Donaldowi Tuskowi i jego pomagierom - zestaw na dzisiejsze czasy

Niestety taka prawda i wszystkie "polskie przesilenia" wiarygodnie potwierdzają deklarację i determinację bandytów polskości. Są w wiecznej ofensywie, co nie oznacza, że są zwycięzcami lub, że nimi kiedykolwiek będą.

Mają niełatwe zadanie, bo zmagają się z obcą im tradycją umiłowania Ojczyzny i Wolności.

Dzięki. Takie teksty trzeba koniecznie przypominać.

Co nie dziwi bo pochodzili spod strzechy
Nie znali więzi z Ojczyzną , ani Bogiem
Co nie dziwi bo byli moralnym barłogiem
Teraz zajmują miejsca w zasłużonym piekielnym garze
Dostali za zbrodnie od diabła w darze
Kto przeciw Bogu ten jest przeciw życiu
A wtedy jego dusza w piekielnym ukryciu
Pozdrawiam

Plus obrazki:

Źródło: Bijące serce partii. Dzienniki personalne Ministerstwa
Bezpieczeństwa Publicznego, t. 1 1945- 1947, red. A .K. Kunert, R. E.
Stolarski, wyb. i oprac. A. K. Kunert, Warszawa 2001, s. 568.

Źródło: Komunizm w Polsce, Zdrada. Zbrodnia. Zakłamanie. Zniewolenie,
red. M Kuś, aut. W. Bernacki, H. Głębocki, M. Korkuć, F. Musiał, J.
Szarek, Z. Zblewski, Kraków 2010, s. 245.

Punkt c tłumaczy wszystko ;-) Ale to niżej jest jeszcze lepsze
 

Ta girlanda okalająca portret mordercy. Piekło.

W latach sześćdziesiątych, przebywającego na Zachodzie Chruszczowa jeden z dziennikarzy zachodnich zapytał;
- Ilu w ZSRR jest więźniów politycznych ?
- U nas nie ma więźniów politycznych - odpowiedział Chruszczow.
Ludzie są szczęśliwi, zadowoleni z naszego systemu politycznego, a ci nieliczni niezadowoleni to chorzy psychicznie.

To zdarzenie miało miejsce w czasach, gdy w ZSRR nagminnie wykorzystywano psychiatrię do celów politycznych.
Identyczna "taktykę" i retorykę stosuje mafia PO i Sikorski.
- U nas wszyscy sa zadowoleni, rząd zdaje egzamin, a ci nieliczni niezadowoleni to wariaci
którym się pogorszyło.
Ale obronimy zdrowe jądro społeczeństwa, tak zapowiedział Tusk.

Tusk poza zamiłowaniem do kopania gały widać wykazuje też talenta poetyckie...A może jegomościa nie doceniamy, a może dać mu jeszcze jedną szansę ;-) ?

Dzięki za wszystkie komentarze.
Pięć minut po tym jak wkleiłem tę notkę siadł mi internet i dopiero dziś mi naprawili....

No to tytułem uzupełnienia symbol nieugiętości i przypomnienie, że ofiara tamtych ludzi została z bandycką premedytacją zmarnowana także m.in. przez Berlinga, Gomułkę i Jóźwiaka
 

orzeł wz.39 
II Korpus Polski Środkowy Wschód,
oznaki tego wzoru używali m.in. Ułani Karpaccy PSZ/Z

To jest cały orzełek z 1939 r. (dziekuję za wklejenie), za to w moim emblemacie blogerskim widnieje mały fragmencik innego orzełka z 1939 r.
Ciekawe, czy ktoś wcześniej na to wpadł?

Wpadłem dawno ;-) To fragment tarczy (rozeta), ale orła wz. 19 a nie wz. 39. To dwa różne światy ;-) I i II Korpus Polski PSZ miały własne wzory orłów. Było ich wiele i choć ich rysunek wywodzi się z przedwojennego wzoru 1919 to różnice są znaczne, co widać wyżej. A niżej dla porównania "klasyczny" orzeł wz.1919. Chyba jeden z najpiękniejszych spośród wz.19.

orzeł Wojska Polskiego wz.19

"I i II Korpus Polski PSZ miały własne wzory orłów" - tyle to ja wiem :) Ale widzę, że trafilem na znawcę. Oto cały orzełek, z którego tarczy wyciąłem emblemat. Nie wiem czy słusznie, ale zalożylem, że w 1939 r. przypiety był do oficerskiej rogatywki.

Zgadza się. To jeden z orłów wz.19. Wykonany z mosiądzu, srebrzony i oksydowany na "stare srebro" zgodnie z zarządzeniem z 1933 roku, ale oksydy pozostało już niewiele wskutek czyszczenia i uzytkowania. Mocowanie albo słupek z nakrętką, albo tzw. omegi jeżeli wykonany był po 1933 roku. Orzeł ten był dość drogi i założyć można, że był własnością oficera W.P.

p.s. jeżeli na rewrsie tarczy jest sygnatura S (kotwica) F, to producentem była warszwska firma Skarnik&Fiszbein

Niżej rewers tego samego wzoru orła z mocowaniem na tzw. "omegi"

orzeł wz.19
mcowanie wykonane zgodnie z warunkami technicznymi z 1933 roku

Bardzo dziekuję za informacje. To mnie utwierdziło w przekonaniu, że słusznie umieściłem tego orzełka na okładce książki "Lekarz z Westerplatte. Major Mieczysław Mikołaj Słaby. 1905-1948".
To jest w ogóle dłuższa historia. Nie mam zdjęcia rewersu tego orzełka. Zdjęcie zrobiłem u znanego kolekcjonera. Dopiero po wydaniu książki rodzina odnalazła oryginalnego orzełka należącego do lekarza z Westerplatte. Tak jak można było wcześniej przeczytac we wspomnieniach znajomych Mieczysława Słabego, nosił on po 1945 r. orzełka z odgiętą koroną. Odnaleziony orzełek wyraźnie na to wskazywał.

Tak, jak najbardziej słusznie, bo to "wrześniowy" orzeł. Niestety, po wojnie w ten sposób dewastowano przedwojenne orły Wojska Polskiego. Najczęściej odcinano korony.

Ciekawostka - w czasie II RP wielu agnostyków po prostu zaginało krzyż na koronie. Cału urok orłów wz.19 polega na ich ogromnej różnorodności, bo do 1933 roku nie było szczegółowych przepisów okreslających ich rysunek, a więc każdy grawer/zakład grawerski dodawał "coś od siebie". Na zdjęciu niżej wczesny wariant orła wz.19. Lata 20(?). Mosiądz srebrzony.

orzeł wz.19

I jeszcze jedno. Oficerowie W.P. mieli zwyczaj fantazyjnie wyginać skrzydła, szyję i tarcz orłów tak, aby obejmowały krawędzie i róg rogatywki. Stąd też zagięcie korony w kierunku rewersu nie musi oznaczać, że właściciel ukrywał koronę po wojnie a w mojej ocenie, że przed wojną ukształtował orła pod rogatywkę i w takiej postaci przetrwał on do czasów obecnych. 
W pierwszych latach po wojnie zazwyczaj obcinano korony jeżeli wykorzystywano przedwojenne "dziewiętnastki". Poźniej wszedł do użycia zupełnie inny wzór, że nie wspomnę o wyjątkowo szpetnych moskiewskich "kuricach".
 
Często spotyka się orły z mocno wygiętymi do tyłu skrzydłami, głową i tarczą, i na tym też polega ich urok, bo taka oznaka niesie wiele informacji o pierwotnym właścicielu. Niżej kolejny wariant orła wz.19. Lata 30.
 

orzeł wojskowy wz.19

Jak sobie przypominam tego orzełka Mieczysława Słabego, to myślę, że może być tak jak napisałeś. Muszę koniecznie zrobić fotkę tego orzełka i ją tutaj wrzucić - licząc że odkryjesz jak było.
Pozdr.

Rzecz jasna dołożę wszelkich starań, aby "odczytać" jego losy. Zakładam, że wygięcie korony służyło założeniu na róg rogatywki. Czesto tak robiono, no ale poczekamy na zdjęcie, a póki co niżej przykład wspominanego wcześniej ukształtowania orła pod rogatywkę. Zauważalne jest znaczne wygięcie skrzydeł i szyi.

Ten orzeł należał z pewnością do oficera Wojska Polskiego. To droga wersja orła czapkowego. Wykonany z grubej, ok. 1,3 mm, blachy mosiężnej, srebrzony i oksydowany, ale upływ czasu spowodował utratę srebrzenia i głębokie spatynowanie mosiądzu.
O tym, że był własnością oficera świadczy także droga nakrętka (ta akurat f-my Zoch), która zastępowała zwykłą nakrętkę i cynkowaną podkładkę, która zabezpieczała materiał rogatywki od przetarć. 
Na tej wklejce, na razie, poprzestaję, aby nie spotkać się z zarzutem śmiecenia ;-) i pozdrawiam wszystkich miłośników Orła Białego ;-)
 

orzeł wojskowy wz.19

Skoro poruszyliśmy temat orłów wojskowych Wojska Polskiego wklejam zdjęcie z kilkoma orłami wykonanymi przez Polaków zesłanych do ZSRR. Oznaki wykonane ręcznie w czasie formowania Armii Polskiej w latach 1941-1942. Najczęściej wykonywano je z aluminium, z łyżek i menażek, ale także i z polskich przedwojennych monet i guzików wojskowych jakie zesłańcy przechowywali w formie relikwii.

Wielu ich właścicieli zmarło wskutek chorób i wycieńczenia nie doczekawszy wyjścia Armii Polskiej z ZSRR. Wielu umierało w trakcie podróży do Iranu i po przybyciu do Iranu. W Iranie jest sporo polskich, wojennych cmentarzy, gdzie spoczywają ci ludzie. 
 

orły wojskowe Armii Polskiej w ZSRR
1941-1942