PRELUDIUM.

Z   Cata Mackiewicza:

Koncepcja wyjścia znad Wieprza powstała kiedyś w genjalnym mózgu Prądzyńskiego w ostatniej fazie powstania listopadowego 1831r. Komu przypada zaszczyt jej odrestaurowania z tak znakomitym skutkiem? Wskazywano na szefa sztabu gen. Rozwadowskiego. Piłsudski sobie przypisywał autorstwo koncepcji zwycięstwa i zdaje się, że miał rację, gdyby tak jednak nie było, gdyby szef sztabu, albo wydział operacyjny był autorem koncepcji, to przecież do wodza należała decyzja.

W każdym razie należy uznać, że decyzja wodza była trafna, skoro dała zwycięstwo, skoro w ciągu dni kilku odwróciła bieg klęski na bieg zwycięstwa.

Nie zwyciężył bolszewików ani kołczak, ani Wrangel, ani Denikin, ani Miller, ani Judenicz.

Nie zwyciężyli ich angielscy i francuscy generałowie, którzy swemi wojskami przyjeżdżali białym armjom na pomoc.

Zwyciężyli ich Polacy i Piłsudski.

z netu (by Cezary)

W nocy z 5 na 6 sierpnia 1920 roku w Belwederze opracowywano ogólną koncepcję rozegrania bitwy. W rozważaniach powrócono do idei, które od końca lipca nurtowały umysły całego polskiego kierownictwa wojskowego. Zamierzano częścią sił zatrzymać uderzenie rosyjskie przed Warszawą, a na prawym skrzydle odtworzyć odwody operacyjne i uderzyć nimi na południową flankę przeciwnika.

6 sierpnia nad ranem marszałek Piłsudski wybrał ostatecznie rejon koncentracji wojsk do przeciwuderzenia. W odróżnieniu od koncepcji szefa Sztabu Generalnego, Tadeusza Rozwadowskiego i przedstawiciela francuskiej misji wojskowej generała Maxime Weyganda (preferowali bliskie Warszawy rejony koncentracji i płytki, mniej ryzykowny manewr oskrzydlający z możliwością pogłębienia obrony na kierunku stolicy), Marszałek zdecydował przesunąć grupę uderzeniową na południe, poza linię rzeki Wieprz i wykonać głęboki manewr nie tylko na skrzydła rosyjskiego Frontu Zachodniego, ale także na jego tyły.

6 sierpnia po południu został wydany rozkaz nr 8358/III, który uruchamiał realizację planu operacji.

Z  Cata Mackiewicza:

Bitwa w środkowych dniach sierpnia w najogólniejszym schemacie wyglądała jak następuje: gen. Żeligowski pod Radzyminem zatrzymał posuwające się masy sowieckiego żołnierza. Od Wieprza na północ uderzył naczelny Wódz, biorąc bolszewików do saka pomiędzy swoje armje, a armje broniące linji Wisły, czy też jak V armja gen. Sikorskiego, kruszące bolszewików na północy Królestwa.

Wyprawa do Irbene

autor:£ukasz Wilczewski

Kategoria: Inne

Odsłon: 11114

Wyprawa do Irbene, dawnej bazy sowieckich dygnitarzy wojskowych na Łotwie, dzisiaj podobnie do Bornego Sulinowa opuszczone miasto z tą różnicą, że znajduje się w nim 32 metrowy radioteleskop, przeznaczenie radioteleskopu podczas trwania ZSRR nie jest znane, kilka lat trwała adaptacja radioteleskopu do normalnej pracy przy nasłuchu gwiazd. Teleskop RT-32 nie był jedynym w Irbene, wcześniej znajdował się tam również radioteleskop RT-16, pozostał po nim cokół, samą czaszę radioteleskopu udało się Rosjanom rozebrać. Ciekawostką jest, że kiedy RT-32 był montowany istniał tylko jeden dzień w roku, kiedy temperatura, wiatr i wilgotność były na tyle sprzyjające, aby można było nałożyć czaszę anteny na podstawę. Czasza była wcześniej zmontowana w specjalnym basenie znajdującym się tuż obok podstawy. Cały teren możliwy jest do zwiedzania a, za kilka łatów można wejść na górę anteny.

Siostrzany Radioteleskop, zbudowany w trochę nowszej technologii, ale nadal oznaczany jako RT-32 znajduje się w Piwnicach, obserwatorium astronomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Samo Irbene dopiero od kilku lat z powrotem trafiło na mapę, wcześniej podobnie jak Borne Sulinowo nie istniało dla kartografii.

by  Łukasz Wilczewski