Panie Łysiak, zmartwił mnie Pan.

Szanowny Panie Łysiak

 

W pewnym sensie wychowałem się na Pana książkach. Nie ja jeden i zapewne nie ostatni.

Pan już nigdzie i nigdy nie musi podkreślać swoich zasług – te setki tysięcy Pańskich czytelników dobrze wiedzą kim Pan jest. Oni piszą Łysiakiem, myślą Łysiakiem i potrafią swoje zdanie podeprzeć pańskimi cytatami. Szkoda Pańskiego czasu na przekonywanie, że jest Pan człowiekiem godnym szacunku.

To dzięki Panu ludzie z małych miasteczek i wsi poznali i dziś potrafią już nazwać czym jest Salon i Układ , bo widzieć to jedno, ale poczuć, że są tacy którzy też to wiedzą i próbują z tym walczyć to coś więcej.

 

Proszę mnie dobrze zrozumieć, nie jest moją intencją obrażać lub ubliżać.

 

 

Czytam Uważam.Rze i po kilku Pańskich tekstach opadły mi ręce. Gdzie się podziała ta dawna bezkompromisowość poparta klarownością wypowiedzi ?

To są odgrzewane kotlety, więcej tam zabawy słowami na tematy dawno znane niż ślad łysiakowego pazura.

Czemu powtarza Pan odgrzewane treści – naprawdę uważa Pan, że nie wiemy co myśleć o dyplomatołku, lub nie mamy wyrobionej opinii o tym że wszystkiemu winny jest Kaczor ?

 

Dlaczego nie napisze Pan o tym, czego nie wiemy – od tego kim jest i z kim się związała cicha eminencja min. Arabski, przez prawdziwe układowe powiązania hazardzistów i rządu, po …, po tysiące innych tematów – kto ma nam to powiedzieć jak nie Pan , Panie Łysiak ?

 

 

Przecież słynął Pan z tego, że potrafił dla tych tysięcy z daleka od stolicy, odstawionych od mediów i prawdziwej wiedzy stworzyć czytelny obraz tego co się w Polsce dzieje.

Potrafił Pan zgromadzić i czasami we wstrząsający wręcz sposób wskazać na bagno układu, czerwone kolory salonu ; to całe draństwo ,które było mało czytelne gdzieś między wierszami, zafałszowane lub świadomie przeinaczone, w Pańskich tekstach stawało się wyraźne i jednoznaczne – za to podziwiali Pana czytelnicy. Za to, że potrafił Pan swoim piórem wskazać co jest dobre, a co naganne i obrzydliwe.

 

 

 

 

Pozostaję pełen szacunku , ale zmartwiony...

 

szuan 27.05.2011