Czerwone Dynastie - Maciej Gdula cz.26

Maciej Gdula (ur. w 1977 w Żywcu) – polski socjolog, publicysta. Członek zespołu "Krytyki Politycznej". Pracuje w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Absolwent Instytutu Socjologii UW (studia w latach 1996–2001), w roku 2006 obronił doktorat poświęcony dyskursom eksperckim o miłości. Zajmuje się teorią społeczną i teorią polityki, propaguje myśl Niklasa Luhmanna, Norberta Eliasa i Bruno Latoura. W kilku artykułach krytykował władzę sondaży opinii publicznej, wskazując na ich metodologiczne słabości i polityczne funkcje. Tłumacz i redaktor przekładów artykułów i książek Pierre’a Bourdieu.

 

Zainteresowania naukowe łączy z zaangażowaniem w debatę publiczną. Wątki szczególnie częste w jego publicystyce to lewicowa polityka historyczna i krytyka militaryzmu.

 

 

Andrzej Adam Gdula (ur. 27 czerwca 1942 w Żywcu) – polski polityk, działacz PZPR, doradca prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

 

Od 1964 był członkiem PZPR. W latach 1969–1975 pełnił funkcję sekretarza ds. rolnych w Komitecie Powiatowym w Żywcu. Następnie pracował w aparacie Komitetu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej, gdzie był zastępcą kierownika Wydziału Rolnego i Gospodarki Żywnościowej, a od 1980 sekretarzem ds. rolnych. W 1981 objął funkcję I sekretarza KW w Bielsku-Białej, którą sprawował do 1985. Sprawował mandat radnego Powiatowej (1974–1975) i Miejskiej Rady Narodowej w Żywcu (1975–1978).

 

Od grudnia 1984 do lipca 1986 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Od 1986 pracował w Komitecie Centralnym PZPR, gdzie kierował najpierw Wydziałem Społeczno-Prawnym, a od 1989 do rozwiązania partii w styczniu 1990 Wydziałem Prawa i Praworządności.

 

Od lat 90. działał w sektorze prywatnym, zasiadał w radach nadzorczych (m.in. Banku Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych), jak również we władzach Polskiego Związku Łowieckiego i Polskiego Związku Wędkarskiego. Był również prezesem zarządu Fundacji Wschód-Zachód (1991–1993).

 

Od 1993 kierował departamentem w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej. W latach 1996–2005 pracował w Kancelarii Prezydenta RP jako dyrektor Zespołu Doradców.

 

Po 2005 powrócił do działalności w sektorze prywatnym.
Źródło: wikipedia