Biedne lemingi! TVN przesunął im wajchę, a wujek Wania już czeka. Część II

Zmieniłem zdanie - kto chce, niech sobie pogoogluje o zakusach przejęcia stacji walterowej przez wujaszka Wanię. Nie sądzę, żeby prawdziwego lemminga obeszło, że jego ukochany kuba powiatowy stanie się zaniedługo kubą kremlowskim, a rozmowy z tłoku zamienią się w razgowory z łubianki.

Czyż prawdziwego leminga może obchodzić, skąd sygnał na plazmę puszczają? A gdzie tam!

---

Będzie trochę o czym innym. Ale pozostanę w temacie lemingozy stosowanej.

Mój 18-letni znajomy wybrał się w gronie rówieśników na dwa pasjonujące wydarzenia. Muzyczne rzecz jasna. Nie poszli tam dla muzyki, nie pojechali, żeby zobaczyc jakichś tam Artystów.

Na pierwszy koncert udali się dla obciachu. Właśnie dlatego: czegóż to dzisiejsza młodzież nie zrobi dla obciachu, z obciachu i wokół obciachu...

To był koncert Thomaaaaasa Andeeeeersa! Tego z modern Talking, modnych tłoków. Tego od szery-szery-lejdi. Koncert z okazji oddania do użytku nowej powierzchni handlowej hipermarketu M1 w Zabrzu (przed wojną miasto nazywało się Hindenburg). Thomas był tu jak najbardziej na miejscu. No bo kogóż mieliby niby zaprosić? Były wokalista Modern Talking pasował do śląskich, konsumencko-marketowych klimatów jak ulał. Ale przyjechali też fani z innych zakątków kraju. Średnia wieku około 40 lat. Jedni z sentymentu. Drudzy, żeby zobaczyć tego Niemca z telewizji.

I koncert drugi. Wczoraj. W chorzowskim Parku Rozrywki wystąpiła tefałenowa gwiazda i zwycięzca iksfaktora – Gienek Loska. Ludzi przyszło mniej niż na Andersa, średnia wieku niższa. Około lat 20-tu. Rycząca młodzież, dziwnie ubrana, wyżelowana. Popłuczyny stylu emo, halo-girl w wersji „włoż na siebie to, na co cię stać”. Młodzież rozchwiana emocjonalnie, nie wiedząca czego chce, nerwowo przestępująca z nogi na nogę. Sterowana przez walterowe impulsy mózgowo-rdzeniowe. Przez różne eski i eremefy. Przyszli często-gęsto z rodzicami. I tu dopiero zaczyna się dramat. Rodzice zachęcali latorośle do wygłupów. Do robienia satanistycznych gestów, do dzikich okrzyków i knajackich zachowań.

– No krzycz: Gie-nek Lo-ska!!! – zachęcał ojciec pięcioletnią córkę. I darł się, jak opętany.

„I love satan” – głosił napis na jednej z koszulek.

Nie ulega wątpliowości: Wielki Brat z tefałenu był zachwycony koncertem.