Dzisiaj nad ranem odwojowaliśmy pomnik

Jest w Białymstoku plac Uniwersytecki w centrum miasta, przy nim wybudowano niegdyś gmach, nie najbrzydszy architektonicznie, półokrągły w którym siedzibę dano komitetowi wojewódzkiemu PZPR.

Po roku 1989 ulokowano tu Uniwersytet Białostocki. „Solidarność” zwyciężyła /rzekomo/ a my oglądaliśmy na ekranach tv farsę okrgłokanciastego stołu. Jakaś aktoreczka przyjemnym aksamitnym głosikiem wyśpiewała w tv : Proszę Państwa dzisiaj w Polsce skończył się komunizm! Uwierzyliśmy w tą brednię i pozwoliliśmy, zeby w ramach tego pierwszym prezydentem Polski został gen. W. Jaruzelski. Do dzisiaj płacimy ciężko za tą pomyłkę.

Przy placu tym jest Park Centralny a na jego obrzeżu w roku 1975 władze PRL-u wzniosły pomnik „W hołdzie bohaterom ziemi Białostockiej poległym w walce o Polskę Ludową” czyli tym wszystkim, którzy mordowali prawdziwych bohaterów, ocalałych z pożogi II wojny.

Krótko mówiąc wzniesiono pomnik mordercom.

Nazywaliśmy go pomnikiem utrwalaczy władzy ludowej.

Białostocczyzna w czasie powojennych rządów „utrwalaczy” szczególnie ciężko krwawiła.

„ 4 marca 1957 r. poległ ostatni partyzant na Białostocczyźnie, ppor. Stanisław Marchewka "Ryba" z WiN. W aktach IPN zachowała się notatka oficera SB mówiąca o tym, że leśny bunkier "bandyty" udekorowany był obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Dopiero w lutym 1959 r. schwytano Michała Krupę ps. "Wierzba", a w 1961 roku Andrzeja Kiszkę Dęba.”

http://prawica.net/node/2269

Tutaj walczył o Polskę bez Sowietów mjr Zygmunt Szyndzielarz „Łupaszka”, tutaj zapłacił życiem za miłość do Polski kpt Kazimierz Kamieński „Huzar”, z tych terenów pochodziła dzielna sanitariuszka Danusia Siedzikówna „Inka”, której nkwaudowskie władze w Polsce nie pozwoliły dożyć 18-tu lat, co to w ostatnim pożegnalnym liście do ukochanej babci napisała „zachowałam się jak trzeba”, tu zamordowany został ppłk Aleksander Rybnik „Dziki”,”Jerzy” i setki innych. Tu w obławie Augustowskiej aresztowano 2000 a zamordowano 600 osób, uczestników walki o niepodległość od Sowietów. Wszyscy oni nie mają grobów, tylko symboliczne.

Nieliczni odpowiedzieli za swoje zbrodnie. Dowodem niech będą „Twarze białostockiej Bezpieki” pokazane dzięki IPN-owi. Wszystkie te „twarze” zakończyły życie lub doczekały sędziwego wieku w komfortowych warunkach życiowych, na koszt społeczeństwa, jakżeby inaczej. Ich ofiary nie mają grobów.

Mordując nas, o łaski u Sowietów zabiegali „utrwalacze” władzy ludowej, nasi nowi okupanci.

Takim to utrwalaczom wzniesiono ten pomnik.

Pomnik monumentalny, zaprojektowany przez artystę rzeźbiarza żelbetowy obiekt po 1989 roku można było wysadzić w powietrze razem z ponurym jego przesłaniem, ale gospodarni Białostocczanie powzięli pomysł aby go poświęcić i nałożyć Orłu koronę a na filarach umieścić napisy Bóg, Honor, Ojczyzna.

Inicjatywę Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego oraz Klubu Więzionych, Internowanych, Represjonowanych i poparli :

Jego Ekscelencja Arcybiskup Edward Ozorowski Metropolita Białostocki /pismo z dnia 1 lutego 2010 roku/ , Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” Region Podlaski /pismem z dnia 12 lutego 2010 roku/, Okręg Białostocki Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej / /pismem z dnia 16 lutego 2010 roku/.

Na zdrowy rozum – nic bardziej oczywistego i godnego.

Nie dla wszystkich.

Zastępca Prezydenta Białegostoku pan Aleksander Sosna ODMÓWIŁ , ponieważ Jego zdaniem pomnik wyraża „ducha tamtej epoki”. Mam wrażenie, że ten upiorny duch miły jest panu wiceprezydentowi. Może to być, dlaczego nie?

- 2 -

Wszak na innym polu działa i udziela się pan wiceprezydent. Ważnym, a jakże.

Pan prezydent RP B. Komorowski zaliczył nazwisko pana wiceprezydenta Aleksandra Sosny do obiektów godnych całodobowego elektronicznego monitoringu mediów dla biura prasowego kancelarii /poz.22 zaproponowanych haseł/.

Może być, ze nie wypada już indagować Go o kwestie taką jak korona dla Orła i BÓG HONOR OJCZYZNA.

Pan Prezydent RP uczynił Go także swoim doradcą. Będzie mu społecznie doradzał w sprawach związanych z prawosławiem w naszym kraju. Wśród najważniejszych problemów prawosławnych w Polsce wymienia w pierwszym rzędzie sprawy materialne, np. konieczność wsparcia z budżetu państwa odbudowy klasztoru w Supraślu koło Białegostoku czy finansowania działalności Wyższego Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Dofinansowujmy, dlaczego nie, mamy przecież takie ocieplenie stosunków z Rosją, ze w tym żarze udusić się można.

Nadto już wcześniej , bo w 2006 roku pan A. Sosna na kilka miesięcy przed tym jak został wiceprezydentem Białegostoku przetłumaczył i wydał książkę Kiryła Sokoła pt.”Rosyjska Warszawa” z której dowiadujemy się, ze „dzięki Rosji w okresie zaborów Warszawa została odbudowana, udział Rosji w rozbiorach był zasadny i zrozumiały, a rusyfikacja była jedynie „próbą wyegzekwowania od Polaków szacunku dla państwa i znajomości państwowego języka imperium”.

Słowem prawdziwa to była sielanka dla Polaków pod zaborem rosyjskim. Kibitki na Sybir kursowały wprawdzie ale to był taki „pociąg przyjaźni” w tym okresie.

Czy muszę przekonywać szanownych czytelników, że w świetle powyższych dokonań motywacja pana wiceprezydenta do odmowy jest znacznie bardziej oczywista?

Zdesperowani Białostocczanie postanowili „wziąć sprawy w swoje ręce” i własnym sumptem dzisiaj we wczesnych godzinach rannych nałożyliśmy Orłu koronę oraz umieścili na filarach monumentu napisy BÓG HONOR OJCZYZNA, co widać na załączonych zdjęciach.

Odzyskaliśmy dla Polaków relikt sowieckiej przeszłości.