Współcześni janczarzy.

Janczarzy, także janczarowie (tur. Yeniçeri - dosł. nowe wojsko) – doborowe oddziały piechoty tureckiej stanowiące trzon wojsk Imperium Osmańskiego od XV do XIX wieku. W 1329 roku sułtan Orhan wydał edykt o zorganizowaniu elitarnych oddziałów piechoty. Postanowił wtedy, że co piąty chłopiec chrześcijański pochwycony do niewoli w czasie wypraw wojennych, a także wzięty przymusowo z ziem podbitych przez Turków, był oddawany na wychowanie muzułmanom, którzy mieli obowiązek ukształtować w nim takie cechy, jak fanatyzm religijny, ślepe posłuszeństwo i przywiązanie do Turcji[potrzebne źródło]. Przymusowo przechodzili również na islam. Byli oni hartowani fizycznie i uczeni sztuki wojennej...(wikipedia)

Mechanizm prowadzący do ukształtowania janczara można uznać za szczytowe osiągniecie sztuki wynaradawiania mieszkańców podbitych państw. Turcy wykorzystywali dzieci podbitych do walki w ich imieniu, niejednokrotnie do walki z własnymi rodzicami. Czyż tutaj nie można doszukać się analogii do losów pewnego polskiego generała i wielu jemu podobnych. Tak czy owak proces wynaradawiania Polaków w okresie PRL-u osiągnął znaczny sukces, czego objawami są nieznajomość własnej historii, szczególnie najnowszej i zastępowanie jej steorotypami komunistycznej a potem postkomunistycznej propagandy oraz, niewątpliwie z tym związana niechęć do propagowania i manifestowania zachowań patriotycznych. Jednak należy przypomnieć tym którzy, na ogół z powodów materialnych zdecydowali się zostać obywatelami innych państw, że dla obywateli tychże państw będą obywatelami drugiej kategorii, imigrantami i będą często wykorzystywani przeciw państwu ich pochodzenia. I jakkolwiek nie musi to być regułą, to wielu z nich zostanie zwykłymi zdrajcami, gorszymi nawet od janczarów, gdyż janczarzy byli kształtowani z dzieci nieświadomych swoich korzeni.