15 lipca 1410 roku rycerze Królestwa Polskiego i
Wielkiego Księstwa Litewskiego pokonali wojska Zakonu Krzyżackiego w
Bitwie pod Grunwaldem.

Już 605 lat minęło od największego triumfu oręża polskiego.
Znienawidzeni Krzyżacy ponieśli klęskę, która uniemożliwiła im dalszy
rozwój Państwa Zakonnego i zmniejszyła wpływ niemieckiego zakonu na
rzeczywistość naszego rejonu Europy.

To był pewien symbol konfrontacji polsko-niemieckiej, nie tylko
polityczno-wojskowej, ale także cywilizacyjnej. Pamiętano, zwłaszcza
podczas zaborów, o tym, że wojska polsko-litewskie były wówczas na tyle
potężne, że ten żywioł niemiecki – bo wówczas bardzo podkreślano
niemieckość Zakonu Krzyżackiego – były w stanie rozgromić i powstrzymać

— powiedział w wywiadzie dla wPolityce.pl z lipca 2013 roku, prof. Wojciech Roszkowski.

Bitwa pod Grunwaldem była jednym z największych starć średniowiecznej
Europy. To szczególnie ważne wydarzenie w historii Polski, które
pozwoliło odeprzeć germańskie zagrożenie i miało ogromny wpływ na
późniejsze stworzenie wspólnego państwa polsko-litewskiego.

Cała bitwa trwała ok. 6 godzin i zakończyła się jednoznacznym
zwycięstwem strony polskiej i śmiercią wielkiego mistrza Zakonu,
Ulricha von Jungingena. Po stronie niemieckiej walczyli rycerze
zaciężni z wielu państw zachodniej Europy. Po stronie polskiej, oprócz
wojsk litewskich, byli też Rusini, rycerze czescy i jeźdźcy tatarscy.
Wojskami polskimi dowodził król Polski Władysław Jagiełło, a litewskimi
Wielki Książę Witold.