Długie ramię Putina sięga do władz niemieckiej telewizji ARD
W Die Welt opublikowano duży artykuł z tytułem "Długie ramię Putina sięga do władz niemieckiej telewizji ARD ". Niemiecki dziennikarz polityczny "nagle oświecony" zdał sobie sprawę z wpływu Putina na najważniejszą stację telewizyjną w Niemczech. Do tej pory żył w błogim przekonaniu, że w niemieckich mediach mają demokrację.
Putins langer Arm reicht bis in Gremien der ARD
http://linkis.com/www.welt.de/kultur/m/lbUjI
Komitet programowy ARD skrytykował "antyrosyjskie tendencje" w programie. Proces przypomina tajne wyroki stalinowskich sądów. Protokoły są niepubliczne i niedostępne.
Sanktuarium nadawców publicznych, jest skompromitowane - przez własne ciało. Komisja programu ARD, krytykowała i jednogłośnie zarzuciła "brak równowagi", "antyrosyjskie tendencje" i "stronniczości" w sprawozdawczości na temat "kryzysu na Ukrainie". Ocena ogólna: "Zły".
Protokół jest tajny, nieznani sędziowie programu.
Nawet pełne protokoły z posiedzenia rady nie są upublicznione. Nie ma wymogu poufności, do członków zarządu w ich radach wystąpiono o upublicznienie raportu. Ale to może potrwać. Do tego czasu kolumny propagandy Putina i ich oddziały pomocnicze, od lewej do prawej w tym kraju amunicję łupem pierwszej klasy dla swoich walk PR.
Członkowie komisji nie są przygotowani do jakiegokolwiek komentarza. Oprócz najwyraźniej celowej niedyskrecji nie ma możliwości dotarcia do powstawania niezwykłego wyroku Ciała Doradczego. Czuć go- stosowaną przez Putina Restalinisierungspolitik - przypomina radzieckie tajne procesy w tylko pozornie przeminionej epoce.
- Zaloguj się, by odpowiadać
1 komentarz
1. ARD (Arbeitsgemeinschaft der
ARD (Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland, Związek Niemieckich Nadawców Publiczno-Prawnych) – jeden z największych publicznych nadawców radiowo-telewizyjnych w Europie, powołany do życia 5 sierpnia 1950 w Niemczech Zachodnich. Od strony formalnej stanowi związek działających w Niemczech
publicznych nadawców regionalnych. ARD od 1963 roku nadaje program
pierwszy telewizji niemieckiej. Pokrewną stacją na początku istnienia
było ARD 2.
Członkami ARD jest dziesięciu niemieckich nadawców publicznych:
dziewięciu regionalnych i jeden wyspecjalizowany w programie dla
zagranicy (patrz lista poniżej). Oprócz wspólnego tworzenia kanałów
ogólnoniemieckich, tematycznych i międzynarodowych (patrz następny
paragraf), wymieniają się także materiałami ze swoich regionów i
wspólnie utrzymują największą spośród mediów z kontynentalnej Europy sieć korespondentów zagranicznych.
Członkowie ARD:
Oprócz wspierania produkcji kanałów regionalnych, ARD produkuje także
cztery ogólnoniemieckie kanały telewizyjne nadające cyfrowo: Das Erste,
będący pierwszym kanałem niemieckiej telewizji publicznej (dawniej
nadawał również analogową drogą naziemną, obecnie nadaje analogowo tylko
drogą kablową), i trzy przeznaczone wyłącznie do dystrybucji cyfrowej
(pakiet ARD Digital, w którego skład wchodzą tagesschau24, Einsfestival i EinsPlus).
Wspólnie z drugim ogólnoniemieckim nadawcą publicznym, ZDF, ARD produkuje także kanały tematyczne KI.KA i Phoenix. Bierze także udział w tworzeniu kanałów międzynarodowych: arte (niemiecko-francuski) i 3sat (niemiecko-austriacko-szwajcarski).
http://pl.wikipedia.org/wiki/ARD
Nadawcy publiczno-prawni w Niemczech są ustawowo zobowiązani do
wypełniania zadań programowych i realizacji misji publicznej. Nadawcy
publiczno-prawni finansowani są przede wszystkim z abonamentu.Ściąganiem abonamentu zajmuje się od
1976 roku powołana do tego instytucja Gebühreneinzugszentrale (GEZ) z
siedzibą w Kolonii. Od roku 2013 ta kwota jest pobierana od każdego
gospodarstwa domowego niezależnie od ilości osób czy odbiorników w danym
domu. Biorąc pod uwagę wysokość sumy i
rygorystyczne metody jej „ściągania” przez GEZ, a także malejącą liczbę
abonentów, ARD i ZDF są często poddawane surowej krytyce. Nadawcy
publiczno-prawni bronią się powołując się na wysokie standardy
obowiązujące w ich telewizjach („telewizja wysokiej jakości”) oraz na
istnienie w ich ramach ważnych kanałów tematycznych (Ki.KA i Phoenix).
Ponadto zwracają uwagę na programy, które cieszą się dużym powodzeniem
wśród widzów, takie jak niedzielny serial kryminalny „Tatort”, serial
„Die Lindenstraße”, sobotnie show „Wetten, dass ...” czy program
kulturalny „Aspekte” albo programy informacyjne „Tagesschau” czy „Heute
Journal”. Warto przy tym zauważyć, że zabroniona jest emisja reklam po
godzinie 20 oraz w niedziele i święta, a sam czas emisji reklam
ograniczony jest do maksymalnie 20 minut dziennie.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl