Połowy tygodnia (2.)

dobra kobieta Kopaczowa u górników na Barbórce 2014, żony miały zostać jej psiapsiółkami :


 "Premier przekonywała, że praca górników jest ważna dla Polski, bo - jak zaznaczyła - prawie 90 proc. energii potrzebnej w kraju jest uzyskiwane z węgla.
- A więc jeszcze przez długie, długie lata węgiel będzie podstawą naszego bezpieczeństwa energetycznego.To oznacza, że górnictwo ma przed sobą wielką przyszłość. Ma przyszłość, ale będzie się też rozwijać. Obiecuję wam to - mówiła szefowa rządu.

Jej zdaniem rząd musi spełnić dwa warunki, by ten sektor mógł radzić sobie dobrze. W ocenie Ewy Kopacz konieczna jest ochrona polskiego górnictwa przed nieuczciwą konkurencją i doprowadzenie do rentowności branży górniczej poprzez restrukturyzację i wykorzystanie nowych technologii.

- Wierzę w górnictwo, bo wierzę w ludzi, którzy w tym górnictwie pracują - podkreśliła premier.

Dodała też: podjęłam się uzdrowienia trudnej sytuacji w górnictwie, ale musimy to zrobić razem. Zdaniem premier potrzebna jest szczera rozmowa i dialog z wykorzystaniem argumentów.
Wcześniej w czwartek premier Ewa Kopacz spotkała się z żonami górników z sosnowieckiej kopalni Kazimierz-Juliusz. - Porozmawiałyśmy sobie z panią premier o zwyczajnych ludzkich sprawach - powiedziała jedna z kobiet.
We wrześniu górnicy z Kazimierza-Juliusza protestowali pod ziemią, walcząc o przedłużenie żywotności kopalni i gwarancje pracy po zakończeniu w niej wydobycia. Premier osobiście zaangażowała się w sprawę kopalni.Pod koniec września rozmawiała z żonami górników w Warszawie. Zagwarantowała wówczas, że będzie monitorować problem górnictwa i wspierać jak najszybsze wdrożenie pakietu dla polskiego węgla.

http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/1309935,Ewa-Kopacz-gornictwo-ma-p...

Prezydent Komorowski chce wyjaśnień ws. reformy w górnictwie. List do Ewy Kopacz

Szef Kan­ce­la­rii Pre­zy­den­ta Jacek Mi­cha­łow­ski - na proś­bę pre­zy­den­ta Bro­ni­sła­wa Ko­mo­row­skie­go - zwró­cił się do pre­mier Ewy Ko­pacz o wska­za­nie osoby, która w try­bie pil­nym przed­sta­wi sta­no­wi­sko rządu dot. pro­gra­mu na­praw­cze­go w gór­nic­twie - po­in­for­mo­wa­ła Jo­an­na Trza­ska-Wie­czo­rek. Istotnym ogniwem w procedowaniu ustaw jest głowa państwa i dlatego na prośbę pana prezydenta Bronisława Komorowskiego szef kancelarii zwrócił się do pani premier o wskazanie osoby, która w trybie pilnym przedstawi stanowisko rządu dotyczące programu naprawczego w sektorze górniczym, zwłaszcza w zakresie propozycji legislacyjnych - poinformowała Trzaska-Wieczorek.

Dodała, że list został wczoraj przekazany do kancelarii premiera.

jak nie mąż stanu to ojciec narodu...

„Der Spiegel” o Charlie Hebdo: „Więcej bluźnierstwa proszę! Demokracja potrzebuje obrazy uczuć religijnych”
http://wpolityce.pl/swiat/229103-nihilizm-po-niemiecku-der-spiegel-o-cha...
„Ta tragedia pokazuje, że wolnościowa demokracja potrzebuje bluźnierstwa. Bo bluźnierstwo kwestionuje dogmaty. A dogmaty – zarówno polityczne jak i religijne – są naturalnym wrogiem krytycznego myślenia” – przekonuje „Spiegel”. I wyraźnie zaznacza, że nie chodzi mu tyle o islam, co o „kościoły chrześcijańskie”, które uważają się za źródło „zachodnich wartości”. A te zachodnie wartości – jak twierdzi - zrodziły się w „opozycji do tych kościołów”.

„Światło Oświecenia zlikwidowało ciemne zakątki poniżenia, przesądów i braku tolerancji” – pisze tygodnik, który postuluje otwarcie, by „religie nie cieszyły się już żadną prawną ochroną”. „Inaczej śmierć karykaturzystów Charlie Hebdo pójdzie na marne” – dodaje. Dlatego należy bluźnić przeciwko katolikom i innym ofiarom „religijnej alienacji”, ile się da. W końcu jeśli maja takie głupie przekonania, to powinni być na tyle odpornym, by znieść obrazę.

Redaktorzy Charlie Hebdo zapewne by się zgodzili z niemieckim tygodnikiem. Rysownik i wydawca satyrycznego pisma Stéphane „Charb” Charbonnier, który zginął w środowym zamachu, niegdyś chwalił się, ze narysował papieża („to w końcu rzecznik Boga na ziemi”) sodomizującego gołębia, uznając to za szczególnie wyszukaną formę krytyki kościoła.

„Spiegel” zapomniał jednak wspomnieć, czy postulowane przez niego powszechne prawo do krytyki odnosi się także do jego własnych post-marksistowskich dogmatów. Odważę się twierdzić, że nie. W końcu poglądy redaktorów „Spiegla” są słuszne. A ideologiczna papka, którą karmią czytelników, bezdyskusyjną.