Urban i „Rzepa” z jednej psiarni rodem

zgoda w rodzinie buduje !
Z Tomaszem Wróblewskim o zmianach w „Rzeczpospolitej”

"Stać nas na to, żeby nie odpowiadać na często głupawe przycinki „Gazety Wyborczej” .

Warto przytoczyć całą tą wypowiedź nowego naczelnego "Rzepy":
"...nie chcę wchodzić w pyskówki między dziennikarzami. Mówię nie o sporach ideowych, nie o wartościach, nie o dyskusji między lewicą a prawicą, bo ta jest dość istotna dla kształtowania światopoglądu i kształtowania samej „Rzeczpospolitej”. Mam na myśli wyłącznie polemiki, które stają się personalne, odpowiedzi na odpowiedzi, czepianie się słów, wypominanie innych tekstów z przeszłości, sprowadzające się nie do wymiany poglądów, a do zwykłej awantury. Wiem, że dziennikarze często czują się urażeni, też bywałem atakowany przez inne redakcje, ale nie na wszystko trzeba odpowiadać. Dobrze funkcjonująca redakcja ma swoje poglądy i prezentuje je czytelnikom. Nie musi niczego udowadniać źle nam życzącej konkurencji. Stać nas na to, żeby nie odpowiadać na często głupawe przycinki „Gazety Wyborczej” ."
Duże wrażenie zrobiło na mnie decyzja/zachęta, by nie wdawać się w "...wypominanie innych tekstów z przeszłości...".
Mocna rzecz...

teksty z przeszłości...

trzeba z nowymi naprzód iść,
po myśli sięgać nowe [Tu.Rybak]

Że też, nie opatrzył się jeszcze...

Do kogo ma trafiać „Rzeczpospolita”, do jakich czytelników?

Do ludzi przedsiębiorczych. Do ludzi, którzy wierzą, że są w stanie sami decydować o swoim losie, podejmować własne działania, kształcąc się, rozwijając, edukując, osiągać coś w życiu. Do ludzi, którzy wierzą, że ich los nie zależy od państwa i systemu socjalnego. W tej grupie są i lekarze, i prawnicy, także bardziej przedsiębiorczy urzędnicy, oczywiście prywatni właściciele firm, studenci, ludzie którzy chcą i wierzą, że mogą zrobić coś więcej, jeżeli państwo będzie raczej dobrze administrowało i zarządzało, a nie starało się odpowiadać na wszystko, co się dzieje w kraju. Czytelnicy „Rzeczpospolitej” poszukują w gazecie zarówno wiedzy, codziennych informacji, jak i pewnych rad, informacji o gospodarce, o prawie, poszukują innego spojrzenia na politykę – przez pryzmat swoich interesów. To jest to konserwatywno-liberalne podejście. Konserwatywne w sensie myślenia o prawach człowieka i obywatela - najważniejszy jest człowiek i jego prawa obywatelskie i ich trzeba bronić, a liberalne – tak długo, jak inni ci nie szkodzą, to nie szkodź innym.

http://www.sdp.pl/rozmowa-dnia-211-%20tomasz-wroblewski

Ten nurt w „Rzeczpospolitej” obecny jest od dawna, ale od pewnego czasu dla części jej czytelników ważna była dość wyraźna postawa polityczna, krytyczna wobec rządu. Tego już nie będzie?

Wyraźna postawa polityczna musi pozostać, jeśli chce się bronić wartości i ideałów, o których wspomniałem. To się nie zmieni. Wolny rynek, przejrzystość prawa, wolność, równy dostęp do mediów – to są fundamentalne wartości, których będziemy bronić. Natomiast pojawiały się zarzuty zbyt kurczowego trzymania się i opowiadania się za jedną opcją polityczną. Tu ten podział pomiędzy „Gazetą Wyborczą” a „Rzeczpospolitą” był może zbyt wyraźny, ale do pewnego czasu. Podkreślam - do pewnego czasu – „Rzeczpospolita” była postrzegana jako silnie wspierająca jedną opcję, jedną partię polityczną. Czy ten wizerunek jest uprawniony? Nie wiem. Na pewno nie będzie.

W dzisiejszych czasach większość polskich mediów głównego nurtu wydaje się być – niestety -powiązana z różnymi siłami politycznymi. Czy Pańskim zdaniem gazeta bez takich powiązań ma szansę przetrwać?

Takie powiązania to jedna z gorszych rzeczy, jakie mogą spotkać gazetę. Co innego przyznawać rację jednej partii politycznej, popierać jej program, jeśli uważa się go za dobre rozwiązanie, a co innego dać się wplątać w sytuację, w której następuje niemal personalna więź, zbliżenie z politykami.

Co Pan uważa za najmocniejsza stronę „Rzeczpospolitej”?

Czy jest jedna? Myślę, że zawsze bardzo silna była publicystyka, taka cywilizacyjna, o szerszym spojrzeniu, i bardzo dobrzy autorzy. Niewątpliwie magnesem są strony prawne, większość prenumeraty budują właśnie strony prawne. Nie mogę też oczywiście powiedzieć złego słowa o biznesie, który w tej chwili jest najbogatszym serwisem prasowym w Polsce.

A co Pańskim zdaniem wymaga zmiany?

O tym będziemy rozmawiać w redakcji. Mam pewne pomysły, ale w niektórych sprawach mogę się mylić, więc chcę je najpierw przedyskutować w zespołach, z kierownikami działów. Nie będę się dzielił tym w tej chwili, jest za wcześnie, żebym mógł cokolwiek przedstawić.

Do kogo ma trafiać „Rzeczpospolita”, do jakich czytelników?

Do ludzi przedsiębiorczych. Do ludzi, którzy wierzą, że są w stanie sami decydować o swoim losie, podejmować własne działania, kształcąc się, rozwijając, edukując, osiągać coś w życiu. Do ludzi, którzy wierzą, że ich los nie zależy od państwa i systemu socjalnego. W tej grupie są i lekarze, i prawnicy, także bardziej przedsiębiorczy urzędnicy, oczywiście prywatni właściciele firm, studenci, ludzie którzy chcą i wierzą, że mogą zrobić coś więcej, jeżeli państwo będzie raczej dobrze administrowało i zarządzało, a nie starało się odpowiadać na wszystko, co się dzieje w kraju. Czytelnicy „Rzeczpospolitej” poszukują w gazecie zarówno wiedzy, codziennych informacji, jak i pewnych rad, informacji o gospodarce, o prawie, poszukują innego spojrzenia na politykę – przez pryzmat swoich interesów. To jest to konserwatywno-liberalne podejście. Konserwatywne w sensie myślenia o prawach człowieka i obywatela - najważniejszy jest człowiek i jego prawa obywatelskie i ich trzeba bronić, a liberalne – tak długo, jak inni ci nie szkodzą, to nie szkodź innym.

http://www.sdp.pl/rozmowa-dnia-211-%20tomasz-wroblewski

Ten nurt w „Rzeczpospolitej” obecny jest od dawna, ale od pewnego czasu dla części jej czytelników ważna była dość wyraźna postawa polityczna, krytyczna wobec rządu. Tego już nie będzie?

Wyraźna postawa polityczna musi pozostać, jeśli chce się bronić wartości i ideałów, o których wspomniałem. To się nie zmieni. Wolny rynek, przejrzystość prawa, wolność, równy dostęp do mediów – to są fundamentalne wartości, których będziemy bronić. Natomiast pojawiały się zarzuty zbyt kurczowego trzymania się i opowiadania się za jedną opcją polityczną. Tu ten podział pomiędzy „Gazetą Wyborczą” a „Rzeczpospolitą” był może zbyt wyraźny, ale do pewnego czasu. Podkreślam - do pewnego czasu – „Rzeczpospolita” była postrzegana jako silnie wspierająca jedną opcję, jedną partię polityczną. Czy ten wizerunek jest uprawniony? Nie wiem. Na pewno nie będzie.

W dzisiejszych czasach większość polskich mediów głównego nurtu wydaje się być – niestety -powiązana z różnymi siłami politycznymi. Czy Pańskim zdaniem gazeta bez takich powiązań ma szansę przetrwać?

Takie powiązania to jedna z gorszych rzeczy, jakie mogą spotkać gazetę. Co innego przyznawać rację jednej partii politycznej, popierać jej program, jeśli uważa się go za dobre rozwiązanie, a co innego dać się wplątać w sytuację, w której następuje niemal personalna więź, zbliżenie z politykami.

Co Pan uważa za najmocniejsza stronę „Rzeczpospolitej”?

Czy jest jedna? Myślę, że zawsze bardzo silna była publicystyka, taka cywilizacyjna, o szerszym spojrzeniu, i bardzo dobrzy autorzy. Niewątpliwie magnesem są strony prawne, większość prenumeraty budują właśnie strony prawne. Nie mogę też oczywiście powiedzieć złego słowa o biznesie, który w tej chwili jest najbogatszym serwisem prasowym w Polsce.

A co Pańskim zdaniem wymaga zmiany?

O tym będziemy rozmawiać w redakcji. Mam pewne pomysły, ale w niektórych sprawach mogę się mylić, więc chcę je najpierw przedyskutować w zespołach, z kierownikami działów. Nie będę się dzielił tym w tej chwili, jest za wcześnie, żebym mógł cokolwiek przedstawić.

Do kogo ma trafiać „Rzeczpospolita”, do jakich czytelników?

Do ludzi przedsiębiorczych. Do ludzi, którzy wierzą, że są w stanie sami decydować o swoim losie, podejmować własne działania, kształcąc się, rozwijając, edukując, osiągać coś w życiu. Do ludzi, którzy wierzą, że ich los nie zależy od państwa i systemu socjalnego. W tej grupie są i lekarze, i prawnicy, także bardziej przedsiębiorczy urzędnicy, oczywiście prywatni właściciele firm, studenci, ludzie którzy chcą i wierzą, że mogą zrobić coś więcej, jeżeli państwo będzie raczej dobrze administrowało i zarządzało, a nie starało się odpowiadać na wszystko, co się dzieje w kraju. Czytelnicy „Rzeczpospolitej” poszukują w gazecie zarówno wiedzy, codziennych informacji, jak i pewnych rad, informacji o gospodarce, o prawie, poszukują innego spojrzenia na politykę – przez pryzmat swoich interesów. To jest to konserwatywno-liberalne podejście. Konserwatywne w sensie myślenia o prawach człowieka i obywatela - najważniejszy jest człowiek i jego prawa obywatelskie i ich trzeba bronić, a liberalne – tak długo, jak inni ci nie szkodzą, to nie szkodź innym.

Ten nurt w „Rzeczpospolitej” obecny jest od dawna, ale od pewnego czasu dla części jej czytelników ważna była dość wyraźna postawa polityczna, krytyczna wobec rządu. Tego już nie będzie?

Wyraźna postawa polityczna musi pozostać, jeśli chce się bronić wartości i ideałów, o których wspomniałem. To się nie zmieni. Wolny rynek, przejrzystość prawa, wolność, równy dostęp do mediów – to są fundamentalne wartości, których będziemy bronić. Natomiast pojawiały się zarzuty zbyt kurczowego trzymania się i opowiadania się za jedną opcją polityczną. Tu ten podział pomiędzy „Gazetą Wyborczą” a „Rzeczpospolitą” był może zbyt wyraźny, ale do pewnego czasu. Podkreślam - do pewnego czasu – „Rzeczpospolita” była postrzegana jako silnie wspierająca jedną opcję, jedną partię polityczną. Czy ten wizerunek jest uprawniony? Nie wiem. Na pewno nie będzie.

W dzisiejszych czasach większość polskich mediów głównego nurtu wydaje się być – niestety -powiązana z różnymi siłami politycznymi. Czy Pańskim zdaniem gazeta bez takich powiązań ma szansę przetrwać?

Takie powiązania to jedna z gorszych rzeczy, jakie mogą spotkać gazetę. Co innego przyznawać rację jednej partii politycznej, popierać jej program, jeśli uważa się go za dobre rozwiązanie, a co innego dać się wplątać w sytuację, w której następuje niemal personalna więź, zbliżenie z politykami.

Co Pan uważa za najmocniejsza stronę „Rzeczpospolitej”?

Czy jest jedna? Myślę, że zawsze bardzo silna była publicystyka, taka cywilizacyjna, o szerszym spojrzeniu, i bardzo dobrzy autorzy. Niewątpliwie magnesem są strony prawne, większość prenumeraty budują właśnie strony prawne. Nie mogę też oczywiście powiedzieć złego słowa o biznesie, który w tej chwili jest najbogatszym serwisem prasowym w Polsce.

A co Pańskim zdaniem wymaga zmiany?

O tym będziemy rozmawiać w redakcji. Mam pewne pomysły, ale w niektórych sprawach mogę się mylić, więc chcę je najpierw przedyskutować w zespołach, z kierownikami działów. Nie będę się dzielił tym w tej chwili, jest za wcześnie, żebym mógł cokolwiek przedstawić.

http://www.sdp.pl/rozmowa-dnia-211-%20tomasz-wroblewski

Dawno, dawno temu, Lech, Czech i Rus - pardon - Michnik z Kiszczakiem podzielili medialny ryneczek w Polsce. Aborcza miała wieść do JEwropy stado jenteligenckich baranów i nieśc kaganek nowoczesności do ludu, otrzymując monopol na polityczne ugniatanie Polaczków. W sprawach gospodarczych, prawnych i niepolitycznych ryneczek miała zagospodarować Rzeczpospolita.
Jedna gazetka miała się nie wcinac w paradę drugiej i pilnowac swojego interesu.
Minęło lat kilka, znalazło się paru śmiałków w Rzepie (Wildstein, Rybiński, Feusette), którzy zaczęli wchodził na czerskie poletko, mimo że naczelny (Lisicki) i większość giermków miru dawnego michnikobojnie pilnowała (Janke, Sułdrzyński).
Ale nastał dzień taki, w którym nowy naczelny nurt rzece rwącej przywrócił i Rzepę we własciwe koryto skierował.

"Do ludzi przedsiębiorczych. Do ludzi, którzy wierzą, że są w stanie sami decydować o swoim losie, podejmować własne działania, kształcąc się, rozwijając, edukując, osiągać coś w życiu".

Kasa, panie, siano, panoczku. Tylko to się liczy. Palikmiot sie cieszy do spólki z Urbanem.

"[do] ludzi którzy chcą i wierzą, że mogą zrobić coś więcej, jeżeli państwo będzie raczej dobrze administrowało i zarządzało, a nie starało się odpowiadać na wszystko, co się dzieje w kraju"

Putin z Angelą kiwają glowami. Z uznaniem. Tusk też sie cieszy.

...a nie z sędziwych tekstów kpić,
laur wić na "Rzepy" głowę [F.S.Sikorski]

@kazef
Dziękuję za te uzupełnienia.

@michael
Pewien kompetentny Francuz miał powiedzieć o francuskich politykach, że nie należy ich lekceważyć, póki się ich nie zobaczy zieleniejących w trumnach.
Ta zasada ma zastosowanie chyba nie tylko nad Sekwaną.