagranie tej sytuacji.
Kiedy przekazywaliśmy sobie znak pokoju podczas mszy odkrzykiwali nam, ze my nie jesteśmy katolikami i nie musimy się modlić, że nie umiemy się modlić i profanujemy to miejsce. Były próby zepchnięcia nas, a byliśmy w tłumie kilku tysięcy osób, którzy na nas krzyczeli - mówił Mateusz Kijowski z Komitetu Obrony Demokracji. Radomir Szumełda, przewodniczący pomorskiego KOD podkreśla, że policja nie zagwarantowała im bezpiecznego uczestniczenia w uroczystościach pogrzebowych. - Zostaliśmy poturbowani i wyrzuceni z placu przed Bazyliką Mariacką. Byłem tam razem z "koderkami" i "koderami" oraz Mateuszem Kijowskim. Mam rozwaloną rękę. Wyrwano nam flagi przypinki. Krzyczeliśmy: "przekażmy sobie znak pokoju". Zostaliśmy poproszeni przez policję o opuszczenie placu. Nie próbowano zagwarantować nam bezpiecznego uczestniczenia w uroczystościach pogrzebowych Inki, które odbywały się z udziałem Andrzeja Dudy, Beaty Szydło i abp Sławoja Leszka Głódzia. Od prezydenta, premier i arcybiskupa będziemy domagali się teraz interwencji i zajęcia stanowiska w związku z tymi wydarzeniami - informuje Szumełda.
Gdańsk: Incydent na pogrzebie żołnierzy wyklętych "Doszło do kłótni" Gdańska policja potwierdza, że między kilkunastoma uczestnikami uroczystości doszło do kłótni. - Policjanci podeszli poprosić o uspokojenie się. Dodatkowo, żeby nie doszło do dalszej eskalacji emocji poprosili jedną ze stron o odejście na bok - relacjonuje podkom. Aleksandra Siewert z gdańskiej policji. Podkreśla, że w momencie, kiedy interweniowała policja nie doszło do żadnej przemocy fizycznej. - Dobrowolnie się rozeszli. Do tej pory nikt nie zgłosił zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, które miałoby dotyczyć tej sytuacji - dodała. Odpalili race Podczas konduktu pogrzebowego, który przeszedł ulicami miasta zgromadziły się tysiące osób. Kilka razy podczas uroczystości zebrani skandowali głośno "Cześć i chwała bohaterom". Wśród tłumy byli tez kibice Lechii Gdańsk, którzy głośno skandowali nazwę swojego klubu i odpalili race. (http://www.tvn24.pl)
http://www.tvn24.pl/pomorze,42/gdansk-incydent-na-pogrzebie-zolnierzy-wy...

"Relację" z wydarzenia opisała nie tylko Gazeta Wyborcza. Otwarcie o incydencie w Filharmonii wypowiedział się Jan Pospieszalski, dziennikarz, kompozytor, muzyk. Osoby buczące nazwał barbarzyńcami, a cały incydent porównał do tego, co wydarzyło się podczas pogrzebu Inki.

- Filharmonia to jest świątynia sztuki. Gdy nagle w takim miejscu rozlegają się krzyki - to jest jakby ktoś granat zdetonował. Od razu skojarzyłem sobie to z tym, co stało się w niedzielę podczas pogrzebu Inki. Jakaś grupa ludzi postanowiła zaprezentować swój sprzeciw wobec władzy, albo swoją komunistyczną tożsamość. To budzi najwyższy rodzaj oburzenia. Tacy barbarzyńcy - psują cały wieczór (...) Co trzeba mieć w głowie, jaki rodzaj, chamstwa, brutalności i braku wrażliwości wewnętrznej, żeby tak się zachować! - czytamy w serwisie wPolityce.

Ministerstwo Kultury objęło patronat nad Festiwalem Chopin i jego Europa. Narodowy Instytut Fryderyka Chopina nie chce jednak komentować incydentu. Podobnie jak Filharmonia Narodowa

http://metrowarszawa.gazeta.pl/metrowarszawa/1,141637,20624681,incydent-...

Danuta Siedzikówna, ps. Inka i Feliks Selmanowicz, ps. Zagończyk zachowali się jak trzeba, oddając życie za wolną Ojczyznę. Po 70. latach Państwo Polskie oddało im sprawiedliwość, organizując swym bohaterom pogrzeb z najwyższymi honorami. W reportażu oddajemy głos Polakom, którzy przybyli uczcić pamięć o Żołnierzach Niezłomnych.

kłamią i kłamać będą,
szczególnie teraz,gdy mamy nie "ichny "rząd...duch Ketmana i adama z raną na czole ...wiecznie żyw...

Senator PO Mieczysław Augustyn to były członek władz PRON-u, redaktor propagandowej gazetki „Dialog” wydawanej w stanie wojennym, a więc przedstawiciel środowisk wspierających bezprawie i reżim Jaruzelskiego. Jak to z ludźmi PO o podobnym życiorysie bywa, regularnie uczestniczy w patriotycznych rocznicach. Ostatnio postanowił zabrać głos w sprawie pogrzebu Inki. Oraz mojego w nim udziału.

Właśnie trafił w moje ręce nowy numer lokalnego „Tygodnika Pilskiego”, w którym ukazał się artykulik o frapującym tytule: „Kłopotliwe zdjęcie”. Okazuje się, że chodzi o fotkę, jaką na swoim profilu na Facebooku opublikował Marcin Porzucek. Stoimy na nim wspólnie, uśmiechnięci przed trumną z doczesnymi szczątkami śp. Danuty Siedzikówny, które poseł PiS wykonał przed uroczystościami pogrzebowymi w Gdańsku. Okazuje się, że lokalna PO zwołała w tej sprawie konferencję prasową, a cytowany w tygodniku senator tej partii, sprawującej niepodzielne rządy w Pile, Mieczysław Augustyn, miał się wypowiedzieć w imieniu swoim i posłanki Marii Janyski (PO): „Byliśmy zbulwersowani, kiedy to zobaczyliśmy. Trzeba mieć dużo tupetu, by promować się w takich okolicznościach. To jest żenujące”. Zwrócił też uwagę na nasze radosne miny.

Otóż spieszę poinformować senatora, że dla mnie i wielu innych uczestników uroczystości w Gdańsku był to jeden z najważniejszych oraz najpiękniejszych momentów w życiu. Mogliśmy wreszcie pochować polskich bohaterów „Inkę” i „Zagończyka” w sposób godny, w atmosferze wielkiego patriotycznego święta. Tak wielkie wydarzenie warto uwiecznić na pamiątkowej fotografii i pokazać, że jesteśmy tam, gdzie trzeba. I że pogrzeb tych dzielnych ludzi, który wreszcie doszedł do skutku po 70. Latach, wywołuje naszą nieskrywaną radość. Zachowałem na pamiątkę także fotografie z najbliższymi „Inki”, zrobione również przy jej trumnie, z którymi miałem okazję przy różnych okazjach upamiętniania ich dzielnej krewnej się spotykać, z niektórymi nawet zaprzyjaźnić. Są dla mnie ważne, na pewno nie „kłopotliwe”.

Jeśli zaś chodzi o tupet w lansowaniu się, ta wypowiedź naprawdę zdumiewa w ustach człowieka, który jako były członek władz PRON-u, redaktor propagandowej gazetki „Dialog” wydawanej w stanie wojennym, a więc środowisk wspierających bezprawie i reżim Jaruzelskiego, regularnie uczestniczy w solidarnościowych rocznicach, zawsze dbając o to, by znaleźć się w pierwszym rzędzie albo dostać się do mikrofonu. W ustach człowieka, który zapłacił za obrazy z charytatywnej aukcji... po czterech latach. Człowieka, który podczas pilskich wieców KOD-u przemawia i stoi w ramię, w ramię z Mateuszem Kijowskim. Pamiętamy, że próbował on z kolegami wywołać prowokację na gdańskich uroczystościach, a kilka dni później nie pamiętał nawet nazwiska „Inki”. To jest prawdziwa żenada i tupet panie senatorze.

ks. Jarosław Wąsowicz SDB

29 listopada badacze z Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN, kierowanego przez wiceprezesa Instytutu dr. hab. Krzysztofa Szwagrzyka dokonali rozpoznania terenu na tzw. uroczysku „Baran” w Kąkolewnicy koło Radzynia Podlaskiego. Na przełomie 1944 i 1945 roku polscy komuniści i wspierający ich Sowieci dokonywali tam egzekucji żołnierzy podziemia niepodległościowego.

Podczas rekonesansu zbadano m.in. ukształtowanie i zalesienie terenu. Specjalistom z IPN zależy na wznowieniu prac poszukiwawczo-ekshumacyjnych, które prowadzono na miejscu zbrodni 26 lat temu. Wówczas, w kwietniu 1990 roku, na polecenie prokuratury odbyły się tu prace ekshumacyjne – odnaleziono szkielety 34 osób i pochowano je na cmentarzu w Kąkolewnicy.

Od października 1944 roku do stycznia 1945 roku w pobliżu tej miejscowości stacjonował sztab 2. Armii Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Karola Świerczewskiego. Wraz z całą infrastrukturą wojskową działał wówczas sąd polowy wydający wyroki śmierci na żołnierzy AK, WiN, BCH i NSZ. Działalność sądu wspierało NKWD i trybunały sowieckie.

Kąkolewnica była miejscem, dokąd transportowano schwytanych w okolicy członków polskiego podziemia niepodległościowego. Ciała żołnierzy, których stracono podczas egzekucji, wrzucano do bezimiennych mogił w pobliskim lesie, na uroczysku „Baran”. Z dokumentów sądu wojskowego działającego przy 2. Armii WP wynika, że wyroki skazujące wydano na 144 osoby, wobec 61 z nich orzeczono karę śmierci, a wyrok wykonano w 43 przypadkach. Nie są znane natomiast akta sowieckie dotyczące mordów w Kąkolewnicy, co sprawia, że pełny bilans ofiar – członków konspiracji oraz osób uznanych za „wrogów ludu” – pozostaje nieznany.

http://www.ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/37569,Specjalisci-z-Biura-Poszukiwa...

Kazanie o "żydowskiej pasywności" nie było
antysemickie - ks. Międlar odwoływał się do Biblii. ONR nie nawoływał
do "wieszania syjonistów", choć słychać to na nagraniach. Neonaziści nie
świętowali przy płonącej swastyce, ale przy "symbolu słowiańskim".
Witamy w Białymstoku.

–
Skinheadom mogę powiedzieć jedno: „Idziemy po was!” – m?wił w 2013 r. w
Białymstoku ówczesny szef MSW Bartłomiej Sienkiewicz. Spotkał się z
Hindusem, któremu podpalono drzwi do mieszkania. Wcześniej dwukrotnie
podpalono drzwi Czeczenom.

„Każde
postępowanie o przestępstwo z nienawiści uznaje się za sprawę dużej
wagi” – pisał na początku 2014 r. ?wczesny prokurator generalny Andrzej
Seremet w wytycznych dla prokuratorów. I postępowań przybyło.
http://wyborcza.pl/7,75398,21132299,juz-po-nich-nie-ida-jak-bialostocka-...

Coraz bardziej agresywne stają się nowe pokolenia UB walczące z
legendą bohaterskich Żołnierzy Wyklętych. Szczególnie haniebnie brzmią w
ustach postkomunistów zarzuty rzekomego „bandycenia się” partyzantów
powstania antykomunistycznego. Konsekwentnie i z premedytacją tworzona
jest zwłaszcza czarna legenda kpt. Romualda Rajsa „Burego”, jednego z
najbardziej zasłużonych dowódców polskiego podziemia niepodległościowego
- pisze w najnowszym numerze tygodnika „Gazeta Polska” Dariusz
Jarosiński.



Kapitan Romuald Rajs „Bury” to kawaler Orderu Virtuti Militari,
współtwórca sukcesów 3. Brygady Wileńskiej AK na Wileńszczyźnie, dowódca
szwadronu 5. Brygady Wileńskiej AK mjr. Zygmunta Szendzielarza
„Łupaszki” na Białostocczyźnie, dowódca 3. Brygady Wileńskiej Narodowego
Zjednoczenia Wojskowego. To o nim pisał Jerzy Ślaski „Nieczuja” w
książce „Żołnierze Wyklęci”:

„Był żołnierzem o niebywałej odwadze, świetnym dowódcą. Śmiałe akcje, jakie przeprowadzał, odbijały się echem w całym kraju”.

Poprzez pokazywanie rzekomych zbrodni kpt. Romualda Rajsa niszczone jest
dobre imię Żołnierzy Wyklętych, całego podziemia niepodległościowego.
Niepokojący jest fakt, że do towarzystwa szkalującego kapitana dołączyli
też prawicowi publicyści, historycy, którzy powtarzają o nim
wyświechtane frazesy, niemające wiele wspólnego z prawdą historyczną.
Nie sięgają do źródeł, a swoje opinie opierają na książce Jerzego Kułaka
„Rozstrzelany oddział. 3. Wileńska Brygada kapitana Romualda Rajsa
>>Burego<<. Białostocczyzna 1945–1946”. Do tego stanu rzeczy
przyczynił się też w dużej mierze białostocki oddział IPN.



Konkluzje prokuratora Olszewskiego



Asumpt do ataku na kpt. Rajsa i jego żołnierzy dał prokurator Dariusz
Olszewski z białostockiego oddziału IPN. To on, po interwencji środowisk
białoruskich, postkomunistów, którzy wówczas rządzili w III RP,
przeprowadził śledztwo „w sprawie zbrodni kpt. »Burego«”. Śledztwo zakończył w 2005 r. konkluzją, że m.in.
„zabójstwo furmanów i pacyfikacji wsi w styczniu i lutym 1946 roku nie
można utożsamiać z walką o niepodległy byt państwa, gdyż nosi znamiona
ludobójstwa”. Ostateczny wniosek jest po prostu kuriozalny, świadczący o kompletnej ignorancji prokuratora (pisownia oryginalna):
„Działania pacyfikacyjne przeprowadzone przez »Burego« w żadnym wypadku
nie sprzyjały poprawnie stosunków narodowych polsko – białoruskich i
zrozumienia walki polskiego podziemia o niepodległość Polski. Przeciwnie
tworzyły często nieprzejednanych wrogów lub też rodziły zwolenników
dążeń oderwania Białostocczyzny od Polski. Żadna zatem okoliczność nie
pozwala na uznanie tego co się stało za słuszne. Z tych też względów
należało podjąć decyzję o umorzeniu śledztwa w sprawach określonych w
sentencji przestępstw jako zbrodni przeciwko ludzkości i z przyczyn
wskazanych na wstępie” (Informacja o ustaleniach końcowych śledztwa S 28/02/Zi).



Trudno powstrzymać się od riposty: panie prokuratorze Olszewski,
przecież to białoruscy działacze komunistyczni, od dawna, bo od 1918 r.,
związani z sowieckimi komunistami, ze Stalinem, dążyli do oderwania
Białostocczyzny od Polski. Byli zawiedzeni, że w 1944 r. znaczna część
województwa białostockiego znalazła się w granicach Polski, a kiedy
pojawiły się na Białostocczyźnie oddziały mjr. „Łupaszki”, kpt.
„Burego”, zwalczali je, jak mogli. Trudno żeby dowódca oddziału
zbrojnego, walczący o suwerenną Polskę, był pobłażliwy wobec jawnych
wrogów Polski.



Jedynie końcowe wnioski prokuratora Olszewskiego zostały zamieszczone na
stronie internetowej białostockiego oddziału IPN. Aby zapoznać się z
zebranym przez prokuratora materiałem badawczym, zeznaniami świadków,
m.in. ostatnich żyjących żołnierzy 3. Brygady Wileńskiej NZW, trzeba
pofatygować się do IPN. Niewiele osób to uczyniło, choć materiał jest
obszerny i ciekawy, a po jego analizie natychmiast rodzi się pytanie:
dlaczego swoją konkluzję prokurator oparł głównie na zeznaniach świadków
białoruskiego pochodzenia, a nie uwzględnił zeznań żołnierzy 3. Brygady
Wileńskiej NZW?



Niestety, wiele osób kształtuje swoją opinię o kpt. Rajsie właśnie na
podstawie tej zmanipulowanej konkluzji prokuratora Olszewskiego,
uznając, że skoro jest stempel IPN, to „musi coś w tym być, to musi być
prawda”. A prawda wygląda zupełnie inaczej.



Prokurator Olszewski całkowicie zignorował wydany w 1995 r. wyrok Sądu
Warszawskiego Okręgu Wojskowego, który unieważnił wyrok śmierci na
Romualda Rajsa, uzasadniając, że „walczył o niepodległy byt państwa
polskiego”, a wydając rozkazy dotyczące m.in. pacyfikacji białoruskich
wsi, działał w sytuacji „stanu wyższej konieczności, [w sposób – przyp.
red.] zmuszający do podejmowania działań nie zawsze jednoznacznych
etycznie”. Prokurator Olszewski swoje postępowanie umorzył, ale
pozostały jego wnioski końcowe, mówiące o „znamionach ludobójstwa”.
Wnioski końcowe to nie wyrok sądu, ale robią wrażenie, tym bardziej
kiedy pada określenie „znamiona ludobójstwa”. Wydaje się, że czas
najwyższy, aby zażądać od prokuratora Olszewskiego wyjaśnienia tych
słów, określających działania żołnierzy reprezentujących Polskie Państwo
Podziemne. Nad tym nie można przejść do porządku dziennego.



Nie ma dzisiaj innego wyroku sądowego, który dotyczy kpt. Romualda
Rajsa, jest tylko prawomocny wyrok wydany w 1995 r. Ignorowanie go
dowodzi w sposób ewidentny braku szacunku dla prawa. Co na to przełożeni
prokuratora Olszewskiego?



Główną osobą kształtującą fałszywy obraz kpt. Romualda Rajsa jest Jerzy
Kułak, ongiś pracownik białostockiego oddziału IPN, autor pierwszej i
jedynej jak dotąd monografii 3.  Brygady Wileńskiej NZW. Zebrał on
imponujący materiał źródłowy w latach 90., m.in. relacje żyjących
jeszcze żołnierzy kpt. „Burego”, dotarł do wielu świadków historii,
jednak podobnie jak w przypadku prokuratora Olszewskiego, końcowe
wnioski książki zdominowała poprawność polityczna, a nie prawda
historyczna. Można odnieść wrażenie, że wnioski końcowe dotyczą zupełnie
innej książki. Być może wynika to z pewnych uwikłań środowiskowych, bo
obaj panowie pochodzą z Białegostoku. To z książki Kułaka historycy,
publicyści, białoruscy aktywiści czerpią swoją wiedzę o kpt. Rajsie.



Takie są fakty



Ostatnimi czasy ukazało się kilka bardzo dobrych tekstów porządkujących
nasz stan wiedzy o działalności kpt. Romualda Rajsa „Burego” i jego 3.
Brygady Wileńskiej NZW. Niezmiernie ważny jest artykuł autorstwa dr.
Kazimierza Krajewskiego z warszawskiego oddziału IPN, jednego z
najlepszych znawców podziemia niepodległościowego w północno-wschodniej
Polsce, i mecenasa Grzegorza Wąsowskiego, prezesa Fundacji „Pamiętamy”,
pt. „Kapitan Romuald Rajs »Bury« a Białorusini – fakty i mity”. Ukazał
się on w ubiegłym roku, w 33. numerze pisma „Glaukopis”. Autorzy ponad
wszelką wątpliwość stwierdzają, że pacyfikacje wiosek zamieszkanych
przez Białorusinów na Podlasiu, dokonane przez żołnierzy 3. Brygady
Wileńskiej NZW, nie miały ani podłoża narodowościowego, ani religijnego,
jak powszechnie formułuje się zarzuty. W oddziale „Burego” służyło
wielu chłopców prawosławnych, pochodzenia białoruskiego, ba, nawet
dowódcy plutonów byli prawosławni. Żołnierze 3. Brygady Wileńskiej NZW
walczyli z wrogami Rzeczypospolitej – z agentami NKWD, UB, zarówno
polskiego, jak i białoruskiego pochodzenia.



Warto też zwrócić uwagę na artykuły Michała Ostapiuka, niezależnego
historyka podziemia niepodległościowego, zamieszczone w ubiegłym roku w
olsztyńskim miesięczniku „Debata”. Michał Ostapiuk przygotowuje książkę o
kpt. Romualdzie Rajsie, która powinna w tym roku pojawić się na półkach
księgarskich.



Już 20 września 1945 r. Komenda Okręgu NZW wydała rozkaz przeprowadzenia akcji pacyfikacyjnej: „Rozkazuję
w czasie od 20-IX-1945 r. do 30-IX-1945 r. przygotować i przeprowadzić
pacyfikację terenów południowo-wschodnich powiatu »Burza«. [...] D-cą
jednostek pacyfikacyjnych zostaje mianowany Kolega [kpt. Rajs]. […]
Pacyfikacja dotyczyć będzie jednostek UBP /szpicle/, zorganizowanie
odwetu na wrogiej ludności do sprawy konspiracyjnej”. Rozkaz ten z
wielu względów został czasowo zawieszony, a do jego wykonania doszło
dopiero w styczniu i w lutym 1946 r. Kapitan „Bury” osobiście nadzorował
pacyfikacje wsi Zaleszany i Końcowizna. W tej drugiej nikt nie zginął, a
jedynie spalono część zabudowań, w Zaleszanach rozstrzelanych zostało
siedmiu Białorusinów należących do komunistycznej jaczejki, zaś siedem
osób zginęło w płomieniach domów, ponieważ zlekceważyli nakaz przyjścia
na zebranie wiejskie zarządzone przez kpt. Rajsa. Pacyfikacją wsi Wólka
Wygonowska dowodził ppor. Boguszewski „Bitny”. Zginęło dwóch mieszkańców
wioski, którzy próbowali ratować swoje domostwa. 1 lutego 1946 r.
pluton ppor. „Bitnego” dokonał pacyfikacji wioski Zanie. Mieszkańcy wsi
byli uzbrojeni i zaatakowali oddział „Bitnego”. W walce zginęło 24
Białorusinów. W Zaniach znajdował się we wrześniu 1939 r. polski szpital
polowy. 17 września opanowali go białoruscy dywersanci i przekazali
Sowietom. Ci wymordowali rannych i personel. Wieś Szpaki została
spacyfikowana przez pluton ppor. Włodzimierza Jurasowa ps. Wiarus –
życie straciło pięć osób.



Romuald Rajs, odpowiadając przed Wojskowym Sądem Rejonowym w
Białymstoku, nie uchylał się od odpowiedzialności za wszystkie akcje
przeprowadzone w białoruskich wioskach współpracujących z bolszewikami,
również te, w których nie brał osobiście udziału.



Najmniej rozpoznane i zbadane jest wydarzenie z 31 stycznia 1946 r. w
pobliżu wsi Puchały Stare. Zostało tam rozstrzelanych około 30 furmanów
pochodzenia białoruskiego. Nie ma do końca pewności, kto wydał rozkaz
strzelania, o ile w ogóle takowy był. Najprawdopodobniej terenowa siatka
przekazała kpt. Rajsowi nazwiska furmanów, którzy współpracowali z
NKWD, m.in. 10 lutego 1940 r. pomagali w deportacji rodzin polskich
urzędników państwowych, leśników.



Komu służy rozpalanie emocji



Pewnym środowiskom w Polsce, a może nie tylko tu – przede wszystkim
postkomunistycznym, białoruskim – zależy od wielu lat na ustawicznym
przypominaniu niewątpliwego dramatu, który rozegrał się zimą 1946 r. na
wschodzie Podlasia. Na ciągłym utrzymywaniu napięcia wokół historii
związanej z pacyfikacją wsi. IPN doskonale się tu wpisał w ową politykę w
ubiegłym roku, m.in. nominując do nagrody audycji historycznej roku
program Walentyny Łojewskiej, dziennikarki białoruskiego Radia Racja,
znanej z ataków na Żołnierzy Niezłomnych. Audycja na pewno nie służy
wyjaśnieniu przyczyn pacyfikacji, a tylko na nowo rozpala emocje. Mało
tego – nominowana przez IPN do prestiżowej nagrody, niebywale zyskała na
znaczeniu.



Bardzo wymowna była nieobecność przedstawicieli białostockiego oddziału
IPN w pogrzebie ekshumowanych żołnierzy 3. Brygady Wileńskiej NZW kpt.
Romualda Rajsa, poległych w bitwie w Gajrowskich na Mazurach 16 lutego
1946 r. Pogrzeb, który odbył się 15 lutego 2015 r. w Orłowie, był jedną z
najbardziej poruszających uroczystości religijno-patriotycznych
ostatnich lat w Polsce. Był hołdem oddanym wszystkim Żołnierzom
Niezłomnym, którzy ginęli w osamotnieniu w walce o niepodległą Polskę.



W ubiegłym roku IPN wydał książkę-kuriozum pt. „Między pamięcią a
historią. Konflikt pamięci zbiorowych Polaków i Białorusinów na
przykładzie postaci Romualda Rajsa »Burego«”, ze wstępem Pawła
Machcewicza. Jej autorką jest prawosławna Białorusinka Anna Moroz
pochodząca z Hajnówki. Zebrała ona cytaty tekstów, wypowiedzi z gazet na
temat pacyfikacji białoruskich wsi z: „Gazety Wyborczej”, „Kuriera
Porannego”, „Gazety Współczesnej”, „Przeglądu”, białoruskiego
miesięcznika „Czasopis”, „Przeglądu Prawosławnego”, dla „równowagi”
dodała też fragmenty tekstów z „Naszego Dziennika”. Aby wzmocnić
przesłanie ideowe o mordowanych Bogu ducha winnych Białorusinach przez
polskich Żołnierzy Wyklętych, autorka dorzuciła jeszcze anonimowe wpisy z
forów internetowych.



Gdyby IPN chciał wyjaśnić przyczyny pacyfikacji, to w pierwszej
kolejności powinien zdjąć ze swej strony haniebny, pełen
nieudokumentowanych oskarżeń „Komunikat” prokuratora Olszewskiego, na
którym opierają się Białorusini, na jaki powołują się wszyscy ci,
których stałym i podstawowym zajęciem jest szarganie pamięci żołnierzy
podziemia antykomunistycznego. Dlaczego do tej pory nie pojawiła się
edycja źródeł, dlaczego nie dokonano analizy życiorysów zabitych
mieszkańców pod kątem ich przynależności do komunistycznych organizacji
czy współpracy z tymi organizacjami (PPR, NKWD, UB)? W czasie
dokonywania pacyfikacji oprócz konfidentów NKWD i UB, zdrajców,
przeciwników niepodległego państwa polskiego zginęli też na pewno
niewinni mieszkańcy, im bezwzględnie należy się współczucie, modlitwa,
ale to należałoby w sposób profesjonalny ustalić, a nie podsycać emocje.
Na pewno wiele spraw zostałoby wyjaśnionych, gdyby polscy historycy
uzyskali dostęp do sowieckich archiwów – bo jest oczywiste, że Sowieci
do instalowania swojej władzy w Polsce po 1944 r. wykorzystali
mniejszości narodowe.



Większość podlaskich Białorusinów od zawsze stanowi w powojennej Polsce
elektorat, zaplecze komunistycznych partii. W atakach na polskie
podziemie antykomunistyczne celują media białoruskie na Podlasiu
finansowane z budżetu państwa. Jeżeli rząd RP nie podejmie rozsądnych
przedsięwzięć i dalej będzie finansował antypolskie media, to za parę
lat będziemy się tłumaczyli w Europie, że to nie my wywołaliśmy II wojnę
światową (bo przecież są na to dowody w postaci filmu „Jak rozpętałem
drugą wojnę światową”), że to nie my organizowaliśmy obozy
koncentracyjne, że nie jesteśmy narodem zbrodniarzy.

http://niezalezna.pl/94431-komu-zalezy-na-oczernianiu-kpt-romualda-rajsa...

Gdańsk: Policja szuka sprawców zniszczenia tablicy na pomniku "Inki"

Jak poinformowała PAP rzecznik prasowy gdańskiej policji Lucyna
Rekowska, wykonana z tworzywa sztucznego tablica zamontowana na pomniku
została zupełnie zniszczona – ktoś ją zdemontował i połamał.

Rekowska wyjaśniła, że policja została poinformowana o dewastacji w piątek rano.

 – Zabezpieczamy monitoring, który może być pomocy w ustaleniu sprawców – wyjaśniła Rekowska.

Pomnik „Inki” stoi na skwerze w pobliżu kościoła św. Jana Bosko na
gdańskiej Oruni, u zbiegu ulic Trakt św. Wojciecha i Gościnna.
Odsłonięto go w sierpniu 2015 r.

76 lat temu władze komunistyczne zamordowały Danutę Siedzikównę „Inkę” oraz Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”