Taką dolinę każdy załapać potrafi

Dawno, dawno temu a może jeszcze wcześniej, nie bardziej niż kilka lat wstecz byłem świadkiem sceny żywcem przeniesionej z dawnych czasów, miałem możliwość obserwowania ekipy doliniarzy w akcji. Miejsce akcji nad wyraz nowoczesne, tramwaj linii 12, ale na jakim kawałku ulicy, nie pamiętam. Może to Gdańska, może Kopernika, kto to wie, godziny średnio szczytowe, do tłumu brakuje paru łebków. 18 albo i dalej. Usadowiony w strategicznym miejscu na absolutnych tyłach tramwaju koło tablicy widzę starszawego, dobrze ubranego pana kasującego bilet. Obok niego wyrastają niczym duchy z przystanku dwie miłe panny, na oko uczennice albo studentki ze sporymi torbami. Dalej, z drugiej strony nobliwego gościa w płaszczu (lekarza, prawnika, profesora?) podobnie ubrany jegomość tyle, że w kapeluszu. Płaszcz jeszcze lepszy. Kadr filmu, dziewczyna przysuwa się do starszawego, błysk zauważony koło kieszeni i lekkie potrącenie, uśmiech i przeprosiny. Delikatny ruch torebką i pan w płaszczu obok "profesora" ma rękę w kieszeni. Za chwilę towar znajduje się w kieszeni młodego faceta koło mnie, ot przeciętny urzędas wracający do domu z obiadku u mamusi. Już, już przystanek, młody przepycha się do wyjścia.

Pukam starszego "profesora" i scenicznym szeptem pytam, czy nie zgubił portfela. Profesor przeszukuje kieszenie i przerażony stwierdza dziurę. Nieznaczny ruch ręki młodego i starszy wyjmuje...dwa portfele, jeden swój a drugi młodego. Młody krzyczy- uwaga, złodziej. Starszy pan spłoniony zaprzecza ostro gestykulując. Pukam po raz drugi, mówiąc: niech pan trzyma portfel. "Profesor" trzyma a drugi...zniknął. Odczuwam nieprzyjemne spojrzenia co najmniej czterech par oczu. Przystanek. Cztery pary oczu wysiadły. Starszy pan pyta, jak zauważyłem akcję doliniarzy i skąd wiedziałem, kto jest parawanem. Mówię szczerze, że to przypadek, akcja była naprawdę niezła. Pogawędka i wysiadka.

Sznyt, szyrma i podziw dla wymierającego zawodu :))