Kongres Kultury Akademickiej – ‘Nic się nie robi dla wspólnej sprawy’

Kongres Kultury Akademickiej pod lupą dysydenta akademickiego

‘Nic się nie robi dla wspólnej sprawy’

Otóż zgadzam się z tym,  podkreślając, że jest to skutek Wielkiej Czystki Akademickiej, podczas której wyrzucano z UJ na bruk tych, którzy całe swoje życie poświęcali dla wspólnej sprawy, dla uniwersytetu, oskarżani o to,  że stanowią dla Uniwersytetu ( zdominowanego przez egocentryków) zagrożenie. Co więcej w obronie przed powrotem takich na uczelnię w czasach transformacji władze UJ argumentowały, ze dzięki pozbyciu się takich UJ kwitnie i nie należy takich destruktorów na uczelnie przywracać. Jak kwitnie (razem z innymi uczelniami dla których  stanowi wzorzec) widać, chociażby z referatu Prof. Sztompki

Po prostu jest strach. aby cios robić dla dobra wspólnego !

I te oskarżenia do dnia dzisiejszego,tj. do czasu otwarcia Kongresy Kultury Akademickiej są podtrzymywana i skazani na śmierć akademicką są z egocentrycznego środowiska akademickiego wykluczani.

O tym jak wygląda świat akademicki profesor  mówi w dalszej części referatu co będzie przedmiotem dalszych tekstów, bo mówi wiele rzeczy słusznych,  ale bez podawania kontekstu i win UJ w tym względzie, i bez podawania Kapituły Winnych.

Jak do tej pory znamy jedynie Kapitułę Wina ( List otwarty do członka Kapituły Wina – rektora UJ, na Jubileusz 650- lecia UJ- http://jubileusz650uj.wordpress.com/2014/02/22/list-otwarty-do-czlonka-kapituly-wina-rektora-uj-na-jubileusz-650-lecia-uj/) i zdaje się taka znajomości środowisku akademickiemu wystarcza. Bo żadnej reakcji na mój tekst , także ze strony organizatorów Kongresu -nie było.