Superunia

Super, Superunio! Sukces polskiej prezydencji! Otóż nasze przewodnictwo w Unii Europejskiej przejdzie do historii! To za naszej prezydencji Merkel i Sarkozy zaproponowali podział Europy na dwie: bardziej zjednoczoną Superunię i na państwa satelickie.

Dla krajów strefy euro plan obejmuje stworzenie rządu z van Rompuyem na czele, ujednolicenie zasad polityki gospodarczej (limit długu publicznego wpisany do konstytucji) i nowy podatek od operacji finansowych.

To jeszcze nie całkowita integracja krajów strefy euro, ale krok w tym właśnie kierunku.

Jak będzie czas pokaże. Ale jeśli tak, to dla krajów spoza strefy euro pozostaną wspólne dyskusje o prawach mniejszości i o niepotrzebnych interwencjach w Somalii. Istotne sprawy gospodarcze będą omawiane i rozstrzygane w nowej Radzie Superunii. Rada Europejska (też pod przewodnictwem van Rompuya) zamieni się w klub bezdyskusyjny, a i reszta ciał kolegialnych ulegnie przekształceniu.

Publicysta "Rzeczpospolitej" zatytułował swój komentarz Unia się dzieli, nie możemy stać z boku [P. Jabłoński, "Rzeczpospolita", 17 VIII 2011 r.]. Nie możemy? A czy ktoś nas pyta o zdanie? A czy sami je wyrażamy? Tusk jest nieobecny zarówno w kraju jak i w Europie. Nieobecni nie mają racji.

Unia się dzieli, nie możemy stać z boku. To może trzeba było usiąść. I pomyśleć... To nie jest żadne zaskoczenie. Europa dwóch prędkości nie pojawiła się nagle. Nawet ograniczenia układu z Schengen wskazywały na kierunki zmian. Był czas na myślenie. Mógłby Tusk mieć zdanie i wokół tego zdania formować koalicję? Mógłby. Gdyby miał zdanie i autorytet. A nie ma ani jednego, ani drugiego.

Jedyna aktywność unijna Tuska to blokowanie zmian w naszej konstytucji (tzw. rozdział europejski wzmacniający nasze prawa w stosunku do prawa unijnego). Komentarz do takiego zachowania przedstawił Ujazdowski, jeden twórców nowych przepisów : Gdyby byli przywódcami Francji czy Niemiec, chwaliliby się takimi rozwiązaniami. Jako polscy przywódcy wolą kurs bardziej bezkolizyjny wobec europejskich partnerów [P. Zaremba, wpolityce.pl, 15 VIII 2011 r.]

Takie uprawianie polityki zagranicznej właśnie daje rezultaty. Wydajemy kilkaset milionów złotych na obsługę prezydencji (de facto na promocję Tuska) i nic z tego nie wynika. A mogliśmy wydać tylko unijną dotację, niczego nie udawać i prowadzić przez pół roku ten sekretariat...

Przyznam, że nasunęła mi się następująca analogia: Merkel tak traktuje Tuska, jak Tusk Tomczykiewicza. Nie wiecie Państwo kto to jest Tomczykiewicz? To szef klubu PO w naszym Sejmie. Teoretycznie ważna funkcja. Ale ważność funkcji zależy od klasy osoby ją pełniącej. A jaki jest Tomczykiewicz każdy widzi. Wystawiany jest przed mikrofony, żeby coś ogłosić. Nierzadko musi wygłaszać zdania sprzeczne. Jak się samodzielnie wyrwie, to zaraz musi prostować. Ale zrobi wszystko by Tusk był zadowolony. I ma te swoje pięć minut przed kamerami.

I gdyby to nie było przygnębiające, to byłoby śmieszne...