Kamienne dwa wieki
Kamienne dwa wieki
mieszkam w starym domu
ponad dwieście lat w kamieniach
deskach które nadgryzł czas
rozmawiam w starym domu
z przeszłością w teraźniejszości
gryzę marchewkę bo zdrowa
w starym domu bawię się
myślami przenosząc dwieście lat
kornik wygryzł kolejną dziurę
w starym domu zasypiam
czuję opiekę dwustuletnich westchnień
przygryzam usta by ciszy nie zbudzić
mieszkam w starym domu
w nim rozmawiam i bawię się
w starym domu zasypiam
deski nadgryzł czas
przeszłość jak teraźniejszość
myśli dźwięczą ciszą
kamienne dwa wieki
codziennie zasypiają ciszą
barwiąc moje myśli
(C) Rena Starska, 24/07/2016
Nutka
ŚNIŁ MI SIĘ RODZINNY DOM J LASKOWSKI
__________________________
Fotografia z sieci / English Stone.
(decoist.com).
- Rena Starska - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
5 komentarzy
1. Kochani,
Otrzymałam
...dzisiaj piękną recenzję do wiersza "Kamienne dwa wieki".
Ktoś powiedział, że wiersz ten powinien zdobyć pierwszą nagrodę w konkursie poetyckim...
Jestem szczęśliwa, choć wiersz nie został wysłany na żaden konkurs...
Dziękuję raz jeszcze za tak pokrzepiające słowa....
Dwudziesty drugi wiek >>> zapraszam.
2. :)
Słowa, które budują...
O wierszu "Kamienne dwa wieki", Tatarka (salon24) napisała:
"istotnie wiersz jest bezkonkurencyjny."
Dwudziesty drugi wiek >>> zapraszam.
3. To prawda
Wiersz jest piękny...
4. Pani Reno,to jest cudne...:)
ja mam tylko starą stuletnią Bibliotekę i Zegar,ale dom kamienny dwustuletni pełen wspomnień i westchnień...TO coś bardzo duchowego :)
cudny ...raz jeszcze... :)
pozdrowienia z polskich dróg ścieżek i pól...:)
gość z drogi
5. Kochana Reno,
Takie stare domy są cudowne, na pewno są w nich duchy byłych mieszkańców, opiekuńcze i przyjazne :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
"Ogół nie umie powiedzieć, czego chce, ale wie, czego nie chce" Henryk Sienkiewicz