W 153 rocznicę Powstania Styczniowego – Pielgrzymka Ludzi Pracy do Czernej

153. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego
http://www.wojsko-polskie.pl/pl/z-zycia-wojska/46840,153-rocznica-wybuch...
Przegrana Rosji w wojnie krymskiej (1853-1856) oraz proces jednoczenia Włoch, spowodowały odrodzenie w narodzie polskim nadziei na daleko posuniętą liberalizację. Polska emigracja zaktywizowała swoje działania. Książę Adam Czartoryski zwrócił się do Francji, Wielkiej Brytanii i Turcji z planem rozwiązania „kwestii wschodniej”, przewidującym utrzymanie Imperium Osmańskiego, usamodzielnienia chrześcijańskich ludów bałkańskich, odbudowę Polski i udzielenie jej gwarancji przez mocarstwa zachodnie oraz odepchnięcie Rosji na wschód.

Wkrótce jednak okazało się, że mocarstwa zachodnie szermują tylko sprawą polską dla osiągnięcia własnych interesów politycznych.

W społeczeństwie polskim narastał zaś coraz silniejszy opór przeciwko caratowi. Znów umysłami zawładnęła idea niepodległości. Organizowano liczne kościelne i uliczne manifestacje patriotyczne, na które władze carskie nierzadko odpowiadały terrorem.(..)

Do ostatecznego stłumienia powstania car użył prawie dwustutysięcznej armii. Przez szeregi powstańcze przeszło ok. 150 000 powstańców. W sumie stoczono 1229 bitew i potyczek, w których poległo ponad 30 000 powstańców. Po upadku powstania Aleksander II zlikwidował odrębną administrację Królestwa Polskiego, określanego teraz mianem „Kraj Nadwiślański, poddając go bezwzględnej rusyfikacji.

Pomimo dużych strat ludzkich i materialnych, Powstania Styczniowego nie należy utożsamiać z katastrofą narodową. Pomimo represji zastosowanych przez zaborcę, społeczeństwo skierowało swoją aktywność na inne formy działalności, tj. rozwój ekonomiczny, kulturalny i naukowy kraju, co przyspieszyć miało kształtowanie się wizji współczesnego państwa i społeczeństwa i wywarło wpływ na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń Polaków.

Bibliografia:

Gnat-Wieteska Zbigniew, Generałowie Powstania Styczniowego. Pruszków 1994.
Grabowski Zbigniew, Powstanie Styczniowe. Warszawa 2013.
Mikuła Wojciech, Powstanie Styczniowe (1863-1865) [w:] Wojsko i Wychowanie. Polskie powstania narodowe.
Polskie tradycje wojskowe, pod red. J.W. Dyskanta. Warszawa 1995.
Polska sztuka wojenna od X wieku do końca II wojny światowej, pod red. płk. dr. hab. Henryka Hermanna. Warszawa 1994.
Sikorski Janusz, Zarys historii wojskowości powszechnej do końca wieku XIX. Warszawa 1972.