Legionowe Boże Narodzenie

W odróżnieniu od Bożego Narodzenia 1914 roku, które I Brygada spędziła na krwawym boju pod Łowczówkiem, w czasie kolejnych świąt legioniści odpoczywali po trudach dotychczasowej kampanii.

 

W świąteczne przygotowania wkładano wiele wysiłku, nie zapominając także o upominkach, kupowanych z zaoszczędzonych wspólnych pieniędzy lub zbieranych przez Ligę Kobiet. Zawartość wylosowanej przez siebie paczki świątecznej zanotował Adam Benisz: 1. modlitewnik Legionów Polskich, 2. przybory do szycia, 3. dwa duże ciastka, 4. cukierki, 5. rękawiczki, 6. 30 sztuk papierosów, 7. 10 sztuk cukru w kostkach, 8. paczka herbaty za 10 halerzy, 9. szesnastka tytoniu austriackiego, 10. dwie paczki bibułek. Brakowało jednak najważniejszego – „biletu wizytowego, względnie liścika piękności, która pakowała dla mnie podarunek”.

 

Nieustanne obcowanie ze śmiercią na froncie sprzyjało religijności żołnierzy. Kapelan ks. Antosz wspominał, iż ”u każdego niemal rannego widziałem na szyi medalik czy szkaplerzyk, a jeśli nie miał ksiązki do nabożeństwa, to bodaj obrazek święty w swoim notesie. Nie było w 2. pułku ani w II Brygadzie cynicznych bluźnierstw, szykan religijnych, ateistycznych wystąpień, nie szargano żadnych świętości”.

 

 

„Byliśmy na Pasterce, – zanotował Składkowski – potem jedliśmy wspólna kolację w kasynie pułkowym, a teraz cała Leśniewka dudni od kolęd, śpiewanych po wszystkich kwaterach. (…) Chodziliśmy po kwaterach łamać się opłatkiem z żołnierzami. Wszyscy są uroczyści i weseli, tak że atmosfera jest naprawdę świąteczna”.

 

Następnego dnia do żołnierzy przybył biskup sufragan lwowski Władysław Bandurski, zaangażowany w niepodległościowe przygotowania jeszcze przed wojną, de facto duchowy patron Drużyn Strzeleckich, a potem Legionów Polskich.

 

W trakcie uroczystej mszy polowej powiedział m.in.:

 

 

S. Składkowski – Moja służba w Brygadzie

Legenda Legionów

W. Solek- Pamiętnik legionisty

Wspomnienia legionowe