Ein Beitrag des russischen Staatsfernsehens über Pädophile im Bundestag (Grünen) und EU-Parlament (Daniel Cohn-Bendit).

Naprawdę jaki jesteś, nie wie nikt.... Nazywa się Tusk. Donald Tusk.

Tusk rządzi Platformą Obywatelską już 10 lat

Dziś mija 10 lat, od kiedy Donald Tusk kieruje Platformą
Obywatelską. Rocznica przypada w trudnym momencie dla samego Donalda
Tuska. Spadają sondaże, a wewnątrz partii zauważalne są napięcia między
przywódcami poszczególnych frakcji.

PO w ostatnim czasie przegrała m.in. wybory uzupełniające do Senatu w
Rybniku, w referendum odwołano prezydenta Elbląga z PO oraz Radę
Miasta.

Według części ekspertów nie widać perspektyw, aby PO mogłaby się
odbudować. Marcin Palade politolog zauważa, że dobra passa Donalda Tuska
trwała do końca ubiegłego roku. Z każdym miesiącem jest on oceniany
coraz niżej.

Ekspert podkreśla, że mówienie o jego szybkim ustąpieniu jest zbyt przedwczesne.

- Na pewno mamy do czynienie z najpoważniejszym kryzysem, jeśli
chodzi o notowania Donalda Tuska i jego postrzeganie, jako premiera,
jako polityka. Chce zwrócić uwagę, że w ostatnich latach Donald Tusk
wielokrotnie wychodził z opresji. Przegrał wybory prezydenckie i
parlamentarne łącznie w roku 2005. Dwa lata później Platforma te wybory
wygrała zdecydowanie. Co prawda nie widzę możliwości żeby Platforma
mogła odbudować się do takiej pozycji, jaką miała choćby w wyborach roku
2007 czy 2011, aczkolwiek sądzę że ci którzy skreślają Donalda Tuska i
mówią, że jego dni czy tygodnie są policzone są zbytnimi optymistami – powiedział Marcin Palade. 

W tle pojawiają się także informacje o stanowisku dla Donalda Tuska w KE. Sam premier mówił ostatnio, że jest nawet namawiany.

Dr Przemysław Żurawski vel Grajewski, politolog, mówi że nie jest to
wysoce prawdopodobne, ale też nie jest wykluczone. Tłumaczy, że KE traci
obecnie na znaczeniu a to sprawia, że szanse polityków z Europy
środkowo wschodniej – w tym Donalda Tuska – rosną.

- Im mniejsze będzie znaczenie Komisji Europejskiej, im bardziej
będzie ona teatrem, instytucją słabą – a w tym kierunku zmienia się
sytuacja – tym większe szanse, że Donald Tusk może zostać jej
przewodniczącym. Myślę, że tempo tego procesu nie będzie tak szybkie
żeby moja prognoza się sprawdziła. Jest takie prawdopodobieństwo, ale
sądzę, że jeszcze nie teraz. Może przy następnej kadencji, ale wtedy
znaczenie Donalda Tuska dla ewentualnych jego promotorów do funkcji
szefa komisji będzie zbyt małe - powiedział dr Przemysław Żurawski vel Grajewski.

"Nie stawiaj czoła wyzwaniom, dostosuj się – mówią nasi
przeciwnicy. My zaś mówimy: powstań, bądź przedsiębiorczy, bierz
przyszłość we własne ręce!" - mówił premier Węgier.

Konkurs na urzędnika tylko dla znajomych z polecenia

Większość
naborów w urzędach, samorządach i państwowych spółkach jest ustawiana. W
administracji centralnej robi się to w taki sposób, że nawet komisje
konkursowe nie dostrzegają, iż wszystko zostało wcześniej
rozstrzygnięte. Samorządowcy nie zakładają białych rękawiczek»

Za Michnikiem skoczę w ogień - zwierza się Mazurkowi Róża Thun, europosłanka PO

http://www.rp.pl/artykul/61991,946328-Za-Michnikiem-skocze-w-ogien.html

(..)
Ja wiem, że pani za Adamem Michnikiem skoczy w ogień...

...Tak, żeby pan wiedział, skoczę w ogień!

...Ale w tym przypadku broni pani przegranej sprawy.

„Gazeta Wyborcza" nie tylko w takim dniu poświęca wiele miejsca...

Świrom.

Ludziom upośledzonym.

Świrom, pedałom, Żydkom, brudasom, asfaltom...

To pan użył takich określeń.

Jak już pogarda, to po całości.

Wie pan, mnie to tak strasznie nie uderzyło.

Bo to były żarciki w „Wyborczej". Gdyby pojawiły się w „Uważam Rze", byłaby pani oburzona przez dwa tygodnie.

Niech pan da spokój.(..)

Cały misterny plan premiera Tuska... poszedł się szczypać

Karuzele, zjeżdżalnie, cukrowa wata, szpinak w pięciu smakach, no i
sam premier Tusk w rozpiętej koszuli bez krawata, rozdający autografy,
rozmawiający z dziećmi, zapraszający je do swojego gabinetu aby choć
przez chwilę poczuły się premierami, siadając w jego fotelu.

Przez cały dzień z Kancelarią Premiera łączyły się telewizje
24-godzinne, pokazując uśmiechniętego premiera Tuska z dziećmi, szef
rządu miał kilka wywiadów na żywo, parominutowe reportaże z tego
wydarzenia pokazano także we wszystkich wieczornych programach
informacyjnych.

Wszystko wydawało się być przygotowane bardzo profesjonalnie, dopięto
na ostatni guzik przekaz medialny ale okazało się, że to wydarzenie tak
misternie przygotowane przez ludzi szefa rządu, zostało przyćmione
przez wywiad jakiego udzieliła Robertowi Mazurkowi czołowa posłanka
Platformy Ligia Krajewska (w poprzedniej kadencji szefowa gabinetu
politycznego minister edukacji Katarzyny Hall).

2. Wywiad ukazał się w sobotnim wydaniu Rzeczpospolitej pod
znamiennym tytułem „Pochodnie przeciwko ludziom”. I natychmiast w
internecie zawrzało. „Mazurek kontra Krajewska czyli posłanka Platformy w
oparach absurdu”, „Krajewska-femme fatale PO”, czy „Idiotka w
parlamencie”, to tylko niektóre teksty poświęcone temu wywiadowi, które
ukazały się na portalach wPolityce.pl czy Salon24.pl.

Także na portalu Onet.pl wywiad ten został opisany w tekście pt.
„Posłanka PO dała się nabrać dziennikarzowi Rzeczpospolitej. Wyśmiała
program własnej partii”, pod którym do wieczora ukazało się ponad 2
tysiące komentarzy w miażdżącej większości najoględniej nieprzychylnych,
udzielającej wywiadu.

Monachijski dziennik "Sueddeutsche Zeitung" (SZ) przedstawia Donalda Tuska jako będącego obecnie "pod presją własnej liberalno-konserwatywnej Platformy Obywatelskiej". "Polski premier nie obchodzi się ze swoimi rywalami jak z jajkiem zwłaszcza wtedy, gdy chodzi o przeciwników z założonej przez niego liberalno-konserwatywnej PO" - czytamy.

Gazeta przypomina, że miesiąc temu Tusk zdymisjonował swego najważniejszego konkurenta Jarosława Gowina, przedstawiciela konserwatywnego skrzydła PO. Mimo to Gowin – pisze SZ – "nie daje mu spokoju i nadal krytykuje szefa partii i premiera". W związku z propozycją Tuska dot. przełożenia na lipiec wyborów szefa partii, które miały się odbyć w 2014 roku, "Polska ma temat na lato, czyli walkę o kurs polityki rządu i o przyszłość polityczną Donalda Tuska, która mogłaby go poprowadzić do Brukseli" – zaznacza dziennik.

http://wiadomosci.onet.pl/raporty/deutsche-welle-w-onecie/sueddeutsche-z...

Dzień Dziecka z premierem (TVP Info, 01.06.2013)

tajna broń :) 'Prof. Radosław Markowski, socjolog, przedstawia "Gazecie" najnowszy raport, który zostanie ujawniony dopiero jesienią. Wyniki są dla Polski wprost rewelacyjne: wśród krajów Europy Środkowo-Wschodniej awansowaliśmy z dziesiątego na trzecie miejsce!"

Polacy nie wiedzą, jak dobrze sobie radzą-Rozmawiała Agnieszka Kublik

Jest ogromna rozbieżność między tym, jak nas widzą ważne światowe instytucje, eksperci i naukowcy, a tym, co mówią o polskim "upadku", "kryzysie", "rozkładzie" nasi reprezentanci narodu - mówi socjolog prof. Radosław Markowski
W ostatnich czterech latach awansowaliśmy z dziesiątego na trzecie miejsce w ocenach demokracji i stanu gospodarki w Europie Środkowo-Wschodniej. To wyniki prestiżowych badań Fundacji Bertelsmanna.

Transformation Index Fundacji Bertelsmanna to badanie ponad 120 krajów świata, które przeszły lub przechodzą transformację. Jest prowadzone od dziesięciu lat. Eksperci - ekonomiści, socjologowie, politolodzy, specjaliści od zarządzania - oceniają kraje w trzech dziedzinach: jakość demokracji, stan gospodarki rynkowej oraz zarządzania krajem.

Prof. Radosław Markowski, socjolog, przedstawia "Gazecie" najnowszy raport, który zostanie ujawniony dopiero jesienią. Wyniki są dla Polski wprost rewelacyjne: wśród krajów Europy Środkowo-Wschodniej awansowaliśmy z dziesiątego na trzecie miejsce! A jeszcze cztery lata temu Polska zajmowała dwa miejsca siódme (jakość demokracji i stan gospodarki) oraz dziewiąte (jakość zarządzania). Wyprzedzały nas nawet Bułgaria i Chorwacja.

W 2011 r. Polska się poprawiła i wylądowała odpowiednio na piątym, czwartym i piątym miejscu. Najnowsze dane są jeszcze lepsze: awansowaliśmy na trzecie miejsce w ocenach demokracji i gospodarki rynkowej (za Estonią i Czechami). Oraz - i to największy awans - na drugą pozycję (za Estonią) w ocenie jakości zarządzania.

Agnieszka Kublik: Panie Profesorze, od niedawna powtarza pan, że Polska rozwija się znacznie lepiej, niż mówi przekaz, jaki dominuje w kraju. Powołuje się pan na liczne międzynarodowe badania, m.in. Transformacyjny Indeks Bertelsmanna.

Prof. Radosław Markowski: Tak, od 2009 r. awansowaliśmy obecnie - z dalekich pozycji - na trzecie, a nawet na drugie miejsce w Europie Wschodniej. Transformation Index to najbardziej kompleksowe międzynarodowe badanie ponad 120 krajów świata. Zostało zainicjowane dekadę wcześniej przez Fundację Bertelsmanna. Na razie mogę mówić tylko o ogólnych wynikach i tendencjach, bez podawania konkretnych ocen, gdyż Raport BTI 2014 zostanie opublikowany jesienią, a ostateczne oceny nie zostały jeszcze zatwierdzone (oznacza to drobne retusze wyników, ale z pewnością nie zmienią się tendencje).

W największym skrócie, badanie polega na eksperckich ocenach (ekonomistów, socjologów, politologów, ekspertów od zarządzania) stanu każdego kraju w trzech dziedzinach: stan (jakość) demokracji, stan gospodarki rynkowej oraz stan zarządzania krajem.

Polska wśród krajów Europy Wschodniej cztery lata temu zajmowała w każdej z tych trzech dziedzin odpowiednio: siódme, siódme i dziewiąte miejsce. Wyprzedzały nas niemal wszystkie ościenne kraje, w niektórych aspektach także Bułgaria, Chorwacja, Łotwa i Litwa.

Dane za 2011 r. są już lepsze - Polska zajmuje odpowiednio: piąte, czwarte i piąte miejsce. A najnowsze lokują Polskę na trzecim miejscu w ocenach jakości demokracji i gospodarki rynkowej (za Estonią i Czechami, różnice są bardzo małe). Oraz - i to największy awans - na pozycji drugiej (tylko za Estonią, znów minimalnie) w ocenie jakości zarządzania krajem.

Awansowaliśmy głównie w takich aspektach szczegółowych jak: efektywność zarządzania (umiejętność wyznaczania priorytetów, skuteczność implementacji, elastyczność polityk społecznych), konstruktywność we współpracy międzynarodowej oraz efektywność wykorzystywania zasobów (szeroko rozumianych).

Ale zwracam uwagę, że pozycja Polski w tym rankingu (zresztą podobnych także) jest względna. Ten nasz relatywny awans jest możliwy, gdyż dramatycznie pogorszyły się oceny np. Węgier (najgorsze obecnie są w kwestii jakości zarządzania, a nie jakości demokracji, choć i tu oceny są znacznie gorsze niż cztery lata temu). Podobnie pogorszyły się (choć nie tak drastycznie) oceny Słowenii i Litwy. A w kwestii zarządzania państwem także oceny Czech.

Ale nawet gdyby pominąć hierarchię krajów, prawie wszystkie oceny bezwzględne owych kilkudziesięciu aspektów są przez ekspertów zajmujących się Polską oceniane lepiej niż poprzednio.

O co chodzi tą Estonią? Dlaczego jest najlepsza?

- To temat na oddzielną rozmowę, ale w największym skrócie Estonia startowała z takiego samego albo gorszego poziomu jak Łotwa czy Litwa, miała zresztą bardziej poważne kłopoty z tzw. mniejszością rosyjską, była dość źle oceniana przez Zachód. Ale podjęła się bardzo radykalnej reformy państwa, bardzo "liberalnej" zresztą, co z kolei zaowocowało bardzo wysokimi nierównościami społecznymi (znacznie wyższymi niż w Polsce), niesamowicie odmłodzili administrację publiczną i np. naukę, wprowadzili bezpłatny transport publiczny, elektronizację państwa. Ale gdyby wymieniać jedną praprzyczynę, to chyba nic nowego - /////Max?///// Weber: kultura protestancka silnie wymuszająca odpowiedzialność, poszanowanie kontraktów, rozumienie i szanowanie dobra wspólnego.

Jak to możliwe, że wypadamy tak dobrze w tych badaniach? 28 proc. Polaków deklaruje, że na pewno nie pójdzie do wyborów, 24 proc. twierdzi, że nie ma na kogo głosować, 73 proc. źle ocenia Sejm, 57 proc. źle ocenia Senat, 66 proc. źle ocenia działalność gabinetu Donalda Tuska, a 59 proc. jest niezadowolonych z tego konkretnego premiera. No i co drugi Polak źle ocenia sytuację polityczną, tyle samo nie ma nadziei, że coś się zmieni. Te dane pokazują, że Polacy z demokracji nie są zadowoleni.

- Demokracja to wymagający ustrój. Nie tylko dla polityków, także dla obywateli; wymaga od nich np. kompetencji.

Jakich?

- Już tłumaczę, co mam na myśli. Z biegiem czasu przekonałem się, że politolog prof. Philippe Schmitter miał rację, że najważniejszym elementem systemu demokratycznego jest jego "rozliczalność" w wyborach. Badania politologów niedawno pokazały, iż aby było to możliwe, musi istnieć "odpowiedzialny obywatel" lub - jak chcą inni politolodzy - "kompetentny obywatel".

Mamy w Europie ostatnich dwóch dekad wiele przykładów, że od władzy były odsuwane przez wyborców rządy, które sprawowały się dobrze i że nie były odsuwane rządy politycznych nieudaczników. Inaczej mówiąc, by rozliczanie polityków miało sens - a używając potocznych kategorii: "było uczciwe" - musi istniej jakieś minimum kompetencji wyborców w sprawie stanu państwa, a zwłaszcza gospodarki, choć nie tylko. Sama dostępność danych GUS, Banku Światowego, Eurostatu itp. nie wystarcza; trzeba jeszcze chcieć z nich skorzystać, a warunkiem wstępnym jest przekonanie o ich rzetelności i obiektywizmie.

Polacy nie są "kompetentnymi obywatelami"?

- W Polsce mamy z tym wielki problem. Ostatnich kilka miesięcy spędziłem za granicą w placówkach akademickich i wszędzie nieustannie zadawano mi pytanie: "Jak wy to robicie?". Owo "coś" to w ich mniemaniu wielki sukces gospodarczy, a ogólniej: rozwojowy Polski. Takie pytania to novum, nie zadawano mi ich w połowie lat 90. ani w połowie minionej dekady (choć absolutne wskaźniki wzrostu gospodarczego wówczas były wyższe i oscylowały wokół 6 proc., a nie jak w ostatnich latach wokół 3 proc.). Takie pytania rozmówcy zadają, patrząc na "własne podwórko". Sprawiają mi one przyjemność, choć niestety nie do końca potrafię uzasadnić, dlaczego Polska rozwija się względnie dobrze. Wszędzie kryzys, a u nas?

I tu pojawia się zasadniczy problem: ogromna rozbieżność między tym, jak nas widzą ważne światowe instytucje, specjaliści, eksperci i naukowcy ze świata, a tym, co mówią o polskim "upadku", "kryzysie", "rozkładzie" nasi demokratycznie wybrani reprezentanci narodu, chwilowo niezarządzający Polską.

To aluzja do PiS? Że to oni nie znają danych gospodarczych?

- Nie, nie chodzi mi o opowiadanie się po jakiejś stronie, PO czy PiS. Przecież ostatnie wyniki sondaży nie dotyczą elektoratu PiS, raczej zniechęcenia elektoratu PO. Problem jest niebagatelny, bo chodzi o to, czy w ogóle jesteśmy zdolni do rzetelnej oceny tego, co nas otacza. A jeśli nie, to dlaczego tak się dzieje? Podam przykład niezwykle sugestywnego wyniku Polskiego Generalnego Sondażu Wyborczego 2010. Pytaliśmy wtedy Polaków, czy uznają za prawdziwe powszechnie znane dane, takie jak wskaźniki wzrostu PKB publikowane przez GUS.

Na pytanie o to, czy to prawda (a jest to prawda), że w 2009 r. Polska jako niemal jedyny kraj Unii Europejskiej miała wzrost gospodarczy (około 1,7 proc., a był to wtedy jeden z najlepiej nagłośnionych medialnie faktów dotyczących 2009 r.), aż dwie trzecie zwolenników PiS odpowiedziało, że "nie, to nie jest prawda". A przecież PKB to jeden z najbardziej "twardych", obiektywnych faktów ekonomicznych, niekwestionowany przez żadnego eksperta czy instytucje.

Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75478,14023871,Polacy_nie_wiedza__jak_dobrze_sobie_...