Za co należy krytykować PiS?

  Motto:

  "Jeśli jedna osoba mówi ci, że jesteś pijany - nie przejmuj się. Gdy usłyszysz to po raz drugi - możesz zlekceważyć ten fakt. Jeśli jednak powie to ktoś po raz trzeci - idź do domu i połóż się spać".

  Zacznę mój tekst od kilku cytatów. Oto moja odpowiedź komentatorce Lusi /TUTAJ/:

  "@Lusia

  elig- 22.03.2013 10:17

  Nie każda krytyczna uwaga jest "dołożeniem" i "obsesją". Ziemkiewicz wspomniał krótko o Kaczyńskim oraz PiS, stwierdzając, iż Kaczyński wierzy w to, że gdy jego partia będzie jedyną liczącą się opozycja to "wahadło odbije" i ludzie, chcąc, nie chcąc, zagłosują na PiS. Ziemkiewicz uważa, że lepszą metodą jest budowanie szerokiego frontu. Może mieć rację.".

  W numerze 8/2013 "Do rzeczy" ukazał się wywiad Mariusza Staniszewskiego z Ludwikiem Dornem. Ten ostatni powiedział:

  "I to jest właśnie wynik polityki kadrowej PiS. Jeśli gdzieś pojawia się jakaś osobowość, która ma ambicje i energię, to jest nie tylko przez PiS odpychana, ale wręcz przez nie tępiona. (...) I właśnie to prowadzi do samoizolacji partii.".

  Krakowski profesor Krzysztof Pasierbiewicz napisał w swojej notce "Errare Humanum est - list do rzeczowego pisowca" /TUTAJ/:

  "zasugerowałem, że starsze pokolenie sympatyków i działaczy PIS nie do końca rozumie współczesny świat i dlatego uważam, że w partii Jarosława Kaczyńskiego należy dać więcej "władzy" nieskażonych komuną ludziom młodym, którzy już nie pamiętają nie tylko komuny, ale również okresu po okrągłym stole, a więc nie są zainfekowani wojną polsko polską.".

  I wreszcie Józef Darski w komentarzu do mojego ostatniego wpisu /TUTAJ/ stwierdził, iż:

  "Taka jest rzeczywistość. PiS, Kluby, GP - to są instytucje pokoleniowe, które się zamykają w swoim pokoleniu. Są całkowicie nieprzemakalne.".

  Proszę zauważyć, że cztery powyższe opinie dotyczą tego samego problemu, mimo iż pochodzą od tak różnych osób. Rafał Ziemkiewicz to niezależny publicysta i pisarz, zwolennik Ruchu Narodowego, Ludwik Dorn to dawny "trzeci bliźniak", działacz PiS /a obecnie SP/, skłócony potem z Jarosławem Kaczyńskim, Krzysztof Pasierbiewicz jest sympatykiem PiS, a Józef Darski jest z portalu Niezalezna.pl, powszechnie uważanego za "propisowski".

  Wszyscy oni są zgodni - głównym problemem Prawa i Sprawiedliwość jest samoizolacja - niedopuszczanie nowych osób oraz idei. W zwiazku z tym, ten kto dobrze życzy tej partii powinien mówić o tym głośno i często, aż świadomość zagrożenia dotrze do najwyższych władz PiS z prezesem włącznie.

  Najbardziej przeszkadzają w tym zagorzali entuzjaści Prawa I Sprawiedliwości. Atakują oni z furią każdego, kto odważy się powiedzieć choć jedno krytyczne słowo i wrzucają go do wspólnego worka z Monika Olejnik i Palikotem. Pasierbiewicz tak o tym pisze w linkowanej notce:

  "Po mojej replice dla posła Terleckiego zostałem zaatakowany właśnie przez „ortodoksyjnych pisowców”. I nie byłoby nic w tym dziwnego, gdyby nie forma tego ataku. Otóż na ulicy, w kawiarni, telefonicznie i mejlowo napadnięto na mnie w stylu, w jakim wiejskie baby na odpuście napadają na cudaków, co nie chodzą do kościoła. A więc, nienawistne spojrzenia, obraźliwe słowa, wybałuszone z nienawiści oczy i żyły na skroniach. O tym co mówili, nie ma sensu wspominać. Żadnej dyskusji. Żadnej wymiany zdań. Tylko i wyłącznie bezwzględne i bezwarunkowe potępienie. Słowem beton niezdolny do racjonalnego i wyważonego myślenia. I zaręczam Pana, że nie byli to tylko pisowcy szeregowi. Beton nie przyjmujący krytyki w żadnej formie, choćby była konstruktywna.".

  Właśnie. Ci fanatycy wyrządzają swej ukochanej partii niedźwiedzią przysługę. To prawda, że PiS jest jedyną w tej chwili prawdziwą opozycją /prof. Pasierbiewicz żywi nadzieje związane z osobą przewodniczącego Dudy - dość naiwne, jak mi się wydaje/ i że trzeba będzie głosować na tę partię. Nie oznacza to jednak, że ugrupowanie to jest nieomylne i nie popełnia błędów. Należy więc je krytykować, jeśli tylko jest za co. Będzie to z pożytkiem dla niego.